Οι αρχές ελέγχου θα πρέπει να βρίσκονται ανά πάσα στιγμή σε επαγρύπνηση, τονίζει το Ταμείο
Ηχηρή είναι η προειδοποίηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου αναφορικά με το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας και κυρίως την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το διεθνές τραπεζικό σύστημα.
Στις επικαιροποιημένες εκθέσεις «Global Financial Stability» και «World Economic Outlook» το Ταμείο τονίζει ότι κυβερνήσεις και αρχές ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν κατόρθωσαν να εφαρμόσουν όλες τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να υπάρξει προστασία των αγορών αλλά και των τραπεζών από «ριψοκίνδυνες συμπεριφορές».
Σημειώνεται ότι το Ταμείο έδωσε στην έκθεσή του ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η παγκόσμια οικονομία, 10 χρόνια μετά την χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
«Η διάθεση για ανάληψη ρίσκου ενισχύεται συνήθως στις καλές εποχές, όπως είναι η τρέχουσα, όπου υπάρχουν χαμηλά επιτόκια και σχετικά μικρή μεταβλητότητα.
Όμως υπάρχουν κίνδυνοι οι οποίο μπορεί να μεταφερθούν παντού και ως εκ τούτου οι αρχές ελέγχου θα πρέπει να παραμένουν σε επαγρύπνηση», τονίζεται.
Το Ταμείο υπογραμμίζει ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι, σαφώς, πιο ασφαλές απ’ ότι ήταν το 2008, με δεδομένο ότι οι τράπεζες έχουν αυξήσει τα κεφάλαιά τους και διαθέτουν και «μαξιλάρια ασφαλείας», γεγονός που τις βοηθά να προστατευθούν σε περιόδους κρίσης.
Το ΔΝΤ εκτιμά ότι οι αρχές ελέγχου θα πρέπει να επικεντρώσουν την προσοχή τους στα ακόλουθα ζητήματα:
• Ρευστότητα: Πριν από την κρίση, πολλές χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις δανείστηκαν χρήματα για βραχυπρόθεσμους όρους στις αγορές χονδρικής πώλησης για τη χρηματοδότηση μακροπρόθεσμων περιουσιακών στοιχείων.
Όταν κατέφθασε η κρίση, δεν μπόρεσαν να κυλήσουν τον βραχυπρόθεσμο δανεισμό και έτσι αναγκάστηκαν να πουλήσουν περιουσιακά στοιχεία σε τιμές εξαιρετικά χαμηλές.
Σε απάντηση, η Επιτροπή της Βασιλείας για την τραπεζική εποπτεία, ένας παγκόσμιος οργανισμός τυποποίησης, εισήγαγε τον αποκαλούμενο Λόγο Κάλυψης Ρευστότητας (LCR) και τον Αναλυτικό Δείκτη Σταθερής Χρηματοδότησης (Net Stable Funding Ratio - NSFR).
Σκοπός τους είναι να ενθαρρύνουν τις τράπεζες να διατηρούν πιο ρευστά περιουσιακά στοιχεία ως προστασία από μια ξαφνική πτώση της χρηματοδότησης και να ευθυγραμμίζουν καλύτερα τις προθεσμίες λήξης των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού τους.
Οι περισσότερες χώρες έχουν υιοθετήσει το LCR, αλλά η NSFR εξακολουθεί να είναι έργο σε εξέλιξη.
Αυτή η εργασία πρέπει να ολοκληρωθεί.
• Μακροπροληπτική ρύθμιση: Οι χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, έχουν δημιουργήσει αρχές για την παρακολούθηση και τον περιορισμό των συστημικών κινδύνων.
Σε πολλά μέρη, ωστόσο, οι αρχές αυτές δεν διαθέτουν επαρκείς εξουσίες και εργαλεία για να περιορίσουν την υπερβολική συσσώρευση μόχλευσης και αναντιστοιχιών σε μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Πρέπει επίσης να βελτιωθεί η διασυνοριακή συνεργασία στον τομέα της ανταλλαγής δεδομένων και των συστημικών κινδύνων.
• Σκιώδες τραπεζικό σύστημα και χρηματοδότηση βάσει αγορών: Οι χώρες έχουν σημειώσει πρόοδο όσον αφορά την εποπτεία των γνωστών τραπεζών αλλά σε ό,τι αφορά το σκιώδες τραπεζικό σύστημα δεν υπάρχει τόσο μεγάλη πρόοδος.
Ωστόσο, πρέπει να γίνουν εργασίες, οι οποίες απαιτούν κλείσιμο κενών δεδομένων και διερεύνηση τέτοιων επιλογών, όπως είναι η ρύθμιση βάσει δραστηριοτήτων (και όχι οντολογικής) ρύθμισης και η ανάπτυξη μακροπροληπτικών εργαλείων για μη τραπεζικά ιδρύματα όταν είναι απαραίτητο.
Σε πολλές χώρες, όπως η Κίνα και άλλες αναδυόμενες αγορές, η ταχεία ανάπτυξη του σκιώδους τραπεζικού συστήματος ενδέχεται να δημιουργήσει κινδύνους για άλλους τομείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
• «Διάλυση» τραπεζών: Κατά τη διάρκεια της κρίσης, οι δαπανηρές χρηματοδοτήσεις από τους φορολογούμενους για τη διάσωση των μεγάλων τραπεζών, προκάλεσαν πολλές αντιδράσεις.
Μετά την κρίση, οι χώρες υιοθέτησαν μέτρα που διευκολύνουν την «διάλυση» μεγάλων τραπεζών κατά τρόπο που να επιβάλλει μεγαλύτερο κόστος στους μετόχους και να περιορίζει τη χρήση του δημόσιου χρήματος.
Ωστόσο, σημειώθηκε μικρή πρόοδος στα καθεστώτα διευθέτησης των ασφαλιστικών εταιρειών και η διασυνοριακή συνεργασία για την αντιμετώπιση της αποτυχίας των μεγαλύτερων τραπεζών παγκοσμίως αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση.
Αυτά είναι μερικά από τα κενά στην κανονιστική ατζέντα μετά την κρίση.
Παρουσιάζονται επίσης νέοι κίνδυνοι, συμπεριλαμβανομένης της απειλής αποσταθεροποίησης των επιθέσεων στον κυβερνοχώρο στις χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις και στις ανταλλαγές.
Και οι νέες χρηματοπιστωτικές τεχνολογίες, προσφέροντας παράλληλα οφέλη όπως ταχύτερες και φθηνότερες ηλεκτρονικές πληρωμές αλλά δημιουργούν και προκλήσεις.
Οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να προσπαθήσουν να ενθαρρύνουν την επωφελούμενη καινοτομία προστατεύοντας ταυτόχρονα τους κινδύνους που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τους κραδασμούς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και εδώ, η διεθνής συνεργασία θα είναι ζωτικής σημασίας, διότι οι καινοτόμες τεχνολογίες διαχέονται γρήγορα πέρα από τα σύνορα.
Πάνω απ 'όλα, οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να αποφύγουν την εφησυχασμό.
Δεν είναι δυνατόν να μειωθεί η πιθανότητα μιας κρίσης στο μηδέν.
Με 10 χρόνια εμπειρίας στην εφαρμογή των νέων μεταρρυθμίσεων, είναι σωστή η εκτίμηση των επιπτώσεων αυτών στην ευρύτερη οικονομία.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα μπορούσαν στη συνέχεια να εκτιμήσουν κατά πόσον προκύπτουν συμφωνίες μεταξύ του κόστους και των επιβαρύνσεων που επιβάλλονται από νέους κανόνες και των πλεονεκτημάτων μεγαλύτερης ασφάλειας.
Και πρέπει να θυμούνται ότι ο κίνδυνος τείνει να αυξάνεται κατά τη διάρκεια των ευνοϊκών περιόδων και ότι μεταναστεύει σε νέες, απροσδόκητες γωνιές του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Πηγή : www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου