Ελλάς ώρα μηδέν (α)

Ασφαλώς έχει μεγάλη διαφορά για την Οικονομία το κόμμα που ψηφίζει κανείς – πόσο μάλλον αφού το κάθε ένα ακολουθεί μία συγκεκριμένη οικονομική πολιτική που παρουσιάζεται στο πρόγραμμα του. Επομένως, είναι απαραίτητες για τους ψηφοφόρους οι στοιχειώδεις γνώσεις της οικονομικής θεωρίας – τουλάχιστον των δύο βασικότερων σχολών: της νεοκλασικής και της μετακεϋνσιανής. Δεν είναι άλλωστε καθόλου δύσκολες στην κατανόηση τους, αρκεί να θέλει κανείς να μάθει. Εμείς πάντως, στο χρόνο που θα μπορέσουμε να αφιερώσουμε, θα προσπαθήσουμε να προσφέρουμε απλουστευμένες αυτές τις γνώσεις – θεωρώντας πως είναι υποχρέωση του καθενός μας να κάνει ότι του είναι δυνατόν, για να σταματήσει η πορεία της χώρας προς την απόλυτη καταστροφή και τη σμίκρυνση της που ξεκίνησε από την οικονομική ήττα και συνεχίζεται με την εθνική. Η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, ο εποικισμός των νησιών μας από την Τουρκία, η παραβίαση της θαλάσσιας και εναέριας επικράτειας μας από τους Τούρκους, τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο κοκ. αυτό ακριβώς προαναγγέλλουν – είτε θέλουμε να το συνειδητοποιήσουμε, είτε όχι. Επομένως έχει φτάσει η ύστατη ώρα να αντισταθούμε – αφού διαφορετικά δεν θα αποφύγουμε το μοιραίο.

Ανάλυση

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας και των Ελλήνων είναι το ότι, δεν έχουν στοιχειώδεις γνώσεις οικονομίας – οπότε ψηφίζουν κυβερνήσεις με οικονομικές αντιλήψεις που είτε δεν ταιριάζουν στη δική τους εισοδηματική ομάδα, είτε δεν είναι οι κατάλληλες για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα τους σε μία ορισμένη οικονομική συγκυρία.

Είναι δε συχνά πολύ δύσκολο να καταλάβουν πως η οικονομία είναι στην κυριολεξία θέμα ζωής και θανάτου – ειδικά στις φτωχές χώρες ή σε αυτές που έχουν φτωχύνει πλέον, όπως η Ελλάδα. Εξαιτίας λοιπόν αυτού του γεγονότος δεν είναι σε θέση να κρίνουν σωστά – ενοχοποιώντας άλλους παράγοντες για τα προβλήματα τους.

Περαιτέρω, το ότι η οικονομία είναι θέμα ζωής και θανάτου, στοιχίζοντας πολλές φορές τη ζωή εκατομμυρίων, φαίνεται στο παράδειγμα της Κίνας – η οποία στα μέσα του προηγούμενου αιώνα ήθελε να προωθήσει την οικονομία της, με σημαντικές μεταρρυθμίσεις που ονομάσθηκαν τότε «Το Μεγάλο Άλμα». Οι συγκεκριμένες όμως μεταρρυθμίσεις την οδήγησαν σε έναν μεγάλο λιμό – επειδή παραμελήθηκε σε μεγάλο βαθμό η γεωργία της, με αποτέλεσμα το θάνατο 30 εκ. ανθρώπων.

Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και στην Ινδία, όπου σύμφωνα με μία μελέτη ενός βραβευμένου με Νόμπελ οικονομολόγου από το 1989, πεθαίνουν περισσότεροι από 30 εκ. Ινδοί κάθε οκτώ χρόνια – λόγω της λανθασμένης οικονομικής της πολιτικής.

Όλοι δε γνωρίζουμε πως η λανθασμένη οικονομική πολιτική μετά τον 1ο παγκόσμιο πόλεμο που επιβλήθηκε στη Γερμανία με τη συνθήκη των Βερσαλλιών, παρά τις αντιρρήσεις τότε του Keynes, οδήγησε στην άνοδο του ναζισμού και στο 2ο παγκόσμιο πόλεμο – με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες.

Το ίδιο συμβαίνει όσον αφορά την οικονομική πολιτική που επιλέγεται, για την αντιμετώπιση μίας βαθιάς κρίσης – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας, όπου εφαρμόσθηκε μία από τις δύο σημαντικότερες οικονομικές πολιτικές: η νεοκλασική, αντί της μετακεϋνσιανής.

Ειδικότερα, οι βασικές προτάσεις της νεοκλασικής σχολής που εφαρμόζονται ακόμη και σήμερα από την παρούσα ελληνική κυβέρνηση σε κάποιο βαθμό (δυστυχώς τα έχει μπερδέψει, αναμιγνύοντας διάφορες, αντικρουόμενες μεταξύ τους πολιτικές), η οποία έχει αυτήν ακριβώς την πολιτικοοικονομική ιδεολογία χωρίς όμως τις απαιτούμενες γνώσεις, είναι οι εξής: μείωση των μισθών και συντάξεων, ευέλικτη εργασία χωρίς συλλογικές συμβάσεις, μείωση των δημοσίων χρεών, αύξηση του ΦΠΑ, περιορισμός των δημοσίων δαπανών και του κοινωνικού κράτους, ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων. Αυτή λοιπόν την πολιτική επέλεξαν οι Έλληνες ψηφίζοντας την – αν και πιθανότατα μη συνειδητά, αφού όπως είπαμε δεν έχουν τις στοιχειώδεις οικονομικές γνώσεις.

Αντίθετα, οι βασικές προτάσεις της μετακεϋνσιανής σχολής που εφάρμοσε, για παράδειγμα, μετά το 2015 η Πορτογαλία (ανάλυση), είναι οι παρακάτω: αργή τουλάχιστον αύξηση των μισθών παράλληλα με την άνοδο της παραγωγικότητας μέσω επενδύσεων, σταθερές συμβάσεις εργασίας, αύξηση των ελλειμμάτων/χρεών μόνο για τη διενέργεια δημοσίων επενδύσεων έτσι ώστε να ακολουθήσουν οι ιδιωτικές, μη άνοδος του ΦΠΑ, διατήρηση του κοινωνικού κράτους, μη ιδιωτικοποιήσεις που δεν βοηθούν την Οικονομία.

Στα πλαίσια αυτά, ασφαλώς έχει μεγάλη διαφορά για την Οικονομία το κόμμα που ψηφίζει κανείς – πόσο μάλλον αφού το κάθε ένα ακολουθεί μία συγκεκριμένη οικονομική πολιτική που παρουσιάζεται στο πρόγραμμα του. Επομένως, είναι απαραίτητες για τους ψηφοφόρους οι στοιχειώδεις γνώσεις της οικονομικής θεωρίας – τουλάχιστον των δύο βασικότερων σχολών: όπως αναφέραμε, της νεοκλασικής και της μετακεϋνσιανής που θα αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο μας. Δεν είναι άλλωστε καθόλου δύσκολες στην κατανόηση τους, αρκεί να θέλει κανείς να μάθει.

Εμείς πάντως, στο χρόνο που θα μπορέσουμε να αφιερώσουμε, θα προσπαθήσουμε να προσφέρουμε απλουστευμένες αυτές τις γνώσεις – θεωρώντας πως είναι υποχρέωση του καθενός μας να κάνει ότι του είναι δυνατόν, για να σταματήσει η πορεία της χώρας προς την απόλυτη καταστροφή και τη σμίκρυνση της που ξεκίνησε από την οικονομική ήττα και συνεχίζεται με την εθνική.

Η παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, ο εποικισμός των νησιών μας από την Τουρκία, η παραβίαση της θαλάσσιας και εναέριας επικράτειας μας από τους Τούρκους, τα πρόσφατα γεγονότα στην Κύπρο κοκ. αυτό ακριβώς προαναγγέλλουν – είτε θέλουμε να το συνειδητοποιήσουμε, είτε όχι. Επομένως έχει φτάσει η ύστατη ώρα να αντισταθούμε – αφού διαφορετικά δεν θα αποφύγουμε το μοιραίο.

 

 

Βασίλης Βιλιάρδος

 

Πηγή : https://analyst.gr