Του Δημήτρη Τσιμούρα
Οι της Κυβέρνησης, με προεξάρχοντα τον Πρωθυπουργό, υπουργοί και βουλευτές, για να δικαιολογήσουν αυτήν τους τη βάρβαρη πολιτική, για να δικαιολογήσουν αυτήν την καταστροφική
πορεία στην οποία οδηγούν τον ελληνικό λαό, πέραν όλων των άλλων, ανερυθρίαστα, επικαλούνται και τη δική του συναίνεση! Επικαλούνται την ψήφο του. Επικαλούνται τη θέληση της πλειοψηφίας, της οποίας, όπως ισχυρίζονται, εντολές εκτελούν.
Μπορεί φυσικά κανείς να απαριθμήσει δεκάδες τέτοιες αναφορές, με πιο χαρακτηριστική αυτήν του Πρωθυπουργού στην ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο, στο Στρασβούργο, στις 14/1/14, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ δήλωσε –ψέματα- ότι «εκπροσωπεί την σταθερή θέληση του ελληνικού λαού».
Και επειδή οι κυβερνώντες, από ότι φαίνεται, δείχνουν ότι έχουν… ασθενική μνήμη, ας τους θυμίσουμε τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων, παρακάμπτοντας τις συνθήκες μέσα στις οποίες αυτές διεξήχθησαν. Παρακάμπτοντας προς στιγμήν το κλίμα απειλών, εκβιασμών και τρομοκρατίας ενάντια στον ελληνικό λαό, του οποίου ισχυρίζονται πως… «τη σταθερή θέληση υπηρετούν»!
Ας θυμηθούμε λοιπόν, αρχίζοντας από τον δεύτερο τη τάξει σημερινό κυβερνητικό εταίρο, το ΠΑΣΟΚ. Το 2009, έχοντας ως σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», κέρδισε τις εκλογές. Μέσα σε δύο περίπου χρόνια, 2009 με 2012, το ποσοστό του μειώθηκε κατά 31% και οι ψηφοφόροι του λιγόστεψαν πάνω από 2.200.000! Ποτέ άλλοτε κυβερνητικό κόμμα δεν έπαθε τέτοια εκλογική πανωλεθρία! Οι ψήφοι του στις τελευταίες εκλογές ήταν μόλις 755.000, ενώ το ποσοστό του μόλις ξεπερνούσε το 12%!
Ας επαναφέρουμε στη μνήμη μας στη συνέχεια τα αντίστοιχα αποτελέσματα για το πρώτο τη τάξει κυβερνητικό κόμμα, τη ΝΔ. Το εν λόγω κόμμα το 2009 ηττήθηκε κατά κράτος από το ΠΑΣΟΚ, λόγω της πολιτικής της σκληρής λιτότητα που εφάρμοζε. Τότε υπέστη τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία της, παίρνοντας ποσοστό 33,37%. Λόγω του ταπεινωτικού αυτού αποτελέσματος παραιτήθηκε ο πρόεδρός της, Κ. Καραμανλής ο νεότερος. Στις εκλογές του Μάη του ’12, επειδή ανέλαβε μαζί με το ΠΑΣΟΚ να συνεχίσουν την πολιτική εξόντωσης του ελληνικού λαού, με την οποία υποτίθεται ότι διαφωνούσε, έχασε σε σχέση με το 2009 1.100.000 ψηφοφόρους(!) και το ποσοστό της δεν έφτασε ούτε στο 19%! Και ενώ η ΝΔ στις τελευταίες εκλογές πήρε μόλις 1.825.000 ψήφους -470.000 λιγότερες και από αυτές της εκλογικής της συντριβής του 2009- το εξευτελιστικό αυτό εκλογικό αποτέλεσμα παρουσιάστηκε από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ σαν… «μεγάλη νίκη»!
Η κατηγορηματική αυτή αποδοκιμασία της πολιτικής τους από το εκλογικό σώμα –η οποία σήμερα είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερη- θεωρήθηκε ως εντολή… διακυβέρνησης! Και μάλιστα συνέχισης της ίδια βάρβαρης πολιτικής!
Από ότι φαίνεται ίσχυσε και στην πολιτική ο γνωστός κανόνας των μαθηματικών, δύο αρνήσεις μια κατάφαση! Ή δύο αποδοκιμασίες μια… κυβέρνηση!
Και βέβαια, δεν είναι μόνο τα ποσοστά που έτσι και αλλιώς δεν τους βγαίνουν. Και όσοι τους ψήφισαν δεν τους έδωσαν εντολές συνέχισης αυτής της πολιτικής. Προεκλογικά οι δυό κυβερνητικοί εταίροι, «πρώην θανάσιμοι εχθροί», άλλα έλεγαν στο εκλογικό σώμα. Και είναι βέβαιο, χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία, ότι πολλοί από τους ψηφοφόρους τους, δεδομένων και των συνθηκών που η άρχουσα τάξη τεχνηέντως διαμόρφωσε, τρομοκρατήθηκαν, εκβιάστηκαν, εξαπατήθηκαν.
Και φυσικά και αυτό το γνωρίζουν οι κυβερνητικοί. Δεν είναι αφελείς. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν έχουν κανένα λαϊκό έρεισμα. Γι αυτό και δεν τολμούν να παρουσιαστούν επί της ουσίας μπροστά στο λαό, τον οποίο και σαφώς φοβούνται.
Τα μόνα τους στηρίγματα, τα οποία και τους κρατούν στην εξουσία είναι η ίδια η ΕΕ και οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί, είναι όλοι αυτοί που ξεκοκαλίζουν σήμερα τον πλούτο της πατρίδας μας, είναι αυτοί που επιδιώκουν, πάση θυσία, να μας καταστήσουν σύγχρονους είλωτες στη δούλεψή τους.
Συνεπώς, η επίκληση της λαϊκής θέλησης είναι μια ακόμη μεγάλη κυβερνητική λαθροχειρία.
Και τα ερωτήματα που επιτακτικά ζητούν απάντηση.
Μπορεί πλέον αυτή η κυβέρνηση να αποτελεί συνομιλητή εκείνων που πραγματικά αντιτίθενται σ’ αυτή την καταστροφική, χωρίς γυρισμό, πορεία;
Και φυσικά τι κάνουμε, άμεσα, για να ανατρέψουμε όχι μόνο την ίδια αλλά και αυτήν την ακραία ταξική πολιτική της;
ΥΓ. Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον εγκληματικό ρόλο που έπαιξε και η… «κυβερνώσα αριστερά», η ΔΗΜΑΡ, του κ. Κουβέλη, η οποία την λαϊκή καταδίκη αυτής της πολιτικής την παρουσίασε σαν αποδοχή, παίρνοντας ρόλο σ’ αυτήν την κυβέρνηση που κυριολεκτικά θάβει το παρόν και το μέλλον αυτού του λαού και που του στερεί τη ίδια του την πατρίδα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου