Μαθητής ξημεροβραδιάζεται στη ΓΑΔΑ για... το καλό του

Στο στόχαστρο της ΕΛ.ΑΣ. από τα 16 χρόνια του ο Μάριος Χ., που σήμερα πηγαίνει στην Γ' Λυκείου. ● Εχει βρεθεί πάνω από δέκα φορές στον 6ο όροφο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής έπειτα από «προληπτική προσαγωγή» πριν από μεγάλες διαδηλώσεις, με τα όργανα της τάξης να του λένε: «Εμείς για σένα το κάνουμε, για να μην μπλέξεις».

 

Με αλυσιδωτά περιστατικά στοχοποίησής του από την Κρατική Ασφάλεια βρίσκεται αντιμέτωπος τα τελευταία χρόνια ο Μάριος Χ., μαθητής σήμερα της Γ' Λυκείου. Ο Μάριος Χ. ενηλικιώθηκε πρόσφατα, αλλά η στοχοποίησή του ξεκινά από όταν ήταν ανήλικος. Οπως αναφέρει ο ίδιος ο μαθητής στην «Εφ.Συν.», περνά από 16 ετών συχνά το κατώφλι της ΓΑΔΑ ως «προληπτική προσαγωγή» χωρίς εξηγήσεις, αλλά με πατερναλιστικές νουθεσίες από τους άνδρες της ΕΛ.ΑΣ. οι οποίοι, αντί να αναφέρουν τους λόγους που τον φέρνουν κάθε φορά ενώπιόν τους, απαντούν ένα αόριστο: «εμείς για σένα το κάνουμε, για να μην μπλέξεις».

 

Οι προσαγωγές, πόσω μάλλον οι προληπτικές, αποτελούν μία γκρίζα ζώνη στο Ποινικό Δίκαιο. Οπως σημειώνει στην «Εφ.Συν.» ο δικηγόρος του Μάριου Χ., Σπύρος Τζουανόπουλος, η αστυνομία εκμεταλλεύεται το νομικό κενό και νομιμοποιεί ένα αυθαίρετο καθεστώς κατά το οποίο κρατά για αόριστο χρονικό διάστημα και χωρίς νόμιμο λόγο πολίτες, οι οποίοι δεν έχουν διαπράξει αδίκημα ούτε κατηγορούνται για αδίκημα. Πρόκειται για μία πρακτική, η οποία την τελευταία δεκαετία έχει εδραιωθεί ως κοινά αποδεκτή τακτική της ΕΛ.ΑΣ., λόγω της συχνότητάς της, ιδιαίτερα πριν από μεγάλες διαδηλώσεις, με στόχο την παρεμπόδιση του κόσμου να συμμετέχει στις όποιες συγκεντρώσεις.

 

Ο Μάριος Χ. έχει βρεθεί περισσότερες από 10 φορές στον 6ο όροφο της ΓΑΔΑ, από την ηλικία των 16, πράγμα που καταδεικνύει τη στοχοποίησή του. Μάλιστα, το καλοκαίρι, συνελήφθη για απείθεια έπειτα από κατάθεση αστυνομικού, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι τον καταδίωξε στην περιοχή των Εξαρχείων αλλά δεν κατάφερε να τον πιάσει. Η σύλληψή του έγινε στο σπίτι του στο Μαρούσι, μισή ώρα μετά την υποτιθέμενη καταδίωξή του, 11 χιλιόμετρα μακριά.

 

Κατάσχεση τετραδίων

 

Την ίδια περίοδο, η Κρατική Ασφάλεια πραγματοποίησε έρευνα στο σπίτι του, παράλληλα με την έρευνα της Αντιτρομοκρατικής στα γραφεία της Ταξικής Αντεπίθεσης και σε σπίτι μέλους της («Εισβολές και βανδαλισμοί σε αφηρημένες “έρευνες για τρομοκρατία”», «Εφ.Συν.», 17/7/2024). Η έρευνα της Κρατικής Ασφάλειας βασιζόταν σε ανώνυμο τηλεφώνημα, το οποίο υποδείκνυε τον Μάριο Χ. ως δράστη επίθεσης με μολότοφ σε διμοιρία ΜΑΤ, χωρίς κανένα άλλο στοιχείο. Κατά τη διάρκεια της έρευνας στο σπίτι του του κατάσχεσαν μέχρι και τα τετράδια του σχολείου του, χωρίς ωστόσο να προκύψει τίποτα.

«Λένε για τυπική προσαγωγή, και περνάω 10ωρα στην Ασφάλεια»

Το θύμα της αστυνομικής αυθαιρεσίας περιγράφει την οδύσσειά του

Εχω προσαχθεί αναίτια με τη μορφή της «προληπτικής προσαγωγής» πολλές φορές και βρίσκομαι υπό παρακολούθηση αρκετό καιρό ανά διαστήματα. Πολλές φορές μάλιστα έχει έρθει η αστυνομία κάτω από το σπίτι μου να με προσάγει χωρίς να τα καταφέρει - είτε κοιμόμουν είτε δεν βγήκα. Ολο αυτό έχει ξεκινήσει όσο ήμουν ακόμα ανήλικος 16 χρόνων. Ερχονται συνήθως πριν από κάποια μεγάλη πορεία ή κάποια επέτειο και όχι μόνο. Ζητούν να τους ακολουθήσω, λένε ότι είναι μια τυπική προσαγωγή, και καταλήγω να περνάω 10ωρα στη ΓΑΔΑ.

Στην επέτειο της 17 Νοέμβρη έφυγα από το σπίτι μου για να πάω στην πορεία. Ενημέρωσα τη μητέρα μου ότι μάλλον θα προσαχθώ - αφού και πέρυσι στην επέτειο του Πολυτεχνείου είχα προσαχθεί προληπτικά έξω από την πόρτα του σπιτιού μου από αστυνομικούς με πολιτικά ενώ μάλιστα ήμουν ανήλικος. Είπα στη μητέρα μου ότι θα την καλέσω μόλις απομακρυνθώ από το σπίτι. Εκείνη από το μπαλκόνι είδε ένα μηχανάκι, το οποίο άρχισε να με ακολουθεί με το που έφυγα μέχρι να φτάσω στο τρένο. Οταν ήρθε, οι πόρτες του τρένου δεν άνοιξαν. Εμφανίστηκε ένας αστυνομικός και ζητούσε να πάω προς το μέρος του. Ρωτούσα γιατί συμβαίνει αυτό και αν πρόκειται για προληπτική προσαγωγή, που είναι τελείως παράνομη, και δεν έπαιρνα καμία απάντηση πέρα από ειρωνείες του τύπου «Δεν θα μου μάθεις εσύ να κάνω τη δουλειά μου» και «Βούλωσ’ το». Με έριξε στο πάτωμα, έπεσε πάνω μου, μου έβαλε χειροπέδες πισθάγκωνα και όσο γίνονταν όλα αυτά ήρθαν κι άλλοι αστυνομικοί. Με ρωτούσαν τι έχω κάνει και με ακολουθεί ο αστυνομικός της Κρατικής Ασφάλειας. Με έβαλαν στο περιπολικό και μετά από τηλεφωνική επικοινωνία με τη συγκεκριμένη υπηρεσία με πήγαν στα γραφεία τους. Αυτό μαρτυρά ότι όλο αυτό ήταν προσχεδιασμένο από την Κρατική Ασφάλεια έτσι ώστε κάποιοι άνθρωποι να μην μπορέσουμε να πάμε στη διαδήλωση. Στα γραφεία της Ασφάλειας έμεινα περίπου μέχρι τις 11 το βράδυ.

Στην επέτειο της 6ης Δεκέμβρη πήγα στην πρωινή διαδήλωση. Οταν γύρισα με τον πατέρα μου στο σπίτι, ένα τζιπ με φιμέ τζάμια, χωρίς πινακίδες, κατέβηκε ανάποδα τον δρόμο του σπιτιού μου, σταμάτησε μπροστά τραβώντας χειρόφρενο και βγήκαν από μέσα δύο τύποι με πολιτικά οι οποίοι με κυνήγησαν φωνάζοντας «Ελα εδώ». Ετρεξα, μπήκα στο σπίτι και βγήκα στο μπαλκόνι, τραβώντας τους βίντεο. Μόνο τότε μου είπαν ότι είναι αστυνομικοί. Μπήκαν στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού μου χωρίς ένταλμα, αφού μπήκαν στην αυλή, και για ακόμα μία φορά δημιούργησαν κατάσταση έντασης, αγχώνοντας το οικογενειακό μου περιβάλλον απλά και μόνο για να μην πάω στη διαδήλωση.

Προφανώς και πρόκειται για μια απόπειρα προληπτικής προσαγωγής - απαγωγής. Εξαιτίας της ενασχόλησής μου με τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες έχω βρεθεί τα τελευταία χρόνια στο στόχαστρο της αστυνομίας με προσαγωγές, παρακολουθήσεις, συλλήψεις με ανυπόστατες κατηγορίες και διαρκείς ενοχλήσεις σε εμένα και το οικογενειακό μου περιβάλλον.

Μάριος Χ.

 

«Πρόκειται για κρατική απαγωγή-ομηρία»

 

Σπύρος Τζουανόπουλος

Η προσαγωγή πολιτών προβλέπεται για συγκεκριμένους λόγους από τη διάταξη του άρθρου 74 παρ. 15 περίπτ. θ' του ΠΔ 141/1991, όπου ορίζεται ότι ο αστυνομικός «Οδηγεί στο αστυνομικό κατάστημα για εξέταση άτομα τα οποία στερούνται στοιχείων αποδεικτικών της ταυτότητάς τους ή τα οποία, εξαιτίας του τόπου, του χρόνου, των περιστάσεων και της συμπεριφοράς τους δημιουργούν υπόνοιες διάπραξης εγκληματικής ενέργειας». Στη συνέχεια της ίδιας διάταξης ορίζεται ότι «Τα προσαγόμενα στο αστυνομικό κατάστημα άτομα δέον όπως μη παραμένουν σ’ αυτό πέραν του χρόνου, ο οποίος είναι απολύτως αναγκαίος για τον σκοπό για τον οποίο προσήχθησαν».

 

Η προληπτική προσαγωγή ως πρακτική παραβιάζει όλα τα παραπάνω: εξ ορισμού εφαρμόζεται σε άτομα με γνωστή ταυτότητα, δεν υπάρχουν υπόνοιες διάπραξης μιας εγκληματικής ενέργειας αφού γίνονται κάτω από σπίτια ή καθ’ οδόν προς τα σημεία συγκέντρωσης μιας διαδήλωσης πριν αυτή λάβει χώρα και διαρκούν πάρα πολλές ώρες χωρίς κανέναν λόγο. Εκτός του ότι αποτελεί ποινικό αδίκημα (παράνομη παρακράτηση και μάλιστα με την επιβαρυντική περίσταση της «τέλεσης κατά παράβασης του άρ. 6 του Συντάγματος») είναι και στην πράξη μια de facto απαγόρευση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι. Η προληπτική προσαγωγή πρέπει να περιγράφεται ως κρατική απαγωγή-ομηρία και να καταγγέλλεται ως τέτοια.

 

Εξάλλου, κατά την τρέχουσα περίοδο παρατηρείται μια εντατικοποίηση των προσαγωγών σε συχνότητα, τόπους και αριθμούς, με διάφορα προσχήματα (ανάπλαση της πόλης, παραβατικότητα ανηλίκων κ.ά.). Πέραν της εξυπηρέτησης της ποινικής δημαγωγίας της κυβέρνησης που θέλει να διαφημίσει τις πολιτικές καταστολής και ασφαλειοποίησης, οι μαζικές προσαγωγές αποτελούν στην ουσία μια αθρόα συλλογή δεδομένων πολιτών, καταγραφή τους σε βάσεις δεδομένων, «χαρτογράφηση» κοινωνικών και πολιτικών χώρων και συμπεριφορών και κατηγοριοποίησή τους. Ηδη η αστυνομία χρησιμοποιεί εργαλεία ανάλυσης δεδομένων και εξελίσσει συνεχώς τις τεχνολογίες επιτήρησης στην πόλη (βλ. κάμερες στην Αθήνα), με διακηρυγμένο στόχο την «προληπτική αστυνόμευση», με μεθόδους μακριά από τον κοινωνικό έλεγχο. Ο νομικός κόσμος οφείλει να καταγγείλει τις παράνομες πρακτικές και να απαιτήσει την οριοθέτηση των σχεδιαζόμενων «πανοπτικών».

 

Σπύρος Τζουανόπουλος, δικηγόρος

 

Πηγή : https://www.efsyn.gr