MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

Εννιά προϋποθέσεις που καταπατήθηκαν…

Του ΑΡΙΣΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ

Επειδή χτες μιλούσαμε για το «σωστό περιεχόμενο» της ομοσπονδιακής διευθέτησης, μια και μας έδωσαν αφορμή οι πολιτικοί μας, που κάθε τόσο βρίσκουν τρόπο να προκαλούν τρικυμίες γύρω από τα ιδεολογήματα που δημιουργούν με επιπολαιότητα για τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (τώρα με τη διδασκαλία στα σχολεία!) πρέπει να το ολοκληρώσουμε για να μην είμαστε κι εμείς όπως τους πολιτικούς που αφήνουν κενά και βολικές ασάφειες.

Όταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος μίλησε για ομοσπονδία με το σωστό περιεχόμενο κατηγορήθηκε ότι αυτό είναι υπεκφυγή, ότι στην πραγματικότητα είναι εναντίον της ΔΔΟ και προσθέτει την «ουρά» για να απορρίπτει τη λύση. Όμως, όσοι το υποστηρίζουν αυτό δεν λένε δημοσίως κάτι διαφορετικό.

Χτες, για παράδειγμα, διαβάσαμε τη δήλωση του ευρωβουλευτή του ΑΚΕΛ, Τάκη Χατζηγεωργίου, που παρενέβη για να δώσει συγχαρητήρια στον Νίκο Τορναρίτη για την «ιδέα» διδασκαλίας στα σχολεία της ομοσπονδίας. Έγραφε το εξής: «Υπερασπίζομαι δε την άποψη πως, Ναι, η διζωνική δικοινοτική μπορεί κάτω από συγκεκριμένους όρους, να είναι μια δημοκρατική λύση».

Αλλά και ο καλός μου φίλος και συνεργάτης μου στον Φιλελεύθερο, Σταύρος Χριστοδούλου, που την Κυριακή στο άρθρο του, καλούσε όλους να απαντήσουμε στο ερώτημα που έθεσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, αν «θα πρέπει να αναζητήσουμε λύση εκτός Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας», σημείωνε: «Ο γράφων για παράδειγμα ανήκει σε αυτούς που πιστεύουν στην ομοσπονδιακή λύση και ενσυνείδητα υποστηρίζουν ότι είναι εφικτό να ζήσουμε με τους Τουρκοκύπριους σε μια κοινή πατρίδα αν η λύση στηριχτεί στις συμφωνημένες αρχές, που η ηγεσία μας διαχρονικά υποστήριξε».

Προσωπικά, συμφωνώ και με τον Τάκη Χατζηγεωργίου και με τον Σταύρο σε αυτή τη διατύπωση, όπως και με τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Δεν είναι αντιφατικό και θα εξηγήσω: Το «σωστό περιεχόμενο» του Τάσσου, το «κάτω από συγκεκριμένους όρους» του Χατζηγεωργίου και το «αν η λύση στηριχτεί στις συμφωνημένες αρχές» του Σταύρου, είναι η ίδια ουσιαστικά προσέγγιση. Ποιος θα ορίσει όμως τι είναι το σωστό περιεχόμενο; Όταν ρωτούνται οι πολιτικοί μας, παραπέμπουν στην ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτέμβρη του 2009.

Ποιες είναι αυτές οι αποφάσεις; Διαβάστε:

1) Η πιο πάνω λύση (σ.σ. η ΔΔΟ) πρέπει να επιτυγχάνει την ενότητα του χώρου, του λαού, των θεσμών και της οικονομίας.

2) Η λύση πρέπει να συνάδει με το διεθνές δίκαιο, τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες, το κοινοτικό δίκαιο, καθώς και με τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

3) Η ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία πρέπει να έχει μία και μόνη κυριαρχία, διεθνή προσωπικότητα και ιθαγένεια και να είναι μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

4) Η λύση πρέπει να προνοεί την αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων.

5) Στην ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία, κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν νοούνται εγγυητές και εγγυήσεις.

6) Αποκατάσταση της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και ενότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας.

7) Αποκατάσταση των βασικών ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων, περιλαμβανομένου του δικαιώματος των προσφύγων για επιστροφή στα σπίτια και τις περιουσίες τους
8) Αποκλεισμός των μόνιμων παρεκκλίσεων από το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

9) Απορρίπτεται και αποκλείεται η όποια μορφή λύσης που οδηγεί στη νομιμοποίηση του στάτους κβο ή στη λύση δύο χωριστών κρατών. Είμαι σίγουρος ότι όλοι μπορούμε να υποστηρίξουμε τη λύση, που θα περιλαμβάνει αυτές τις εννιά προϋποθέσεις. 

Χωρίς να έχει καμιά σημασία αν ο τίτλος θα είναι ΔΔΟ ή κάτι άλλο, ούτε αν αυτό είναι το «σωστό περιεχόμενο», που έλεγε ο Παπαδόπουλος ή το «κάτω από συγκεκριμένους όρους», που λέει ο Χατζηγεωργίου και άλλοι. Αλλά, ας μην κοροϊδευόμαστε, δεν είναι αυτό το πλαίσιο, που διαπραγματεύεται η ηγεσία μας ή, μάλλον, ούτε μία από αυτές τις προϋποθέσεις δεν περιλαμβάνεται ούτε στη διαπραγμάτευση του Αναστασιάδη, ούτε προηγουμένως του Χριστόφια. Το ερώτημα, λοιπόν, δεν μπορεί να είναι αν συμφωνούμε ή όχι με την ΔΔΟ, αλλά αν έχουμε την ικανότητα να στηρίξουμε τις εννιά προϋποθέσεις του Εθνικού Συμβουλίου. Και πρώτα πρέπει να απαντήσει η πολιτική ηγεσία, όχι εμείς ή οι μαθητές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου