Το δράμα της Αυστρίας

H ανάλυση των συμμετοχών των κρατικών επιχειρήσεων έφερε στην επιφάνεια τεράστια κρυφά χρέη, ύψους 116 δις € – ένα ποσόν που μέχρι σήμερα δεν συμπεριλαμβανόταν στις επίσημες στατιστικές της χώρας, η οποία πιθανότατα θα υποτιμηθεί

Εικόνα : Werner Faymann, καγκελάριος της Αυστρίας

Οι χώρες της Ευρωζώνης, η μία μετά την άλλη, βυθίζονται στα χρέη τα οποία, εάν ερευνήσει κανείς μεθοδικά, όπως αυτά της Ελλάδας μετά την υπαγωγή της στο ΔΝΤ, είναι πολύ μεγαλύτερα από ότι εμφανίζονται στα επίσημα στοιχεία (ειδικά της Ιταλίας). 

Στο πρόσφατο παράδειγμα της Αυστρίας, η πιστοληπτική αξιολόγηση της οποίας είναι από τις υψηλότερες παγκοσμίως, η ανάλυση των συμμετοχών των κρατικών επιχειρήσεων έφερε στην επιφάνεια κρυφά χρέη, ύψους 116 δις € – ένα ποσόν που μέχρι σήμερα δεν συμπεριλαμβανόταν σε καμία από τις στατιστικές της χώρας.

Τα χρέη αυτά εμφανίζονται κυρίως στις τράπεζες, στις οποίες συμμετέχει το κράτος ή ασκεί τον έλεγχο τους – ενώ θα αυξηθούν ακόμη περισσότερο, κυρίως λόγω των επισφαλών δανείων τους στην Ουγγαρία, στην Κροατία, στην Ουκρανία και στη Ρωσία (άρθρο).

Με δεδομένο τώρα το ότι, τα χρέη αυτά θα πρέπει να προστεθούν στο δημόσιο χρέος της Αυστρίας, το οποίο τοποθετείται επίσημα στα 264,5 δις € ή στο 80,7% του ΑΕΠ στο τρίτο τρίμηνο του 2014 (πηγή), θα αυξηθεί κατά περίπου 37% του ΑΕΠ, φτάνοντας συνολικά στο 118% του ΑΕΠ - λίγο χαμηλότερα δηλαδή, από το χρέος που οδήγησε την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στο ΔΝΤ.

Περαιτέρω, υπενθυμίζουμε πως οι δημόσιες επιχειρήσεις, τα χρέη των οποίων πρέπει να προσμετρούνται σε αυτά του κράτους, είναι εκείνες στις οποίες το δημόσιο συμμετέχει με περισσότερο από το 50% ή τις ελέγχει με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Στα πλαίσια αυτά, το μεγαλύτερο μέρος του κρυφού χρέους διαπιστώθηκε στα κρατίδια (57 δις €), τα 44 δις € στις δημόσιες επιχειρήσεις, κυρίως τράπεζες, ενώ τα 15 δις € σε εταιρείες που ανήκουν στις κοινότητες.

Η παραπάνω έρευνα διενεργήθηκε επειδή η Ευρωζώνη αποφάσισε, με το νέο σύμφωνο σταθερότητας του 2011, να υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια σταοικονομικά στοιχεία των χωρών μελών της – γεγονός που σημαίνει ότι, θα υποχρεωθούν να λειτουργήσουν ανάλογα πολλές άλλες χώρες, εμφανίζοντας με τη σειρά τους κρυφά χρέη. Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η δομή των επίσημων χρεών ορισμένων κρατών, το που ακριβώς οφείλουν δηλαδή, έτσι ώστε να υπάρχει μία σαφέστερη εικόνα τους.

Κόσμος, χρέος - η δομή των επίσημων χρεών ορισμένων κρατών (κατανομή).

Όπως διαπιστώνεται από το παραπάνω γράφημα (μπλε χρώμα στις στήλες), οι χώρες που δραστηριοποιήθηκε η Τρόικα, η Ελλάδα, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, οφείλουν κυρίως σε θεσμικούς δανειστές (κράτη, ΔΝΤ, ΕΚΤ) – ενώ οι υπόλοιπες σε επενδυτές κάθε είδους (εγχώριες κεντρικές τράπεζες κοκ.).

Συνεχίζοντας, ο ιδιωτικός τραπεζικός τομέας της Αυστρίας, η οποία θεωρείται ως η κατ’ εξοχήν χώρα των σκανδάλων (άρθρο), αντιμετωπίζει επίσης σημαντικά προβλήματα – κυρίως η μεγαλύτερη τράπεζα της, η Raiffeisen, η οποία χαρακτηρίζεται ως η Goldman Sachs του κράτους (ανάλυση).

Εάν χρειαστεί επομένως η διάσωση του, όπως ήδη συνέβη σε κάποιο βαθμό μεορισμένες μικρότερες τράπεζες, η Αυστρία θα οδηγηθεί σε πολύ μεγάλες οικονομικές περιπέτειες – με πρώτη την, κατά την άποψη μας, άμεση υποτίμηση της πιστοληπτικής της ικανότητας από τις τρείς αδελφές. Το ενδεχόμενο αυτό θα προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην Ευρωζώνη και στο κοινό νόμισμα, ενώ επεξηγεί καλύτερα την ξαφνική θετική στάση της αυστριακής κυβέρνησης στο θέμα της Ελλάδας.

Ενδεχομένως λοιπόν να υποχρεωθεί τελικά η νομισματική μας ένωση να εφαρμόσει μία διαφορετική στρατηγική αντιμετώπισης των δημοσίων χρεών, όπως αυτή που έχουμε ήδη αναλύσει (Η εξαφάνιση του χρέους) – την οποία φαίνεται πως υιοθετεί η ελληνική κυβέρνηση,* στα πλαίσια τωνδιαπραγματεύσεων που σχεδιάζει με τους εταίρους της χώρας μας.

Πηγή : Analyst Team

Thanks to Fly low,hit hard