του Μιχάλη Χαιρετάκη
Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις της κας Αντωνοπούλου σε ραδιοφωνικό σταθμό σύμφωνα με τις οποίες "το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα μας έχει πέσει αισθητά" και "μέσα στο 2018 θα σπάσει το ψυχολογικό όριο του 20% και θα πέσει κάτω από το ένα εκατομμύριο ανέργους" άρχισα να σταυροκοπιέμαι στην αρχή μην πιστεύοντας όσα έχω διαβάσει.
Στην αρχή είπα να βγάλω εισιτήρια για να γυρίσω πίσω στην Ελλάδα , μια και σε λίγο όπως τα περιγράφει θα ξεπεράσουμε και τις πιο αναπτυγμένες χώρες σε ποσοστά πτώσης της ανεργίας και θα αρχίσουμε επιτέλους να τρώμε με χρυσά κουτάλια, μετά όμως απο μια ψυχραιμότερη σκέψη είπα να μπω και να διαβάσω τους επίσημους πίνακες και αριθμούς στον ΟΑΕΔ.
Εδω όμως με περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Οι αριθμοι των καταγεγραμμένων ανέργων κάθε χρόνο απο το 2014 μέχρι και το 2017, αυξάνονται, ενώ τα ποσοστά ανεργίας που δίνει η ΕΛΣΤΑΤ και η EUROSTAT μειώνονται.
Πώς γίνεται αυτό το θαύμα; Πολύ απλά ο άνεργος προσδιορίζεται όχι πια με τη δήλωσή του ως άνεργος σε κάποιο κρατικό φορέα όπως είναι στην Ελλάδα ο ΟΑΕΔ , αλλά με έρευνες και ερωτηματολόγια απο τον ILO τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας.
Σύμφωνα με τον ορισμό της ΔΟΕ, το ποσοστό ανεργίας είναι το ποσοστό των ανέργων μεταξύ όλων των οικονομικά ενεργών ατόμων. Και άνεργος θεωρείται αυτός που σε έρευνα της ΔΟΕ ικανοποιεί 3 προϋποθέσεις
α) δεν είχε δουλειά κατά την εβδομάδα έρευνας ·
β) αναζητά ενεργά μια θέση εργασίας κατά τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες
(γ) είναι έτοιμο να αρχίσει να εργάζεται μέσα σε δύο εβδομάδες.
Πιασ' τ' αυγό και κούρευ' το δηλαδή. Ρωτάς αυτόν που είναι μακροχρόνια άνεργος πάνω απο 3-4 χρόνια αν εψαχνε δουλειά τις τελευταίες 4 εβδομάδες; Θεωρείς αυτόν που δουλεύει σε επιδοτούμενο πρόγραμμα ασπιρίνη περιορισμένου χρόνου εργαζόμενο; Αυτόν που πάει σε μια δουλειά και δεν πληρώνεται πως τον λές; Εργαζόμενο; Αυτόν που δούλεψε μια μέρα την εβδομάδα που έγινε η έρευνα τον λες εργαζόμενο;
Για να μην πω το καλύτερο. Η ίδια κυβέρνηση των δημοσκοπήσεων τύπου commonview, εγγυάται την αξιοπιστία και της έρευνας για τα ποσοστά ανεργίας.
Με απλά λόγια , αν θυμάστε την λογική της στατιστικής με το κοτόπουλο και τους 2 που ο ένας τρώει ενα ολόκληρο και ο άλλος τιποτα αλλά στατιστικά έχουν φάει απο μισό κοτόπουλο, εδώ τα πράγματα είναι πιο τραγικά.
Δε μιλάμε για ποσοστά που βγαίνουν απο το αν 2 άτομα πραγματικά έφαγαν ενα κοτόπουλο, αλλά για ποσοστά που βγαίνουν απο το αν 2 άτομα δήλωσαν σε έρευνα οτι έφαγαν ενα κοτόπουλο.
Πηγές
και για όσους θέλουν να διαβάσουν περισσότερα για το θέμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου