Η Γαλλία είναι η πλέον εκτεθειμένη στο ιταλικό χρέος με 285,5 δις € και ιδίως η BNP PARIBAS, ακολουθούμενη από την CREDIT AGRICOLE – ενώ η αμέσως επόμενη χώρα είναι η Γερμανία, με 58,7 δις €, καθώς επίσης με κύριους δανειστές τις δύο μεγάλες τράπεζες της που θεωρούνται εξαιρετικά προβληματικές.
Επικαιρότητα
Στα θεμέλια της Ευρωζώνης και της ΕΕ υπάρχει μία διπλή ιταλική βόμβα: (α) μία πολιτική ή/και γεωπολιτική, αφού η κυβέρνηση της χώρας υπονομεύει την ενότητα της ΕΕ μη αναγνωρίζοντας τον πραξικοπηματικό ηγέτη της Βενεζουέλας, εμποδίζει τη διεύρυνση των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας και υποστηρίζει τα κίτρινα γιλέκα στη Γαλλία, καθώς επίσης (β) μία οικονομική, επειδή η Ιταλία βυθίστηκε ξανά σε ύφεση οπότε πολύ δύσκολα θα πετύχει το συμφωνημένο με την ΕΕ έλλειμμα του προϋπολογισμού της (2,02%), οι τράπεζες της έχουν τεράστιο πρόβλημα (κόκκινα δάνεια στα 185 δις € στα τέλη του 2017), οι συνολικές απώλειες από τη συμμετοχή της στο ευρώ υπολογίζονται στα 4,3 τρις € (3,7 τρις € της Γαλλίας) με ωφελημένη κυρίως τη Γερμανία, ενώ η ανταγωνιστικότητα της έχει καταρρεύσει.
Το μεγάλο πρόβλημα της βέβαια είναι το υπέρογκο δημόσιο χρέος της τάξης των 2,3 τρις $, εκ των οποίων τα περίπου 1,7 τρις $ ευρίσκονται στους Ισολογισμούς των τραπεζών της (εγχώριος δανεισμός) – με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης να κατέχουν κρατικό και ιδιωτικό χρέος της ύψους περί τα 425 δις €. Όπως φαίνεται δε από το γράφημα που ακολουθεί, η Γαλλία είναι η πλέον εκτεθειμένη στο ιταλικό χρέος με 285,5 δις € και ιδίως η BNP PARIBAS ακολουθούμενη από την CREDIT AGRICOLE – ενώ η αμέσως επόμενη χώρα είναι η Γερμανία, με 58,7 δις €, καθώς επίσης με κύριους δανειστές τις δύο μεγάλες τράπεζες της που θεωρούνται εξαιρετικά προβληματικές.
Περαιτέρω, απέναντι στην ΕΚΤ (σύστημα διακανονισμού πληρωμών, Target 2) η κεντρική τράπεζα της Ιταλίας είναι εκτεθειμένη επί πλέον με περίπου 480 δις € – όπου ο έμμεσος δανειστής της είναι η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας. Εκτός αυτού, η Ιταλία οφείλει να δανείζεται πάνω από 400 δις € ετησίως από τις αγορές, για να ανακυκλώνει τα παλαιά χρέη της – ενώ το επιτόκιο των δεκαετών ομολόγων της είναι το δεύτερο υψηλότερο μετά την Ελλάδα (2,52% σήμερα). Σε περίπτωση λοιπόν αδυναμίας της να προσφύγει στις αγορές ο μηχανισμός της Ευρωζώνης, το ESM, θα μπορούσε να τη στηρίξει μόλις για ένα έτος – οπότε δύσκολα θα αποφευγόταν η χρεοκοπία της ή η έξοδος της από την Ευρωζώνη, με τη μετατροπή των εξωτερικών της χρεών σε εθνικό νόμισμα.
Η χώρα που τρέμει φυσικά μήπως τυχόν συμβεί κάτι με την Ιταλία είναι η Γαλλία – το δημόσιο χρέος της οποίας είναι επίσης στα 2,3 τρις $, αν και στο 97% του ΑΕΠ της επειδή είναι υψηλότερο από το ΑΕΠ της Ιταλίας. Λογικά λοιπόν η κυβέρνηση της Ιταλίας είναι σε θέση να πιέσει σε μεγάλο βαθμό τόσο την Ευρωζώνη, όσο και την ΕΕ – ενώ δεν πρόκειται να πέσει στην παγίδα ενός PSI μετατρεπόμενη σε γερμανική αποικία, έχοντας νωπή την οδυνηρή εμπειρία της Ελλάδας. Όπως φαίνεται πάντως, η ιταλική κυβέρνηση θα θελήσει να χρησιμοποιήσει τις Ευρωεκλογές για την ενίσχυση της θέσης της στην ΕΕ, έτσι ώστε να αποκτήσει καλύτερα διαπραγματευτικά χαρτιά – κάτι που όμως θα προκαλέσει την οργή της Γερμανίας, η οποία πολύ δύσκολα εκβιάζεται.
Πηγή : https://analyst.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου