Ποια Γιορτή της Δημοκρατίας; Βασίλειος Κουμάκης

Δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου για την 50η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, Τετάρτη 24 Ιουνίου 2024 (ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI) 

Γράφει ο Βασίλειος Κουμπάκης

Μηχανολόγος Μηχανικός    

 

Και φέτος 2024, 50 χρόνια μετά την κατάρρευση της στρατιωτικής χούντας στην Ελλάδα και αλλαγή της διακυβέρνησης στη χώρα, οργανώθηκε η λεγόμενη ‘’Γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας’’. Τίτλος με λέξεις που έχουν χάσει το νόημα τους. 

 

Μπορεί να γίνεται ‘’Γιορτή’’ για γεγονότα κατά τα οποία ο ελληνισμός έχασε πατρογονικές του εστίες και εδάφη στα οποία διαμένει εδώ και 3000 με 4000 χρόνια και σήμερα να εορτάσει γι’ αυτό; Μπορεί να γιορτάσουμε εμείς όταν πριν 50 χρόνια κυβέρνηση μας δημιούργησε τις προϋποθέσεις Έλληνες να μετράνε το βράδυ πόσα μέλη της οικογένειας τους έχουν μείνει ζωντανοί, τι θα ταΐσουν οι υπόλοιποι τα παιδιά τους, που θα κοιμηθούν το βράδυ, που θα πάνε αύριο και τι θα κάνουν ;     

 

Μπορεί να είναι επέτειος των 50 χρόνων από τότε που κατάρρευσε η 7χρονη στρατιωτική δικτατορία που είχε βάλει σε γύψο πολιτικά, κοινωνικά, συνδικαλιστικά και ανθρώπινα, δημοκρατικά δικαιώματα των ελλήνων πολιτών, όμως ΟΧΙ δεν μπορεί να είναι Γιορτή. 

 

Ήταν “Αποκατάσταση της Δημοκρατίας” η αλλαγή της κυβέρνησης το 1974 ; Για να είναι αποκατάσταση σημαίνει ότι θα πρέπει να υπήρχε κάποια δημοκρατία πριν την χούντα των συνταγματαρχών για να αποκατασταθεί, όμως η έννοια δημοκρατική διακυβέρνηση της χώρας και πριν την χούντα δεν υπήρχε. Πέτρινα Χρόνια ήταν για μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού η περίοδο πριν την χούντα. Ή μήπως ξεχάστηκαν τα ‘’Πιστοποιητικά Κοινωνικών Φρονημάτων’’, οι ‘’Εκλογές βίας και νοθείας στις 29-10-1961, όταν ψήφισαν και τα δένδρα’’; (τίτλος εφημερίδας της εποχής); Ξεχάστηκαν οι φυλακές στις οποίες οι πολιτικοί κρατούμενοι ήταν περισσότεροι από τους ποινικούς ; Ξεχάστηκαν οι εξορίες των αγωνιστών εθνικής αντίστασης που μόνο δημοκρατικός θεσμός δεν ήταν; Ξεχάστηκε μήπως ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός Καραμανλής μετά τη δολοφονική επίθεση στον Γρ. Λαμπράκη αναρωτήθηκε στις 22-5-1963 ‘’Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;’’ αποκαλύπτοντας την πραγματικότητα που ο λαός ήξερε ότι άλλοι κυβερνούσανε. Μόλις το 1974 κατάφερε η χώρα να καταργήσει την αντιδημοκρατική διάταξη που διαρκούσε από τον αναγκαστικό νόμο 509/1947 για την απαγόρευση πολιτικών κομμάτων όπως του Κ.Κ.Ε. Ξεχάστηκαν μήπως οι παρεμβάσεις των ανακτόρων και ειδικά της γερμανίδας βασίλισσας μας με το ναζιστικό παρελθόν της στην λειτουργία των εκλεγμένων κυβερνήσεων μας;. Ξεχάστηκε μήπως ότι εκκαλούνταν στο παράρτημα της ασφάλειας, ‘’για υπόθεση τους’’ δημοκρατικούς και αριστερούς πολίτες ως «εθνικώς ύποπτοι»;  Ότι ο χαφιεδισμός ήταν επάγγελμα για αλήτες και παλιούς δοσίλογους μεταμφιεσμένοι σε «εθνικόφρονες» καρφώνοντας δημοκρατικούς πολίτες έναντι αμοιβής στις υπηρεσίες ασφαλείας και ΚΥΠ; Ξεχάστηκε ότι μέχρι το 1954 γινόταν κανονικά εκτελέσεις πολιτικών κρατουμένων ; 

 

Αυτό σημαίνει όμως ότι η Ελλάδα δεν βίωνε κάποια δημοκρατική πορεία και πριν την χούντα, κάτι που γνώριζε και ο ίδιος ο Καραμανλής ότι η διακυβέρνηση της χώρας δεν ήταν δημοκρατική και έτσι το 1974 όταν τον φέρανε ξανά να κυβερνήσει, δημιούργησε την Νέα Δημοκρατία διότι η παλαιά, που υπηρέτησε ως πρωθυπουργός 1955-1963 και παλαιότερα ως υπουργός δεν ήταν δημοκρατία.   

 

Αφού “αποκαταστάθηκε” ή σωστότερα ονομάστηκε αυτή η διακυβέρνηση δημοκρατία τίθεται το ερώτημα ποια “Δημοκρατία”; Ξέροντας ελληνικά έκαστος κατανοεί ότι Δημοκρατία σημαίνει ότι ο Δήμος (οι πολίτες μιας πολιτείας) κρατάει κάτι. Η αρχαία έννοια της Δημοκρατίας σημαίνει ότι οι πολίτες κρατάνε την εξουσία. Στην σημερινή κατάσταση οι πολίτες της πολιτείας μας το μόνο που κρατάνε καλά είναι την μιζέρια τους διότι ούτε τη ζωή τους δεν μπορεί να κρατήσουν. Είμαστε προτελευταίοι σε εισόδημα από τις 27 χώρες της Ε.Ε. ενώ τα πολλά παραδείγματα όπως τα τραγικά γεγονότα στην Ηλεία και Εύβοια το 2007, Μάνδρα το 2017, Μάτι το 2018, Τέμπη το 2023, πρωτοπόροι στα αυτοκινητιστικά και εργατικά θανατηφόρα ατυχήματα και άλλα χωρίς να βρεθεί ο αρμόδιος ένοχος να τιμωρηθεί, δεν κατατάσσουν αυτήν τη διακυβέρνηση στις δημοκρατικές. Αλλά πώς να βρεθεί ένοχος όταν το άρθρο 86 του συντάγματος σε συνδυασμό με το άρθρο 85 δεν αφήνουν περιθώρια κυβερνητικός παράγοντας να τιμωρηθεί για την εγκληματική του αμέλεια, ανικανότητα του ή και εσκεμμένες κακουργηματικές πράξεις του. Άρθρα που αναιρούν το άρ. 4 παρ.1‘’Οι Έλληνες είναι ίσιοι ενώπιον του νόμου’’ του ίδιου συντάγματος.   

   

Είναι Δημοκρατία όταν η Νομοθετική, Εκτελεστική και Δικαστική εξουσία συγκεντρώνεται στα ίδια χέρια, κάτι που είναι ο ορισμός της δικτατορίας; Τα μέλη της κυβέρνησης μας, είναι ταυτόχρονα και βουλευτές, δηλαδή οι νομοθέτες είναι αυτοί που εφαρμόζουν τη νομοθεσία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας παραδοσιακά προέρχεται από τη Δικαστική εξουσία της οποίας ιεραρχία προετοιμάζεται από την εκτελεστική εξουσία (κυβέρνηση). Ποια είναι η διαφορά από το “Γιάννης κερνάει , Γιάννης πίνει” ; 

 

Ο καθηγητής Γ. Κοντογιώργης, πρώην πρύτανης του Πάντειου Πανεπιστημίου σωστά ορίζει το πολιτικό σύστημα που διαβιούμε ως “εκλόγιμη μοναρχία” διότι η διακυβέρνηση προέρχεται από μία αρχή, συνήθως ενός φαινομενικά εκλεγμένο πρωθυπουργό. Οι εκλογές που διεξάγονται δεν είναι για να βρεθεί ο κατάλληλος συνδυασμός νομοθετικών και κυβερνητικών παραγόντων από τους οποίους θα ωφεληθεί η κοινωνία στην ανάπτυξη της, αλλά να εκλεγούν οι παράγοντες που θα επιτυγχάνουν ανεξάρτητα από την πορεία της οικονομίας της κοινωνίας και την ευημερία της, να αυξάνουν το δικό τους πλούτο. Κάτι σαν μια σύγχρονη μορφής φεουδαρχία στην οποία οι άρχοντες και οι οικογένειες τους ευημερούν εις βάρος των πολιτών. Τα επίθετα Καραμανλής, Παπανδρέου, Μητσοτάκης, Βαρβιτσιώτης κλπ σε διάφορες παραλλαγές των ονομάτων που τα ακολουθούν είναι σταθερές ‘’αξίες’’ στην πολιτική ζωή του τόπου τα τελευταία 80 χρόνια. Αυτό όμως δεν είναι ο ορισμός της Δημοκρατίας, μπορεί να είναι μία σκυταλοδρομία κληρονομικού χρίσματος, σύνηθες στη κληρονομικές μοναρχίες. 

 

Στις εκλογές ενώ το ζητούμενο είναι να σταλούν αντιπρόσωποι του λαού στην βουλή, όταν το κόμμα στο οποίο ανήκουν οι αντιπρόσωποι δεν ξεπεράσει ένα όριο κλέβεται η βούληση των Ελλήνων πολιτών με το πρόσχημα ότι θα πρέπει να κυβερνάται η χώρα. Μα και η χούντα ‘’κυβερνούσε’’ τη χώρα και χάθηκε η μισή Κύπρος και όπως διαφαίνεται με την σημερινή διακυβέρνηση οδεύουμε να χάσουμε το μισό Αιγαίο. Η λευκή ψήφος στις εκλογές για τη δημοκρατική κυβέρνηση μας δεν θεωρείται πολιτική άποψη και αναρωτιούνται οι αναλυτές και παράγοντες γιατί είναι τόσο μεγάλη η αποχή στις εκλογές. Τι να εκλέξουν οι ψηφοφόροι τον ανίκανο, τον άχρηστο, τον ανήμπορο, τον επικίνδυνο, ή τον λαοπλάνο; Στο supermarket όταν δεν βρεις το προϊόν της αρεσκείας σου φεύγεις και το κατάστημα δεν παίρνει τα χρήματα σου, ενώ στις εκλογές ψηφήσεις δεν ψηφήσεις θα πληρώνεις τα επόμενα 4 χρόνια αυτό που λένε ‘’δημοκρατική διακυβέρνηση’’. Κατάντησε η δημοκρατία μας να δίνει δωρεάν έδρες στο πρώτο κόμμα όπως όταν αγοράζεις δύο χαρτιά υγείας το supermarket σου δίνει το τρίτο ως δώρο.    

 

Μπορεί να ονομάζεται Δημοκρατία η οργάνωση μιας πολιτείας στην οποία το επίσημο νομοθετικό σώμα της χώρας, η Βουλή των Ελλήνων, ενημερώνεται για νομικά κείμενα όπως τα Προεδρικά Διατάγματα, όταν δημοσιευθούν στο ΦΕΚ μαζί με τους απλούς πολίτες αυτής της χώρας ; Πόσο δημοκρατικά μπορεί να είναι η έννοια Προεδρικά Διατάγματα που όλα τους αρχίζουν με το ‘’Αποφασίζουμε’’; Τα δικτατορικά Βασιλικά Διατάγματα άρχιζαν με το ‘’Αποφασίζουμε και Διατάζουμε’’ και τώρα που τα Προεδρικά Διατάγματα αφαίρεσαν το ‘’Διατάζουμε’’ γίνανε Δημοκρατικά νομικά κείμενα ;   

 

Είναι δείγμα δημοκρατικής διακυβέρνησης η παράκαμψη του άρθρου 16 του συντάγματος για τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και η ευλαβική τήρηση του άρθρου 86 του ίδιου συντάγματος για την μη ευθύνη υπουργών; Με ποια θεσμική δημοκρατική διαδικασία στάλθηκαν οπλικά συστήματα στην Ουκρανία χώρα μη μέλος της Ε.Ε. μη μέλος του ΝΑΤΟ απογυμνώνοντας τα νησιά μας πλησίον του αιώνιο ορατό κίνδυνο από σεβαστό οπλισμό, ενώ δεν στέλνουμε το αντίστοιχο οπλισμό στην Κύπρο ;  Είναι πολύ δημοκρατικό να σκύβει το κεφάλι του στον ‘’Σουλτάνο΄΄ ξένου κράτους ο υπουργός εξωτερικών της δημοκρατικής μας κυβέρνησης;    

 

ΟΧΙ, δεν είναι δημοκρατικό ούτε εθνικά ωφέλιμο. Είναι επιζήμιο για τη χώρα όταν δεν λες την αλήθεια στους πολίτες της. Γι’ αυτό διαστρεβλώνονται οι έννοιες και λένε ‘’Γιορτή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας’’ όπως λένε επιτυχία τη συμφωνία των Πρεσπών, όπως μας είπανε επιτυχία τις συμφωνίες για ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο χαρίζοντας τους εθνικά συμφέροντα μας, όπως μας είπαν προχθές ότι υπερασπίστηκαν εθνικά συμφέροντα στην Κάσο, όπως μας είπανε ότι ο αέρας πείρε τη σημαία στα Ίμια. Όταν οι ξένοι και αιώνιοι εχθροί του ελληνισμού θα φτάσουν οπλισμένοι σαν ιδιοκτήτες στην Ακρόπολη, μήπως θα απαιτήσουν να τους δείξουμε το μνημείο ως τουριστικό αξιοθέατο; Το έργο αυτό το έχει ξαναδεί ο ελληνικός λαό με πρωθυπουργό της ‘’ελληνικής κυβέρνησης’’ του 1941 που υποσχέθηκε ότι  «καθένας από σας θα αισθάνεται ότι υφίσταται Ελληνική Κυβέρνησις, ήτις  στοργικώς και με όλας τας δυνάμεις θα προσπαθεί να σας ανακουφίσει από το βαρύ φορτίον που επεσώρευσεν ο πόλεμος, μακράν παντός ξένου συμφέροντος και οδηγούμενοι απλώς και μόνον από το ακραιφνές ελληνικόν συμφέρον». Στρατηγός Τσολάκογλου.  

Πόσο γελοίο γίνεται το πολιτικό σύστημά μας , γελοιοποιούνται οι πολιτικοί του, μαζί με τα βασικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να νομίζουν ότι με ψέματα μπορεί να επιζήσουν ακόμα μία ημέρα στην καρέκλα της εξουσίας; Αφού όπως πάνε, αύριο ούτε καρέκλα ελληνικής εξουσίας δεν θα υπάρχει.

 

Πηγή : https://www.militaire.gr