Του Σταύρου Λυγερού
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ επαίρεται ότι τα δημόσια έσοδα πάνε καλά. Οταν το κράτος αφαιρεί από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των φορολογουμένων τα ποσά ληξιπρόθεσμων οφειλών, ενώ επικρεμάται και η απειλή της φυλάκισης, είναι προφανές ότι ο φορολογούμενος υποχρεώνεται να θέσει σε προτεραιότητα την πληρωμή τωνοφειλών του προς το Δημόσιο.
Για πόσο ακόμα, όμως, οι φορολογούμενοι θα αντέξουν την υπερφορολόγηση; Η -παρά τα δρακόντεια μέτρα- συνεχής διόγκωση των ληξιπρόθεσμων οφειλών ιδιωτών προς το Δημόσιο αποδεικνύει ότι κερδίζει συνεχώς έδαφος το «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».
Ούτε, βεβαίως, λύση είναι η κάλυψη του κενού από την περαιτέρω φορολόγηση των τμημάτων της μεσαίας τάξης που ακόμα μπορούν να πληρώνουν τα κάθε είδους χαράτσια. Μπορεί, λοιπόν, οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας να συγχαίρουν ο ένας τον άλλον, αλλά στον πραγματικό κόσμο οι επιχειρήσεις ασφυκτιούν από την έλλειψη ρευστότητας και πολλές καταρρέουν. Οι αποταμιεύσεις των μικρομεσαίων εξανεμίζονται για να χρηματοδοτήσουν τη διαβίωση και την πληρωμή φόρων. Οι πιο αδύναμοι κρίκοι της αλυσίδας έχουν σπάσει ή είναι έτοιμοι να σπάσουν. Με την αγορά ακινήτων, μάλιστα, να είναι ουσιαστικά παγωμένη και με τις τιμές να κατρακυλούν, η ρευστοποίηση ακίνητης περιουσίας δεν προσφέρει αξιοπρεπή λύση.
Η δραστική μείωση των εισοδημάτων, σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, αναπόφευκτα πολλαπλασιάζει όχι μόνο τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο, αλλά και τα «κόκκινα» δάνεια των τραπεζών. Οταν η πραγματική οικονομία ασφυκτιά και συρρικνώνεται, ούτε τα δημόσια οικονομικά ούτε το τραπεζικό σύστημα μπορεί να είναι πραγματικά υγιή.
Με άλλα λόγια, δεν βρισκόμαστε προς το τέλος μιας επώδυνης αλλά εξυγιαντικής διαδρομής. Στην πραγματικότητα, οι μνημονιακές πολιτικές καταλύουν τον μικροϊδιοκτητικό χαρακτήρα της οικονομίας.
Πρόκειται για ένα πρωτοφανές σε έκταση και ένταση πείραμα «κοινωνικής μηχανικής», το οποίο αλλοιώνει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Μπορεί η κυβέρνηση να λειτουργεί ως θλιβερός εφαρμοστής των έξωθεν εντολών, αλλά το ευρωιερατείο έχει σχέδιο. Μετατρέπει την Ελλάδα σε αποικία χρέους και χώρα φθηνών ευκαιριών στο πλαίσιο της γερμανικής Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου