Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος;

Ούτε η Ρωσία, πόσο μάλλον όταν έχει περικυκλωθεί ήδη από το ΝΑΤΟ, ούτε η Κίνα είναι πρόθυμες να διακινδυνεύσουν έναν πόλεμο με τις Η.Π.Α. – γνωρίζοντας την τεράστια στρατιωτική και χρηματοπιστωτική τους ισχύ, καθώς επίσης την ενεργειακή ανεξαρτησία τους, αντιλαμβανόμενες πως έχουν θέσει πια τις κόκκινες γραμμές τους. Άλλωστε το νέο μήνυμα των Η.Π.Α. μέσω του Ιράν είναι σαφές: δεν πρόκειται πλέον να βασίζοΠαγκνται σε κυρώσεις ή σε περιορισμένους συμβατικούς πολέμους, προσπαθώντας να συσπειρώσουν τους διστακτικούς συμμάχους τους και αφήνοντας χώρο δράσης σε κράτη όπως το Ιράν – αλλά θα επιτίθενται αποφασιστικά μόνες τους. Εφαρμόζουν λοιπόν το γνωστό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο εάν θέλει κανείς ειρήνη, προετοιμάζεται για πόλεμο – αποδεικνύοντας πως δεν διαθέτουν μόνο τα όπλα, αλλά είναι επί πλέον πρόθυμες να τα χρησιμοποιήσουν, ενάντια σε όποιους προσπαθούν να τις υπονομεύσουν

Ανάλυση

Μετά τη δολοφονία του κορυφαίου στρατιωτικού διοικητή του Ιράν Q. Soleimani στη Βαγδάτη, από πυραύλους των Η.Π.Α., κυριάρχησαν οι αναφορές στα ΜΜΕ σύμφωνα με τις οποίες ξεκίνησε ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος – επειδή το Ιράν είναι μέλος των BRIICS και βασικός σύμμαχος τόσο της Ρωσίας, όσο και της Κίνας, ενώ απείλησε με αντίποινα τον πρόεδρο Trump. Εκτός αυτού η κυβέρνηση του Ιράκ ψήφισε την απέλαση των αμερικανικών στρατευμάτων από τη χώρα, απειλούμενη όμως από τις Η.Π.Α. με κυρώσεις (πηγή) – σημειώνοντας πως υπάρχουν 6.000 αμερικανοί στρατιώτες στο Ιράκ.

Εν τούτοις, οι BRIICS έπαψαν ουσιαστικά να υπάρχουν, αφού στη Βραζιλία έχουν επικρατήσει οι Η.Π.Α. και αντιμετωπίζει πολύ μεγάλα οικονομικά προβλήματα – ενώ η Ν. Αφρική ευρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Μπορεί δε η αμερικανική παρουσία στο Ιράκ να είναι σημαντική, αλλά στις χώρες της Μέσης Ανατολής υπάρχουν πολλά άλλα στρατεύματα (γράφημα) – με τη μεγαλύτερη βάση τους να ευρίσκεται στο Κατάρ, με περίπου 13.000 στρατιώτες μαζί με το Κουβέιτ, έχοντας αποδειχθεί εξαιρετικά σημαντική για την καταπολέμηση του ISIS. Το Κατάρ έχει επενδύσει 1 δις $ για την κατασκευή της βάσης, η οποία φιλοξενεί το συνδυασμένο κέντρο επιχειρήσεων αεροπορίας των Η.Π.Α. – υπεύθυνο για το συντονισμό της συμμαχικής αεροπορικής παρουσίας στη Μέση Ανατολή και ειδικά στον εναέριο χώρο του Ιράκ, της Συρίας και του Αφγανιστάν. 

Παράλληλα, το γειτονικό Μπαχρέιν είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα των Η.Π.Α. στην περιοχή, όσον αφορά τη ναυτική υποστήριξη τους – φιλοξενώντας τον 5ο Στόλο και 7.000 στρατιώτες. Μπορεί λοιπόν να μείωσαν οι Αμερικανοί την παρουσία τους στη Συρία, αποσύροντας στρατεύματα τον Οκτώβριο, από περίπου 2.000 στρατιώτες στους 800 σήμερα, αλλά διαθέτουν πολλές άλλες δυνάμεις – ενώ ασφαλώς δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τη Μέση Ανατολή, αφού έτσι θα έχαναν τη μάχη της Σαουδικής Αραβίας, από την έκβαση της οποίας εξαρτάται το δολάριο, η οικονομία και η παγκόσμια ηγεμονία τους (ανάλυση).

Ειδικά όσον αφορά το Ιράν, οι Η.Π.Α. έχουν ακολουθήσει την ίδια διαδικασία, με την οποία κέρδισαν τον πόλεμο του Ιράκ και τον Σαντάμ Χουσεΐν – ξεκινώντας με την επιβολή κυρώσεων, μέσω των οποίων αποδυνάμωσαν την οικονομία του Ιράν, με αποτέλεσμα να μηδενισθούν οι εξαγωγές του, να καταρρεύσει το νόμισμα του, να εκτοξευθεί στα ύψη ο πληθωρισμός και να ακολουθήσουν κοινωνικές αναταραχές. Μπορεί δε το Ιράν να διεξήγαγε έναν ασύμμετρο πόλεμο εναντίον τους, συμμετέχοντας ίσως στην επίθεση εναντίον των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων της ARAMCO (άρθρο), αλλά είναι αδύνατον να κερδίσει τον πόλεμο – αντίθετα, θα μετατραπεί σε εξιλαστήριο θύμα στη μεγάλη μάχη των Η.Π.Α. με πραγματικό εχθρό την Κίνα και τη Ρωσία, όπου οι αμερικανοί μέσω της δολοφονίας του στρατηγού του Ιράν τοποθέτησαν τις κόκκινες γραμμές τους.

Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί με την Τουρκία, όπου εάν ο πρόεδρος της συνεχίσει την πολιτική του, προσεγγίζοντας ακόμη περισσότερο τους Ρώσους και επεμβαίνοντας στη Λιβύη, θα έχει την ίδια «τύχη» με το Σαντάμ Χουσεΐν – σημειώνοντας πως η χώρα έχει ήδη βιώσει την οικονομική επίθεση των Η.Π.Α. το 2018, με αποτέλεσμα τη νομισματική κρίση που ακολούθησε τις περιορισμένες κυρώσεις, τον πληθωρισμό και την εξαθλίωση του πληθυσμού της.

Κατάφερε δε να μη χρεοκοπήσει λόγω του θηριώδους εξωτερικού χρέους της, επειδή εκμεταλλεύθηκε τις καταθέσεις σε συνάλλαγμα των Πολιτών – όπου ουσιαστικά έχουν εξαφανισθεί 75 δις $, χωρίς να το έχουν ακόμη καταλάβει οι Τούρκοι καταθέτες. Η συμφωνία δε του Ισραήλ με την Κύπρο και την Ελλάδα (East Med), η οποία είναι λιγότερο ενεργειακή και περισσότερο αμυντική, λίγο πριν τα γεγονότα του Ιράν και τις δηλώσεις της Τουρκίας για τη Λιβύη, τεκμηριώνει τα συμπεράσματα μας – όπως επίσης το κατεπείγον νομοσχέδιο για τις αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα.

Περαιτέρω, οι αγορές δεν έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για τις γεωπολιτικές εξελίξεις – αφού την περασμένη Κυριακή τα χρηματιστήρια της Μέσης Ανατολής έκλεισαν με πολύ μικρή συγκριτικά πτώση (έως -4%), τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης πετρελαίου WTI αυξήθηκαν μόλις κατά 3% και οι αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων μειώθηκαν στο 1,79% από 1,94% προηγουμένως. Οι εξελίξεις αυτές ασφαλώς δεν δείχνουν πανικό στις τάξεις των επενδυτών, πόσο μάλλον αφού τα περισσότερα δυτικά χρηματιστήρια είναι ξανά στο συν – σωστά βέβαια, αφού είναι πλέον σίγουροι πως εάν συμβεί κάτι, θα επέμβουν ξανά οι κεντρικές τράπεζες πλημμυρίζοντας με νέα ρευστότητα την οικονομία.

Τι θα μπορούσε να συμβεί; Μία επίθεση του Ιράν με πυραύλους στις εγκαταστάσεις πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας ή στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Ισραήλ – εναλλακτικά ένα κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων και δολοφονιών, από πράκτορες του στην Ευρώπη και στις Η.Π.Α. ή το κλείσιμο των στενών του Ορμούζ (κάτι πολύ δύσκολο, με τις αμερικανικές δυνάμεις στην περιοχή). Σε μία τέτοια περίπτωση, σημειώνοντας πως οι Η.Π.Α. δεν εξαρτώνται πια από τις εισαγωγές πετρελαίου, οι κεντρικές τράπεζες θα επενέβαιναν χρηματοδοτώντας ίσως περισσότερες αμυντικές δαπάνες, με την εκτύπωση νέων χρημάτων – οπότε θα σταθεροποιούνταν οι αγορές, παρά τα προβλήματα του πετρελαϊκού συστήματος του πλανήτη.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, ούτε η Ρωσία, πόσο μάλλον όταν έχει περικυκλωθεί ήδη από το ΝΑΤΟ, ούτε η Κίνα είναι πρόθυμες να διακινδυνεύσουν έναν πόλεμο με τις Η.Π.Α. – γνωρίζοντας την τεράστια στρατιωτική και χρηματοπιστωτική τους ισχύ, καθώς επίσης την ενεργειακή ανεξαρτησία τους και αντιλαμβανόμενες πως έχουν θέσει πλέον τις κόκκινες γραμμές τους. Άλλωστε το νέο μήνυμα των Η.Π.Α. μέσω του Ιράν είναι σαφές: δεν πρόκειται πλέον να βασίζονται σε κυρώσεις ή σε περιορισμένους συμβατικούς πολέμους, προσπαθώντας να συσπειρώσουν τους διστακτικούς συμμάχους τους και αφήνοντας χώρο δράσης σε κράτη όπως το Ιράν – αλλά θα επιτίθενται αποφασιστικά μόνες τους.

Εφαρμόζουν λοιπόν το γνωστό δόγμα, σύμφωνα με το οποίο εάν θέλει κανείς ειρήνη, προετοιμάζεται για πόλεμο – ενώ το Ιράν δεν είναι σε θέση να δρομολογήσει τις απειλές του, αντιμετωπίζοντας επί πλέον τις εσωτερικές αντιδράσεις του εξαθλιωμένου πληθυσμού του. Όσο για το δολάριο, θα συνεχίσει να παραμένει το κορυφαίο παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, όσο στηρίζεται από τον αμερικανικό στρατό – στον οποίο οφείλει το 90% της αξίας του (ανάλυση). Πόσο μάλλον όταν οι Η.Π.Α. απέδειξαν πως δεν διαθέτουν μόνο τα όπλα, αλλά είναι επί πλέον πρόθυμες να τα χρησιμοποιήσουν ενάντια σε όποιους προσπαθούν να τις υπονομεύσουν – κάτι που έγινε μάθημα στη Γερμανία, κρίνοντας από τη σπουδή της καγκελαρίου να στηρίξει τις ενέργειες της υπερδύναμης.

Βασίλης Βιλιάρδος

Πηγή : https://analyst.gr