Είναι άδεια τα ταμεία του ελληνικού κράτους;

Η βασική υπευθυνότητα της αντιπολίτευσης, είναι ο έλεγχος της κυβέρνησης και η κατάθεση εποικοδομητικών προτάσεων – ενώ η δική μας ο έλεγχος του υπουργείου οικονομικών, ειδικά όταν υπάρχουν ασάφειες που δεν μας είναι κατανοητές. Ακόμη περισσότερο όταν ο αρμόδιος υπουργός, ο Κ. Χατζηδάκης, δηλώνει επίσημα σε τηλεοπτικό κανάλι ότι, εάν μειωθεί ο ΦΠΑ στα βασικά τρόφιμα, όπως συνέβη στην Πορτογαλία και στην Κύπρο, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη πτώση του ρυθμού ανόδου των τιμών των τροφίμων (στο 0,328% στην πρώτη και στο 1,2% στη δεύτερη, όταν στην Ελλάδα είναι στο 5,3%) θα υπάρξει πρόβλημα με τις συντάξεις – επίσης κίνδυνος επιστροφής της χώρας σε αυστηρά μνημόνια. Πώς είναι όμως κάτι τέτοιο δυνατόν; Είναι τελικά άδεια τα ταμεία του κράτους, καθώς επίσης των οργανισμών του δημοσίου; Εμείς πάντως καταθέσαμε λεπτομερή ερώτηση για ολόκληρο το θέμα.

.

Ερώτηση

Εισαγωγικά, η ερώτηση μας αφορά τον τρόπο υπολογισμού του Δημοσίου Χρέους μετά από αναπροσαρμογές επί του Κρατικού Χρέους (ύψος και είδος αυτών) – καθώς επίσης το δανεισμός σε repos από Φορείς Δημοσίου και swap Αξιογράφων του ελληνικού δημοσίου. Έχει δε διατυπωθεί αναλυτικά, για να μην υπάρξει θέμα παρανόησης ή/και απάντησης υπεκφυγής – ελπίζοντας να δοθούν οι σωστές απαντήσεις στα ερωτήματα μας και να κατανοήσουμε τι ακριβώς συμβαίνει (όλοι οι πίνακες μεγεθύνονται, πατώντας επάνω τους).

 

Κύριε Υπουργέ, 

 

Το Κρατικό Χρέος της χώρας μας (σε επίπεδο Κεντρικής Διοίκησης) ανερχόταν στις 31.12.2023 στα 406,5 δις € – ενώ το Δημόσιο Χρέος (σε επίπεδο Γενικής Κυβέρνησης αφού δηλαδή προστεθεί ή αφαιρεθεί ενδοκυβερνητικό χρέος σε ΟΤΑ, ΟΚΑ, ΝΠΔΔ και επενδύσεις σε τίτλους ΕΔ), ανερχόταν στα 356,6 δις €. Εάν δε από αυτό αφαιρεθούν τα ταμειακά διαθέσιμα, καταλήγουμε στο καθαρό χρέος που κατά την κυβέρνηση ανερχόταν στα 323 δις € – ενώ το ΑΕΠ μας το 2023 δεν ήταν 222,766 δις € όπως μας έγραψε ο ΟΔΔΗΧ, αλλά τελικά διαμορφώθηκε στα 220,3 δις € κατά την ΕΛΣΤΑΤ.

 

Με βάση το Δημόσιο Χρέος της Γενικής Κυβέρνησης υπολογίζεται ο δείκτης χρέος/ΑΕΠ που χρησιμοποιούν ως κριτήριο οι «αγορές», ενώ παρουσιάζει μια μειούμενη τάση τελευταία, κυρίως λόγω του πληθωρισμού – αν και ευρίσκεται στις υψηλότερες τιμές μεταξύ όλων των κρατών της ΕΕ. Έτσι, αντί για τον υπολογισμό της υπερχρέωσης της χώρας με βάση το Κρατικό Χρέος των 406,5 δις €, όπου ο δείκτης θα ήταν στο 184,5%, με βάση το Δημόσιο Χρέος των 356,6 δις μειώνεται στο 161,9% (στο ΑΕΠ των 220,3 δις €).

 

Αυτή η μειωτική τάση στο δείκτη συμβαίνει, παρά το ότι το κρατικό χρέος αυξάνεται τα τελευταία χρόνια – ειδικά στην προηγούμενη τετραετία της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, με το δανεισμό από την ΕΚΤ λόγω της πανδημίας. Το Κρατικό Χρέος έτσι αυξήθηκε από 356 δις € στις 31.12.2019 στα 406,5 δις € στις 31.12.2023 – δηλαδή, μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια αυξήθηκε κατά 50,5 δις €. Το Κρατικό Χρέος δε, υπερέβη τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού, αφού ανήλθε στα 406,5 δις € αντί 401 δις € – ενώ το Δημόσιο Χρέος είναι εντός στόχου, στα 356,6 δις €.

 

Την ίδια στιγμή το ΑΕΠ της χώρας από 187,5 δις € το 2019 σε τρέχουσες τιμές, αυξήθηκε στα 220,3 δις € το 2023, κυρίως με τον πληθωρισμό – δηλαδή κατά 32,8 δις €. Την ίδια χρονική περίοδο, το Κρατικό Χρέος αυξήθηκε κατά  50,5 δις € – ενώ το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης αυξήθηκε από 331,0 δις € το 2019, σε 356,6 δις € το 2023, οπότε μόνο κατά 25,6 δις € ή περίπου κατά το ήμισυ. Περαιτέρω τα εξής:

 

1.      Ενδοκυβερνητικό Χρέος

 

Προκαλεί απορίες το γεγονός ότι, δεν αυξάνονται το κρατικό και το δημόσιο χρέος με τον ίδιο ρυθμό. Έχουμε ήδη ερωτήσει για τις αναπροσαρμογές που γίνονται, προκειμένου να οδηγηθούμε από το Κρατικό στο Δημόσιο Χρέος – χωρίς να λάβουμε πλήρεις απαντήσεις.

 

Συγκεκριμένα, στην  3615/5-3-2024 ερώτησή μας ο ΟΔΔΗΧ, με την (Αρ. Πρωτ. 477 της 14.3.24) επιστολή του, δεν μας διευκρίνισε ποιο είναι το ύψος των δανείων στις 31.12.23 ανά Φορέα Γενικής Κυβέρνησης (εκτός του Κεντρικού Κράτους) και ποιο το συνολικό τους ύψος. Το θέμα είναι σημαντικό, επειδή το χρέος αυτό αφαιρείται ως ενδοκυβερνητικό χρέος – για να φτάσουμε στο χαμηλότερο ύψος του Δημόσιου Χρέους.

 

Εν προκειμένω, μας έκανε εντύπωση ποια μπορεί να είναι η ταμειακή δυνατότητα των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, όπως των ΟΚΑ, ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ – έτσι ώστε να μπορούν να προβαίνουν σε δανεισμό της Κεντρικής Διοίκησης. Από την άλλη πλευρά, τίθενται διάφορα θέματα δημοσίου συμφέροντος – όπως το κατά πόσον είναι θεμιτό να χρησιμοποιούνται τα χρήματα για τις συντάξεις των εργαζομένων, έναντι χρέους ολόκληρου του κράτους. Δηλαδή, με τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων στηρίζει η κυβέρνηση τις τράπεζες, παρέχοντάς τους εγγυήσεις για το Σχέδιο ΗΡΑΚΛΗΣ που μπορούν να προστεθούν στο χρέος, εάν τυχόν εκπέσουν; Επίσης, υπό ποιους όρους συνάπτονται αυτά τα repos των 54,5 δις € και με τι κινδύνους;

 

2.      «Μετρητά» ΚΔ

 

Ακολούθως, όσον αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα, στα τέλη του 2023 ήταν 33,6 δις € – εκ των οποίων τα 15,7 δις € αποτελούν το λεγόμενο «μαξιλάρι» για αποπληρωμές ομολόγων που δεν επιτρέπεται να αγγιχθεί ακόμη (τα 9 δις € από τη δόση του ESM, τα 3 δις € από εκδόσεις ομολόγων και τα 3,7 δις € από τα υπερπλεονάσματα, κατά τον κ. Σταϊκούρα στο παρελθόν), ενώ τα υπόλοιπα 17,9 δις € μάλλον «μετρητά».

Αφαιρώντας δε αυτά τα διαθέσιμα στο σύνολο τους από το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης (=κεντρικού κράτους και οργανισμών του δημοσίου), η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως το καθαρό χρέος που απομένει είναι μόλις 323 δις € (356,6 δις – 33,6 δις).

 

Σημειώνεται όμως ότι έως πρόσφατα (2022), αυτά τα μετρητά (=ταμειακά διαθέσιμα) κατά την κυβέρνηση, χρησιμοποιούνταν στα repos (=συμφωνίες επαναγοράς) – ενώ σήμερα λέει πως υπάρχουν στα ταμεία του κράτους, εάν το καταλαβαίνουμε σωστά.

 

3.      Repos από τα ταμειακά διαθέσιμα των Φορέων

 

Συνεχίζοντας, όπως απαντήθηκε σε ερώτησή μας (#3378/21-2-2024), τα repos πλέον αποτελούν δανεισμό και «συνάπτονται από τον ΟΔΔΗΧ ως επί το πλείστον με το Κοινό Κεφάλαιο για την αξιοποίηση των διαθεσίμων, κυρίως, των φορέων της γενικής κυβέρνησης, ενώ μικρό μέρος αυτών (το οποίο συνήθως δεν υπερβαίνει τα 3 με 3,5 δις €.) συνάπτεται με ελληνικές συστημικές τράπεζες». Η διάρκειά τους κυμαίνεται από 1 έως 20 μέρες, το μέσο μηνιαίο υπόλοιπό τους ήταν 50,2 δις € κλπ. Συνολικά, το ύψος των πράξεων αυτών για το 2023 είχε ανέλθει σωρευτικά στο 1,4 τρις € – με μέσο κόστος εξυπηρέτησης 3,31%.

 

Τα repos τώρα, σύμφωνα  με το Δελτίο του ΟΔΔΗΧ, ήταν 54,5 δις € την 31.12.23, τα οποία προφανώς προέρχονταν από τους οργανισμούς του δημοσίου – ενώ τα αντίστοιχα repos στις 31.12.2014 ήταν μόλις 8,6 δις € και στις 31.12.2019 είχαν αυξηθεί στα 28,9 δις €. Δηλαδή, το 2014 μειωνόταν το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης που μετράει στις αγορές κατά 8,6 δις € με εσωτερικό δανεισμό, το 2019 κατά 28,9 δις € και τώρα κατά 54,5 δις € – με αποτέλεσμα, η διαφορά μεταξύ του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης και του χρέους του Κεντρικού Κράτους, να έχει κυριολεκτικά απογειωθεί!

 

Όσον αφορά τα repos που συνάπτει η Κεντρική Διοίκηση με οργανισμούς του Δημοσίου, μας έκανε εντύπωση πόσα είναι τα διαθέσιμά τους για να μπορούν να προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις – όπως και οι σχετικοί κίνδυνοι για αυτούς. Επίσης το εάν τα διαθέσιμα είναι δικά τους καθαρά, μήπως τα έχουν δανεισθεί ή απλά χρωστούν σε άλλους (βλέπε ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις); Mας προξενεί περιέργεια εάν επαρκούν για να παρέχουν repos αξίας ως 50 δις € που αναφέρονται, αφαιρώντας από τα 54,5 δις € αυτά που περίπου παρέχουν οι τράπεζες στα repos. Για το σκοπό αυτό κάναμε την παρακάτω έρευνα.

 

4.       Δυνατότητα Δανεισμού Φορέων (Ταμειακά διαθέσιμα και Υποχρεώσεις)

 

Όσον αφορά τα ταμειακά διαθέσιμα σημαντικών φορέων του Δημοσίου, βρήκαμε τα εξής:

• Ο ΕΦΚΑ είχε στις 31.12.2019 Κινητές Αξίες 11,4 δις € και το ΕΤΕΑΕΠ 3,3 δις €. Η αύξηση από το 2018 ήταν 2,2 δις € (12.2018 ΕΦΚΑ 9,8 δις € και το ΕΤΕΑΕΠ 2,7 δις €). Επομένως, δεν μπορεί να έχει σημειωθεί πολύ μεγάλη μεταβολή έως το 2023 – ειδικά αφού υπάρχει και η καταβολή εκκρεμών υποχρεώσεων. Άρα μάλλον δύσκολο να προέρχονται τα 50 δις € repos από τον ΕΦΚΑ – δηλαδή από τους ΟΚΑ προς την Κεντρική Διοίκηση.
• Τα νοσοκομεία είχαν ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις ύψους 1,3 δις € το Σεπτέμβριο του 2023, οι ΟΚΑ 545 εκ. € και οι ΟΤΑ 150 εκ. € μόνο – ενώ συνολικά οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης 2,38 δις €. Ως εκ τούτου, ούτε οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις μπορεί να αποτελούν την πηγή των περίπου 50 δις € δανείων προς την Κεντρική Διοίκηση. Από την άλλη πλευρά, οι ΟΤΑ και τα Νοσοκομεία δεν μπορεί να έχουν σημαντικά διαθέσιμα – αφού λαμβάνουν επιχορήγηση από την Κεντρική Διοίκηση, ενώ έχουν σχετικά ισοσκελισμένα έσοδα/έξοδα. Ενδεικτικά, με βάση τον Προϋπολογισμό του 2024, οι ΟΤΑ το 2023 προβλεπόταν να έχουν έλλειμα 148 εκ. € – ενώ οι ΟΚΑ πλεόνασμα 1,2 δις €.
  
• 
  
  τα ΝΠΔΔ δεν πρέπει να έχουν μεγάλο ύψος δανεισμού προς την κεντρική Διοίκηση ή διαθεσίμων για repos. Οι περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις έχουν τεθεί υπό το Υπερταμείο – το οποίο δεν υπάγεται στους φορείς του Δημόσιου Τομέα. Ενδεικτικά, με βάση τον Απολογισμό του 2022 (δεν έχει κυρωθεί ακόμη), το σύνολο των επενδύσεων σε εταιρίες του Δημοσίου ανέρχεται στα 22,3 δις € – από τις οποίες σημαντικότερη είναι η Εγνατία με λογιστική αξία 6,1 δις €, η ΕΕΣΥΠ (για λόγους λογιστικούς εμφανίζεται στις συμμετοχές αφού το κράτος κατέχει το 100% των μετοχών) με 2,9 δις € και η Αττικό Μετρό (πάγια μόνο) με 3,5 δις €
  

• 
  
  Ενδεχομένως υπάρχουν κάποια ακόμη διαθέσιμα από μεταβιβάσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης από την ΕΕ – στο βαθμό που δεν έχουν εκταμιευθεί για τις διάφορες εγκεκριμένες χρήσεις τους. Το ποσόν αυτό το υπολογίζουμε στα 4,6 δις € στα τέλη του 2023.

Ο υπολογισμός των αδιάθετων διαθεσίμων από το Ταμείο Ανάκαμψης προκύπτει ως εξής:

Με βάση απάντηση στην ερώτησή μας #3394/ 22/02/2024 https://www.hellenicparliament.gr/Koinovouleftikos-Elenchos/Mesa-Koinovouleutikou-Elegxou?pcm_id=936eea5c-8446-4d3f-9017-b11f00e69672  για τις καταβολές του Ταμείου Ανάκαμψης μέχρι τα τέλη του 2023:

«η χώρα μας έχει ήδη λάβει 14,9 δις € (7,6 δις € επιχορηγήσεις και 7,3 δις € δάνεια) επί του ανωτέρω προϋπολογισμού, στη βάση τριών αιτημάτων πληρωμής και της επιτυχούς ολοκλήρωσης 86 ορόσημων και στόχων.  Από το συνολικό αυτό ποσό, τα 7,2 δις € εισπράχθηκαν εντός του 2023.»

Από την άλλη πλευρά, στο πλαίσιο της υλοποίησης των Δράσεων του Ελλάδα 2.0, σε ό,τι αφορά το σκέλος των επιχορηγήσεων, έχουν ενταχθεί έργα συνολικού προϋπολογισμού 22 δις € (συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ) – ενώ έχει ήδη εκταμιευθεί από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων ποσόν ύψους 5,58 δις €. Ως προς το σκέλος των δανείων, μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2024 είχαν υπογραφεί 283 δανειακές συμβάσεις, συνολικού προϋπολογισμού 11 δις € – εκ των οποίων η συνεισφορά του ΤΑΑ ανέρχεται σε 4,7 δις €.

 

Επομένως στις 31.12.23 θα πρέπει να:

• είχαν εισπραχθεί 14,9 δις € (7,6 δις € επιχορηγήσεις και 7,3 δις € δάνεια)
• είχαν εκταμιευθεί 5,58 δις € επιχορηγήσεις από το ΠΔΕ και 4,7 δις € δάνεια = 10,3 δις€

Άρα στο ΤΑΑ μένουν μετρητά: 14,9 δις €-10,3 δις €=4,6 δις €

 

5.      Δάνεια και Ομόλογα σε Τράπεζες

 

Τέλος, τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο δανεισμός από τις τράπεζες – μέσω της αγοράς χρεογράφων. Συγκεκριμένα, μεταξύ των ετών 2019 και 2023, οι τράπεζες επένδυσαν σε χρεόγραφα αξίας 20 δις € περίπου:

 

Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι, τα χρεόγραφα του Δημοσίου που κατέχουν οι Τράπεζες, λογιστικά θα μπορούσαν να ακυρώνονταν εάν ήταν στην κατοχή του Δημοσίου, μέσω κάποιου swap. Έτσι θα μπορούσε να μειώνεται έντεχνα το χρέος – όπως έγινε με τα swap της Goldman Sachs πριν από την είσοδο στο Ευρώ.

 

Σημειώνουμε δε ότι, το δημόσιο χρησιμοποιεί swaps για τα ομόλογα από το 2017 με ανταλλαγή ομολόγων – έτσι ώστε να κλειδώσει το επιτόκιο. Ακόμη περισσότερο, ο ΟΔΔΗΧ ισχυρίζεται πως έτσι έχουν μειωθεί τα έξοδα των τόκων τώρα που αυξάνονται τα επιτόκια.

 

Σύμφωνα δε με τα στοιχεία του Προϋπολογισμού του 2024, οι δαπάνες των τόκων μετά από swap, μειώνονται κατά περίπου 1,15 δις € το 2023 – ενώ ήταν η πρώτη χρονιά που τα swap είχαν θετική επίπτωση, επειδή έως τότε προσθέτονταν στα έξοδα. Συνολικά την περίοδο 2015 έως 2022, τα swap είχαν οδηγήσει σε αύξηση των τόκων κατά 7,5 δις € – πριν παρουσιάσουν όφελος το 2023, ύψους 1,15 δις €.

 

Σύμφωνα τώρα με τον πιο πρόσφατο Απολογισμό του κράτους, αυτόν για το 2022, ο οποίος έχει κατατεθεί αλλά όχι κυρωθεί, η εύλογη αξία των swap στις 31.12.22 ανερχόταν στα 7,2 δις € – ενώ περιλαμβάνουν συμφωνίες ανταλλαγής νομισμάτων (currency swaps) και επιτοκίου (interest rate swaps) με τη μορφή Παραγώγων Χρηματοοικονομικών Μέσων, με σκοπό την αντιστάθμιση του συναλλαγματικού και επιτοκιακού κινδύνου.

 

Το άλλο σημείο προβληματισμού, ως προς τον αυξανόμενο δανεισμό του Δημοσίου από τις Τράπεζες, είναι το ότι στερεί ρευστότητα από τα νοικοκυριά, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις – όπου πράγματι παρατηρείται μια πτώση του δανεισμού, κυρίως σε ΜμΕ και ιδιώτες.

 

Συμπερασματικά λοιπόν, με βάση την παραπάνω ανάλυση, έχουμε οδηγηθεί στην άποψη ότι,  δεν υπάρχουν διαθέσιμα στους ΟΚΑ, στα νοσοκομεία, στους ΟΤΑ και στο Ταμείο Ανάκαμψης που να δικαιολογούν το δανεισμό με repos στην Κεντρική Κυβέρνηση, ποσού ύψους 50 δις € – όπως αναφέρεται στην απάντηση του Υπουργείου. Τα διαθέσιμά τους πρέπει να ανέρχονται σε 20 δις € περίπου – ενώ τα υπόλοιπα 30 δις € ίσως προέρχονται από τα εξής:

• Από το δανεισμό των Φορέων και εν συνεχεία repos προς το Δημόσιο
• Από λογιστικές ακυρώσεις αξιογράφων ΕΔ που έχουν οι τράπεζες και ανταλλάχθηκαν με swap.
• Από όπου αλλού μας απαντήσετε, με έγγραφα που το επιβεβαιώνουν.

 

Ότι και να συμβαίνει με τις αναπροσαρμογές του Κρατικού Χρέους, εάν πρόκειται για «λογιστικά τεχνάσματα», θα αποτελούσε έναν επικίνδυνο εξωραϊσμό της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας μας – ενδεχομένως με σκοπό να αξιοποιηθεί από το εκτεταμένο πρόγραμμα επικοινωνιακής υποστήριξής της από ΜΜΕ του εσωτερικού και του εξωτερικού.  Αυτό με την έννοια πως το κράτος δεν χρωστάει 356,6 δις, με αποτέλεσμα το χρέος/ΑΕΠ να εμφανίζεται στο 162%, αλλά 406,5 δις ή 185% (μείον τα 15,7 δις € όταν απελευθερωθούν και αξιοποιηθούν).

 

Εύλογα, αφού είναι χρέη και τα δάνεια που παίρνει το κράτος από τα ασφαλιστικά ταμεία – εφόσον πρέπει να επιστραφούν. Παράλληλα δε, το αυξανόμενο αυτό χρέος με αυξανόμενο κόστος εξυπηρέτησης (με ή χωρίς swap) καλύπτεται από τους ασθενέστερους – μέσω της υπεραπόδοσης του ΦΠΑ κλπ., με τη διατήρηση των ίδιων φορολογικών συντελεστών στις αυξημένες τιμές.

 

Ότι γίνεται είναι εν γνώση ή και με τη σύμπραξη των ελληνικών συστημικών τραπεζών που απολαμβάνουν υψηλή κερδοφορία, με εγγυήσεις του ΕΔ και του Εξωτερικού – όπως επίσης των επενδυτικών κεφαλαίων που κατέχουν Ελληνικά Ομόλογα (αυτών δηλαδή που ονομάζονται «αγορές»), της ΤτΕ, των Οίκων Αξιολόγησης που παρείχαν αναβαθμίσεις του χρέους πλην της Moody’s, καθώς επίσης φυσικά της ΕΕ και της Eurostat. Πόσο μάλλον αφού υπάρχει το προηγούμενο με το swap της Goldman Sachs και τα Greek Statistics, όσον αφορά τους λογιστικούς τρόπους μείωσης του Δημόσιου Χρέους – ενώ συμμετέχουν και στην Τρόικα/Θεσμούς που τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα εξέδιδε Αξιολογήσεις/Εκθέσεις Βιωσιμότητας του Χρέους και του Προγράμματος Προσαρμογής.

 

Όμως, όλα αυτά δεν είναι εν γνώση του Ελληνικού λαού που ενδεχομένως θα βρεθεί πάλι προ εκπλήξεων του τύπου των «Greek Statistics» – όταν δεν θα είναι πλέον δυνατή η ωραιοποίηση της εικόνας, με δεδομένη την άσχημη κατάσταση της οικονομίας, όπως επίσης του αξιόχρεου της χώρας μας που επιβεβαιώνει και η Moody’s.

 

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

 

(1) Επαναλαμβάνουμε την ερώτηση που θέσαμε με την # 3615/5-3-2024 και δεν απαντήθηκε: Ποιο είναι το ύψος των δανείων ανά Φορέα (ΟΚΑ, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ) εκτός του Κεντρικού Κράτους στις 31.12.23, όπου το συνολικό τους ύψους με βάση την απάντηση στην ερώτησή μας (#3378/21-2-2024) είναι περί τα 50 δις €; Εδώ παρακαλούμε για κατάθεση εγγράφων που να αποδεικνύουν τα ταμειακά διαθέσιμα όλων των οργανισμών του δημοσίου αναλυτικά.

 

(2) Με ποιους όρους δανείστηκε η κυβέρνηση τα διαθέσιμα των οργανισμών του δημοσίου από την ΤτΕ που είναι υποχρεωμένοι να τα καταθέτουν, ειδικά των ασφαλιστικών ταμείων και από ποιόν ελέγχονται αυτές οι συμφωνίες επαναγοράς; Γιατί αφού διαθέτει η κυβέρνηση 17,9 δις € στα ταμεία της, δεν τα καταθέτει πλέον ως repos όπως γινόταν στο παρελθόν και όπως απαντήσατε ενώ, αντίθετα, δανείζεται μέσω repos με κόστος;

 

(3) Τι ύψους και είδους swaps έχει συνάψει ο ΟΔΔΗΧ έναντι ομολόγων και πόσο από το ύψος των ομολόγων (χωριστά για τις δανειακές συμβάσεις των μνημονίων και μετά) είναι καλυμμένα με swaps; Ποιο το κόστος σύναψης των swaps και με ποιους αντισυμβαλλόμενους; Έχουν ανταλλαχθεί τίτλοι ομολόγων ως μέρος των swaps (ειδικά των ομολόγων αξίας 31 δις € που κατέχουν οι τράπεζες) και εάν ναι, τι ύψους; Ακυρώνονται οι τίτλοι αυτοί κατά τον υπολογισμό του Χρέους της Γενικής Κυβέρνησης; Παρακαλούμε επίσης για κατάθεση εγγράφων επιβεβαίωσης όσων μας απαντήσετε.

 

Ο ερωτών βουλευτής

Βασίλειος Βιλιάρδος

.

Σύνδεσμοι τεκμηρίωσης 

 

Στοιχεία Τράπεζας της Ελλάδος για τη Χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας από τα εγχώρια νομισματικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (ΝΧΙ)

https://www.bankofgreece.gr/statistika/nomismatikh-kai-trapezikh-statistiki/xrhmatodothsh-ths-ellhnikhs-oikonomias

 

Άρθρο για το swap της Goldman Sachs του 2001

https://www.cnn.gr/oikonomia/story/165818/telos-to-amartolo-swap-tis-goldman-sachs-poso-meionetai-to-xreos-kai-posa-kerdizei-i-ethniki

 

Άρθρο για τα swaps που συνάπτει ο ΟΔΔΗΧ τα τελευταία χρόνια

https://www.sofokleousin.gr/aspida-sto-xreos-pos-meiothikan-oi-tokoi-me-swaps

 

Βασίλης Βιλιάρδος

Πηγή : https://analyst.gr