Η χώρα μας τιμωρήθηκε εξαιρετικά αυστηρά, πιθανότατα επειδή η τότε κυβέρνηση της θέλησε να εκβιάσει τη Γερμανία με το ΔΝΤ – αν και η συμπεριφορά της καγκελαρίου δεν δικαιολογείται καθόλου, αφού δεν είναι έντιμο να πληρώνουν οι Πολίτες τα λάθη των εκάστοτε κυβερνήσεων τους.
Επικαιρότητα
Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές, τα προβλήματα των χωρών που επιβλήθηκαν μνημόνια είτε άμεσα (Ελλάδα, Κύπρος, Πορτογαλία, Ιρλανδία) είτε έμμεσα (Ισπανία, Ιταλία), ήταν εντελώς διαφορετικά – ενώ τα μέτρα που υποχρεώθηκαν να πάρουν επίσης. Τα χειρότερα ήταν φυσικά στις πρώτες χώρες, μακράν στην Ελλάδα, ενώ η αντιμετώπιση των δεύτερων ήταν συγκριτικά σκανδαλώδης – όπως στο παράδειγμα της Ισπανίας, οι τράπεζες της οποίας στηρίχθηκαν απ’ ευθείας από την ΕΚΤ χωρίς να επιβαρυνθεί το δημόσιο χρέος της, τα επιτόκια δανεισμού της μειώθηκαν σημαντικά με τη βοήθεια της ΕΚΤ, ενώ της επιτρέπεται ακόμη να λειτουργεί με μεγάλα ελλείμματα στον προϋπολογισμό της (-4,5%).
Η Ελλάδα τιμωρήθηκε εξαιρετικά αυστηρά, πιθανότατα επειδή η τότε κυβέρνηση της θέλησε να εκβιάσει τη Γερμανία με το ΔΝΤ – αν και η συμπεριφορά της καγκελαρίου δεν δικαιολογείται καθόλου, αφού δεν είναι έντιμο να πληρώνουν οι Πολίτες τα λάθη των εκάστοτε κυβερνήσεων τους. Από την άλλη πλευρά, η μη αύξηση των συντελεστών φορολόγησης σε χώρες φορολογικούς παραδείσους όπως η Ιρλανδία και η Κύπρος, όταν στην Ελλάδα επιβλήθηκε ακριβώς το αντίθετο, δεν ήταν καθόλου δίκαιη – επεξηγώντας σε μεγάλο βαθμό την καταστροφή της χώρας μας.
Η καλύτερη αντιμετώπιση βέβαια των άλλων χωρών οφείλεται επί πλέον στο συμβιβασμό των κομμάτων και των Πολιτών τους – ενώ στην Ελλάδα συμβιβάσθηκε η πλειοψηφία των παρατάξεων μόλις το καλοκαίρι του 2015, όταν η κυβέρνηση τους έβαλε κυριολεκτικά το πιστόλι στον κρόταφο, δολοφονώντας παράλληλα την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων. Μπορεί δε να μην αντιδρούν και να μην εξεγείρονται οι Έλληνες, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως έχουν συμβιβαστεί με την κατοχή και με τη λεηλασία της χώρας τους, όπως οι Πολίτες όλων των άλλων κρατών – κάτι που γνωρίζουν πολύ καλά οι πραγματικοί κυβερνήτες της χώρας (Γερμανία, ΔΝΤ), νοιώθοντας πως το καζάνι βράζει στην Ελλάδα.
Η Κύπρος τώρα, η οποία δεν είχε πρόβλημα δημοσίου χρέους αλλά τραπεζικό, διασώθηκε κυριολεκτικά από τους μετόχους των τραπεζών και κυρίως από τους Ρώσους καταθέτες – αφού οι τιμές των μετοχών των τραπεζών εξαϋλώθηκαν, ενώ δημεύθηκαν ουσιαστικά οι αποταμιεύσεις άνω των 100.000 €. Στο πρώτο γράφημα (όλα μεγεθύνονται πατώντας επάνω) φαίνεται η εξέλιξη του δημοσίου χρέους της Κύπρου (μπλε στήλες, αριστερή κάθετος), το οποίο από 40% του ΑΕΠ περίπου το 2008 σχεδόν τριπλασιάστηκε – όταν της Ελλάδας (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος) από 100% έφτασε στο 180%.
Αυτοί που ενδεχομένως θα ισχυριστούν πως η μικρότερη άνοδος του ελληνικού χρέους οφείλεται στο PSI, θα πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν τους δύο πράγματα: (α) με το PSI το χρέος μειώθηκε μόλις κατά 50 δις € (πηγή), τα οποία χάθηκαν αμέσως μετά από τις τράπεζες που επιβάρυναν ξανά το χρέος (β) το ΑΕΠ της Ελλάδας, άρα ο παρανομαστής του κλάσματος χρέος/ΑΕΠ, κυριολεκτικά κατέρρευσε, έχοντας μειωθεί πολύ περισσότερο από αυτό της Κύπρου, όπως φαίνεται στο δεύτερο γράφημα. Όσον αφορά τις ανοησίες περί μεγαλύτερης μείωσης λόγω των χαμηλότερων επιτοκίων που συμφωνήθηκαν, σε όλες τις άλλες χώρες μειώθηκαν επίσης τα επιτόκια μέσω του QE της ΕΚΤ – στο οποίο απαγορεύθηκε η συμμετοχή της Ελλάδας!
Περαιτέρω, όλοι αυτοί που θεωρούν πως το ιδιαίτερο πρόβλημα της Ελλάδας ήταν τα μεγάλα ελλείμματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών της, γεγονός που σημαίνει ότι ζούσε πάνω από τις δυνάμεις της (κατανάλωνε περισσότερα από ότι παρήγαγε), θα ήταν καλά να κοιτάξουν το τρίτο γράφημα – από το οποίο φαίνεται πως η Κύπρος είχε μεγαλύτερο έλλειμμα το 2008, ενώ συνεχίζει να έχει (σχεδόν -5%), όταν η Ελλάδα σχεδόν το μηδένισε.
Ειδικά όσον αφορά τα κόκκινα δάνεια των τραπεζών (NPL, γράφημα), όπου στην Κύπρο δόθηκε η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να τα αγοράσουν σε χαμηλότερη τιμή πριν τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, έχουν αρχίσει να μειώνονται – μετά την κορύφωση τους στις αρχές του 2015. Στις επιχειρήσεις μειώθηκαν κατά 29% μεταξύ του Φεβρουαρίου του 2015 και του Αυγούστου του 2017 (πηγή: DBRS), ενώ στα νοικοκυριά κατά 12%. Στο σύνολο τους τα κόκκινα δάνεια στην Κύπρο μειώθηκαν κατά 23%, αλλά συνεχίζουν να είναι υψηλά – αποτελώντας το 43,8% των δανείων των τραπεζών τον Αύγουστο του 2017, έναντι 49% το Μάιο του 2016.
Το πλέον σημαντικό όμως είναι η σταδιακή ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας, η οποία αποτελεί το κλειδί για την απόδοση του τραπεζικού κλάδου – μετά την πτώση των τιμών από το 2009 έως το 2016. Υπάρχει βέβαια ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο μέτρων στο νησί, συμπεριλαμβανομένης της νομοθεσίας για την πώληση δανείων – ενώ οι τράπεζες του συνεργάζονται με ανεξάρτητες εταιρίες διαχείρισης κόκκινων δανείων.
Η Κυπριακή Συνεταιριστική Τράπεζα δημιούργησε μία πλατφόρμα NPL με μία ισπανική εταιρεία, η οποία προσφέρει καινούργια εμπειρία στον κυπριακό τραπεζικό τομέα – ενώ θα μπορούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη της δευτερογενούς αγοράς των κόκκινων (=μη εξυπηρετούμενων) δανείων. Το κλειδί βέβαια για όλα αυτά είναι η ανάπτυξη, η οποία συνεχίζει να είναι υποτονική στην Κύπρο, γύρω στο 1% – ενώ στην Ελλάδα είναι μεν ελαφρά υψηλότερη, αλλά μόνο συγκυριακά λόγω του τουρισμού.
Ολοκληρώνοντας, η Κύπρος έχει μεγάλα ενεργειακά αποθέματα, αλλά κανένας δεν μπορεί να πει με σιγουριά εάν είναι ευχή ή κατάρα – ειδικά με μία τόσο βάρβαρη χώρα στη γειτονιά της, την Τουρκία, η οποία συνεχίζει να διατηρεί υπό την κατοχή της μεγάλο μέρος του νησιού, μετά την αιματηρή εισβολή του 1974.
Πηγή : https://analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου