Ποιος κατασκευάζει το διεθνές δίκαιο;

Η επίθεση του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία παραβιάζουν σε πολλά σημεία τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και μας υπενθυμίζουν τις αδικίες που προκύπτουν από τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς δυνάμεων. Ωστόσο, κανένα κράτος, είτε ισχυρό είτε αδύναμο, δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα της ύπαρξης κανόνων στο παιχνίδι της παγκόσμιας ισχύος. Αυτό είναι το αντικείμενο του διεθνούς δικαίου, του οποίου το περιεχόμενο και η ερμηνεία πυροδοτούν διαρκώς έντονους πολέμους επιρροής μεταξύ των τριών παραγόντων που το καθορίζουν: των κρατών, των μεγάλων εταιρειών και της κοινωνίας των πολιτών.

 

Catherine Kessedjian & Anne-Thida Norodom 

από την ελληνική έκδοση της Le Monde diplomatique

 

«Αυτό το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα δημιουργήθηκε από τους πλούσιους για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους. (…) Βαθαίνει και διαιωνίζει τις ανισότητες», τόνιζε με ιδιαίτερη έμφαση ο Αντόνιο Γκουτιέρες ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. «Οι αποκλίσεις ανάμεσα στις ανεπτυγμένες και στις αναπτυσσόμενες χώρες, ανάμεσα στον Βορρά και στον Νότο, ανάμεσα στους προνομιούχους και στους υπόλοιπους, γίνονται κάθε μέρα και πιο επικίνδυνες.» Προτείνοντας τη «δημιουργία μηχανισμών διαλόγου και διαμεσολάβησης ώστε να κατευναστούν οι διαιρέσεις», ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ αμφισβητεί τα ίδια τα θεμέλια του διεθνούς δικαίου.

 

ΕΘΝΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Γράφει ο Νότης Μαριάς*

Η απώλεια συνανθρώπων μας, ο τραυματισμός εκατοντάδων άλλων καθώς και οι τεράστιες καταστροφές δημοσίων υποδομών και ιδιωτικών περιουσιών λόγω της θεομηνίας που έπληξε τη Χαλκιδική, καθιστούν όσο ποτέ αναγκαία τη δημιουργία ενός Εθνικού Ταμείου Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών. Πολύ δε περισσότερο καθώς βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού και ο κίνδυνος καταστροφικών πυρκαγιών για άλλη μια φορά φαντάζει ιδιαίτερα πιθανός. Η ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι αλλά και στην Μάντρα επαναφέρει τον προβληματισμό για τη διαμόρφωση μιας ενιαίας στρατηγικής για την αντιμετώπιση των αυξημένων κινδύνων λόγω φυσικών καταστροφών με ιδιαίτερη έμφαση στις πυρκαγιές και στις πλημμύρες.