Πως οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις της Τουρκίας έχουν φοβίσει μέρος της Ελληνικής Πολιτικής Ελίτ

Του Δημητρίου Δρόσου*

 

Η ιστορία διδάσκει ότι μία σύρραξη μεταξύ κρατών δεν συμβαίνει ακαριαία, ούτε ακόμη και όταν συμβεί μία κατ΄εξοχήν αιφνιαδιαστική επιχειρησιακή ενέργεια. Έχει προηγηθεί κατά κανόνα,  μία αλληλουχία διαδοχικών ενεργειών, ψυχολογικών, διπλωματικών, ακόμη και στρατιωτικών (χωρίς οι τελευταίες να έχουν το χαρακτήρα του θερμού πολέμου ή επεισοδίου). Η πρόσφατη σύγκρουση που μαίνεται μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, καταδεικνύει αυτό το γεγονός, ότι δηλαδή είχαν προϋπάρξει μία σειρά αιτιών οι οποίες τελικά οδήγησαν στον πόλεμο.

 

Αυτές οι προϋπάρχουσες ενέργειες μορφοποιούν τη διαμάχη μεταξύ των κρατών. Σημαντικότατος παράγοντας που οδηγεί στη διαμάχη είναι ο οικονομικός. Ο Πλάτωνας τόνισε: «Δια γαρ την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι ημίν γίγνονται».

 

Σημαντικό παράγοντα στις αρχικές ενέργειες έχουν οι ψυχολογικές επιχειρήσεις. Ειδικότερα οι ψυχολογικές επιχειρήσεις κατά σειρά βαθμιαίας εξέλιξης είναι:

• Διαφωνία
• Ένταση
• Αντίθεση

Η Τουρκία σήμερα διεξάγει υβριδικό πόλεμο κατά της χώρας μας με ασύμμετρες μορφές ενεργειών, ειδικότερα με τη μορφή ψυχολογικών επιχειρήσεων. Η επιρροή των ψυχολογικών επιχειρήσεων εκδηλώνεται κυρίως στον τομέα των «στερεοτύπων», δηλαδή των προτύπων όπως αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και ερμηνεύουμε τα φαινόμενα της ζωής. Εφόσον αυτά τα «στερεότυπα» δημιουργούνται σε ευρύτερα κοινωνικά σύνολα που φθάνουν έως τα κράτη μιλάμε για εθνικά «στερεότυπα». Είναι γεγονός ότι τα στερεότυπα επηρεάζουν την κρίση, την παρατήρηση και τις πράξεις. Στον υβριδικό πόλεμο που διεξάγει η Τουρκία με τις ψυχολογικές επιχειρήσεις η προπαγάνδα παίζει λίαν σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια για ύπαρξη υψηλού φρονήματος στον Τουρκικό λαό. Προπαγάνδα είναι η επιστημονική διάδοση πληροφοριών, ιδεών, δογμάτων ή συνθημάτων προς επηρεασμό της κοινής γνώμης για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπών. Η δύναμη της προπαγάνδας είναι πολύ ισχυρή. Ο Hitler είχε δηλώσει: «Χάρη στην προπαγάνδα πήραμε την εξουσία». Ο Marx επίσης είχε δηλώσει: «Η ιδέα μετατρέπεται σε υλική δύναμη όταν μπει στις μάζες». Κατά τον Carl Gustav Jung αποσκοπεί η προπαγάνδα να πείσει τον λαό τι να πράξει, ενώ συνυπάρχει με την στρατιωτική και πολιτική στρατηγική των αντιμαχομένων κρατών. Ο Ακάρ δηλώνει σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του ΑΚΡ, ότι όταν έρθει θα πολεμήσουν και θα πεθάνουν για την ιδέα της Μεγάλης Τουρκίας και της Γαλάζιας Πατρίδας. Ποιος; ο Ακάρ, που αποτελεί καλό φίλο κάποιων Ελλήνων πολιτικών κατά τις ιδίες δικές τους δηλώσεις.

Η Τουρκική κοινωνία αυτή τη στιγμή έχει μορφοποιήσει εχθρικά συναισθήματα προς τη Δύση και προς ορισμένες Αραβικές χώρες. Ειδικότερα έχουν αναπτυχθεί ψυχολογικές μορφές επιθετικότητας στο υποσυνείδητο ευρέων μαζων του Τουρκικού λαού κυρίως ψηφοφόρων του ΑΚΡ, των Γκρίζων Λύκων και σημαντικών ερεισμάτων των Κεμαλιστών. Οι χώρες που κυρίως στρέφεται αυτός ο υποσυνείδητος θυμός είναι  σε βάρος: των ΗΠΑ, του Ισραήλ, της Ελλάδος, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Αρμενίας, της Αιγύπτου, της Σαουδικής Αραβίας, του Κουρδικού στοιχείου, της Συρίας ένεκα του Άσαντ. Αν και η Τουρκία προσπαθεί να κλείσει μέτωπα κυρίως στον Αραβικό κόσμο, μεταξύ Αιγύπτου και Σαουδικής Αραβίας προκειμένου να στραφεί απρόσκοπτα Δυτικά, είναι βέβαιο ότι οι τρεις αυτές περιφερειακές δυνάμεις έχουν αποκλίνοντα γεωπολιτικά συμφέροντα στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Κέρας της Αφρικής και στο μέλλον θα επέλθει ρήξη. Τυχόν ένταξη των δυνάμεων αυτών (Τουρκίας, Σ. Αραβίας, Αιγύπτου) στους BRICS ίσως εξομαλύνει τις σχέσεις τους με τη μεσολάβηση της Κίνας, από την άλλη πλευρά όμως θα τις απομακρύνει αμετακλήτως από τη Δύση.

 

Η επιθετικότητα κατά γειτονικών χωρών, γεννά τον εθνικισμό και απόρροια αυτού είναι ο ιμπεριαλισμός. Συνεπώς βάσει αυτού του ιμπεριαλισμού η Τουρκία νοιώθει να «πνίγεται» από τα γεωγραφικά όρια που έθεσε η συνθήκη της Λωζάννης. Αυτό που κάνει η Τουρκία σήμερα επί της ουσίας δεν απέχει από τη Ναζιστική θεωρία του Lebensraum (ζωτικού χώρου), καθώς επιζητεί ζωτικό χώρο που αυθαίρετα κατ΄ αυτήν της ανήκει. Δεν διστάζει δε, ανοιχτά διαμέσω του Ακάρ να αναφέρεται ευθέως στην αναθεώρηση της συνθήκης της Λωζάννης του 1923.

 

Η εμπλοκή Τουρκικών στρατευμάτων μέχρι σήμερα είναι μόνο με το ΡΚΚ, μία χρόνια διαμάχη που δεν έχει λήξει ακόμη και έχει επιφέρει βαριές απώλειες στον Τουρκικό στρατό και ειδικά στη Στρατοχωροφυλακή (Jandarma). Εδώ έχουμε να κάνουμε με τακτικό στρατό (Τουρκία) από τη μία, κατά ανταρτών (Κούρδων) από την άλλη, μάλιστα φτωχά εξοπλισμένων σε σχέση με τα υπερσύγχρονα μέσα που διαθέτουν οι ΤΕΔ. Εσχάτως παρατηρείται εμπλοκή των ΤΕΔ και στη Λιβύη αλλά και στη Β. Συρία, με τον LNA και τους YPG αντίστοιχα να ομιλούν για νεκρούς Τούρκους στρατιώτες. Επίσης τα πολυδιαφημισμένα Τουρκικά Kirpi δεν έχουν επιδείξει την ανάλογη αποτελεσματικότητα με πλήθος αυτών να έχουν πέσει στα χέρια ανδρών του Khalifa Haftar, ενώ οι Ρώσοι στην Ουκρανία τα καταστρέφουν μαζικά. Η αντιπολίτευση της Τουρκίας αντιδρά στην αποστολή στρατευμάτων στη Λιβύη και τονίζει ότι προέχει να συγκεντρωθεί η Τουρκία στα θέματα που έχει με τους γείτονές της. Επίσης και στη Λιβύη, οι ΤΕΔ συγκρούονται με ένοπλες πολιτοφυλακές και όχι με τακτικό στρατό.

 

Δεν έχουμε διαπιστώσει έως σήμερα τη μαχητικότητα των ΤΕΔ που υπερηφανεύονται οι Τούρκοι, ενάντια σε τακτικό Στρατό και πολύ περισσότερο όταν ένας Στρατός  που θεωρείται από τους πλέον αξιόμαχους του ΝΑΤΟ όπως είναι οι ΕΕΔ. Επίσης διαπιστώνονται ορισμένα προβλήματα που δείχνουν ότι η Τουρκία ΔΕΝ είναι αυτή που θέλει να αυτοπαρουσιασθεί. Τα προβλήματα με την Τουρκική Λίρα (TRY) και την Τουρκική Οικονομία εν γένει, είναι σχετικά πρόσφατα. Ερώτημα είναι, εάν υφίσταται επάρκεια έμπειρων πιλότων  στην Τουρκική Πολεμική Αεροπορία μετά τις μαζικές εκκαθαρίσεις του Erdoğan. Επίσης η Ελληνική ΠΑ έχει εξασφαλίσει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα με την παραλαβή των Rafale και την μηνιαία ροή των F-16 V. Επίσης η διαφθορά που διατρέχει την Τουρκία υποσκάπτει την κοινωνική συνοχή της. Ερώτημα υφίσταται τι σκοπούς εξυπηρετεί η λεγόμενη «Διώρυγα» της Κωνσταντινούπολης και ποια η σχέση συγγενών του Erdoğan με κατασκευαστικούς οίκους, ειδικά αυτούς που οι πολυκατοικίες κατέρρευσαν στον πρόσφατο σεισμό. Τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατώνται από τον απολυταρχισμό του ΑΚΡ διχάζουν την Τουρκική κοινωνία. Επιπρόσθετα πλεονεκτήματα επίσης που πιθανόν έχουν υποτιμηθεί στην αντίληψη του Ελληνικού λαού πρέπει να αναδειχθούν για την ανάταξη του φρονήματος. Θα αναφερθώ συνοπτικά σε ένα μόνο στοιχείο, όπως το Ελληνικό σύστημα Αεράμυνας που είναι ανεπτυγμένο εδώ και έτη, υπερτερεί σαφέστατα του Τουρκικού, με πλήρη έλεγχο του ΕΕΧ. Έχει αποδειχθεί ότι η ένδειξη lock από τέτοια συστήματα αποτρέπει τον οποιοδήποτε εισχωρούντα, διότι γνωρίζει ότι η διαδικασία είναι αυτόματη και μοιραία.

 

Ωστόσο οφείλουμε να αξιολογήσουμε και τα δυνατά σημεία της Τουρκίας: η μαζική παραγωγή drones – UCAVs τα οποία ενδέχεται να δημιουργήσουν κορεσμό στις ΕΕΔ, η ανάπτυξη επιθετικών βαλλιστικών πυραύλων, η μεγάλη ανάπτυξη της Τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας εν αντιθέσει με την Ελληνική που παραπαίει και βεβαίως η διαρκής καλλιέργεια του ψυχολογικού παράγοντα για ανύψωση του ηθικού του Τουρκικού λαού, εν αντιθέσει με αυτό που κάνουν οι Έλληνες πολιτικοί προς τον Ελληνικό Λαό. Κλασσικό παράδειγμα, όταν το θέρος του 2020 ο Ελληνικός στόλος ήταν στο Αιγαίο και ερωτήθη κορυφαίος κυβερνητικός αξιωματούχος εάν πρέπει να ανησυχεί ο Ελληνικός Λαός η απάντησή του ήταν: όχι γιατί αυτός θα έφευγε για διακοπές, άρα δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας. Η ορθή απάντηση, θα έπρεπε να είναι ότι: δεν υφίσταται λόγος ανησυχίας, γιατί θα βρίσκεται η Πολιτική ηγεσία σε διαρκή συντονισμό με τη Στρατιωτική ηγεσία, ενώ οι εμπλεκόμενοι της πολιτικής ηγεσίας θα ήταν στο ΕΘΚΕΠΙΧ του ΓΕΕΘΑ, θυσιάζοντας τις διακοπές τους ώστε σε συνεργασία με τα στελέχη των ΕΕΔ να αποτρέψουν οποιοδήποτε εθνικό θέμα προέκυπτε.

 

Οι τεχνικώς ασκούμενες μακροχρόνιες ψυχολογικές επιχειρήσεις έχουν τη δύναμη να υποσκάπτουν τα θεμέλια του Έθνους, να προκαλούν έσωθεν εξασθένηση της ιδεολογικής συνοχής των πολιτών, να προκαλούν ψυχικά τράυματα σε ένα λαό και να αυξάνουν τις πιθανότητες επιτυχίας της εχθρικής πολεμικής ενέργειας. Ο μόνος τρόπος όταν ο αντίπαλος χρησιμοποιεί προπαγάνδα είναι η χρήση αντίστοιχης προπαγάνδας προς αντιμετώπισή της (αντιπροπαγάνδα). Στην περίπτωση της Ελλάδος διαφαίνεται ότι σε επίπεδο μέρους της πολιτικής ηγεσίας, ο σκοπός υπόσκαψης του φρονήματος και ανάπτυξης ενός φοβικού συνδρόμου, έχει επιτευχθεί ως ένα βαθμό.

 

Πολλοί είναι οι τρόποι ανάσχεσης των ψυχολογικών επιχειρήσεων της Τουρκίας. Παραδείγματα:

• η μείωση της δύναμης του αντιπάλου στην αντίληψη του κόσμου,
• η προσπάθεια πειθούς προς τις ουδέτερες χώρες (ή αυτές που κρατούν ίσες αποστάσεις) για το δίκαιο και τις ειρηνικές προθέσεις της Ελλάδος,
• η ισχυροποίηση του ίδιου του Έθνους στην πεποίθηση της Νίκης.

Είναι υποχρέωση της Ελλάδος η αντιμετώπιση των ψυχολογικών επιχειρήσεων στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου που διεξάγει η Τουρκία. Σκοπός  η στήριξη της εθνικής μας πολιτικής, η προώθηση των επιδιώξεών μας και σαφώς η εξουδετέρωση των Τουρκικών προσπαθειών για υπόσκαψη του ηθικού του Ελληνικού λαού αλλά και της πολιτικής του ηγεσίας.

 

Δημήτρης Δρόσος

*Υποπτέραρχος ε.α.–Αναλυτής (MBA, ΜΗSΑ, MPH, MSc in Finance, LLB, BSc)

 

Πηγή : https://www.militaire.gr