Ο πρωθυπουργός που έχει δαπανήσει απίστευτα δις σε εξοπλισούς χωρίς
να έχει διαπραγματευθεί σοβαρά για την ελληνική αμυντική βιομηχανία,
εκφράζει τον …προβληματισμό του για τον κατακερματισμό της ευρωπαϊκής
αμυντικής βιομηχανίας! Αν καταλαβαίνουμε καλά απ΄ όσα λέει το πρόβλημα
είναι πως όταν θέλει να παραγγείλει κάποιο οπλικό σύστημα για την χώρα
του έρχονται πολλές προτάσεις!!! Είναι γνωστή η απέχθεια της κυβέρνησης
Μητσοτάκης για οποιαδήποτε διαδικασία επιλογής μέσω διαγωνισμού. Απ΄
ευθείας ανάθεση μόνο…
Διαβάστε τον προβληματισμό του Έλληνα πρωθυπουργού που έχει
εγκαταλέιψει στην κυριολεξία στην τύχη τους τα Ελληνικά Αμυντικά
Συστήματα, κάνει πειράματα στην ΕΑΒ και υποτίθεται ότι σώζει τα
ναυπηγεία.:
«Ακόμη και κατά τη διάρκεια των πολύ δύσκολων ετών, πάντα ξοδεύαμε
πάνω από το 2% του ΑΕΠ μας για την άμυνα. Επομένως, στην περίπτωσή μας,
δεν χρειάστηκε πραγματικά να κάνουμε πολλά για να αυξήσουμε την
ικανότητά μας να χρηματοδοτούμε τις αμυντικές μας δαπάνες, επειδή
αντιμετωπίζαμε πολύ ιδιαίτερες γεωπολιτικές προκλήσεις, ενώ άλλες
ευρωπαϊκές χώρες, προφανώς μετά την κατάρρευση του τείχους του
Βερολίνου, ίσως δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη να ξοδέψουν τόσο πολλά για
την άμυνα.
Όμως στο θέμα αυτής της συζήτησης, “ μπορείτε να κάνετε εξωτερική
πολιτική με βάση τον προϋπολογισμό;”, η απλή απάντηση για μένα είναι “
όχι”. Και θα πρέπει όλοι μας να είμαστε σε θέση να ξοδεύουμε περισσότερα
για την άμυνα, αλλά και να κατανέμουμε με πιο έξυπνο τρόπο τα κονδύλια
για την άμυνα.
Διάβαζα ένα άρθρο της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και ήταν πολύ
σαφής σχετικά με την ανάγκη να κινητοποιηθούν περισσότερα κεφάλαια,
τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, κάτι που θα αποτελέσει
πρόκληση σε μια εποχή που οι προϋπολογισμοί μας βρίσκονται υπό πίεση,
διότι πρέπει επίσης να χρηματοδοτήσουμε την κλιματική και την
τεχνολογική μετάβαση. Την ίδια ώρα τα επιτόκια είναι σε υψηλότερα
επίπεδα και βγαίνουμε από την περίοδο του Covid. Έπρεπε να δαπανήσουμε
πολύ περισσότερα για να ανακάμψουμε από την πανδημία.
Επομένως, η Ελλάδα κατάφερε να πετύχει αυτό που περιγράψατε ως μια
κατάσταση όπου μπορούμε να δαπανούμε περισσότερα για την άμυνα,
μειώνοντας ταυτόχρονα τον λόγο του χρέους μας προς το ΑΕΠ, απλώς και
μόνο επειδή η οικονομία μας αναπτύσσεται πολύ ταχύτερα από τον μέσο όρο
της ευρωζώνης.
Στο τέλος της ημέρας, εάν η οικονομία δεν αναπτύσσεται, δεν θα έχεις
τα απαραίτητα κεφάλαια για να χρηματοδοτήσεις ούτε την άμυνα ούτε την
κλιματική μετάβαση. Άρα, η υποκείμενη ανάπτυξη και η ανταγωνιστικότητα
των οικονομιών μας, κατά τη γνώμη μου, είναι καίριας σημασίας. Ισχύει
για την Ελλάδα, πιστεύω, ισχύει για τη Γερμανία, ισχύει για όλες τις
ευρωπαϊκές χώρες. Υπερβαίνουμε συνεχώς τους δημοσιονομικούς μας στόχους
και αυτή η ανάπτυξη μπόρεσε να μας επιτρέψει να κάνουμε περισσότερα, όχι
μόνο για την άμυνα αλλά και για την κοινωνική πολιτική.
Τώρα, αν δούμε την ευρωπαϊκή διάσταση, πιστεύω ότι μία από τις
προκλήσεις για τον επόμενο ευρωπαϊκό κύκλο είναι πώς θα κάνουμε
περισσότερα στον τομέα της άμυνας. Σημαίνει αυτό περισσότερες
δημοσιονομικές αρμοδιότητες σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Σημαίνει αυτό να
δώσουμε στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων την εντολή να χρηματοδοτεί
περισσότερα έργα που σχετίζονται με την άμυνα, τα οποία μπορεί να είναι
μακροπρόθεσμα και να ενέχουν υψηλότερη διακινδύνευση;
Αυτό που σίγουρα σημαίνει, και μιλώ από τη σκοπιά μιας χώρας που
προμηθεύεται αμυντικά συστήματα, είναι ένας σαφής εξορθολογισμός της
ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία σήμερα είναι απίστευτα
κατακερματισμένη. Για παράδειγμα, όταν ψάχνουμε να αγοράσουμε ένα νέο
πλοίο, μια νέα φρεγάτα ή μια νέα κορβέτα, δεχόμαστε πέντε ή έξι
διαφορετικές προσφορές από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, για
διαφορετικά ευρωπαϊκά πλοία. Αυτό δεν έχει πολύ νόημα.
Πρέπει να συμφωνήσουμε ποια είναι τα έργα στα οποία πρέπει να
συγκεντρώσουμε πόρους και στα οποία μπορούμε να είμαστε πραγματικά
ανταγωνιστικοί, και σε σχέση με τις ΗΠΑ. Αν δείτε τα αεροπλάνα, έχουμε
πράγματι ένα αεροπλάνο τώρα που να μπορεί να ανταγωνιστεί ένα μαχητικό
πέμπτης γενιάς που κατασκευάζεται στις ΗΠΑ; Η απάντηση είναι: μάλλον
όχι. Επομένως, κάποια στιγμή πρέπει να λάβουμε και κάποιες στρατηγικές
αποφάσεις για το πού θα κατευθύνουμε τους πόρους μας. Και αυτό πράγματι
θα μας δώσει τη δυνατότητα να αγοράζουμε ευρωπαϊκά αμυντικά συστήματα.
Ένα τελευταίο σημείο, πολύ σημαντικό: στους νέους δημοσιονομικούς
κανόνες συμφωνήσαμε να αντιμετωπίσουμε τις αμυντικές δαπάνες με ελαφρώς
διαφορετικό τρόπο. Με άλλα λόγια, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, οι
αμυντικές δαπάνες θα εξαιρούνται από τον υπολογισμό του υπερβολικού
ελλείμματος. Αυτό είναι κάτι στο οποίο επιμείναμε. Και αυτό καθιστά
επίσης σαφές ότι όταν εξετάζουμε το σύνολο των δημοσίων δαπανών, η
άμυνα, λόγω της κρίσιμης σημασίας της, είναι κάτι διαφορετικό, είναι
κάτι υπαρξιακό και τόσο σημαντικό που πρέπει επίσης να αντιμετωπίζεται
διαφορετικά από λογιστικής άποψης. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτό είναι ένα
ακόμη σημαντικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα
βρεθούμε σε θέση να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις εξαιρέσεις, αλλά είναι
καλό να γνωρίζουμε ότι αυτή η δυνατότητα πράγματι υπάρχει».
Πηγή : https://www.militaire.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου