Δε βρέχει, σας φτύνουν!

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΝΤΖΟΥΡΟΥΛΙΑΣ

Σάρωσε η αποχή στις εκλογές, καθώς σχεδόν ένας στους δύο από τους εγγεγραμμένους δεν προσήλθε στις κάλπες. Πολλά ΜΜΕ και πολιτικοί έσπευσαν για άλλη μια φορά να ερμηνεύσουν τη στάση των ψηφοφόρων, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα, καθώς έφθασαν στο σημείο να μιλήσουν οτι η Δημοκρατία μας χάνει απο την μη συμμετοχή των πολιτών, αλλά φυσικά ούτε λόγος για τις ευθύνες που φέρουν οι πολιτικοί γι” αυτή την συνειδητή πράξη του λαού, καθώς ούτε ένας δεν έκανε αυτοκριτική και δεν έθεσε το ζήτημα στη σωστή του βάση.

Το ποσοστό της αποχής έφτασε το 44,1% (συμμετοχή των εγγεγραμμένων κατά 55,9%), ενώ το 2,45% όσων ψήφισαν έριξαν στην κάλπη άκυρο ή λευκό ψηφοδέλτιο. Η αποχή διευρύνθηκε κατά 7,5% σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, τον Ιανουάριο του 2015, δηλαδή περίπου 650.000 ψηφοφόροι λιγότεροι.

Σε ένα σύνολο 9.824.952 εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, προσήλθαν για να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα μόνον 5.556.439 που είναι ο μικρότερος εδώ και πολλές δεκαετίες απόλυτος αριθμός ψηφισάντων.

Σε επίπεδο κομμάτων οι διαφορές ανάμεσα στις δύο αναμετρήσεις σε απόσταση επτά μηνών είναι πραγματικά εντυπωσιακή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και εμφάνισε ανεπαίσθητη μείωση της δύναμης του (από 36,34% σε 35,46%,) έχασε 323.354 ψηφοφόρους. Η ΝΔ έχασε 195.476 ψηφοφόρους. Η Χρυσή Αυγή που αύξησε την δύναμη της σε ποσοστά (από 6,28% σε 6,99%) είχε και αυτή τις απώλειες της αν και ελάχιστες, την ψήφισαν 9.280 ψηφοφόροι λιγότεροι.

Το ΚΚΕ που είχε μικρή άνοδο των δυνάμεων του (από 5,47% σε 5,55%) είδε τους ψηφοφόρους του να μειώνονται κατά 37.266. Το Ποτάμι έχασε 152.253 ψηφοφόρους οι ΑΝΕΛ 93.664, ενώ η Ένωση Κεντρώων έλαβε 186.143.

Στην ουσία δηλαδή, περισσότεροι από δύο εκατομμύρια Έλληνες απέστρεψαν το βλέμμα τους από τα κόμματα τα οποία ζήτησαν την ψήφο τους και έκαναν ειδικές καμπάνιες προσέλκυσης τους. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθούν πολιτικά περιθωριοποιημένοι αυτοί οι πολίτες, όπως θέλουν μερικοί πολιτικοί να τους παρουσιάσουν, αφού είναι στην πλειονότητά τους ψηφοφόροι που στο παρελθόν συμμετείχαν κανονικά στην εκλογική διαδικασία ενώ δεν είναι δυνατόν να αγνοείται και να μη λαμβάνεται υπόψιν η διάθεσή τους να διαμαρτυρηθούν.

Μάλιστα πολλοί έφθασαν στο σημείο για να δικαιολογήσουν την αποτυχία τους στο να πείσουν τον κόσμο να προσέλθει στις κάλπες, πως η οικονομική ανέχεια έπειξε έναν καθοριστικό ρόλο στην τελική τους απόφαση να απέχουν. Ίσως αυτό ισχύει σε μικρό βαθμό, όμως η αποχή φαίνεται να έχει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα, καθώς η αύξησή της είναι μεγάλη ειδικά στα αστικά κέντρα, όπου δεν υπήρχε η δυσκολία της μετακίνησης, όπως για παράδειγμα σε νησιά ή άλλες απομακρυσμένες περιοχές.

Για παράδειγμα, στην εκλογική περιφέρεια της Β΄ Αθήνας η συμμετοχή κυμάνθηκε στο 62,7%, στην Α΄ Πειραιά ένας στους δύο εγγεγραμμένους ψηφοφόρους δεν προσήλθε, στη τη Β΄ Πειραιά η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο 56,5% ενώ στην Α΄ Θεσσαλονίκης στο 59,5%. Περίπου τα ίδια ποσοστά υπάρχουν σε όλα τα αστικά κέντρα.

Το τεράστιο μέγεθος της αποχής των πολιτών από την εκλογική μάχη είναι αναμφισβήτητα ένα ισχυρό χαστούκι για το σάπιο πολιτικό σύστημα, καταδεικνύοντας μια ευρύτερη τάση απογοήτευσης.

Ο κοσμός βαρέθηκε τις υποσχέσεις, τις πολιτικές κυβιστήσεις και το ΒΙΑΣΜΟ της Δημοκρατίας. Τα κόμματα εδώ και δεκαετίες μας έχουν υποσχεθεί πως θα μπει το »μαχαίρι στο κόκκαλο», πως θα καταπολεμηθεί το ρουσφέτι και η διαφθορά και πολλά πολλά άλλα. Σε ποια άλλη χώρα θα συνέβαινε η υπογραφή του επαχθέστερου μνημονίου και θα έβγαιναν στην φόρα τόσα σκάνδαλα και κανείς δεν θα έβγαινε στους δρόμους ενώ τα κόμματα θα διατηρούσαν τα ποσοστά τους; Πιστεύω ακράδαντα ότι κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει.

Πως μπορεί λοπόν ένας νέος να νιώθει περήφανος πολίτης αυτής της χώρας αφού όπου και αν ακουμπήσει θα λερωθεί; Πως θα πάει ο 18χρονος να ψηφίσει, όταν τους κόβουν τα φτερά και τους βάζουν φραγμούς στα όνειρα; Πως να φθάσει στην κάλπη και να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τα άλλα μνημονιακά κόμματα, ενώ αυτά έχουν ψηφίσει από κοινού το τρίτο, «αριστερό» Μνημόνιο, το επαχθέστερον όλων, το οποίο διαιωνίζει τη ΦΡΙΚΗ δίχως ΤΕΛΟΣ; Ο νέος συνειδητά επέλεξε να μην συμμετάσχει σε αυτό το τσίρκο, όπως δυστυχώς το κατάντησαν.

Το πολιτικό σύστημα έστησε μια αρένα όπως στα Ρωμαϊκά χρόνια στο Κολοσσαίο και ένα τελετουργικό θέαμα «διαφορών», «συγκρούσεων» και κοκορομαχιών στημένων, τεχνητών, δίχως πολιτική και προγραμματική βάση…

Η δημαγωγία έδινε και έπαιρνε, με τις προεκλογικές ομιλίες των πολιτικών να είναι γραμμένες από τους επικοινωνιολόγους και σαν θεατρικοί μονόλογοι χάιδευαν τα αυτιά των πολιτών. Αόριστες προτάσεις χωρίς ουσία και υποσχέσεις.

Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν η κακοδιαχείριση, τα σκάνδαλα, οι μίζες από τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας και έτσι ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας γύρισε την πλάτη του προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα.

Ο κόσμος έχει πλέον κουραστεί με τα ψέματα και την υποκρισία εκ μέρους του πολιτικού συστήματος. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές χρειάζονται ηγέτες που να που επιτέλους την αλήθεια στο λαό. Η σήψη και η διαφθορά, οι πολιτικές κυβιστήσεις κι όλα τα φαινόμενα εκείνα για τα οποία ο κοινοβουλευτισμός είναι ο βιότοπος και που ταυτόχρονα τον απαξιώνουν, δεν αφήνουν ελπίδες στο σύστημα πως θα καταφέρει να ξαναμαντρώσει στον ίδιο βαθμό τους πολίτες στο δίπολο αριστερά-δεξιά.

Ο Αριστοτέλης έλεγε το εξής: Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφ’ ενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος, και αφ’ ετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές.

Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά…. Πόσο απέχει αυτή η παρατήρηση του Αριστοτέλη από την σημερινή πραγματικότητα;

Αυτό θέλουν, να πτωχεύσουμε πρώτα ηθικά, πνευματικά και στο τέλος οικονομικά. Αυτό όμως δεν πρέπει να τους το επιτρέψουμε και ο Έλληνας έδειξε πλέον πως δεν θέλει να συμμετέχει στο δηλητηριασμένο φαγοπότι του σάπιου πολιτικού συστήματος.

Πηγή : ithesis.gr