MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2024

Αντιμέτωπη με την κρίση της η ΕΕ – Καταλύτης ο Τραμπ

To μετέωρο βήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Το ηγετικό της έλλειμμα είναι εμφανές, εν μέσω των κρίσεων που αντιμετωπίζει, την στιγμή που ανατέλλει η εποχή του Ντόναλντ Τραμπ.
 
Το να ξανανοίξει κάποιος το μεγάλο θέμα της κρίσης της Ευρώπης, της κρίσης και της έλλειψης στιβαρών ηγετών, που όχι μόνο θα έδιναν πνοή και όραμα στην ΕE, αλλά θα γεφύρωναν το χάσμα με ήπιες πολιτικές ανάμεσα στην ελίτ των Βρυξελλών και στους πολίτες που χειμάζονται από τις διαρκείς πολιτικές σκληρής λιτότητας και τα επικίνδυνα παιχνίδια των “γερακιών” που εμπλέκουν όλο και βαθιά τις ευρωπαϊκές χώρες στους πολέμους που βρίσκονται σε εξέλιξη και πρωτίστως στον πόλεμο της Ουκρανίας, είναι κάτι που έχει τεθεί ξανά και ξανά στο τραπέζι, χωρίς όμως να αλλάζει κάτι στις σκληρές πολιτικές της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών.
 
Τούτη όμως η συγκυρία είναι ιδιαίτερη και φορτισμένη. Βαριά οικονομική κρίση στις οικονομικές ατμομηχανές της Ευρώπης την Γερμανία και την Γαλλία που “κλατάρουν” ταυτόχρονα από κρίση χρέους, αλλά και πολιτική αστάθεια, με τις κυβερνήσεις να καταρρέουν σαν “χάρτινοι πύργοι” και τα φαντάσματα της “ακροδεξιάς” να κουνάνε το δάκτυλο και να επελαύνουν προς την εξουσία. Η περίπτωση Λεπέν στη Γαλλία είναι χαρακτηριστική, ο καλπασμός του ADF στη Γερμανία επίσης στην Αυστρία και άλλες χώρες ο απόηχος είναι έντονος.
 
Με το Brexit στην Βρετανία να καταρρίπτεται εκ των πραγμάτων ως “πολιτικός και οικονομικός μύθος” που θα δημιουργούσε ευημερία και ανάπτυξη. Η Βρετανία δοκιμάστηκε από πολιτικές κρίσεις, η νίκη των Εργατικών ήταν προϊόν της σήψης και της διάλυσης των Συντηρητικών, ενώ η δημοφιλία του νέου πρωθυπουργού είναι χαμηλή.
 
Ο Τραμπ αναλαμβάνει επίσημα σε λίγες μέρες και οι διαθέσεις του δεν φαίνεται να “συγχρονίζονται” με αυτές των Ευρωπαίων, καθώς ο νέος Αμερικανός πρόεδρος ήδη κουνάει την επιβολή δασμών, με μεγάλες συνέπειες για τις ευρωπαϊκές οικονομίες και την Ευρωζώνη.
 
Οι πόλεμοι εξουθενώνουν ακόμα περισσότερο οικονομικά τους Ευρωπαίους πολίτες που ήδη έχουν πληρώσει ακριβά το “μάρμαρο” του πολέμου στην Ουκρανία και των κυρώσεων. Η Μέση Ανατολή κλόνισε ακόμα περισσότερο τις εύθραυστες ευρωπαϊκές οικονομίες, ενώ η κρίση στην οποία εισέρχεται πλέον η Συρία και ο πιθανός διαμελισμός της, ρίχνουν βαριές σκιές στην “Γηραιά Ήπειρο”.
 
Εμφανής η κρίση αντιπροσώπευσης 
 
Προφανώς κανείς μπορεί να βρει ιδιαιτερότητες σε κάθε μία χώρα, αλλά όλα αυτά παραπέμπουν σε μία τάση. Και αυτή είναι μια βαθιά κρίση αντιπροσώπευσης και κρίση επαρκών ηγεσιών.
 
Δεκαετίες προσδεμένοι οι Ευρωπαίοι στην αντίληψη ότι οι αγορές αποφασίζουν τελικά και επιβάλλουν τις ασκούμενες πολιτικές μετέτρεπαν σταθερά την αντιπροσώπευση και τις δημοκρατικές διαδικασίες σε “αδειανό πουκάμισο”. Ο δε συγχρονισμός των οικονομικών πρωτίστως πολιτικών νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, Συντηρητικών και Προοδευτικών, αποστέρησαν εναλλακτικές λύσεις και “τροφοδότησαν” τα κάθε λογής ακροδεξιά μορφώματα.
 
Το ερώτημα πλέον σε αυτή την δύσκολη συγκυρία είναι αν η Ευρώπη θα αντέξει τους νέους κλυδωνισμούς και θα σταθεί στα πόδια της, ή αν θα περάσει σε μια παρατεταμένη κρίση και σήψη…
 
 

ΒΙΤΑΛΗΣ ΑΛΦΟΝΣΟΣ 
 


 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου