Πάγια συνήθεια κατέστη πλέον, η αναζήτηση ειδήσεων που αφορούν άμεσα την Ελλάδα να γίνεται στον ξένο Τύπο. Είναι μυστικοπαθής η εξωτερική πολιτική μας, ή όλοι ενδιαφέρονται να περισώσουν ό,τι μπορούν από το κόμμα τους και τα θέματα εξωτερικής πολιτικής βρίσκονται στα αζήτητα;
Μέχρι προ ολίγων ημερών, γίνονταν συζητήσεις, αν η εξαγωγή του ισραηλινού -και του κυπριακού- φυσικού αερίου θα ακολουθούσε την θαλάσσια οδό Ισραήλ-Κύπρος-Κρήτη, ή εάν θα κατασκευαζόταν τερματικός σταθμός υγροποίησης στην Κύπρο, κι από εκεί με πλοία θα διοχετευόταν στην Ευρώπη και Ασία.
Υπήρξαν μάλιστα και κάποιες φήμες, τις οποίες δεν αναπαρήγα εδώ, επειδή θεώρησα -και θεωρώ- πως δεν είναι δυνατόν να έχουν την παραμικρή βάση, ότι υπήρξαν Ελλαδίτες οικονομικοί παράγοντες που προτρέπουν την ελληνική κυβέρνηση σε μυστικές συνομιλίες με το Ισραήλ, ώστε να προτιμηθεί η πρώτη περίπτωση και όχι η λύση της υγροποίησης. Μετά βδελυγμίας αντιπαρέρχομαι οποιαδήποτε σκέψη πως μπορούν να γίνουν συνεννοήσεις κρυφά από τους Κυπρίους.
Κι ενώ υποτίθεται, πως κάποια στιγμή θα επιλεγεί μια από τις δυο λύσεις, φαίνεται πως πάλι «θα μας πιάσουν στον ύπνο», αφού ισχυρά διεθνή συμφέροντα εργάζονται πυρετωδώς για να αποκλειστούν και οι δύο περιπτώσεις, και να προτιμηθεί η λύση μεταφοράς του φυσικού αερίου μέσω Τουρκίας.
Προ ημερών, η ισραηλινή εφημερίδα «Haaretz» δημοσίευσε την πληροφορία ότι οι εταίροι της αξιοποίησης του κοιτάσματος «Λεβιάθαν», Avner, Delek Drilling και Ratio, μαζί με την αμερικανική Noble Energy, φέρονται να προχώρησαν σημαντικά στις διαπραγματεύσεις τους με την την Woodside, αγαπημένη εταιρία του κ. Αλεξάντερ Ντάουνερ, απεσταλμένου του ΟΗΕ (υποτίθεται, διότι επί της ουσίας η αποστολή του είναι η εξυπηρέτηση βρετανικών συμφερόντων, και των όπισθεν αυτών) για τη λύση του Κυπριακού.
Οι δυο πλευρές φέρονται να συμφώνησαν πως το αέριο θα εξαχθεί μέσω αγωγού σε περιφερειακούς πελάτες, κυρίως την Τουρκία και όχι ως υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) σε πελάτες στην Ασία. Βέβαια, μέχρι στιγμής, η τωρινή κυβέρνηση του Ισραήλ, του κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου, δείχνει να αντιμετωπίζει τα ζητήματα πρωτίστως με γνώμονα την γεωπολιτική τους διάσταση, και φέρεται αρνητική στο σχέδιο αυτό.
Κανείς δεν γνωρίζει όμως, πόσο θα μείνει στην εξουσία η σημερινή κυβέρνηση (άλλωστε απαιτούνται τρία-τέσσερα χρόνια για την εξαγωγή του αερίου), ούτε ποια θα είναι η εξέλιξη του κυπριακού, ώστε ο υπό μελέτη αγωγός να διέλθει και μέσω Κύπρου, προκειμένου να αποφευχθεί η διαδρομή μέσω Λιβάνου και Συρίας. Για να συζητούν όμως οι μεγάλες πολυεθνικές αυτό το ενδεχόμενο, ίσως γνωρίζουν κάτι που το αγνοούμε εμείς.
Υπέρμαχος αυτού του ενδεχομένου είναι μεταξύ άλλων και ο γνωστός μας Αμερικανός διπλωμάτης κ. Μπράιζα, που δεν έκρυψε ποτέ τις ανθελληνικές του θέσεις, και όχι μόνον επειδή η σύντροφός του είναι Τουρκάλα. Ο κ. Μάθιου Μπράιζα λοιπόν, σε ομιλία του στο δεύτερο Φόρουμ Φυσικού Αερίου στη Φραγκφούρτη, επιχειρηματολόγησε υπέρ ενός αγωγού από τα οικόπεδα του Ισραήλ στην Τουρκία, λέγοντας ότι τα οφέλη για το Τελ Αβίβ θα είναι πολύ μεγαλύτερα από οποιαδήποτε άλλη λύση έχει ενώπιον του αυτή τη στιγμή.
Ο κ. Μπράιζα, ο οποίος διορίστηκε μέλος του Δ.Σ. της τουρκικής εταιρείας Turcas Holding, υποστήριξε πως μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να επιλυθούν οι όποιες πολιτικές διαφορές υπάρχουν μεταξύ των χωρών της περιοχής. Πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε στα προβλήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας που πηγάζουν από το κυπριακό, και είπε ότι οι εξελίξεις μπορούν να ανανεώσουν τις σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας (πώς θα ευνοηθεί η Ελλάδα απ’ αυτήν την προοπτική, μόνον ο κ. Μπράιζα το αντιλήφθηκε).
«Αν αυτές οι επενδύσεις γίνουν, τότε θα δούμε δραματικές ίσως και ιστορικές αλλαγές στο κυπριακό πρόβλημα και στην αποκατάσταση της ειδικής σχέσης μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ, όπως αυτές διαμορφώθηκαν στο τέλος της δεκαετίας του 90’, όχι μόνο σε επίπεδο στρατιωτικής συνεργασίας, αλλά και μιας ευρύτερης ανταλλαγής πληροφοριών», είπε χαρακτηριστικά, όπως μετέφερε η εφημερίδα «Σημερινή» της Λευκωσίας.
Υπάρχουν δε και ανησυχητικές πληροφορίες, ότι η Ε.Ε. προτίθεται να χρηματοδοτήσει την κατασκευή αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας, που σημαίνει ότι η διαβεβαίωση του κ. Σαμαρά, ότι τα ενεργειακά αποθέματα της Ελλάδας είναι και ευρωπαϊκά, έπεσε στο κενό (όπως αναμενόταν άλλωστε, αφού δεν εδραζόταν σε σταθερή βάση).
Κι επειδή όπως είπα παραπάνω, θα χρειαστεί και η συμμετοχή της Κύπρου, όχι μόνον λόγω ασφαλείας, αλλά κι επειδή μόνον το αέριο του Ισραήλ δεν καθιστά βιώσιμη οικονομικά όλη την επιχείρηση, γι’ αυτό επαναλαμβάνω ότι φοβούμαι πως «θα μας πιάσουν πάλι στον ύπνο».
Ο Μακεδών
Πηγή : voria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου