MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Η Τράπεζα της Αγγλίας και η ΕΚΤ

Αυτή την εβδομάδα θα ληφθούν αποφάσεις, σε σχέση με τα επιτόκια, από τρεις μεγάλες κεντρικές τράπεζες – από την Τράπεζα της Αγγλίας, από τη Fed, καθώς επίσης από την Τράπεζα της Ιαπωνίας. Αν και δεν αναμένεται αλλαγή της νομισματικής πολιτικής εκ μέρους τους, η Βρετανία λογικά δεν θα καταφέρει για πολύ να παραμείνει σταθερή – λόγω της σημαντικής ανόδου του πληθωρισμού τους τελευταίους μήνες, πιθανότατα ως αποτέλεσμα του BREXIT που προκάλεσε την υποτίμηση της στερλίνας.

Όπως διαπιστώνεται από το γράφημα που ακολουθεί, οι τιμές καταναλωτή έχουν αυξηθεί αρκετά, ευρισκόμενες πλησίον του +2% (μαύρη οριζόντια γραμμή), το οποίο έχει τοποθετήσει ως στόχο η κεντρική τράπεζα για να αυξήσει τα επιτόκια της – ενώ εάν συνεχιστεί όπως προβλέπεται η τάση, θα ξεπεραστεί σύντομα το 2%, οπότε θα έπρεπε να ληφθούν μέτρα.


Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη του πληθωρισμού στη Μ. Βρετανία
(κόκκινη καμπύλη), σε σχέση με τα βασικά επιτόκια (γαλάζια καμπύλη).

Οι αγορές προβλέπουν την αύξηση τους κατά 0,15% αρχικά, με στόχο το 0,50% έως τα τέλη του έτους – ενώ επικρίνουν το βρετανό κεντρικό τραπεζίτη, επειδή είχε ήδη δηλώσει από το 2013 ότι θα ομαλοποιούσε τη νομισματική πολιτική, όταν το ποσοστό ανεργίας μειωνόταν κάτω του 7%, χωρίς να το τηρήσει. Η αιτία ήταν ο φόβος του ότι, η χώρα θα βυθιζόταν στην ύφεση μετά το BREXIT – κάτι που θεωρήθηκε από τους Βρετανούς ως προσπάθεια να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής τους στην ΕΕ.

Πρόσφατα όμως ισχυρίσθηκε πως η «σκληρή» έξοδος της Βρετανίας θα ήταν πιο αρνητική για την ΕΕ, από ότι για την ίδια – γεγονός που σημαίνει ότι εκφράζεται αντιφατικά και πολιτικά, κάτι που δεν θεωρείται σωστό για έναν κεντρικό τραπεζίτη. Η στάση του αυτή θυμίζει τη συμπεριφορά της βασιλικής οικογένειας των Βουρβόνων στη Γαλλία, η οποία δεν προέβλεψε καν τη γαλλική επανάσταση ενώ, μετά την απέλαση του Ναπολέοντα, συνέχισε να κυβερνάει τη χώρα σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα.

Από την άλλη πλευρά η οικονομία της Μ. Βρετανίας αναπτύσσεται ραγδαία, σαν να μην έχει καν μεσολαβήσει το BREXIT – ενώ, αντίθετα, τα βασικά επιτόκια ευρίσκονται στο ναδίρ. Επομένως, ο κεντρικός τραπεζίτης θα έπρεπε να τα αυξήσει, για να αποφευχθεί ο κίνδυνος του υψηλού πληθωρισμού – εκτός εάν θεωρεί πράγματι απειλητικό το BREXIT, παρά τις δηλώσεις του.

Η ΕΚΤ τώρα, αν και φαίνεται να ανακάμπτει η Ευρωζώνη (1,1% μέσος ρυθμός ανάπτυξης), με κινητήρια δύναμη τη Γερμανία, στην οποία ο πληθωρισμός εκτοξεύθηκε στο 1,7%, άφησε αμετάβλητη τη νομισματική της πολιτική – γεγονός που επεξηγείται από το ότι, οι μισθοί στην Ευρώπη δεν αυξάνονται, ανάλογα με αυτούς στις Η.Π.Α. (γράφημα).


Επεξήγηση γραφήματος: Ετήσια αύξηση των μισθών στη βιομηχανία
και στις υπηρεσίες (μπλε καμπύλη), αποζημίωση ανά εργαζόμενο
(γαλάζια καμπύλη).

Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κυρίως στην Ιταλία, στην Ισπανία και στη Γαλλία, στις οποίες η αγορά εργασίας συνεχίζει να είναι υποτονική – ενώ στο σύνολο της Ευρωζώνης η μέση αύξηση των μισθών ήταν μόλις 1,5%. Όσον αφορά την άνοδο του πληθωρισμού οφειλόταν κυρίως στην αύξηση των τιμών της ενέργειας, παρά στις αμοιβές των εργαζομένων – οπότε λογικά η ΕΚΤ παραμένει σταθερή στις αποφάσεις της.

Analyst Team

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου