Ως συνέχεια του πρόσφατου άρθρου μου για την οικονομία και για το ενδεχόμενο ενός νέου παγκοσμίου κραχ προσπαθώ να εκτιμήσω τη δυνατότητα της Ελλάδας να αντιμετωπίσει τις επερχόμενες δυσμενείς εξελίξεις. Όμως, τα στοιχεία δεν επιτρέπουν αισιόδοξες εκτιμήσεις. Τα παραθέτω, ξεκινώντας από την ανεπαρκή χρηματοδότηση της οικονομίας, ευελπιστώντας να προκύψει ισχυρός αντίλογος.
Τον Μάϊο, o ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε σε 2,2% από 2,4% τον προηγούμενο μήνα. Η μηνιαία καθαρή ροή χρηματοδότησης ήταν αρνητική κατά 17 εκατ. ευρώ, έναντι αρνητικής καθαρής ροής 787 εκατ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα. Ταυτοχρόνως, όμως, ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής του συνόλου των καταθέσεων αυξήθηκε σε 11,2% από 10,8% τον προηγούμενο μήνα, άρα κεφάλαια για την χρηματοδότηση της οικονομίας υπάρχουν και μάλιστα πάμφθηνα αφού τα επιτόκια καταθέσεων είναι σχεδόν μηδενικά. (πηγή: Τράπεζα της Ελλάδος)
Μόλις 15.000-25.000 μεγάλες επιχειρήσεις, επί συνόλου άνω των 840.000 ελληνικών επιχειρήσεων, έχουν πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση, γεγονός που δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στον αγώνα επιβίωσης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (πηγή: Ε.Β.Ε.Α.). Τα εγγυοδοτικά προγράμματα (Ε.Τ.Επ., Ελληνικής Αναπτυξιακής Τραπέζης, ESIF-ERDF κλπ) πέφτουν στο κενό, λόγω του γραφειοκρατικού τους χαρακτήρος και της αρνήσεως του ελληνικού τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει βιώσιμες και παραγωγικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα αιτήματα των οποίων απορρίπτονται με αβάσιμη έως γελοία αιτιολόγηση.
Το ίδιο συμβαίνει σε ολόκληρη την Ευρώπη (φαινόμενο ketchup, όπως η σάλτσα που δεν ρέει από το μπουκάλι), αλλά η Κομισιόν ασχολείται με την γυναικεία επιχειρηματικότητα και λοιπές παράδοξες πρωτοβουλίες. Προσφάτως, ο αντιπρόεδρός της, Μαργαρίτης Σχοινάς, εξήγγειλε το Gender Smart, ένα νέο χρηματοδοτικό όργανο, για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Το γιατί πρέπει, σώνει και καλά, να ενισχυθεί και να χρηματοδοτηθεί η επιχειρηματικότητα των γυναικών, ή όποιας άλλης ειδικής ομάδος, είναι κάτι που μόνον η γραφειοκρατία των Βρυξελλών αντιλαμβάνεται.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η χρηματοδότηση της παραγωγικής οικονομίας μειώνεται, παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις. Ουσιαστικώς, το τραπεζικό σύστημα αρνείται να χρηματοδοτήσει την οικονομία, έχοντας εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο μειώσεως των μη εξυπηρετούμενων δανείων και αυξήσεων κεφαλαίου με μόνο εργαλείο τα κερδοσκοπικά funds. Σ’ αυτά εκχωρούνται τα κόκκινα δάνεια χωρίς, ουσιαστικώς, να λύνεται το πρόβλημα. Το πως αυτό μπορεί να γίνει το έχω αναλύσει σε παλαιότερο άρθρο μου.
Ανεργία και Φτώχεια
Την ίδια ώρα το 28,9% του πληθυσμού (3.043.869 άτομα) βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2019. Από την έρευνα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. προκύπτει ότι ο κίνδυνος φτώχειας είναι υψηλότερος στα άτομα ηλικίας 18-64 ετών (31,9%). Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, τον Μάϊο ανήλθε σε 1.013.163 άτομα (στοιχεία ΟΑΕΔ). Εξ αυτών, τουλάχιστον οι μισοί είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των 12 μηνών, άρα πρόκειται για μακροχρονίως ανέργους.
Ποσοστό 32,6% του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας (15-64 ετών) παραμένει εκτός εργατικού δυναμικού. Το αντίστοιχο μέσο ποσοστό στην ΕΕ είναι 27,1% (υψηλότερα ποσοστά καταγράφουν μόνον η Ιταλία με 35,9% και η Κροατία με 32,9% (πηγή: Eurostat). Ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα ανήλθε σε 745.414 άτομα, παρουσιάζοντας μείωση κατά 0,6% σε σχέση με το προηγούμενο 3μηνο.
Το ποσοστό ανεργίας το α΄ 3μηνο 2021 ανήλθε σε 17,1%. Το ποσοστό ανεργίας κατά το αντίστοιχο 3μηνο του 2020 ήταν 16,2%. Τα άτομα που δεν περιλαμβάνονται στο εργατικό δυναμικό (τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, κάτω των 75 ετών) ανήλθαν σε 3.507.973 άτομα., δηλαδή αυξήθηκαν κατά 7,7% σε σχέση με το προηγούμενο 3μηνο και κατά 5,9% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2020.
Συσσώρευση χρεών
Το συνολικό χρέος προς την Εφορία, τον Απρίλιο διαμορφώθηκε στα 109,1 δισ. ευρώ (62% του ΑΕΠ!), αυξημένο κατά 3,4 δισ. ευρώ σε σχέση με τον Απρίλιο 2020. Ο συνολικός αριθμός των οφειλετών (φυσικά πρόσωπα & επιχειρήσεις) την ίδια περίοδο, αυξήθηκε κατά 20.637 σε σχέση με το 2020, ήτοι στους 3.937.848 οφειλέτες. Είναι άγνωστο πως και πότε θα εισπραχθεί το ποσό αυτό, αλλά ένα μεγάλο μέρος του (τουλάχιστον 50% ή το 1/8 του εθνικού μας χρέους) θα μπορούσε να εισπραχθεί αν εφαρμόζαμε ένα σύστημα φορολογικής σεισάχθειας.
Ταυτοχρόνως, υπολογίζονται (πηγή ΕΛ.ΑΣ. & Α.Α.Δ.Ε.) σε 6 δισ. ευρώ ετησίως τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα, λόγω λαθρεμπορίου ποτών! Όμως, αυτό το τεράστιο ποσό (στη 10ετία θα αποπλήρωνε περίπου το 15% του χρέους!) θα μπορούσε κάλλιστα να εισπραχθεί αν εφαρμόζαμε ένα φορολογικό σύστημα πλήρους & καθολικής εκπτώσεως των δαπανών από το εισόδημα.
Η μεγάλη αύξηση του ενεργειακού κόστους, που έχει ξεκινήσει το τελευταίο τρίμηνο κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα οικογενειακούς και εταιρικούς προϋπολογισμούς. Οι χρεώσεις για τους πελάτες Μέσης Τάσεως (μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις) αυξάνονται κατά 15,6% και για τους λοιπούς πελάτες χαμηλής τάσεως, δηλαδή τις μικρές επιχειρήσεις, κατά 6,5%. Οι αυξήσεις καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη την βιωσιμότητα χιλιάδων επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν ήδη πληγεί από τις καραντίνες.
Η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών & Εμπόρων θεωρεί ότι η αγορά δεν αντέχει καμία νέα ανατίμηση στο ενεργειακό κόστος και σύμφωνα με το τελευταίο Δελτίο Οικονομικού του ΙΜΕ/ΓΣΕΒΕΕ, το 26,3% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει υψηλούς απλήρωτους λογαριασμούς ενέργειας. Αυτό θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, αν η κυβέρνηση δεν είχε δογματική εμμονή με την πανάκριβη πράσινη ενέργεια και δεν είχε κλείσει πρόωρα τις λιγνιτικές μονάδες.
Τουρισμός και λιανεμπόριο
Η σχεδόν παρανοϊκή διαχείριση της πανδημίας στην Ελλάδα και διεθνώς έχει οδηγήσει σε κατάρρευση τον τουρισμό. Τα φετινά έσοδα αναμένεται να είναι ακόμη χαμηλότερα των περσινών. Σαν να μην έφτανε η κατάρρευση του τουριστικού τομέα, το παρατεταμένο κλείσιμο της αγοράς έχει διαλύσει το λιανεμπόριο, την εστίαση και τις μικρές παραγωγικές μονάδες που εξαρτώνται από τους κλάδους αυτούς. Από τον Σεπτέμβριο ας περιμένουμε κύμα χρεωκοπιών, κλειστών καταστημάτων και απολύσεων.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, αργά αλλά σταθερά, η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα όχι μόνον ανέργων, αλλά και άεργων, δηλαδή ανθρώπων που ζουν με επιδόματα, χαρτζηλίκια και –στην καλύτερη περίπτωση– προσόδους, όπως τα ενοίκια, αλλά όχι από εισόδημα παραγωγικών δραστηριοτήτων. Στους άνεργους και άεργους θα προστεθούν και οι χιλιάδες χρεωκοπημένοι μικροεπιχειρηματίες.
Τα δύο lockdown διέλυσαν και την εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή ό,τι είχε απομείνει από αυτήν… με αντάλλαγμα τα 150 ευρώ για δημόσια θεάματα μόνον για εμβολιασμένους νέους! Αυτό που θα ζήσουμε είναι μια νέα και ακόμη μεγαλύτερη διάλυση του κοινωνικού ιστού, με ό,τι αυτό σημαίνει. Θα απαξιωθεί η μικρομεσαία παραγωγική δομή, δηλαδή η σπονδυλική στήλη της ελληνικής οικονομίας. Η κοινωνική διάλυση και η κατάρρευση της εκπαίδευσης θα στερήσουν το σύνολο της οικονομίας από επαρκώς καταρτισμένο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό.
Τον Μάϊο, o ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης του ιδιωτικού τομέα μειώθηκε σε 2,2% από 2,4% τον προηγούμενο μήνα. Η μηνιαία καθαρή ροή χρηματοδότησης ήταν αρνητική κατά 17 εκατ. ευρώ, έναντι αρνητικής καθαρής ροής 787 εκατ. ευρώ τον προηγούμενο μήνα. Ταυτοχρόνως, όμως, ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής του συνόλου των καταθέσεων αυξήθηκε σε 11,2% από 10,8% τον προηγούμενο μήνα, άρα κεφάλαια για την χρηματοδότηση της οικονομίας υπάρχουν και μάλιστα πάμφθηνα αφού τα επιτόκια καταθέσεων είναι σχεδόν μηδενικά. (πηγή: Τράπεζα της Ελλάδος)
Μόλις 15.000-25.000 μεγάλες επιχειρήσεις, επί συνόλου άνω των 840.000 ελληνικών επιχειρήσεων, έχουν πρόσβαση στην τραπεζική χρηματοδότηση, γεγονός που δημιουργεί ανυπέρβλητα εμπόδια στον αγώνα επιβίωσης των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (πηγή: Ε.Β.Ε.Α.). Τα εγγυοδοτικά προγράμματα (Ε.Τ.Επ., Ελληνικής Αναπτυξιακής Τραπέζης, ESIF-ERDF κλπ) πέφτουν στο κενό, λόγω του γραφειοκρατικού τους χαρακτήρος και της αρνήσεως του ελληνικού τραπεζικού συστήματος να χρηματοδοτήσει βιώσιμες και παραγωγικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις, τα αιτήματα των οποίων απορρίπτονται με αβάσιμη έως γελοία αιτιολόγηση.
Το ίδιο συμβαίνει σε ολόκληρη την Ευρώπη (φαινόμενο ketchup, όπως η σάλτσα που δεν ρέει από το μπουκάλι), αλλά η Κομισιόν ασχολείται με την γυναικεία επιχειρηματικότητα και λοιπές παράδοξες πρωτοβουλίες. Προσφάτως, ο αντιπρόεδρός της, Μαργαρίτης Σχοινάς, εξήγγειλε το Gender Smart, ένα νέο χρηματοδοτικό όργανο, για την ενίσχυση της γυναικείας επιχειρηματικότητας. Το γιατί πρέπει, σώνει και καλά, να ενισχυθεί και να χρηματοδοτηθεί η επιχειρηματικότητα των γυναικών, ή όποιας άλλης ειδικής ομάδος, είναι κάτι που μόνον η γραφειοκρατία των Βρυξελλών αντιλαμβάνεται.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η χρηματοδότηση της παραγωγικής οικονομίας μειώνεται, παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις. Ουσιαστικώς, το τραπεζικό σύστημα αρνείται να χρηματοδοτήσει την οικονομία, έχοντας εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο μειώσεως των μη εξυπηρετούμενων δανείων και αυξήσεων κεφαλαίου με μόνο εργαλείο τα κερδοσκοπικά funds. Σ’ αυτά εκχωρούνται τα κόκκινα δάνεια χωρίς, ουσιαστικώς, να λύνεται το πρόβλημα. Το πως αυτό μπορεί να γίνει το έχω αναλύσει σε παλαιότερο άρθρο μου.
Ανεργία και Φτώχεια
Την ίδια ώρα το 28,9% του πληθυσμού (3.043.869 άτομα) βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2019. Από την έρευνα της ΕΛ.ΣΤΑΤ. προκύπτει ότι ο κίνδυνος φτώχειας είναι υψηλότερος στα άτομα ηλικίας 18-64 ετών (31,9%). Το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, τον Μάϊο ανήλθε σε 1.013.163 άτομα (στοιχεία ΟΑΕΔ). Εξ αυτών, τουλάχιστον οι μισοί είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο του ΟΑΕΔ για χρονικό διάστημα ίσο ή μεγαλύτερο των 12 μηνών, άρα πρόκειται για μακροχρονίως ανέργους.
Ποσοστό 32,6% του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας (15-64 ετών) παραμένει εκτός εργατικού δυναμικού. Το αντίστοιχο μέσο ποσοστό στην ΕΕ είναι 27,1% (υψηλότερα ποσοστά καταγράφουν μόνον η Ιταλία με 35,9% και η Κροατία με 32,9% (πηγή: Eurostat). Ο αριθμός των ανέργων στην Ελλάδα ανήλθε σε 745.414 άτομα, παρουσιάζοντας μείωση κατά 0,6% σε σχέση με το προηγούμενο 3μηνο.
Το ποσοστό ανεργίας το α΄ 3μηνο 2021 ανήλθε σε 17,1%. Το ποσοστό ανεργίας κατά το αντίστοιχο 3μηνο του 2020 ήταν 16,2%. Τα άτομα που δεν περιλαμβάνονται στο εργατικό δυναμικό (τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, κάτω των 75 ετών) ανήλθαν σε 3.507.973 άτομα., δηλαδή αυξήθηκαν κατά 7,7% σε σχέση με το προηγούμενο 3μηνο και κατά 5,9% σε σχέση με το αντίστοιχο του 2020.
Συσσώρευση χρεών
Το συνολικό χρέος προς την Εφορία, τον Απρίλιο διαμορφώθηκε στα 109,1 δισ. ευρώ (62% του ΑΕΠ!), αυξημένο κατά 3,4 δισ. ευρώ σε σχέση με τον Απρίλιο 2020. Ο συνολικός αριθμός των οφειλετών (φυσικά πρόσωπα & επιχειρήσεις) την ίδια περίοδο, αυξήθηκε κατά 20.637 σε σχέση με το 2020, ήτοι στους 3.937.848 οφειλέτες. Είναι άγνωστο πως και πότε θα εισπραχθεί το ποσό αυτό, αλλά ένα μεγάλο μέρος του (τουλάχιστον 50% ή το 1/8 του εθνικού μας χρέους) θα μπορούσε να εισπραχθεί αν εφαρμόζαμε ένα σύστημα φορολογικής σεισάχθειας.
Ταυτοχρόνως, υπολογίζονται (πηγή ΕΛ.ΑΣ. & Α.Α.Δ.Ε.) σε 6 δισ. ευρώ ετησίως τα διαφυγόντα φορολογικά έσοδα, λόγω λαθρεμπορίου ποτών! Όμως, αυτό το τεράστιο ποσό (στη 10ετία θα αποπλήρωνε περίπου το 15% του χρέους!) θα μπορούσε κάλλιστα να εισπραχθεί αν εφαρμόζαμε ένα φορολογικό σύστημα πλήρους & καθολικής εκπτώσεως των δαπανών από το εισόδημα.
Η μεγάλη αύξηση του ενεργειακού κόστους, που έχει ξεκινήσει το τελευταίο τρίμηνο κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα οικογενειακούς και εταιρικούς προϋπολογισμούς. Οι χρεώσεις για τους πελάτες Μέσης Τάσεως (μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις) αυξάνονται κατά 15,6% και για τους λοιπούς πελάτες χαμηλής τάσεως, δηλαδή τις μικρές επιχειρήσεις, κατά 6,5%. Οι αυξήσεις καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη την βιωσιμότητα χιλιάδων επιχειρήσεων, οι οποίες έχουν ήδη πληγεί από τις καραντίνες.
Η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών & Εμπόρων θεωρεί ότι η αγορά δεν αντέχει καμία νέα ανατίμηση στο ενεργειακό κόστος και σύμφωνα με το τελευταίο Δελτίο Οικονομικού του ΙΜΕ/ΓΣΕΒΕΕ, το 26,3% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων έχει υψηλούς απλήρωτους λογαριασμούς ενέργειας. Αυτό θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, αν η κυβέρνηση δεν είχε δογματική εμμονή με την πανάκριβη πράσινη ενέργεια και δεν είχε κλείσει πρόωρα τις λιγνιτικές μονάδες.
Τουρισμός και λιανεμπόριο
Η σχεδόν παρανοϊκή διαχείριση της πανδημίας στην Ελλάδα και διεθνώς έχει οδηγήσει σε κατάρρευση τον τουρισμό. Τα φετινά έσοδα αναμένεται να είναι ακόμη χαμηλότερα των περσινών. Σαν να μην έφτανε η κατάρρευση του τουριστικού τομέα, το παρατεταμένο κλείσιμο της αγοράς έχει διαλύσει το λιανεμπόριο, την εστίαση και τις μικρές παραγωγικές μονάδες που εξαρτώνται από τους κλάδους αυτούς. Από τον Σεπτέμβριο ας περιμένουμε κύμα χρεωκοπιών, κλειστών καταστημάτων και απολύσεων.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι, αργά αλλά σταθερά, η Ελλάδα μετατρέπεται σε χώρα όχι μόνον ανέργων, αλλά και άεργων, δηλαδή ανθρώπων που ζουν με επιδόματα, χαρτζηλίκια και –στην καλύτερη περίπτωση– προσόδους, όπως τα ενοίκια, αλλά όχι από εισόδημα παραγωγικών δραστηριοτήτων. Στους άνεργους και άεργους θα προστεθούν και οι χιλιάδες χρεωκοπημένοι μικροεπιχειρηματίες.
Τα δύο lockdown διέλυσαν και την εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή ό,τι είχε απομείνει από αυτήν… με αντάλλαγμα τα 150 ευρώ για δημόσια θεάματα μόνον για εμβολιασμένους νέους! Αυτό που θα ζήσουμε είναι μια νέα και ακόμη μεγαλύτερη διάλυση του κοινωνικού ιστού, με ό,τι αυτό σημαίνει. Θα απαξιωθεί η μικρομεσαία παραγωγική δομή, δηλαδή η σπονδυλική στήλη της ελληνικής οικονομίας. Η κοινωνική διάλυση και η κατάρρευση της εκπαίδευσης θα στερήσουν το σύνολο της οικονομίας από επαρκώς καταρτισμένο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό.
Δεν είναι μόνον η οικονομία
Ταυτοχρόνως, έχουμε να διαχειριστούμε το εκρηκτικό πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, το οποίο αποτελεί μια ωρολογιακή βόμβα στα σπλάχνα των πόλεών μας. Δεν είναι μόνον η εγκληματικότητα των αλλοδαπών. Είναι, πρωτίστως, η δημιουργία γκέτο από ανθρώπους που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να ενσωματωθούν στην κοινωνία μας, ενώ η πλειονότητά τους μας θεωρεί μιαρούς άπιστους. Στις “κλειστές” κοινότητές τους, επίσημες και ανεπίσημες, κυριαρχεί η μαύρη οικονομία και η λαθραία εργασία, περιβάλλον ιδανικό για την ανάπτυξη κάθε μορφής παρανομίας και εγκληματικότητος.
Μην περιμένετε να βρείτε τις λύσεις για τα προβλήματα αυτά, σε οποιοδήποτε κυβερνητικό πρόγραμμα ή στις αόριστες διακηρύξεις της αντιπολίτευσης, μείζονος και ελάσσονος. Το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ δεν αποτελούν λύση σε δομικά προβλήματα. Τα κεφάλαιά τους θα είναι προσβάσιμα σε λίγους (δηλαδή στην διαπλοκή), ενώ δεν θα έρθουν όσο γρήγορα αναμένει η κυβέρνηση, όπως εξηγεί ο καθηγητής Διονύσης Χιόνης.
Ούτως ή άλλως, ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, Δεξιά και Αριστερά, μόνη έγνοια έχει την εξυπηρέτηση της διαπλοκής και της κομματικής πελατείας, οι υπόλοιποι απλώς έχασαν! ΛΟΑΤΚΙ, ψευτοφεμινίστριες, τσιγγάνοι, ψευτοζωόφιλοι που κάνουν λαθρεμπόριο ζώων, vegan, σπισιστές, ΜΚΟ και πάσης φύσεως οργανωμένες μειοψηφίες αποτελούν προτεραιότητα, αλλά ο απλός πολίτης έχει αφεθεί την τύχη του…
Πηγή : https://slpress.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου