Η κυβέρνηση που τρώει τα παιδιά της Ελλάδας

Η κοροϊδία της κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα εξοργιστική στο θέμα του δημογραφικού – όπου ισχυρίζεται πως δήθεν αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της. Εν προκειμένω, η Ελλάδα ευρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ, όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση των γονέων – αφού ο συντελεστής κρατήσεων για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές περιορίζεται από το 37,1% που ισχύει για τον άγαμο, μόλις στο 33,7% για τον παντρεμένο με δύο παιδιά, οπότε μόλις κατά 3,3%. Είναι δυνατόν να επιλυθεί ποτέ έτσι το δημογραφικό στην Ελλάδα; Δεν είναι απαράδεκτη η φορολογική ληστεία των γονέων; Δεν είναι φανερό πως επιδιώκεται η αντικατάσταση των Ελλήνων με φθηνούς ξένους μετανάστες, για να παραμείνει η Ελλάδα μία άβουλη και εξαθλιωμένη αποικία χρέους των δανειστών της; Είναι υπεύθυνο να επιβραβεύσουν οι Πολίτες αυτές τις ληστρικές πολιτικές της κυβέρνησης και την αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος; Η κυβέρνηση λοιπόν πρέπει να πάρει ένα μεγάλο μήνυμα διαμαρτυρίας στις Ευρωεκλογές – να πέσουν τα ποσοστά της κάτω από 25%, εάν οι Έλληνες ενδιαφέρονται τουλάχιστον για τα παιδιά τους, αν όχι για τον εαυτό τους. Διαφορετικά θα σημαίνει πως εγκρίνουν την απίστευτη αλαζονεία και την πολιτική της που έτσι θα γίνει χειρότερη – η οποία πολιτική, ιδίως στην οικονομία και στη φορολογία, είναι κάτι περισσότερο από καταστροφική.

.

Ανάλυση

 

Εισαγωγικά, το μέσο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα είναι το χρηματικό ποσόν που έχει στη διάθεσή του ένα μέσο άτομο ή ένα νοικοκυριό για να ξοδέψει ή για να εξοικονομήσει (αποταμιεύσεις, όπου η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση της ΕΕ με -4%) μετά την καταμέτρηση των φόρων και την προσαρμογή του πληθωρισμού – ενώ αποτελεί βασικό μέτρο της αγοραστικής δύναμης και της οικονομικής ευημερίας των ατόμων ή των νοικοκυριών. Εν προκειμένω, το 2020 η Ελλάδα ήταν στην πέμπτη θέση από το τέλος στην ΕΕ – όπου είχαμε προβλέψει πως τα επόμενα χρόνια θα έπεφτε στην τελευταία.

 

Το 2022 τώρα ήταν στην προτελευταία θέση πριν την Κροατία, όσον αφορά την εξέλιξη του, όπως φαίνεται στο γράφημα, σε σχέση με το 2010 που αποτελεί έτος αναφοράς (=100) – σημειώνοντας πως ο δείκτης EU-index SILC είναι η πηγή αναφοράς της ΕΕ για συγκριτικές στατιστικές, σχετικά με την κατανομή του εισοδήματος και την κοινωνική ένταξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Από το 2010 δηλαδή το δικό μας 100 έγινε 74 και το 100 της Τουρκίας 130 – ενώ της Ρουμανίας 226, της Λιθουανίας 200 κλπ.!

 

 

 

Επομένως η Ελλάδα βαδίζει από το κακό στο χειρότερο – ενώ πρόκειται για ένα κατάντημα που δεν φαίνεται να έχει τέλος. Την ίδια στιγμή, η χρηματοδότηση της οικονομίας μας από εκείνες τις τράπεζες που διασώσαμε με πάνω από 70 δις € για να παίρνουν τα σπίτια των Πολιτών, μειώνεται συνεχώς – από 186,6 δις € το 2018, στα 149,5 δις € το Μάρτιο του 2024 (γράφημα).

 

Ακόμη χειρότερα, το δημόσιο αυξάνει συνεχώς τον τραπεζικό δανεισμό του, από 17,6 δις € το 2018, στα 32,5 δις € το 2024 – ενώ οι τράπεζες μειώνουν το δανεισμό των επιχειρήσεων, των νοικοκυριών και των ελευθέρων επαγγελματιών που ληστεύονται επί πλέον από τα νέα τεκμήρια κερδοφορίας και από τη σύνδεση των POS με τις ταμειακές μηχανές που δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη. Έτσι οι τράπεζες  στραγγαλίζουν την οικονομία μας και φυσικά τους Έλληνες, παρά το ότι τα κέρδη τους το 2022 και το 2023 ήταν της τάξης των 7,2 δις € – λόγω των ληστρικών προμηθειών που χρεώνουν, των μηδενικών σχεδόν επιτοκίων καταθέσεων και των υπέρογκων επιτοκίων χορηγήσεων, με την ανοχή της κυβέρνησης

 

Το δημόσιο όμως δεν αυξάνει μόνο το δανεισμό του από τις τράπεζες αφαιρώντας έτσι χρήματα από την πραγματική οικονομία αλλά, επί πλέον, από τους διάφορους οργανισμούς του, από τους ΟΤΑ και από τα ασφαλιστικά ταμεία – διενεργώντας αλχημείες με τα ταμειακά διαθέσιμα. Εν προκειμένω, όπως φαίνεται από την απάντηση της κυβέρνησης που πήραμε τελικά, μετά από πολύ χρόνο και πιέσεις που ασκήσαμε (γράφημα), διαπιστώνονται τα εξής:

 

(α) Στα ταμειακά διαθέσιμα που έλεγε στο παρελθόν ότι προέρχονταν από το μαξιλάρι των 15,7 δις € συν τα χρήματα των οργανισμών του δημοσίου που καταθέτονται υποχρεωτικά στην ΤτΕ, συμπεριλαμβάνονται σήμερα τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης – οπότε αυτός είναι ο λόγος που τα εισπράττει μεν από την ΕΕ (14,9 δις € όπως δηλώνει η κυβέρνηση), αλλά δίνει ελάχιστα στις επιχειρήσεις και συνεχίζει να πληρώνει μετά από ένα χρόνο τους κατασκευαστές δημοσίων έργων και όχι μόνο, όπως κατήγγειλε ο κ. Περιστέρης.

 

(β) Για να μειώσει το χρέος της Γενικής κυβέρνησης, δανείζεται από τα ΝΠΔΔ, από τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) και από τα ασφαλιστικά ταμεία (ΟΚΑ) που δεν υπολογίζονται ως χρέος διεθνώς, δηλαδή από τις εισφορές των εργαζομένων – οπότε από εδώ προέρχονται τα 49,9 δις € που αναζητούσαμε, ενώ αιτιολογείται γιατί χρωστούν τα νοσοκομεία, οι κατασκευαστές δημοσίων έργων πληρώνονται μετά από ένα χρόνο, οι ΟΤΑ έχουν προβλήματα ρευστότητας, υπάρχουν δυσκολίες με τις συντάξεις κλπ.

 

Δεν είναι όμως σαφές πώς γίνεται τα repos να είναι υψηλότερα, στα 54,5 δις € – ενώ έχουν εκτοξευθεί από το 2014 που ήταν μόλις 8,6 δις €. Αμφιβάλουμε δε για το εάν υπάρχουν όλα αυτά τα ποσά πραγματικά στα ταμεία των οργανισμών – ελπίζοντας πάντως να μην προέρχονται από δανεισμό τους.

 

Σε κάθε περίπτωση, το τέχνασμα είναι ο εσωτερικός δανεισμός, δηλαδή η «λεηλασία» των ΝΠΔΔ, των ΟΚΑ και των ΟΤΑ, έτσι ώστε να μειώνεται η σχέση χρέους/ΑΕΠ παρά τον αυξημένο κρατικό δανεισμό – παράλληλα με την άνοδο του ονομαστικού ΑΕΠ, λόγω του πληθωρισμού.

 

Όσον αφορά τα κρυφά χρέη των 25 δις € παγωμένων τόκων του EFSF, των 78 δις € των ασφαλιστικών ταμείων και των κρατικών εγγυήσεων, κυρίως στις τράπεζες, δεν υπάρχει η παραμικρή προετοιμασία – ενώ στην ουσία η κυβέρνηση αντικαθιστά τα ομόλογα των δανειστών με τα χρήματα των οργανισμών του δημοσίου, ειδικά των ασφαλιστικών ταμείων.

 

Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των αλχημειών, κάποια στιγμή θα βρεθούμε ξανά στο γκρεμό – έχοντας όμως αυτή τη φορά ξεπουλήσει τα πάντα, ενώ με άδεια ακόμη και τα ασφαλιστικά ταμεία! (το ΑΕΠ μας πάντως το 2023 ήταν 220,3 δις € και όχι 222,766 που γράφει η κυβέρνηση – οπότε οι δείκτες χρέους/ΑΕΠ ανάλογα υψηλότεροι).

 

Ο εγχώριος δανεισμός συνολικά του δημοσίου από τις τράπεζες και από τα repos είναι περί τα 87 δις € – χρήματα που έχουν αντικαταστήσει τα δάνεια των ξένων. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως δε μία ενδεχόμενη χρεοκοπία, κάτι που δεν είναι απίθανο αφού μετά το 2026 αυξάνονται συνεχώς τα χρεολύσια (στο γράφημα δεν υπολογίζονται οι ετήσιοι τόκοι που πρέπει να προστεθούν), η εγχώρια ζημία θα
είναι τεράστια.

 

Στον τομέα των επενδύσεων τώρα, από τις οποίες εξαρτώνται οι μισθοί και οι συντάξεις, καθώς επίσης η μεσοπρόθεσμη βιωσιμότητα του ρυθμού ανάπτυξης, είμαστε επίσης οι τελευταίοι στην ΕΕ, με 13,9% έναντι 22,1% του μέσου της Ευρωζώνης (γράφημα) – σημειώνοντας πως ο Β. Μυτιληναίος, είπε ότι, «η Ελλάδα είναι αυτόν τον καιρό στο επίκεντρο κερδοσκοπικών και όχι μακροπρόθεσμων ξένων επενδυτών», ενώ ο κ. Παπαλεξόπουλος του ΣΕΒ πως «η Δικαιοσύνη και η Δημόσια διοίκηση είναι τα δύο πρώτα που αποτρέπουν τους επενδυτές από την Ελλάδα – είναι στο μυαλό τους απελπιστικά και τα δύο»

 

Ιδιαίτερα προβληματικός εδώ είναι ο εξαιρετικά χαμηλός δείκτης ιδιωτικών επενδύσεων στην Ελλάδα, με τις επενδύσεις των επιχειρήσεων να ανέρχονται σε μόλις 7,4% του ΑΕΠ – όταν στην Ευρωζώνη το αντίστοιχο ποσοστό είναι 13,4%. Επίσης το ότι, οι επενδύσεις των νοικοκυριών αντιστοιχούσαν στο 2,7% του ΑΕΠ το 2022, έναντι μέσου όρου 6,3% στο σύνολο της Ευρωζώνης – εύλογα, αφού η υπερφορολόγηση και η ακρίβεια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη και δεν επιτρέπουν στους Πολίτες επενδύσεις, πόσο μάλλον σε συνδυασμό με την περιορισμένη τραπεζική χρηματοδότηση.

 

Σε σχέση με τον πραγματικά ληστρικό ΦΠΑ που αυξήθηκε με τα μνημόνια και παρέμεινε έκτοτε, ο Κ. Χατζηδάκης ισχυρίσθηκε πως εάν τον μειώσει, οι επιχειρήσεις θα τον βάλουν στις τσέπες τους – γεγονός που σημαίνει πως αφενός μεν θεωρεί κλέφτες τους επιχειρηματίες, αφετέρου ότι το κράτος δεν μπορεί να τους ελέγξει. Εδώ ο Ι. Γιώτης, ο πρόεδρος του ΣΕΒΤ, εγγυήθηκε πως οι βιομηχανίες τροφίμων θα μειώσουν τις τιμές, εάν το κάνει – ενώ ανέφερε πως εάν αφαιρεθεί ο ΦΠΑ από όλες τις χώρες, το καλάθι της νοικοκυράς στην Ελλάδα είναι 25% φθηνότερο!

 

Ο υπουργός όμως ήταν ανένδοτος, επιμένοντας στη φοροκλοπή του ΦΠΑ που εξαθλιώνει κυρίως τους εισοδηματικά ασθενέστερους – θεωρώντας ανόητους τους Πολίτες, αφού αναφέρεται μόνο στην Ισπανία, λέγοντας πως εκεί δεν μειώθηκαν οι τιμές, παρά τη μείωση του ΦΠΑ.

 

Γνωρίζει όμως πολύ καλά πως η άνοδος των τιμών στην Ισπανία οφείλεται σε ειδικές συνθήκες, όπως στην ξηρασία – ενώ αποφεύγει βέβαια πονηρά να αναφέρει την Πορτογαλία και την Κύπρο, στις οποίες η μείωση του ΦΠΑ σχεδόν μηδένισε τις αυξήσεις (γράφημα), σημειώνοντας πως  ο πληθωρισμός τροφίμων στην Ελλάδα ήταν 5,3% τον Απρίλιο, ο μέσος της Ευρωζώνης μόλις 1,9%, στην Πορτογαλία 0,328% και στην Κύπρο 1,2%. Προφανώς λοιπόν η μείωση του ΦΠΑ οδήγησε στην πτώση των τιμών των τροφίμων – επίσης του γενικότερου πληθωρισμού που συμπεριλαμβάνει τα τρόφιμα, όπως είναι αυτονόητο.

 

Επίλογος

 

Κλείνοντας, η κυβέρνηση πρέπει να πάρει ένα μεγάλο μήνυμα διαμαρτυρίας στις Ευρωεκλογές – να πέσουν τα ποσοστά της κάτω από 25%, εάν οι Έλληνες ενδιαφέρονται τουλάχιστον για τα παιδιά τους, αν όχι για τον εαυτό τους. Διαφορετικά θα σημαίνει πως εγκρίνουν την πολιτική της που έτσι θα γίνει χειρότερη – η οποία πολιτική, ιδίως στην οικονομία και στη φορολογία, είναι κάτι περισσότερο από καταστροφική.

 

Ειδικότερα, σε όλους τους οικονομικούς δείκτες το κατάντημα της χώρας μας είναι εξοργιστικό (ανάλυση) – με τα δίδυμα ελλείμματα και με τα δίδυμα χρέη μας στη στρατόσφαιρα, με κρυφά χρέη, με το κρατικό χρέος μας να έχει αυξηθεί κατά 50,5 δις € τα τελευταία 4 χρόνια στα 406,5 δις €, με το ιδιωτικό στα 380 δις €, καθώς επίσης με τη στήριξη των Ολιγοπωλίων, των τραπεζών και των καρτέλ.

 

Είναι ντροπή να είμαστε στο δείκτη της οικονομικής ελευθερίας, από τον οποίο εξαρτώνται οι επενδύσεις, οπότε οι μισθοί και οι συντάξεις,  στην 107η θέση παγκοσμίως, στην 42η της Ευρώπης πίσω από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες και στην ΕΕ τελευταίοι των τελευταίων – να είμαστε τελευταίοι στις επενδύσεις και πρώτοι στην ακρίβεια της ενέργειας για τη βιομηχανία, με διπλάσιες τιμές από τη Γερμανία και τριπλάσιες από τη Γαλλία.

 

Η κατάσταση είναι βέβαια ακόμη χειρότερη για τους Πολίτες – όπου είμαστε προτελευταίοι στο κατά κεφαλήν εισόδημα, τελευταίοι στο διαθέσιμο εισόδημα, τελευταίοι στις αποταμιεύσεις, τελευταίοι στην παραγωγικότητα της εργασίας, σχεδόν πρωταθλητές στις τιμές των τροφίμων, επίσης στην αισχροκέρδεια και στην υπερφορολόγηση, τα ασφαλιστικά μας ταμεία ληστεύονται δανείζοντας υποχρεωτικά την κυβέρνηση, 748.000 Έλληνες ηλικίας 25 έως 44 ετών εγκατέλειψαν τη χώρα μας για να επιβιώσουν, αφού δεν τα καταφέρνουν με τους μισθούς της ντροπής που επίσης μας κατατάσσουν στους τελευταίους της ΕΕ, έχουμε από τους υψηλότερους ΦΠΑ και τιμές καυσίμων λόγω του ΕΦΚ, οι μικρομεσαίοι ληστεύονται με τα τεκμήρια κερδοφορίας και με τις ταμειακές μηχανές/POS που δεν υπάρχουν πουθενά στον πλανήτη κοκ.

 

Η κοροϊδία της κυβέρνησης είναι ιδιαίτερα εξοργιστική στο θέμα του δημογραφικού – όπου ισχυρίζεται πως δήθεν αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της. Εν προκειμένω, η Ελλάδα ευρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ, όσον αφορά τη φορολογική μεταχείριση των γονέων – αφού ο συντελεστής κρατήσεων για φόρους και ασφαλιστικές εισφορές περιορίζεται από το 37,1% που ισχύει για τον άγαμο, μόλις στο 33,7% για τον παντρεμένο με δύο παιδιά, οπότε μόλις κατά 3,3%.

 

Ο μέσος όρος όμως για τις χώρες του ΟΟΣΑ διαμορφώνεται στο 9% και ο μέσος όρος για τις χώρες της ΕΕ στις 11,4%, όταν στην Ελλάδα μόλις στο 3,3% (πηγή) – ενώ στην Πορτογαλία η παραπάνω διαφορά μεταξύ άγαμου γονέα και γονέα δύο παιδιών φτάνει στο 10,3%, στην Ιρλανδία στο 14% και στη Γερμανία στο 15%!

 

Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η πραγματική φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών στην Ελλάδα αυξήθηκε το 2023 – για τον άγαμο εργαζόμενο με μέσο μισθό η αύξηση ήταν 0,44% φτάνοντας έτσι στο 38,5%, ενώ για το ζευγάρι με δύο παιδιά ήταν 0,59% φτάνοντας στο 37,5%. Εάν δε η σύγκριση γίνει για υψηλότερες αποδοχές, τότε ο συντελεστής εκτινάσσεται στο 44%!

 

Είναι δυνατόν να επιλυθεί ποτέ έτσι το δημογραφικό στην Ελλάδα; Δεν είναι απαράδεκτη η φορολογική ληστεία των γονέων; Δεν είναι φανερό πως επιδιώκεται η αντικατάσταση των Ελλήνων με φθηνούς ξένους μετανάστες, για να παραμείνει η Ελλάδα μία άβουλη και εξαθλιωμένη αποικία χρέους των δανειστών της; Είναι υπεύθυνο να επιβραβεύσουν οι Πολίτες αυτές τις ληστρικές πολιτικές της κυβέρνησης και την αλλαγή του ιδιοκτησιακού μας καθεστώτος; Δεν είναι απαράδεκτο να μιλάμε για σύγκλιση με την Ευρώπη, όταν η απόκλιση είναι τεράστια (γράφημα) ενώ, αντίθετα, συγκλίνουμε αρνητικά με την τελευταία χώρα της ΕΕ, με τη Βουλγαρία που σύντομα θα μας ξεπεράσει; (η ελληνική οικονομία είναι σήμερα περίπου 19% μικρότερη από ότι το 2007, ενώ η οικονομία της ΕΕ στο σύνολό της έχει αυξηθεί κατά 17%).

 

Βασίλης Βιλιάρδος

 

Πηγή :  https://analyst.gr