Ο κόσμος το ’χει βούκινο και αυτοί κρυφό καμάρι...

( John.k - Ο Μητσοτάκης θα πάει στην φυλακή λόγο  της αλαζονείας του στο τέλος )
 

Δημήτρης Κανελλόπουλος

 

Τις τελευταίες εβδομάδες, ζούμε το εξής παράδοξο: οι υποκλοπές παίζουν στα μεγαλύτερα ΜΜΕ του κόσμου, αλλά «θάβονται» από τα ελληνικά ● Δεν «θάβονται» όμως οι κυβερνητικές απαντήσεις στα ξένα δημοσιεύματα, από τις οποίες δεν έλειψαν τα fake news, αλλά και οι επιθέσεις σε δημοσιογράφους.

 

Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις; Ενα μόνο είναι το σίγουρο: οι ξένοι, δημοσιογράφοι και ΜΜΕ, καθώς και οι δημοσιογραφικές ενώσεις, κατάλαβαν πολύ καλά πώς βλέπει η κυβέρνηση Μητσοτάκη και βασικά το Μέγαρο Μαξίμου τους δημοσιογράφους και την ενημέρωση.

 

Αλλά στο εξωτερικό δεν πιάνουν οι απειλές. Αφήστε δε που δεν υπάρχει και λίστα Πέτσα να χειραγωγηθεί κόσμος και μέσα. Ετσι, τις τελευταίες εβδομάδες, ζούμε το εξής παράδοξο: οι υποκλοπές παίζουν στα μεγαλύτερα ΜΜΕ του κόσμου αλλά «θάβονται» από τα ελληνικά. Τα περισσότερα τηλεοπτικά κανάλια, ειδικά, κάνουν θαύματα εξαφανίζοντας παντελώς το θέμα. Θέση 108η, δεν χρειάζονται επιπλέον αποδείξεις.

 

Η δήθεν ανασκευή

 

■ Εδώ δεν έπαιξαν καν την είδηση που έβγαλε το Politico, την επιστολή που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση στην Ευρ. Επιτροπή. Και καλά που δεν την έπαιξαν, έσπευσαν όμως την επομένη να γράψουν για τη δήθεν ανασκευή του περιοδικού. Fake news καραμπινάτα που διέσπειρε ο γνωστός κυβερνητικός εκπρόσωπος. Ναι, ο κ. Οικονόμου που διασύρεται καθημερινά.

 

Οπότε διάφορα ΜΜΕ, όπως το Liberal και ο ΣΚΑΪ έκαναν -λέμε τώρα- ρεπορτάζ χρησιμοποιώντας τις ίδιες ακριβώς λέξεις: «Σε ανασκευή του χθεσινού δημοσιεύματος σχετικά με την επιστολή του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ενωση προς υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το θέμα των επισυνδέσεων προχώρησε σήμερα το Politico, προσπαθώντας παράλληλα, με μία πολύ προσεκτική διατύπωση, να προστατεύσει την αξιοπιστία του». Μα τις ίδιες ακριβώς λέξεις; Τυχαίο θα ήταν.

 

Απελπισία...

 

■ Πάντως, πρέπει να είσαι ολίγον τι χαζός για να τα βάζεις με τους New York Times αμφισβητώντας την αξία τους. Το γνωστό πλέον άρθρο που έλεγε για τη σήψη της κυβέρνησης Μητσοτάκη ενόχλησε πολύ κόσμο. Και την έπεσαν τόσο στον συντάκτη του, Αλεξάντερ Κλαπ, όσο και στην ίδια την εφημερίδα. Σιγά, έγραφαν κι έλεγαν, ένα άρθρο κάποιου άσχετου είναι και για το οποίο μάλιστα μπορεί και να πλήρωσε 28 χιλιάδες ευρώ προκειμένου να δημοσιευτεί. Και να οι επιθέσεις στους New York Times.

 

Τι να κάνει λοιπόν η εφημερίδα, πήρε αυτό το παρακατιανό άρθρο και την επομένη το έβαλε πρωτοσέλιδα στην έντυπη έκδοσή της. Τσιμουδιά οι δικοί μας. Τι να κάνει και ο Απόστολος Δοξιάδης (γνωστός από το δημόσιο ξεκατίνιασμά του με τη Βάσια Παναγοπούλου) έστειλε επιστολή στην εφημερίδα με δικό του άρθρο αλλά, ρε γαμώτο, δεν του το έβαλαν. Ε, το έστειλε και αυτός μετά στην αγγλική έκδοση της «Καθημερινής» γράφοντας στα social, ψευδώς, πως δημοσιεύτηκε στους NYT. Απελπισία...

 

Αθλιες δηλώσεις

 

■ Είχαμε και τις άθλιες δηλώσεις του Γιάννη Οικονόμου, που χαρακτήρισε τη δημοσιογράφο του Politico Νεκταρία Σταμούλη ως «γνωστή για τις σχέσεις της με τον ΣΥΡΙΖΑ». Το Διεθνές Ινστιτούτο Τύπου (IPI) τον κάλεσε «να απολογηθεί για τους απαράδεκτους υπαινιγμούς του». Και πρόσθεσε: «Αντί να εξαπολύει δημόσιες επιθέσεις σε δημοσιογράφους που κάνουν ρεπορτάζ για τις συνέπειες του σκανδάλου παρακολούθησης, πρέπει να δώσει αξιόπιστες απαντήσεις για το πώς και γιατί παρακολουθούσε έναν οικονομικό δημοσιογράφο για “λόγους εθνικής ασφάλειας” και στη συνέχεια με το κακόβουλο λογισμικό Predator».

 

Οι «προτάσεις»

 

■ Είχαμε βέβαια και την Deutsche Welle. Ο δημοσιογράφος της, Φλόριαν Σμιτζ, αναφέρθηκε στο Twitter σε συστάσεις του Μαξίμου αναφορικά με δημοσιεύματά της DW. «Η DW είχε επίσης προβλήματα με τα μέλη του προσωπικού πρωθυπουργικών γραφείων που έστελναν “προτάσεις”. Τέτοιες συμπεριφορές ενισχύουν την κριτική αναφορά σε θέματα ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα».

 

Θέλετε να σας θυμίσω ένα ρεπορτάζ της «Εφ.Συν.» από τον Αύγουστο του 2020 με τίτλο «Το Μαξίμου σε ρόλο αρχισυντάκτη της DW»; Διαβάστε τι γράφαμε τότε: «Το Γραφείο Τύπου του πρωθυπουργού επιδίδεται με τρόπο συστηματικό, άκρως ενοχλητικό και εντελώς αντιδεοντολογικό σε μια απόπειρα ευθυγράμμισης των ρεπορτάζ και των ανταποκρίσεων της DW από τη Γερμανία με τις επιθυμίες και τις επιδιώξεις του μεγάρου Μαξίμου.

 

Τον ρόλο αυτό του κυβερνητικού λογοκριτή, με απώτερο σκοπό τον σωφρονισμό της ελληνικής σύνταξης της DW, φέρεται να έχει αναλάβει ο δημοσιογράφος Αργύρης Παπαστάθης, αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού με αρμοδιότητα τα ξένα ΜΜΕ. Ο κ. Παπαστάθης, είτε από υπερβάλλοντα ζήλο είτε κατόπιν άνωθεν εντολής, έχει κατ’ επανάληψη επιχειρήσει να κατευθύνει ή να “εξωραΐσει” τα ρεπορτάζ από τη Γερμανία που αφορούν την κυβέρνηση της Ν.Δ.. Και μάλιστα, με βάση τις ίδιες πληροφορίες, αυτό έχει συμβεί με κάθε πιθανή μέθοδο άσκησης πίεσης, με e-mail, tweet, ακόμη και με νυχτερινά τηλεφωνήματα στους δημοσιογράφους του μέσου».

 

Η ΕΣΗΕΑ

 

■ Οσο για την ΕΣΗΕΑ, έβγαλε μία ανακοίνωση «για τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο» που είναι τόσο γενική και αόριστη, που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές και διαφορετικές περιστάσεις. Δεν ξέρουμε καν για ποια περίπτωση μιλάει, πού αναφέρεται. Στις υποκλοπές, μήπως; Ιδού: «Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ παρακολουθεί με έντονη ανησυχία τις εξελίξεις με αφορμή δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο.

 

Για μια ακόμη φορά επισημαίνουμε ότι αποστολή των δημοσιογράφων είναι να ελέγχουν την κάθε εξουσία. Η Ενωση Ανταποκριτών Ξένου Τύπου, με ανακοίνωση της, τοποθετήθηκε για τα τελευταία γεγονότα. Η ΕΣΗΕΑ υπογραμμίζει σταθερά και διαχρονικά ότι η προσπάθεια απαξίωσης δημοσιογράφων από τους εκάστοτε κυβερνητικούς παράγοντες και μάλιστα ακόμα και σε επίσημες δηλώσεις και έγγραφα προς την Ε.Ε., αντιβαίνει στην συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ελευθερίας του Τύπου».

 

Ηρωας!

 

■ Τον θυμάστε τον κ. Ταραντίλη που παρέμεινε/άντεξε κυβερνητικός εκπρόσωπος για μερικές εβδομάδες; Ηρωας. Εφυγε αξιοπρεπώς ο άνθρωπος γιατί είδε γρήγορα με τι είχε να κάνει.

 

Πηγή : https://www.efsyn.gr