Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στη λεηλασία της Ελλάδας συμμετέχει η εγχώρια ελίτ, σε συνεργασία με την Πολιτική – χωρίς φυσικά να κατηγορούμε κανέναν, αφού όλα όσα συμβαίνουν είναι απολύτως νομότυπα. Αυτοί που πληρώνουν βέβαια το βαρύ τίμημα μίας χώρας που υπερχρεώθηκε από την Πολιτική έως το 2009, ενώ στη συνέχεια χρεοκόπησε από την απίστευτη κακοδιαχείριση της κρίσης, με την υπογραφή του εγκληματικού PSI, είναι οι απλοί Πολίτες της – οι οποίοι θα μετατραπούν σε εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους σε μία περιοχή που δεν θα τους ανήκει απολύτως τίποτα. Η πρόβλεψη μας αυτή δεν είναι απαισιόδοξη αλλά απλά ρεαλιστική, με κριτήριο αυτά που δρομολογούνται στη χώρα μας – η οποία παρά το ότι έχει βιώσιμες λύσεις στη διάθεση της, θα χάσει ακόμη και τα ενεργειακά της αποθέματα, χωρίς να μειωθεί καθόλου ούτε το δημόσιο, ούτε το κόκκινο ιδιωτικό χρέος, έτσι ώστε να μην μπορέσουν ποτέ να αντιδράσουν οι Πολίτες της. Το μεταναστευτικό, το δημογραφικό και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό τους επίδοξους νέους ιδιοκτήτες της χώρας μας – οπότε δεν πρέπει να έχουμε καμία απορία, όσον αφορά τον πραγματικό λόγο της μη επίλυσης, εάν όχι της επιδείνωσης τους.
Ανάλυση
Στην Ελλάδα υπήρχε ανέκαθεν μία ειδική σχέση της πολιτικής με την οικονομική εξουσία – όπου η τελευταία έχει «γεννήσει» είτε εθνικούς ευεργέτες, είτε ανθρώπους που κατάφερναν και καταφέρνουν να κερδίζουν πάρα πολλά χρήματα απομυζώντας τους Έλληνες, σε συνεργασία με το δημόσιο ή απλά εκμεταλλευόμενοι τις ευκαιρίες που τους δίνονται από την πολιτική. Η συμφέρουσα εξαγορά μίας κρατικής επιχείρησης, η συμμετοχή σε αυτήν και η προώθηση νόμων που ωφελούν τον ιδιώτη-επιχειρηματία είναι οι βασικοί τρόποι, με τους οποίους επιτυγχάνεται η αύξηση του πλούτου μίας ορισμένης εγχώριας Ολιγαρχίας – όπως επίσης η συνεργασία με τους ξένους, για παράδειγμα με την Τρόικα, αποτελώντας ως εκ τούτου μία ιδιότυπη πέμπτη φάλαγγα στο εσωτερικό της χώρας.
Κατά την άποψη μας πάντως τίποτα δεν είναι τυχαίο, ενδεχομένως ούτε η βιασύνη του πρωθυπουργού να αποσυρθεί η Ελλάδα έως το 2028 από τη χρήση του λιγνίτη (ανάλυση) – όταν η Γερμανία έχει θέσει ως δικό της ορόσημο το 2038. Πόσο μάλλον όταν το γεγονός αυτό απαξιώνει εντελώς τη ΔΕΗ ως παραγωγό ηλεκτρικού ρεύματος – οπότε θα διευκολύνει το ξεπούλημα των πλέον πολύτιμων περιουσιακών της στοιχείων: των δικτύων. Κάτι ανάλογο θα συμβεί με την ΕΥΔΑΠ, με την ΕΥΑΘ, με τα υπόλοιπα λιμάνια της χώρας, καθώς επίσης με όλες τις άλλες επιχειρήσεις της που έχουν κατασχεθεί στην ουσία από το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ – οπότε εύλογα αναρωτιόμαστε τι είδους χώρα θα είναι η Ελλάδα, όταν τα λιμάνια της θα είναι κρατικά κινεζικά (ήδη το λιμάνι του Πειραιά ελέγχεται πλήρως από τους Κινέζους και αποτελεί άβατο για το δημόσιο), τα αεροδρόμια κρατικά γερμανικά, οι σιδηρόδρομοι κρατικοί ιταλικοί, οι τηλεπικοινωνίες κρατικές γερμανικές κλπ.
Ο όμιλος Λάτση τώρα, με βασική εταιρία του την «EFG International» με έδρα τη Ζυρίχη (43,5% των μετοχών της, με χρηματιστηριακή αξία σήμερα 1,78 δις €, πηγή, ενώ ο κύριος μέτοχος του έχει περιουσιακά στοιχεία της τάξης των 11 δις $, πηγή), θεωρείται ως ένας από αυτούς που ξέρουν να κερδίζουν πολλά χρήματα συνεργαζόμενοι με την Πολιτική, χωρίς να επενδύουν ούτε ένα δικό τους ευρώ – υπενθυμίζοντας την περίπτωση της Eurobank που ενώ ιδιωτικοποιούσε τα κέρδη της για πάρα πολλά χρόνια, κοινωνικοποίησε στο τέλος τις ζημίες της και διασώθηκε με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Η διαφορά της όμως με τις άλλες τράπεζες που ουσιαστικά έκαναν το ίδιο είναι πως παρ’ όλα αυτά, το δημόσιο συμμετέχει σήμερα με μόλις 2,38% (γράφημα) – επειδή της επετράπη το νόμιμο φυσικά «τραπεζικό κόλπο» που αναλύσαμε σε άρθρο μας (πηγή).
Επόμενο εγχείρημα του πιθανολογούμε πως θα είναι τα κερδοφόρα ΕΛΠΕ, η μεγαλύτερη επιχείρηση των Βαλκανίων, στην οποία ήδη η κυβέρνηση αντικατέστησε την προηγούμενη επιτυχημένη διοίκηση τους με την αποτυχημένη του 2014 – αναβαθμίζοντας όμως τον διευθύνοντα σύμβουλο τους που υπηρετεί τον όμιλο Λάτση. Εν προκειμένω, παρά το ότι τα ΕΛΠΕ είναι κερδοφόρα (γράφημα) και το δημόσιο εισπράττει πλουσιοπάροχα μερίσματα, διαθέτοντας επί πλέον δικαιώματα στην εξόρυξη υδρογονανθράκων (πηγή, τα ΕΛΠΕ συμμετέχουν στις 9 από τις 13 περιοχές εξόρυξης), σχεδιάζει το ξεπούλημα του υπολοίπου μεριδίου του, σε μία τιμή ίση με τα έσοδα του από μερίσματα για 3 έως 4 έτη – κάτι που φυσικά είναι εκτός κάθε οικονομικής λογικής.
Ο πιθανότερος αγοραστής εν προκειμένω θα είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος σήμερα των ΕΛΠΕ, ο όμιλος Λάτση – με πιθανότατο «αντάλλαγμα» τη δρομολόγηση της επένδυσης στο Ελληνικό, στην οποία ο όμιλος μάλλον δεν θα τοποθετήσει ούτε ένα δικό του ευρώ, ενώ εξασφάλισε την περιοχή κυριολεκτικά έναντι «πινακίου φακής». Άλλωστε επέβαλλε τον απαράβατο όρο του της κατασκευής ενός καζίνο – έτσι ώστε να συμμετέχει μία αμερικανική επιχείρηση του χώρου, επενδύοντας τα απαιτούμενα κεφάλαια. Επειδή δε η επένδυση αυτή θεωρείται ως εμβληματική και απαραίτητη για τη ΝΔ, προφανώς αποτελεί μοχλό πίεσης – τον οποίο χρησιμοποιεί αριστοτεχνικά ο επιχειρηματίας.
Περαιτέρω, τα σημερινά ΕΛΠΕ προήλθαν από τη συγχώνευση τους με την PETROLA του ομίλου Λάτση το 2003 (πηγή), επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και Κ. Σημίτη, με πρωτεργάτες τον κ. Τσοχατζόπουλο (πηγή) και τον κ. Χριστοδουλάκη – ενώ την είχε προτείνει ο κ. Λάτσης, μετά από έναν διαγωνισμό που δεν πέτυχε (ως συνήθως συμβαίνει για τη σωστή προετοιμασία τέτοιων deals). Ο όμιλος συμμετείχε στα ενοποιημένα πλέον ΕΛΠΕ με 25% τότε – ένα ποσοστό που έχει φτάσει σήμερα στο 45,5% μέσω της μονομερούς άσκησης εκ μέρους του των δικαιωμάτων προτίμησης σε επόμενες πωλήσεις μετοχών (8,2% το 2004, πηγή), ενώ η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου μέσω του ΤΑΙΠΕΔ είναι πια 35,5% (γράφημα).
Οφείλει να σημειωθεί εδώ πως τα ΕΛΠΕ συμμετέχουν με 35% στη ΔΕΠΑ, ενώ το υπόλοιπο 65% ανήκει στο ΤΑΙΠΕΔ – σε μία εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση, με ανοδικό τζίρο και με τεράστιες μελλοντικές προοπτικές (γράφημα). Διαθέτουν δε πολλές θυγατρικές σε έξι χώρες της ευρύτερης περιοχής, κυριαρχούν στην αγορά καυσίμων με μεγαλύτερο όγκο από την Motor Oil του ομίλου Βαρδινογιάννη που πρόσκειται πιθανότατα στην αξιωματική αντιπολίτευση (ανάλυση), μεγάλες προοπτικές στην αγορά ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, ενώ ενδεχομένως θα είναι ο αγοραστής του υπολοίπου της ΔΕΠΑ που θέλει επίσης να ξεπουλήσει η κυβέρνηση – έχοντας πλέον τη δυνατότητα να νομιμοποιείται επικαλούμενη την προηγούμενη, η οποία συνέχισε το ξεπούλημα της Ελλάδας με την πώληση μέρους του ΑΔΜΗΕ (24%) στους Κινέζους, της ΔΕΣΦΑ στους κερδοσκόπους κοκ.
Η σημερινή χρηματιστηριακή αξία των ΕΛΠΕ είναι μόλις 2,46 δις € αφού η μετοχή τους διαπραγματεύεται στα χαμηλά επίπεδα των 8,06 € (γράφημα) – αν και έχει διπλασιαστεί σε σχέση με το 2015, όπου ήταν περί τα 4 €, ενώ πρόσφατα άντλησαν 500 εκ. € με την έκδοση πενταετών ομολόγων, με σταθερό επιτόκιο μόλις 2% (πηγή). Υπενθυμίζουμε πως ο όμιλος Λάτση είχε συμφωνήσει με την κυβέρνηση τον Απρίλιο του 2018 να πουλήσουν από κοινού το 50,1% των μετοχών των ΕΛΠΕ σε έναν στρατηγικό επενδυτή, με την προκήρυξη ενός διεθνούς διαγωνισμού – το δημόσιο μέσω του ΤΑΙΠΕΔ το 20% παραμένοντας με 15,5% και ο όμιλος, μέσω της εταιρείας του PANEUROPEAN το 30,1% παραμένοντας με επίσης 15,4%.
Ο διαγωνισμός όμως αυτός, με συμβούλους την Goldman Sachs και την ΕΤΕ, όπως συνήθως «ενορχηστρώνεται» δεν καρποφόρησε – με την έννοια πως δεν υπήρξε κανένας ενδιαφερόμενος! Εν τούτοις δεν δόθηκε σημασία στο γεγονός ότι, ο όμιλος Λάτση μάλλον δεν ήταν σε θέση να πουλήσει το μερίδιο του (πηγή: ΕφΣυν) – επειδή η εταιρία του, η PANEUROPEAN, είχε συνολικά δάνεια 636 εκ. € το 2017, εκ των οποίων τα 167 εκ. € από την Credit Suisse, με εγγύηση σχεδόν το σύνολο των μετοχών της στα ΕΛΠΕ.
Επομένως ο όμιλος συμφώνησε μεν να πουλήσει το 30,1% των μετοχών του στα ΕΛΠΕ με το δημόσιο, αλλά προφανώς δεν μπορούσε ή δημιούργησε τις προϋποθέσεις ώστε να μην μπορεί – σημειώνοντας πως η πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των ΕΛΠΕ με έσοδα της τάξης των 500 εκ. € ήταν δέσμευση του μνημονίου. Το να έχει τοποθετήσει βέβαια η PANEUROPEAN μετοχές αξίας άνω του 1 δις € ως ενέχυρο για δάνειο 167 εκ. € στην τράπεζα της Ελβετίας, στην οποία διαμένει ο κ. Λάτσης, δεν είναι καθόλου λογικό – αλλά, αντίθετα, μάλλον ένα «έξυπνο τέχνασμα».
Σε κάθε περίπτωση σήμερα έχει αναιρέσει τη συμφωνία του και δεν θέλει πλέον να πουλήσει το μερίδιο του – αλλά ενδεχομένως να αγοράσει ακόμη περισσότερες μετοχές του δημοσίου, πιέζοντας με την επένδυση του Ελληνικού. Έτσι ανακοίνωσε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της LAMDA Developments της τάξης των 650 εκ. €, αναζητώντας επενδυτές επειδή ο ίδιος δεν διακινδυνεύει σχεδόν ποτέ ούτε ένα δικό του ευρώ – ενώ ενδεχομένως θα θελήσει να δανεισθεί επί πλέον χρήματα από τις ελληνικές τράπεζες κατά το παράδειγμα της FRAPORT, για να καλύψει την προκαταβολή και τις πρώτες δόσεις της αγοράς του Ελληνικού ύψους 476 εκ. €, συν το μακροπρόθεσμο κόστος της επένδυσης των 8 δις €.
Εάν τώρα παραμείνει ο όμιλος στα ΕΛΠΕ και πουλήσει το δημόσιο, ενδεχομένως μέσω του χρηματιστηρίου όπως ανακοίνωσε ένας από τους αδίστακτους της κυβέρνησης, ο κ. Χατζηδάκης, τότε η αξία των μετοχών του θα εκτοξευθεί στα ύψη – ενώ θα αποκτήσει κυρίαρχη θέση στα ΕΛΠΕ, στη ΔΕΠΑ και στις υπόλοιπες θυγατρικές. Το ενδεχόμενο αυτό ασφαλώς δεν χαροποιεί τους εγχώριους ανταγωνιστές του, όπως για παράδειγμα τον όμιλο Βαρδινογιάννη, ο οποίος σήμερα δεν ανήκει στους προνομιακούς συνομιλητές της κυβέρνησης – οπότε θα υπάρξουν πολλές παρασκηνιακές εξελίξεις, στις οποίες θα συμπεριληφθεί και η επένδυση στο Ελληνικό.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, δεν υπάρχει αμφιβολία πως στη λεηλασία της Ελλάδας συμμετέχει η εγχώρια ελίτ, σε συνεργασία με την Πολιτική – χωρίς φυσικά να κατηγορούμε κανέναν, αφού όλα όσα συμβαίνουν είναι απολύτως νομότυπα. Αυτοί που πληρώνουν βέβαια το βαρύ τίμημα μίας χώρας που υπερχρεώθηκε από την Πολιτική έως το 2009, ενώ στη συνέχεια χρεοκόπησε από την απίστευτη κακοδιαχείριση της κρίσης, με την υπογραφή του εγκληματικού PSI, είναι οι απλοί Πολίτες της – οι οποίοι θα μετατραπούν σε εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους σε μία περιοχή που δεν θα τους ανήκει απολύτως τίποτα.
Η πρόβλεψη μας αυτή δεν είναι απαισιόδοξη αλλά απλά ρεαλιστική, με κριτήριο αυτά που δρομολογούνται στη χώρα μας – η οποία παρά το ότι έχει βιώσιμες λύσεις στη διάθεση της, θα χάσει ακόμη και τα ενεργειακά της αποθέματα, χωρίς να μειωθεί καθόλου ούτε το δημόσιο, ούτε το κόκκινο ιδιωτικό χρέος, έτσι ώστε να μην μπορέσουν ποτέ να αντιδράσουν οι Πολίτες της. Το μεταναστευτικό, το δημογραφικό και όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εξυπηρετούν σε μεγάλο βαθμό τους επίδοξους νέους ιδιοκτήτες της χώρας μας – οπότε δεν πρέπει να έχουμε καμία απορία, όσον αφορά τον πραγματικό λόγο της μη επίλυσης, εάν όχι της επιδείνωσης τους.
Πηγή : https://analyst.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου