Από το βίντεο φαίνεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι πολιτικές λιτότητας δεν είχαν ως αποτέλεσμα τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους αλλά την επιβίωση των γαλλογερμανικών τραπεζών που ήταν εκτεθειμένες σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου.
Στην ουσία οι γερμανικές και οι γαλλικές τράπεζες ήταν που δημιούργησαν το ελληνικό χρέος εντός μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης που αύξησε τα δημόσια χρέη όλων των χωρών λόγω της ύφεσης που επήλθε.
Με τη σειρά της η ύφεση έφερε μείωση φορολογικών εσόδων και ανάπτυξης για τα κράτη, τα οποία πλέον δεν μπορούσαν να διασώσουν τις υπό χρεοκοπία εθνικές τράπεζες.
Έτσι η Ελλάδα εμφανίστηκε ως το καλύτερο θύμα.
Ο μύθος ότι οι Έλληνες ζούσαν πάνω από τις δυνατότητές τους, ότι ήταν οι τεμπέληδες της Ευρώπης που εργάζονταν λιγότερο απ’ όλους, ότι ήταν υψηλόμισθοι και συνταξιοδοτούνταν σε μικρή ηλικία έδωσαν το τέλειο άλλοθι για τα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας.
Το αρνητικό είναι ότι ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί Έλληνες πιστεύουν ότι ευθύνονται εκείνοι για τη σημερινή κατάσταση συντασσόμενοι με τη χυδαιότητα του «μαζί τα φάγαμε».
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, οι μισθοί των Ελλήνων εργαζομένων ήδη από το 2010, πριν το πρώτο μνημόνιο, ανέρχονταν στο 70% των μισθών των εργαζομένων στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ευρωζώνης.
Επίσης, από στοιχεία της Eurostat φαίνεται πως το 60% των συνταξιούχων έπαιρνε σύνταξη 600€ και κάτω και οι μεγάλες συντάξεις αφορούσαν κάποιους προνομιακούς συνταξιούχους.
Ακόμη, η “επίθεση” που δέχεται το «μεγάλο ελληνικό κράτος» δείχνει να είναι άτοπη, καθώς τα επιδόματα σε εργαζομένους και συνταξιούχους έρχονταν να καλύψουν το ελλειπέστατο κοινωνικό κράτος.
Επομένως, μπορούμε να καταλάβουμε ότι όλοι οι μύθοι που στήθηκαν γύρω από τους Έλληνες είναι ανυπόστατοι και δημιουργήθηκαν για να νομιμοποιηθεί το μνημόνιο και να ενοχοποιηθεί ένας ολόκληρος λαός αντί όσων σκέφτονται και εφαρμόζουν τις πολιτικές λιτότητας.
Οι παραπάνω μύθοι χρειαζόντουσαν και τα τέλεια θύματα, τα οποία η Γερμανία βρήκε στο πρόσωπο των φορολογουμένων των υπόλοιπων κρατών-μελών της ευρωζώνης λέγοντας πως εκείνοι πληρώνουν για να ζούνε οι Έλληνες.
Αυτό πρόκειται για ένα χονδροειδέστατο ψέμα καθώς μόλις το 8% των δανείων έχει φτάσει στον κόσμο και στην πραγματική οικονομία, ενώ το 92% πηγαίνει συστηματικά στη διάσωση των τραπεζών.
Εκτός αυτού, τα χρήματα που δανείζεται η Ελλάδα είναι δάνεια που ήδη έχει πάρει η Γερμανία με πολύ χαμηλό ή και θετικό επιτόκιο και στη συνέχεια τα δανείζει στην Ελλάδα με υψηλά επιτόκιο.
Ξεκαθαρίζεται ότι τα δάνεια δεν προέρχονται ΟΥΤΕ από τους φορολογούμενους των υπόλοιπων κρατών-μελών ΟΥΤΕ από τους προϋπολογισμούς τους.
Αποτέλεσμα αυτής της κυκλικής πορείας των δανείων είναι το κέρδος για τη Γερμανία και η συνέχιση της ύφεσης για την Ελλάδα.
Βλέπουμε δηλαδή ότι οι εταίροι μόνο ως τέτοιοι δεν συμπεριφέρονται, καθώς η λιτότητα που προκύπτει από αυτά τα δάνεια επιτίνει την οικονομική και κοινωνική κρίση.
Ακόμη και το γεγονός ότι ο δανεισμός δεν έγινε μέσω επενδυτών αλλά μέσω διακρατικών δανείων δείχνει ότι ο στόχος δεν είναι η βιωσιμότητα του χρέους αλλά οι συνεχείς περικοπές.
Το συγκεκριμένο βίντεο συνεχίζει με την αποδόμηση της έννοιας «μεταρρυθμίσεις» δείχνοντας ότι επί της ουσίας πρόκειται για μειώσεις μισθών και επιδείνωση της λιτότητας καθώς ζητάται από την Ελλάδα να κάνει «μεταρρυθμίσεις» χωρίς δημοσιονομικό κόστος αποδεικνύοντας των παραλογισμό των μνημονίων.
Όλα τα παραπάνω φανερώνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο το έλλειμμα δημοκρατίας στην Ελλάδα και στην Ευρώπη γενικότερα αφού ουσιαστικά η χώρα κυβερνάται απ’ έξω.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως το χρέος της Ελλάδας και των υπόλοιπων περιφερειακών χωρών έχει εκτιναχθεί με τον ευρώ καθώς αυτές οι χώρες ήταν αναγκασμένες να εισάγουν όλο και περισσότερα προϊόντα εις βάρος της εγχώριας παραγωγής και των εξαγωγών.
Με αυτόν τον τρόπο, αυξήθηκε το κοινωνικό ντάμπινγκ με νικήτρια την Γερμανία που πλέον μπορεί να εξάγει με πολύ χαμηλό κόστος.
Ωστόσο η μη τήρηση των επιπέδων κοινωνικού και οικονομικών ντάμπινγκ πρόκειται για παράβαση εκ μέρους της Γερμανίας, αλλά έχοντας τη θέση ισχύος εντός ευρωζώνης η καταγγελίας της φαίνεται σαν κάτι εξαιρετικά δύσκολο.
Αναφορικά με το κρίσιμο ερώτημα της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη,, φαίνεται ότι η χώρα θα βιώσει δύσκολες στιγμές επειδή την έχουν κάνει να στηρίζεται στις εισαγωγές κι έτσι το κόστος των εισαγόμενων προϊόντων θα είναι πολύ υψηλό.
Παρ” όλα αυτά, όταν ανοίγει η πόρτα για να φύγει ένα μέλος, τότε είναι θέμα χρόνου να φύγουν κι άλλες χώρες που δεν θα αντέξουν στο μοντέλο ανταγωνιστηκότητας που έχει στήσει η Γερμανία στον ευρωπαϊκό χώρο.
Εκτός αυτού, από ένα Grexit μόνο οι ζημιές της Γερμανίας ανέρχονται σε περίπου 80 δις. ευρώ.
Μέσα σε ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον, φαίνεται ότι δεν μπορεί να υπάρξει λύση εντός του ευρώ χωρίς μνημόνιο και εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Ωστόσο, ούτε το εθνικό νόμισμα μπορεί να είναι λύση αν δεν γίνει με πλήρες σχέδιο και χωρίς εθνικοποίηση της κεντρικής τράπεζας.
Είναι υποχρέωση όσων αντιτίθενται στα μνημόνια να συστήσουν επιτροπές για να προετοιμάσουν τον ελληνικό λαό για τη δραχμή.
Όλες οι χώρες προετοιμάζονται για ενδεχόμενο grexit εκτός από την Ελλάδα.
Δραχμή με εθνικοποίηση κεντρικής τράπεζας και ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών –άρα και ανεξάρτητη οικονομική πολιτική- φαίνεται να είναι η μόνη λύση για τον τερματισμό του φαύλου κύκλου ύφεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου