Κανένας δεν συνειδητοποιεί στην πραγματικότητα πως η Γερμανία διεξάγει πόλεμο με οικονομικά όπλα – ούτε καν εμείς οι Έλληνες που είμαστε το πρώτο θύμα, έχοντας ήδη μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο, με κυβερνήσεις-πιόνια της καγκελαρίου. Μία ακόμη απόδειξη είναι η στάση του Έλληνα πρωθυπουργού στη χθεσινή σύνοδο κορυφής – όπου ενώ η Ισπανία και η Ιταλία έθεσαν βέτο στη μη συμφωνία για ευρωομόλογα, η χώρα μας δεν ακολούθησε. Εύλογα δε η Γερμανία αρνήθηκε, αφού έτσι ισχυροποιεί τα δύο μεγάλα όπλα της: την ΕΚΤ και τον ESM. Στα πλαίσια πάντως του οικονομικού πολέμου που διεξάγει στην Ευρώπη από το 2010, ενώ τον προετοίμαζε αμέσως μετά την υιοθέτηση του ευρώ, οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν από την πανδημία είναι ιδανικές – όσον αφορά την επικράτηση της στις τρεις επόμενες μεγαλύτερες χώρες: τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία. Το μεγάλο ερωτηματικό εδώ είναι εάν υπάρχει μυστική συμφωνία συνεργασίας της Γερμανίας με τη Ρωσία – κρίνοντας μεταξύ άλλων από την ενεργειακή τους συνεργασία, καθώς επίσης από τις συνεχείς κατηγορίες των γερμανικών ΜΜΕ εναντίον του προέδρου Putin που είναι τόσο «γκεμπελικές», ώστε να θυμίζουν καθαρά προπέτασμα καπνού.
Ανάλυση
Ο πρώην επικεφαλής της ΕΚΤ, ο κ. Ντράγκι, σε άρθρο του στους Financial Times (πηγή), χαρακτηρίζει την κρίση ως πόλεμο – αναφέροντας πως η πανδημία του κορώνα ιού είναι μία ανθρώπινη τραγωδία ενδεχομένως βιβλικών διαστάσεων, σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής δεδομένα. Κατά τον ίδιο, εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με το φόβο για τη ζωή τους ή με το πένθος για αυτούς που έχασαν – ενώ οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να υποστηρίξουν και να προστατεύσουν τα συστήματα Υγείας τους, με όσα χρήματα απαιτούνται, ενδεχομένως με διαγραφή χρεών. Ο M. Wolf δε των FT γράφει τα εξής:
«Για τη σημερινή πανδημία δεν είναι ένοχος κανένας. Εάν η Ευρωζώνη δεν επιδείξει αλληλεγγύη σε αυτήν την κρίση, η αποτυχία της δεν θα ξεχαστεί και δεν θα συγχωρηθεί από κανέναν. Οι πληγές θα είναι πολύ βαθιές, ίσως ακόμη και θανατηφόρες. Χωρίς ξεκάθαρη και άμεση αλληλεγγύη σε μία κρίση που κανένας δεν ευθύνεται, το ευρωπαϊκό εγχείρημα θα πεθάνει ηθικά – ίσως και πρακτικά».
Με την Ισπανία τώρα να βιώνει την κόλαση του Δάντη στην πρωτεύουσα της (άρθρο), καθώς επίσης με την Ιταλία να μην προλαβαίνει να μετράει νεκρούς, υπενθυμίζοντας πως ένας οικονομικός αναλυτής του Spiegel είχε κατηγορήσει ως δολοφόνους της τελευταίας τους Ντράγκι, Merkel και Σόιμπλε (πηγή), λόγω της κατάρρευσης του συστήματος Υγείας εξαιτίας της μείωσης των δαπανών κατά 40% με την πολιτική των μνημονίων, η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να υπολογίσει τις οικονομικές ζημίες που θα προκληθούν στους εταίρους της – έτσι ώστε να σχεδιάσει ψυχρά, με την ιδιοτέλεια και με την απληστία που τη διακρίνει, τα επόμενα βήματα της.
Μεταξύ άλλων με τη βοήθεια του δείκτη επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στην Ευρωζώνη (ΡΜΙ), συγκριτικά με το 2008 – όπου όταν βρίσκεται στο 50 σημαίνει «καμία αλλαγή». Διαπίστωσε λοιπόν πως η μέχρι στιγμής πτώση του είναι μεν σχεδόν ανάλογη, αλλά η εξέλιξη του τότε από μήνα σε μήνα ήταν σχετικά μικρή, σε σύγκριση με την απότομη σημερινή – με την έννοια πως μία πτώση κατά 20 μονάδες μέσα σε ένα μήνα δεν έχει συμβεί ποτέ (γράφημα).
Την ίδια στιγμή παρατηρεί πως οι τρεις επόμενες μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης ανακοινώνουν μεγάλα δημόσια προγράμματα στήριξης της οικονομίας τους, αξίας πάνω από 200 δις € – με εξαίρεση την Ιταλία που ανέφερε μόλις 25 δις €, λόγω της δεινής οικονομικής της κατάστασης. Υπολογίζει δε πως η Ιταλία, με 1,988 τρις ΑΕΠ το 2019 (πηγή) και με δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ της στο 135% ή στα 2,584 τρις €, θα έχει έλλειμμα το 2020 τουλάχιστον 5% εάν συνεχιστεί το «κλείδωμα» της οικονομίας της – άρα σχεδόν 100 δις €, με το ΑΕΠ της να περιορίζεται κατά 10% λόγω της προβλεπόμενης ύφεσης, στα 1,8 τρις €.
Επομένως το δημόσιο χρέος της θα αυξηθεί στα 2,684 τρις € ή στο 150% του ΑΕΠ της – οπότε θα είναι αδύνατον να χρηματοδοτηθεί με βιώσιμα επιτόκια από τις αγορές, από τις οποίες αφενός μεν πολλά κράτη θα αναζητήσουν καινούργια δάνεια λόγω της κρίσης, αφετέρου θα εμφανίσουν προβλήματα ρευστότητας λόγω του πρόσφατου κραχ. Όσον αφορά δε το ενδεχόμενο εξόδου της Ιταλίας από την Ευρωζώνη, με την ταυτόχρονη στάση πληρωμών που θα απαιτούταν, οι πιθανότητες δεν είναι μεγάλες – αφού το 47% του δημοσίου χρέους της είναι εσωτερικό, οπότε η ζημία για την ίδια θα ήταν τεράστια. Για σύγκριση, το εσωτερικό χρέος της Ελλάδας το 2010 ήταν μόλις 8% – οπότε θα ήταν πολύ πιο εύκολη και λογικότερη η έξοδος της με τη στάση πληρωμών, αντί της κυλιόμενης χρεοκοπίας που επέλεξαν οι εθνοκτόνοι το 2012, με την υπογραφή του PSI και με τελικό αποτέλεσμα τη μετατροπή της σε αποικία χρέους.
Εκτός αυτού, η Ιταλία θα εμποδιζόταν από τη Γαλλία, οι τράπεζες της οποίας έχουν ιταλικά ομόλογα στους Ισολογισμούς τους αξίας 385 δις € (η ΕΚΤ μόλις 50 δις € στα μέσα του 2019, πηγή) – οπότε τυχόν επιστροφή στη λιρέτα δεν θα χρεοκοπούσε μόνο ακαριαία την Ιταλία, τις τράπεζες, τις επιχειρήσεις και τους Πολίτες της αλλά, επί πλέον, θα «γονάτιζε» τη Γαλλία. Ως εκ τούτου η Ιταλία είναι με την πλάτη στον τοίχο – υποχείριο της Γερμανίας, χωρίς καμία εναλλακτική δυνατότητα.
Μίας Γερμανίας που έχει καταφέρει σήμερα να μειώσει το δημόσιο χρέος της στο 60% του ΑΕΠ της, να έχει πλεονασματικό προϋπολογισμό (το «μαύρο μηδέν» του Σόιμπλε), να δανείζεται με αρνητικά επιτόκια, καθώς επίσης να διαθέτει τεράστια πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της – ως αποτέλεσμα της απομύζησης των εταίρων της, με τη βοήθεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους που η ίδια πυροδότησε το 2010, μέσω του ανόητου και όχι του αδύναμου κρίκου της Ευρωζώνης: της Ελλάδας.
Μίας Γερμανίας που κυριαρχεί σε όλους τους βασικούς θεσμούς της ΕΕ, έχοντας τοποθετήσει Γερμανούς επικεφαλής – ενώ έχει δρομολογήσει το γερμανικό ΔΝΤ, τον ESM (ανάλυση), θέτοντας επί πλέον τις βάσεις ενός πτωχευτικού δικαίου για κράτη (πηγή). Μίας Γερμανίας που διαθέτει σήμερα ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας παγκοσμίως, με πολλές ΜΕΘ και με δυνατότητες να παράγει η βιομηχανία της όσες συσκευές τεχνητής αναπνοής χρειάζεται – ένα σύστημα υγείας που έχει χρηματοδοτηθεί από όλους εμάς, με τα τεράστια ποσά που μας έχει απομυζήσει. Μίας Γερμανίας που ανακοίνωσε πρόγραμμα στήριξης της δικής της οικονομίας ύψους 750 δις €, εκ των οποίων 600 δις € μόνο για τις επιχειρήσεις (γράφημα, πηγή) – ενώ απαγόρευσε τις εξαγωγές μηχανημάτων αναπνοής και προστατευτικών μασκών στην Ιταλία.
Φαίνεται πάντως ότι, κανένας δεν συνειδητοποιεί στην πραγματικότητα (εκτός ίσως από τη Μ. Βρετανία με κριτήριο το BREXIT) πως η Γερμανία διεξάγει πόλεμο με οικονομικά όπλα – ούτε καν εμείς οι Έλληνες που είμαστε το πρώτο θύμα, έχοντας ήδη μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο με κυβερνήσεις-πιόνια της καγκελαρίου. Μία ακόμη απόδειξη είναι η στάση του Έλληνα πρωθυπουργού στη χθεσινή σύνοδο κορυφής – όπου ενώ η Ισπανία και η Ιταλία έθεσαν βέτο στη μη συμφωνία για ευρωομόλογα, η χώρα μας δεν ακολούθησε.
Εύλογα δε η Γερμανία αρνήθηκε, αφού έτσι ισχυροποιεί τα δύο μεγάλα όπλα της – την ΕΚΤ που ναι μεν είναι ο μοναδικός θεσμός με μη Γερμανό επικεφαλή, αλλά έχει έδρα της τη Φρανκφούρτη, καθώς επίσης τον ESM. Άλλωστε, μερικές ημέρες πριν η ΕΚΤ είχε αρνηθεί να στηρίξει την Ιταλία περισσότερο από τις άλλες χώρες – με αποτέλεσμα τότε την κατάρρευση του ιταλικού χρηματιστηρίου κατά 17% και την εκτόξευση των επιτοκίων των δεκαετών ομολόγων της στα ύψη.
Το μεγάλο ερωτηματικό εδώ είναι εάν υπάρχει μυστική συμφωνία συνεργασίας της Γερμανίας με τη Ρωσία – κρίνοντας μεταξύ άλλων από την ενεργειακή τους συνεργασία (Nord Stream II κλπ.), καθώς επίσης από τις συνεχείς κατηγορίες των γερμανικών ΜΜΕ εναντίον του προέδρου Putin που είναι τόσο «γκεμπελικές», ώστε να θυμίζουν καθαρά προπέτασμα καπνού. Εάν πράγματι υπάρχει, τότε η ελπίδα «διάσωσης» της Ευρώπης από τις Η.Π.Α., όπως στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι περιορισμένη – κάτι που φυσικά θα έχει προϋπολογίσει η μαύρη γερμανική βιομηχανική ελίτ που δεν έχει ξεχάσει την ήττα της τότε και που κυβερνάει από το παρασκήνιο τη χώρα.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου