MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2024

Ράπισμα και για τις ΗΠΑ η απόφαση του Ποινικού Δικαστηρίου για το Ισραήλ

Ο ακρογωνιαίος λίθος των αποφάσεων του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ICJ), μετά την εκδίκαση της προσφυγής της Νότιας Αφρικής, είναι ότι ανακαλούν την ηθική ορθότητα του ισραηλινού σχεδίου. Σύμφωνα με την “τάξη που βασίζεται σε κανόνες” της Δύσης, μια συντριπτική πλειοψηφία διεθνών δικαστών διαπίστωσε ότι υπήρχαν εύλογες αποδείξεις ότι το Ισραήλ σκόπευε να διαπράξει γενοκτονία. Το ICJ δεν έχει λάβει (ακόμα) τελική απόφαση για την κατηγορία της γενοκτονίας, αλλά είπε ότι υπάρχουν επαρκή στοιχεία που να διατάσσουν το Ισραήλ να παύσει τις πράξεις που φαίνονται εύλογα γενοκτονικές. Επ’ αυτού, θα αποφανθεί αργότερα. Αποδέχεται ωστόσο, ότι όσα έκανε ή δεν έκανε τους περασμένους μήνες το Ισραήλ θα μπορούσαν να εμπίπτουν στη Σύμβαση για την Πρόληψη και Καταστολή του Εγκλήματος της Γενοκτονίας.
 
Το δικαστήριο δέχθηκε ότι υπάρχει εύλογος κίνδυνος για τους Παλαιστίνιους και ότι η προσφυγή της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ έχει νομική βάση. Η “ακαταμάχητη” ηθική των μεγάλων δυτικών κέντρων εξουσίας αμφισβητείται ίσως για τα καλά από το ICJ. Αυτό θα έχει βαθιές επιπτώσεις, παρόλο που στη δυτική σφαίρα, οι αποφάσεις του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου εξαφανίζονται από τον δημόσιο λόγο. Η πολιτική δεν θα αλλάξει από τη μια μέρα στην άλλη. Οι αποφάσεις μπορεί να φαίνονται απούσες από τις σελίδες των δυτικών μέσων ενημέρωσης, αλλά θα επανέλθουν, επειδή υπάρχει η προθεσμία των τριάντα ημερών εντός της οποίας το Ισραήλ καλείται να αναφέρει στο Δικαστήριο τα μέτρα που ελήφθησαν για την αποτροπή όλων των πτυχών πιθανής γενοκτονίας. Εάν η έκθεση είναι ανεπαρκής, οι αποφάσεις πιθανότατα θα παρουσιαστούν στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
 
«Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει προσφέρει μια ηχηρή επίπληξη σε όσους ισχυρίστηκαν ότι η υπόθεση της γενοκτονίας κατά του Ισραήλ ήταν “ανάξια” και “αβάσιμη”», δήλωσε ο Ριάντ Μανσούρ, Παλαιστίνιος αξιωματούχος, σε μια σαφή αναφορά στις Ηνωμένες Πολιτείες, αξιωματούχοι των οποίων χρησιμοποίησαν αυτές ακριβώς τις λέξεις. Κανείς δεν πρέπει να χάσει τον συμβολισμό της Γάζας. Όποια λάθη έχουν διαπραχθεί εκεί (ίσως πολλά), ένας μικρός λαός στέκεται προκλητικά σε αναζήτηση της απελευθέρωσης του, ενάντια στη συντριπτική δύναμη των ισχυρών κρατών.
 
Συνενοχή των ΗΠΑ
 
Ο ομοσπονδιακός δικαστής στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας, απέρριψε αγωγή που είχε στόχο να εμποδίσει τις ΗΠΑ να συνεχίσουν να βοηθούν το Ισραήλ στην καταστροφική επίθεση στη Λωρίδα της Γάζας – αλλά άσκησε έντονη κριτική για την ακλόνητη υποστήριξη της κυβέρνησης Μπάιντεν στον πόλεμο. Ο Αμερικανός δικαστής Τζέφρι Γουάιτ της Βόρειας Περιφέρειας της Καλιφόρνιας, έκρινε ότι η μήνυση που ασκήθηκε από παλαιστινιακές οργανώσεις είναι «εκτός της περιορισμένης δικαιοδοσίας του δικαστηρίου» και πρέπει να απορριφθεί για τεχνικούς λόγους. Ο Γουάιτ επεσήμανε όμως τη διαπίστωση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου Δικαιοσύνης, ότι η υπόθεση γενοκτονίας εκ μέρους της Νότιας Αφρικής κατά του Ισραήλ είναι “εύλογη” και πρότεινε, η κυβέρνηση των ΗΠΑ να επανεξετάσει το ρόλο της στην υποστήριξη της επίθεσης στη Γάζα.
 
Από τη μεριά της, η βρετανική εφημερίδα The Guardian σε ανάλυσή της τόνισε, ότι η προσπάθεια του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν να προστατεύσει το Ισραήλ από την κριτική που προκαλείται από τις βαριές απώλειες αμάχων και τις πολεμικές μεθόδους του καθεστώτος στη Γάζα, εκθέτει τις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι μόνο σε διεθνή καταδίκη, αλλά και πιθανή συνενοχή σε εγκλήματα πολέμου. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου – του ανώτατου δικαστικού οργάνου των Ηνωμένων Εθνών – ήταν μια νίκη για τους Παλαιστίνιους και για τον Νότο γενικότερα, καθώς το Ισραήλ θεωρείται για πρώτη φορά υπεύθυνο για τις στρατιωτικές του ενέργειες, από ένα από τα πιο σημαντικά δικαστήρια στον κόσμο.
 
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Μεγάλη Βρετανία και άλλες δυτικές δυνάμεις, που έχουν υποστηρίξει άνευ όρων το ισραηλινό καθεστώς από την έναρξη της επίθεσης του στη Γάζα, αν δεν θέλουν να αναγνωριστούν ως υποστηρικτές της γενοκτονίας στα διεθνή φόρουμ, θα πρέπει να πιέσουν τους Ισραηλινούς για κατάπαυση του πυρός στη Γάζα.
 
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, με την ακλόνητη υποστήριξή του στο Ισραήλ, δεν έχει εκπληρώσει την προεκλογική του υπόσχεση να θέσει τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ένα μήνα μετά την είσοδό του στον Λευκό Οίκο το 2021, είχε δηλώσει: «Είμαι αφοσιωμένος σε έναν κόσμο στον οποίο τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται, οι υπερασπιστές τους τιμούνται και όσοι διαπράττουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λογοδοτούν». Οι υποσχέσεις του Μπάιντεν κατέπεσαν με τις ακρότητες του Ισραήλ στη Γάζα. Ο εκτιμώμενος αριθμός των νεκρών από την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα ξεπέρασε τους 27.000, στην πλειονότητά τους γυναίκες και παιδιά, πιθανότατα μια δραματική υπομέτρηση, δεδομένου του αριθμού των σορών που πιστεύεται ότι έχουν παγιδευτεί κάτω από ερείπια και της αυξανόμενης δυσκολίας καταμέτρησης.
 
Διαχρονική υποκρισία
 
Ο Μπάιντεν δεν ήταν σε άλλο μήκος από τους προηγούμενους πρόεδρους των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του Τζορτζ Μπους και του Μπαράκ Ομπάμα, που διεξήγαγαν ή υποστήριξαν ξένους πολέμους, ενώ μιλούσαν με υπερηφάνεια για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας. Το 2003, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εισέβαλλε στο Ιράκ, παρά τις συμβουλές ορισμένων στενών συμμάχων και πολλών ειδικών. Η αμερικανική κοινή γνώμη πείσθηκε ότι η εισβολή ήταν απαραίτητη για να διασφαλιστεί η ασφάλειά τους από περαιτέρω επιθέσεις τρομοκρατών, που υποτίθεται ότι προμηθεύονταν ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής. Αποδείχθηκε ότι τους είχαν πει ψέματα. Η υποστήριξη για την ορθότητα του πολέμου των ΗΠΑ κατά του Ιράκ του 2003 κατέρρευσε μεταξύ των Αμερικανών, μέσα στα επόμενα 16 χρόνια.
 
Αρκετά νωρίτερα από το 2019, έρευνες της κοινής γνώμης έδειχναν ότι οι περισσότεροι Αμερικανοί είχαν κατανοήσει ότι η εισβολή ήταν λάθος. Οι προειδοποιήσεις σχετικά με την εισβολή στο Ιράκ από ηγέτες όπως ο πρόεδρος της Γαλλίας Ζακ Σιράκ, ο οποίος επικαλείτο λάθη τα οποία είχε κάνει η χώρα του στην Αλγερία, αποδείχθηκαν τόσο σοφές όσο και προφανείς. Ωστόσο, η Γαλλία, η Γερμανία και μια τότε ακόμα φιλική Ρωσία δεν μπόρεσαν να σταματήσουν τις ΗΠΑ, επειδή οι τελευταίες βρίσκονταν στο απόγειο της δύναμής τους και καμία χώρα δεν είχε τη δύναμη να τις αποτρέψει.
 
Οι ΗΠΑ και ο υπόλοιπος κόσμος συνεχίζουν να ζουν με τις συνέπειες αυτής της εισβολής. Η παράνομη εισβολή στο Ιράκ στοίχισε τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες αθώους ανθρώπους. Κατέστρεψε μια χώρα και τερατογέννησε το Ισλαμικό Κράτος, που με τη σειρά του αιματοκύλισε το Παρίσι, τις Βρυξέλλες και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Επί πλέον προκάλεσε, και προκαλεί ακόμη, κύματα προσφύγων.
 
Το CNN για τις βόμβες του Ισραήλ
 
Σύμφωνα με έκθεση του CNN, μια εκτίμηση των μυστικών υπηρεσιών διαπίστωσε ότι περίπου οι μισές από τις βόμβες που χρησιμοποίησε το Ισραήλ εναντίον της Γάζας από τις 7 Οκτωβρίου ήταν “χαζές βόμβες” ή μη κατευθυνόμενα πυρομαχικά, τα οποία έχουν πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να σκοτώσουν αμάχους, ειδικά σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή όπως η Γάζα. Το καθεστώς του Τελ Αβίβ έχει “έξυπνες βόμβες”, αλλά αυτά τα πυρομαχικά είναι ακριβά, επομένως ο ισραηλινός στρατός χρησιμοποιεί φθηνότερα αμερικανικά πυρομαχικά και αποθηκεύει τις έξυπνες βόμβες του.
 
Το αν διαπράττεται γενοκτονία στη Γάζα, κρίνεται και θα κριθεί από την παγκόσμια συνείδηση, επί αυτού επίσημα θα αποφανθεί αργότερα το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Ο απολογισμός όμως είναι τραγικός, το 1% του πληθυσμού της Γάζας σκοτώθηκε, αυτό το ποσοστό για παράδειγμα στις ΗΠΑ θα σήμαινε πάνω από τρία εκατομμύρια νεκρούς, στο Ηνωμένο Βασίλειο πάνω από 600.000, στη Γαλλία πάνω από 600.000 θύματα. Όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα του πολέμου δεν θα κριθεί από τον αριθμό των θυμάτων. Οι Βιετναμέζοι υπέστησαν περισσότερες από 20 φορές μεγαλύτερες απώλειες από τους Αμερικανούς και όμως τελικά ήταν νικητές. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Η ιστορία είναι γεμάτη από παρόμοια παραδείγματα.
 
 
 
 
Πηγή : https://slpress.gr

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου