Αφού ο Macron δρομολόγησε τις μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία, υποσχόμενος τη μεγαλύτερη συνοχή της Ευρώπης με έναν κεντρικό προϋπολογισμό και με έναν κοινό υπουργό οικονομικών, εισέπραξε την άρνηση του Γερμανού – ο οποίος μένει σταθερός στην πρόθεση του για τη μετατροπή της ηπείρου μας στο 4ο Ράιχ.
«Ενώ εμείς στην Ελλάδα συζητάμε σκόπιμα αποπροσανατολισμένοι για την αλλαγή φύλου εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης στην ιστορία μας, με τον πληθυσμό μας να μειώνεται σταθερά μετά την κρίση, ο κ. Σόιμπλε πλησιάζει όλο και περισσότερο το στόχο του – ο οποίος φυσικά δεν εξαρτάται από την παραμονή του ή μη στο υπουργείο οικονομικών της χώρας του, αφού η γερμανική πολιτική δεν αλλάζει από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία.
Αδιαφορούμε δε για το ότι, τα 14 αεροδρόμια μας έγιναν με μία σκανδαλώδη διαδικασία γερμανικά, η Θεσσαλονίκη σύντομα, ο ΟΤΕ στο παρελθόν, η ΔΕΗ αργότερα, η ύδρευση γαλλική, οι σιδηρόδρομοι ιταλικοί, ο ΟΛΠ κινέζικος (κάποιο δώρο πρέπει να δοθεί στις άλλες ισχυρές χώρες από τους Γερμανούς), οι τράπεζες αφελληνίσθηκαν κοκ. – ενώ τασσόμαστε υπέρ ή κατά των ιδιωτικοποιήσεων, όταν εν προκειμένω είμαστε αντιμέτωποι κυρίως με εθνικοποιήσεις εκ μέρους άλλων κρατών, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με ιδιώτες,σε εξευτελιστικές τιμές».
Άρθρο
Βασικό χαρακτηριστικό των ικανών ανθρώπων είναι ο σωστός χειρισμός των κρίσεων, τις οποίες δεν αντιμετωπίζουν ως πρόβλημα, αλλά ως ευκαιρία – για να επιτύχουν στόχους που διαφορετικά θα ήταν σχεδόν ανέφικτοι. Στα πλαίσια αυτά ο κ. Σόιμπλε, ο νούμερο ένα εχθρός της Ελλάδας, απέδειξε ότι ανήκει σε αυτήν την ιδιαίτερη κατηγορία – με κριτήριο το χειρισμό πρώτα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, από την οποία υπέστη τεράστιες ζημίες η Γερμανία εκ μέρους των Η.Π.Α. και στη συνέχεια της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.
Το γεγονός βέβαια ότι, χρησιμοποίησε ως πειραματόζωο την Ελλάδα, η οποία δεν ήταν ο αδύναμος αλλά ο εντελώς ανόητος κρίκος της Ευρωζώνης, αφού είχε πολλές εναλλακτικές λύσεις στη διάθεση της (αθέτηση πληρωμών απέναντι στις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, μηδενισμός του χρέους κοκ.), δεν είναι καθόλου ευχάριστο για όλους εμάς.
Εν τούτοις ο χειρισμός του, με στόχο τα συμφέροντα της πατρίδας του, ήταν ιδανικός, αφού κατάφερε με τη βοήθεια της κρίσης να αυξήσει στο ζενίθ τα πλεονάσματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας, μηδενίζοντας παράλληλα το έλλειμμα του προϋπολογισμού της – το οποίο είχε αυξηθεί σημαντικά μετά το 2008 λόγω της διάσωσης των τραπεζών της (γράφημα). Ταυτόχρονα έθεσε μεθοδικά τις βάσεις για τη μετατροπή των εταίρων της σε δικές της αποικίες χρέους – καθώς επίσης της Ευρώπης σε μία γερμανική αυτοκρατορία, μέσω της οποίας αφενός μεν θα ανεξαρτητοποιηθεί από τις Η.Π.Α., αφετέρου θα δημιουργήσει τον τέταρτο πόλο στον πλανήτη (πλάι στις Η.Π.Α., στη Ρωσία και στην Κίνα).
Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη των πλεονασμάτων του ισοζυγίου
τρεχουσών συναλλαγών της Γερμανίας σε δις $ (μπλε στήλες,
αριστερή κάθετος – περί τα 300 δις $), καθώς επίσης του
προϋπολογισμού της (διακεκομμένη γραμμή, δεξιά κάθετος- σχεδόν 1%).
Περαιτέρω ο κ. Σόιμπλε, αφού κατάφερε να χρησιμοποιήσει το ΔΝΤ προς όφελος του, με αφετηρία την Ελλάδα και τις ανίκανες ή/και διεφθαρμένες κυβερνήσεις της, στήριξε για τη γαλλική προεδρεία τον κ. Macron – γνωρίζοντας πως χωρίς το γαλλογερμανικό άξονα τα σχέδια του δεν θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν. Έτσι δρομολόγησε στη Γαλλία ένα ακραία νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο, μέσω του οποίου η γερμανική επιρροή θα είναι πολύ ευκολότερη – «επιτρέποντας» στον κ. Macron να το προωθήσει στολισμένο με ευρωπαϊκά ιδεώδη, για να αποπροσανατολισθούν οι Γάλλοι.
Αμέσως μετά όμως, όταν ψηφίσθηκαν οι αλλαγές στη Γαλλία, με την ευκαιρία του Euro Group είπε ένα μεγάλο ΟΧΙ στις ανακοινώσεις του κ. Macron – όσον αφορά τον κεντρικό προϋπολογισμό της Ευρωζώνης, καθώς επίσης έναν κοινό υπουργό Οικονομικών (πόσο μάλλον για την έκδοση ευρωομολόγων ή/και για την αμοιβαιοποίηση του χρέους). Την ίδια στιγμή τάθηκε υπέρ της εξέλιξης του ESM σε ένα ευρωπαϊκό, δηλαδή σε ένα γερμανικό ΔΝΤ – πρώτος και δύστυχος πελάτης του οποίου πιστεύουμε ότι θα είναι το σύνηθες πειραματόζωο, η Ελλάδα.
Ακόμη χειρότερα, απαίτησε τη σταδιακή αφαίρεση εξουσιών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν), όσον αφορά τον έλεγχο των προϋπολογισμών των κρατών-μελών. Στόχος του είναι προφανώς η μη υπαγωγή της χώρας του σε τέτοιους εξωτερικούς ελέγχους – ενώ, κατά το πρότυπο του ΔΝΤ, θέλει να αναθέσει στον ESM που εξουσιάζει πλήρως, την επιτήρηση των κρατών της νομισματικής ένωσης, ισχυριζόμενος πως η Κομισιόν είναι πολύ επιεικής με τις υπερχρεωμένες χώρες!
Όπως αναφέρθηκε δε χαρακτηριστικά, «Ο ESM είναι το σωστό εργαλείο, επειδή δεν χρειάζεται αλλαγή των συνθηκών της ευρωπαϊκής ένωσης, η οποία θα απαιτούσε το δημοψήφισμα κάποιων χωρών με άγνωστη έκβαση» – οπότε δεν θα εμποδίζεται από τους Πολίτες η δικτατορική εξουσία του ESM, οι διοικητές του οποίου δεν εκλέγονται αλλά διορίζονται (όπως επίσης της ΕΚΤ).
Το επόμενο βήμα
Συνεχίζοντας, αυτό που δρομολογεί επί πλέον ο κ. Σόιμπλε είναι ένα πτωχευτικό δίκαιο για τα κράτη της Ευρωζώνης – όπου ξανά θα χρησιμοποιηθεί η Ελλάδα ως πειραματόζωο, αφού είναι αδύνατον να χρηματοδοτήσει τα ληξιπρόθεσμα δάνεια της το αργότερο μετά το 2021. Με δεδομένο δε το ότι, δεν θα υπάρξει καμία τέταρτη δανειακή σύμβαση μετά το τέλος της υφιστάμενης τρίτης τον Αύγουστο του 2018 (αν και άπειρα μνημόνια), η εφαρμογή του πειράματος δεν θα αργήσει πολύ – ενώ δεν υπάρχει πια κανένας λόγος να μας εγκριθούν νέα δάνεια, αφού η υφαρπαγή της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας έχει πλέον «θεσμοθετηθεί».
