Δεν έχει περάσει πάρα πολύς καιρός που η διοίκηση της Bundesbank με τον διοικητή της τον Βάιντμαν και με τον Σόιμπλε σε υψηλό επίπεδο που έριχναν τα βέλη τους προς τον Ντράγκι. (1)
Όπου αυτή η εχθροπάθεια προς τον κεντρικό Τραπεζίτη της Ε.Κ.Τ. προερχόταν κυρίως της αντίθεσης τους επί του προγράμματος της ποσοτικής χαλάρωσης QE προς τις χώρες της Ευρωζώνης (με την μόνιμη και γνώριμη επωδό ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν να πληρώνουν τα σπασμένα των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης) και ότι προσφέρει αναίτια δώρα και χειραγωγεί την οικονομία εις βάρος τους κέρδους τους, σε αυτό τον πόλεμο συμμετείχαν και το πλήθος των Γερμανικών Μέσων Ενημέρωσης, φυσικά. Σήμερα οι ίδιοι οι Γερμανοί αλλάζουν άρδην τη στάση τους προς το πρόγραμμα χαλάρωσης του Ντράγκι, διότι προσβλέπουν στη διάσωση των Γερμανικών τραπεζών. (2)
Όπου αυτή η εχθροπάθεια προς τον κεντρικό Τραπεζίτη της Ε.Κ.Τ. προερχόταν κυρίως της αντίθεσης τους επί του προγράμματος της ποσοτικής χαλάρωσης QE προς τις χώρες της Ευρωζώνης (με την μόνιμη και γνώριμη επωδό ότι οι Γερμανοί δεν μπορούν να πληρώνουν τα σπασμένα των υπερχρεωμένων χωρών της Ευρωζώνης) και ότι προσφέρει αναίτια δώρα και χειραγωγεί την οικονομία εις βάρος τους κέρδους τους, σε αυτό τον πόλεμο συμμετείχαν και το πλήθος των Γερμανικών Μέσων Ενημέρωσης, φυσικά. Σήμερα οι ίδιοι οι Γερμανοί αλλάζουν άρδην τη στάση τους προς το πρόγραμμα χαλάρωσης του Ντράγκι, διότι προσβλέπουν στη διάσωση των Γερμανικών τραπεζών. (2)
Καταλυτικό ρόλο που διαδραμάτισε σε αυτή την αλλαγή στάσης είναι τα κρυφά συσσωρευμένα χρέη της μεγάλης ιδιωτικής τράπεζας της Bundesbank, κυρίως, όπου είναι μία εκ των μεγαλύτερων συστημικών τραπεζών παγκοσμίως που απειλεί προς την κατάρρευση του συστήματος της καζίνο-οικονομίας, κάτι που πλέον το παραδέχονται ανοικτά με έκδηλη την ανησυχία τους οι διεθνείς οργανισμοί όπως το Δ.Ν.Τ. (και όχι μόνο) που συνήθως παίζουν τον κατευναστικό και αποπροσανατολιστικό ρόλο προς τον κόσμο. Τα τελευταία stress tests δεν έπεισαν τις Αγορές ως προς την εγκυρότητα τους για τα αποτελέσματα που ανέδειξαν οι Γερμανικές τράπεζες.
Δεν είναι η πρώτη φορά εξάλλου που η Γερμανία από Μέγας Ιεροεξεταστής των ευρωπαϊκών και διεθνών συνθηκών καταλήγει να είναι αυτή που τις καταλύει πρώτη από τις υπόλοιπες χώρες και να έχει έναν ρόλο διπλής προσωπικότητας τύπου του Δρ Τζέκυλ και του Μίστερ Χάιντ. Να θυμίσω, επίσης, την πρόσφατη περίπτωση ότι η Συνθήκη Σένγκεν ήταν πολύ ισχυρή και δεν συζητούσαν καν του αν έπρεπε να προχωρήσουν στις όποιες αλλαγές που επιζητούσαν κατά το παρελθόν τα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι υπήρχε μία σθεναρή αντίδραση από την ίδια την Γερμανία στου ότι αν προχωρούσαν σε κάποιες αλλαγές, τότε αυτόματα θα καταργούνταν η ίδια η συνθήκη. (3)
Τέθηκε όμως σε αναστολή, όταν μεταφέρθηκε το όλο ζήτημα των μεταναστών και των προσφύγων εντός της και βίωσε τη διάσταση του ζητήματος από την άκρατη ροή των μεταναστών και προσφύγων που υπήρξε στην αρχή αρεστό και καλοδεχούμενο στο βιομηχανικό της κεφάλαιο ως ευκαιρία κέρδους για το δουλοκτητικό εργατικό δυναμικό και με τα λιγοστά του εργασιακά δικαιώματα (το κέρδος είναι πάνω από τον άνθρωπο στις ελίτ, ανέκαθεν).(4)&(5)
Με τους ψηφοφόρους Γερμανούς (όπως το σύνολο της Βόρειας Ευρώπης που αντέδρασε πολύ διαφορετικά από τους λαούς του Νότου στο ζήτημα αυτό) να αντιδρούν στη πολιτική της μετανάστευσης και την ίδια την Μέρκελ πού είναι εξαρτημένη πλήρως από τις δημοσκοπήσεις και από την Γερμανική ελίτ. Είχε φτάσει η δημοτικότητα της σε πρωτοφανή αποτελέσματα πτώσης ρεκόρ, ενώ μέχρι τότε φάνταζε ισχυρή και ακλόνητη στον θρόνο του Βερολίνου.
Δείγμα της Γερμανίας ως προς τα υπόλοιπα μέλη για το τι ρόλο επιδιώκει η ίδια να έχει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πολύ περισσότερο στην Ευρωζώνη (όπου είναι ακόμη πιο ισχυρό αφεντικό) για την ενότητα και την ομαλότητα που πρέπει να σταθεί εγγυητής στην ήπειρο και όχι για άλλη μία φορά να επαναλάβει τον καταστροφικό της γνώριμο ρόλο. Όπως στο παρελθόν οδήγησε σε δύο Παγκόσμιους Πολέμους και γνώρισε η ανθρωπότητα ίσως την μεγαλύτερη ωμότητα και βιαιότητα με τον Χίτλερ παρά ποτέ στην ιστορία της.
Είναι γεγονός του ότι η Ευρώπη στα χρόνια της κρίσης ανέλαβε πιο ηγετικό ρόλο η Γερμανία τόσο στην Ε.Ε., όσο και στην Ευρωζώνη αλλά από τότε παρατηρείται η τάση του Ευρωσκεπτικισμού με συνεχή άνοδο του και ότι πλέον δεν αποτελούν οι Ενώσεις αυτές θελκτικές σαν το "μήλο της Έριδος" για τα εκτός μέλη ως άλλοτε (να θυμίσω την ακύρωση των αιτημάτων προς ένταξη από χώρες όπως η Ισλανδία, η Ελβετία και στην Ευρωζώνη η Πολωνία, η Τσεχία κ.α.).
Θα κλείσω με το εξής συμπέρασμα, ότι οι συνθήκες ισχύουν για όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της Ευρωζώνης, αρκεί να μη θιγούν τα συμφέροντα των Γερμανών, ή φτάνει να επέλθει η μέρα που θα κριθεί αυτό αναγκαίο προς το συμφέρον τους για την όποια τροποποίηση ή την πλήρη κατάργηση των συνθηκών που της απαρτίζουν αυτές.
ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου