Ο νέος εμπαιγμός των Ελλήνων

Με δεδομένο το ότι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα εκτοξευθεί στο 225% του ΑΕΠ της στα τέλη του έτους από 127% τότε, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό στο 190% περίπου από 10-20% στο παρελθόν και με την οικονομία απολύτως κατεστραμμένη από τη δεκαετή ύφεση, είναι δυνατόν να έχει αλλάξει άποψη, ο νομπελίστας, όσον αφορά την ανάγκη διαγραφής χρέους; Ως εκ τούτου δεν μας κοροϊδεύει, προτείνοντας μέτρα που απλά θα διαιωνίσουν την κρίση, δίνοντας το χρόνο που απαιτείται για τη λεηλασία των Ελλήνων; Καλιφόρνια θα γίνει η Ελλάδα ή χώρα αναψυχής για τους Ευρωπαίους, με τους Έλληνες εξαθλιωμένα γκαρσόνια τους; Ρητορικά τα ερωτήματα, αφού είναι εξόφθαλμες οι απαντήσεις

Επικαιρότητα 

Δεν έχουμε διαβάσει τίποτα πιο κενό, όσον αφορά την οικονομία, από τη συνέντευξη του Κυπρίου νομπελίστα (πηγή) – ενώ έχουμε εκφράσει τις απόψεις μας για την έκθεση της «επιτροπής των σοφών» που ηγείται (ανάλυση). Προφανώς ο λόγος που του εμπιστεύθηκε την αποστολή αυτή ο πρωθυπουργός δεν είναι άλλος, από τη δικαιολογία για την εφαρμογή ενός νέου μνημονίου, εντός των πλαισίων που έχει χαράξει η κυβέρνηση – έχοντας την πεποίθηση πως οι αποτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ ξέπλυναν αυτήν και τα τεράστια εγκλήματα της εις βάρος των Ελλήνων, ξεκινώντας από την υπερχρέωση της περιόδου 2004-2009 (πηγή) με το κληροδότημα του Κ. Καραμανλή (ανάλυση) και φτάνοντας στο αποτρόπαιο κακούργημα του PSI από τους εθνοκτόνους (άρθρο). Όσον αφορά δε τον αναπληρωτή πρόεδρο, το Γενικό Διευθυντή του ΙΟΒΕ, κινείται ουσιαστικά στο ίδιο μήκος κύματος – ενώ από τις μέχρι σήμερα επιλογές του στη θέση που κατέχει, δεν είδαμε να αλλάζει τίποτα το σημαντικό. 

Ενδιαφέρον έχει πάντως, εκτός από την αναφορά του πως «Η Ελλάδα πρέπει να είναι η Καλιφόρνια της Ευρώπης», η Πολιτεία δηλαδή που χρεοκόπησε από τις απάτες της Enron, η διαδρομή του – όπου ενώ πάγια οι κάτοχοι βραβείων νομπέλ είναι καλεσμένοι ως ομιλητές και όχι μόνο σε κορυφαία συνέδρια, τέτοιες παρουσίες δεν έχουν εντοπισθεί στο βιογραφικό του. Το γεγονός αυτό δημιουργεί πολλά ερωτηματικά – χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως αμφιβάλλουμε για τις ικανότητες που θεωρεί πως έχει ο Κύπριος, ο πρωθυπουργός της χώρας μας. 

Οι διαγνώσεις/συνταγές του πάντως, ειδικά επειδή δεν αναφέρεται στα θηριώδη δίδυμα ελλείμματα και χρέη της χώρας μας, οπότε τα θεωρεί βιώσιμα, είναι απογοητευτικά τετριμμένες – όπως οι παρακάτω (πηγή): 

(1) Η αποταμίευση των νοικοκυριών είναι χαμηλή και δεν κατευθύνεται αποτελεσματικά στη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων (!).

(2) Το επενδυτικό κενό μπορεί να καλυφθεί, αλλά σε βάθος χρόνου (!)

(3) Προσέλκυση στη χώρα ανθρώπινου κεφαλαίου και νέων ιδιωτικών επενδύσεων!

(4) Επιτάχυνση της απονομής δικαιοσύνης!

(5) H συναίνεση γύρω από τις γενικές γραμμές της πορείας που πρέπει να έχει η ελληνική οικονομία για υψηλότερη ευημερία είναι σημαντική!

(6) Προσέλκυση ορισμένων μεγάλων επιχειρήσεων (όταν οι αντίστοιχες ελληνικές μεταναστεύουν μαζικά) ειδικά στον χώρο της υψηλής τεχνολογίας!

(7) Ένας ισχυρός ενάρετος κύκλος κατά την επόμενη δεκαετία, υπό όρους βέβαια, είναι απολύτως εφικτός! 

Το τελευταίο μας θύμισε ξεκάθαρα τις μονότονες αναφορές του υπουργού οικονομικών περί «ενάρετου κύκλου» – με μία αισιοδοξία που δεν τεκμηριώθηκε ποτέ, αφού η Ελλάδα έχει οδηγηθεί στη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης της ήδη από το 4ο τρίμηνο του 2019. Εν προκειμένω, ασφαλώς δεν θέλουμε να απογοητεύσουμε κανέναν, αλλά είναι εξοργιστική η κοροϊδία από τον νομπελίστα, με την επίκληση ενός «βραβείου σοφίας» που αφορά την έρευνα των αγορών με τριβές και ενός βιβλίου για τα οικονομικά της ανεργίας – σε μία χώρα που οι πάντες κατανοούν το αδιέξοδο, στο οποίο έχει οδηγηθεί από την πολιτική των μνημονίων που δεν προτείνει να σταματήσουν. Ο ίδιος πάντως είχε δηλώσει τα εξής στο παρελθόν: 

“Για την Ελλάδα η διαγραφή χρέους θα έπρεπε να είχε γίνει σε μεγαλύτερο εύρος. Nα συνδυαστεί με αυστηρότερες ρυθμίσεις και με την κατάλληλη προσαρμογή των θεσμών, έτσι ώστε να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο – κάτι που θα ήταν καλύτερο για την Ευρώπη. Αντί αυτού δόθηκαν χρήματα στις τράπεζες για να διατηρήσουν τη ρευστότητά τους – ενώ συνοδεύτηκαν από συγκεκριμένους φόρους ή προγράμματα λιτότητας, τα οποία κατόπιν οδήγησαν σε υψηλότερη ανεργία. Αυτά τα προγράμματα λιτότητας που επιβλήθηκαν σε χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση, ευθύνονται για τα εξαιρετικά υψηλά ποσοστά ανεργίας, ιδιαίτερα στους νέους. Φυσικά και θα πρέπει να μειωθούν τα χρέη, καθώς επίσης να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές” (πηγή). 

Με δεδομένο τώρα το ότι, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας θα εκτοξευθεί στο 225% του ΑΕΠ της στα τέλη του έτους από 127% τότε, ενώ το κόκκινο ιδιωτικό στο 190% από 10-20% στο παρελθόν και με την οικονομία απολύτως κατεστραμμένη από τη δεκαετή ύφεση, είναι δυνατόν να έχει αλλάξει άποψη, όσον αφορά την ανάγκη διαγραφής χρέους; Ως εκ τούτου δεν μας κοροϊδεύει, προτείνοντας μέτρα που απλά θα διαιωνίσουν την κρίση, δίνοντας το χρόνο που απαιτείται για τη λεηλασία των Ελλήνων; Καλιφόρνια θα γίνει η Ελλάδα ή χώρα αναψυχής για τους Ευρωπαίους, με τους Έλληνες εξαθλιωμένα γκαρσόνια τους; Ρητορικά τα ερωτήματα, αφού είναι εξόφθαλμες οι απαντήσεις.

Πηγή : https://analyst.gr