Ελπίζουμε βέβαια να μην χρησιμοποιηθεί για πολλοστή φορά η Ελλάδα ως πειραματόζωο, όσον αφορά τη δοκιμή των συνεπειών της εξόδου μίας χώρας από την Ευρωζώνη, σε συνδυασμό με τη χρεοκοπία της – αν και κάτι τέτοιο διαφαίνεται από τις δηλώσεις του κ. Σόιμπλε στο παρελθόν, με βάση τις οποίες η αναδιάρθρωση χρεών δεν μπορεί να συμβεί εντός της Ευρωζώνης.
Ενώ εμείς στην Ελλάδα λοιπόν συζητάμε σκόπιμα αποπροσανατολισμένοι για την αλλαγή φύλου εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης στην ιστορία μας, με τον πληθυσμό μας να μειώνεται σταθερά μετά την κρίση (γράφημα), ο κ. Σόιμπλε πλησιάζει όλο και περισσότερο το στόχο του – ο οποίος φυσικά δεν εξαρτάται από την παραμονή του ή μη στο υπουργείο οικονομικών της χώρας του, αφού η γερμανική πολιτική δεν αλλάζει από την εκάστοτε ηγεσία (αυτό είναι άλλωστε το βασικότερο χαρακτηριστικό των σοβαρών κρατών που δεν κατάφερε να γίνει ποτέ μέχρι σήμερα η Ελλάδα – ενώ δεν έχει καμία σχέση με το μέγεθος, αλλά με την ορθολογική συναίνεση των κομμάτων, καθώς επίσης με την κοινωνική συνοχή, η οποία προϋποθέτει ανεπτυγμένη παιδεία).
Αδιαφορούμε δε για το ότι, τα 14 αεροδρόμια μας έγιναν με μία σκανδαλώδη διαδικασία γερμανικά, η Θεσσαλονίκη σύντομα, ο ΟΤΕ στο παρελθόν, η ΔΕΗ αργότερα, η ύδρευση γαλλική, οι σιδηρόδρομοι ιταλικοί, ο ΟΛΠ κινέζικος (κάποιο δώρο πρέπει να δοθεί στις άλλες ισχυρές χώρες από τους Γερμανούς), οι τράπεζες αφελληνίσθηκαν κοκ. – ενώ τασσόμαστε υπέρ ή κατά των ιδιωτικοποιήσεων, όταν εν προκειμένω είμαστε αντιμέτωποι κυρίως με εθνικοποιήσεις εκ μέρους άλλων κρατών, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με ιδιώτες, σε εξευτελιστικές τιμές.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η μοναδική περίπτωση να μην πετύχει η πρωσική Γερμανία τους στόχους της, είναι η αφύπνιση των τριών άλλων μεγάλων δυνάμεων – κυρίως των Η.Π.Α., οι οποίες έχουν ασφαλώς τη δυνατότητα να την εμποδίσουν, ενώ θα είναι αυτές που θα αποδυναμωθούν από μία τέτοια εξέλιξη, όταν παράλληλα αντιμετωπίζουν τις συντονισμένες επιθέσεις της Κίνας και της Ρωσίας.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν ίσως θετικό για την Ελλάδα, αφού οι κυβερνήσεις μας έχουν «κάψει» σχεδόν όλες τις λύσεις που είχαμε στη διάθεση μας τα τελευταία οκτώ χρόνια – ευρισκόμενοι σήμερα σε ένα οδυνηρό αδιέξοδο, στο οποίο μόνοι μας παγιδευτήκαμε (ανάλυση). Εν τούτοις δεν είναι ορθολογικό να ελπίζει κανείς σε κάτι που δεν εξαρτάται από τον ίδιο – αν και ίσως πρόκειται για τη μοναδική μας ευκαιρία να αποφύγουμε τη «γερμανική μπότα», η οποία έχει τοποθετηθεί αμετακίνητα στο λαιμό του Έθνους μας, εκμεταλλευόμενοι επί πλέον την αντιπαράθεση των Η.Π.Α. με την Τουρκία.
Βασίλης Βιλιάρδος
E-mail: viliardos@analyst.gr
Ειδικότητα: Mάκρο-οικονομικά / Πολιτική Οικονομία
Πηγή : http://www.analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου