Η ιδιωτικοποίηση των φυλακών

Το 8,41% των φυλακισμένων στις Η.Π.Α. στεγάζεται σε ιδιωτικές φυλακές – όπου ενώ χρονολογούνται από την εποχή της αποικιοκρατίας, οι σύγχρονες ιδιωτικοποιημένες εμφανίσθηκαν τη δεκαετία του 1980, με την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα από τον Reagan και τη Σχολή του Σικάγο. Η υποχρεωτική και μη αμειβόμενη εργασία στις φυλακές δεν απαγορεύεται από το Σύνταγμα των Η.Π.Α. – παρά το ότι αρκετοί ισχυρίζονται πως αποτελεί συνέχεια της δουλείας. Εν τούτοις οι κρατούμενοι αμείβονται, με ποσά όμως μεταξύ 0,12 $ και 0,40 $ την ώρα – ενώ ως σύνολο αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη ομάδα εργατικού δυναμικού στον πλανήτη. Ο κατάλογος τώρα των επιχειρήσεων με σημαντική παρουσία, όσον αφορά την εργασία στις φυλακές, συμπεριλαμβάνει πολλά δημοφιλή ονόματα – όπως τις Whole Foods, Target, Starbucks, Victoria’s Secret, Mc Donald’s, IBM, Honda, Texas Instruments, Boeing, Intel. AT$T, BO, Wal-Mart, Nordstrom, Aram ark και Sprint

Ανάλυση

Στο άρθρο μας «Οι τρεις πληγές του πλανήτη», είχαμε γράψει τα εξής: «Όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι πλέον απαραίτητοι στο οικονομικό μας σύστημα, με αποτέλεσμα να αποκλείονται από την κοινωνία – να «απελαύνονται», οριστικά κατά κάποιον τρόπο, από το ίδιο το σύστημα. Αυτό συμβαίνει σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ελλάδας, λόγω της χρηματοπιστωτικής κρίσης, αλλά και σε άλλες χώρες, όπως στις Η.Π.Α. – με τους πάνω από 2 εκ. κρατουμένους στις φυλακές να έχουν εντελώς ξεχαστεί, με τους μακροχρόνια ανέργους να παύουν πλέον να καταγράφονται στις επίσημες στατιστικές, να έχουν γίνει «αόρατοι» δηλαδή, καθώς επίσης με 30 εκ. πολίτες να έχουν εκδιωχθεί δικαστικά από τα σπίτια τους.

Μία άλλη μορφή κοινωνικού αποκλεισμού είναι η αγορά τεραστίων εκτάσεων γης παγκοσμίως από τις πολυεθνικές, με στόχο την εκμετάλλευση του υπεδάφους, καθώς επίσης την παραγωγή «γεωργικής ενέργειας» – γεγονός που σημαίνει ότι, εκατομμύρια άνθρωποι στις χώρες του «τρίτου κόσμου» αδυνατούν πλέον να τραφούν και πεθαίνουν.

Η τρίτη σύγχρονη πληγή είναι η συνεχής επέκταση του αστυνομικού κράτους, με αφορμή την τρομοκρατία, όπου χιλιάδες άνθρωποι στερούνται τα βασικά ατομικά τους δικαιώματα και την ελευθερία τους – έχοντας μετατραπεί σε «αντικείμενα παρακολούθησης», έτσι ώστε να κερδοσκοπεί η «Βιομηχανία Ασφαλείας», με έναν τζίρο δισεκατομμυρίων στις Η.Π.Α.».

Μερικά χρόνια αργότερα, το 2018, πληροφορείται κανείς πως το 8,41% των φυλακισμένων στις Η.Π.Α. στεγάζεται σε ιδιωτικές φυλακές (πηγή) – όπου ενώ χρονολογούνται από την εποχή της αποικιοκρατίας, οι σύγχρονες ιδιωτικοποιημένες εμφανίσθηκαν τη δεκαετία του 1980, με την άνοδο του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα από τον Reagan και τη Σχολή του Σικάγο.

Η άνοδος τώρα των φυλακισμένων συνδέεται με την ανάπτυξη των ιδιωτικών φυλακών – ενώ η πρώτη σύγχρονη ιδιωτική εταιρεία εγκλεισμού ήταν η «Corrections Corporation of America» (CCA) που ιδρύθηκε το 1983, γνωστή ως «Core Civic». Η πρώτη σύμβαση που ανέλαβε ήταν για τη δημιουργία μίας φυλακής στο Tennessee – ενώ σύντομα εμφανίσθηκε σε πρωτοσέλιδα εφημερίδων, όταν προσφέρθηκε να αναλάβει όλο το σύστημα φυλακών των Η.Π.Α., έναντι 200 εκ. $. Η κυβέρνηση τότε ήταν έτοιμη να συμφωνήσει, αλλά υπήρξαν μεγάλες αντιδράσεις – με αποτέλεσμα να μην τολμήσει να το κάνει.

Περαιτέρω, τα τελευταία είκοσι χρόνια η Core Civic παρουσίασε αύξηση πάνω από 500% στα κέρδη της (πηγή) – οπότε ήταν εύλογο το ενδιαφέρον πολλών άλλων ιδιωτικών εταιριών για τον κλάδο, για μία αγορά που υπολογίζεται πως το 2011 είχε τζίρο 500 δις $ (πηγή). Μεταξύ αυτών η GEO Group (το προηγούμενο όνομα της ήταν Wackenhut Securities), η Management and Training Corporation (MTC) κοκ. – ενώ πολλές εταιρίες της Wall Street ενδιαφέρονται, όπως η Wells Fargo που επένδυσε 100 εκ. $ στην GEO και 6 εκ. $ στην CCA, η Fidelity Investments, η Vanguard Group, η General Electric και η Bank of America.

Εν προκειμένω, η Core Civic διαθέτει 80.000 κρεβάτια σε 65 διαφορετικές σωφρονιστικές εγκαταστάσεις και ο όμιλος GEO 49.000 σε 57 εγκαταστάσεις – με τις περισσότερες να ευρίσκονται δυτικά και νοτιοδυτικά. Με βάση όμως μία έκθεση του αμερικανικού υπουργείου δικαιοσύνης, οι ιδιωτικές φυλακές είναι λιγότερο ασφαλείς και πιο επιρρεπείς σε ποινικές πράξεις, από ότι οι δημόσιες (πηγή) – οπότε ανακοινώθηκε το σταμάτημα της λειτουργίας τους. Εν τούτοις δεν συνέβη κάτι τέτοιο, ενώ μετά την εκλογή του προέδρου Trump οι μετοχές τους αυξήθηκαν – αφού ο γενικός εισαγγελέας του προέδρου ανέτρεψε την προηγούμενη απαγόρευση για τις ιδιωτικές φυλακές.

Υπενθυμίζουμε εδώ «το σκάνδαλο των παιδιών για μετρητά» (πηγή) – όπου εν συντομία δύο δικαστές στην Πενσυλβανία πήραν «μίζες», για την αποστολή παιδιών σε ιδιωτικές φυλακές, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα δεδικασμένο και να αποκτήσουν οι φυλακές περισσότερους «πελάτες». Καταδικάστηκαν βέβαια σε συνολικά 45,5 χρόνια φυλάκισης, αλλά το γεγονός αυτό τεκμηριώνει τις μεθοδεύσεις, καθώς επίσης το μέγεθος των συμφερόντων του κλάδου.

Ειδικότερα, όπως ο στρατιωτικός-βιομηχανικός κλάδος της χώρας δαπανά τεράστια ποσά για τη διατήρηση «λόμπι» που επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις, έτσι ακριβώς και ο κλάδος των φυλακών, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται και τα κέντρα κράτησης μεταναστών – όπου μόνο οι δύο μεγαλύτερες εταιρείες ξόδεψαν πάνω από 10 εκ. $ από το 1989 για να στηρίξουν υποψηφίους βουλευτές που διάκεινται ευνοϊκά απέναντι τους, καθώς επίσης άνω των 25 εκ. $ για την άσκηση πιέσεων (πηγή).

Συνεχίζοντας, η υποχρεωτική και μη αμειβόμενη εργασία στις φυλακές δεν απαγορεύεται από το Σύνταγμα των Η.Π.Α. – παρά το ότι αρκετοί ισχυρίζονται πως αποτελεί συνέχεια της δουλείας. Εν τούτοις οι κρατούμενοι αμείβονται, με ποσά όμως μεταξύ 0,12 $ και 0,40 $ την ώρα – ενώ ως σύνολο αποτελούν την τρίτη μεγαλύτερη ομάδα εργατικού δυναμικού στον πλανήτη. Αν και ασκούν δε κάθε είδους εργασία, συνήθως πρόκειται για χειρονακτικές, χαμηλής ειδίκευσης, βαθιά δυσάρεστες και εξαιρετικά κερδοφόρες για τις επιχειρήσεις που είναι σε θέση να επωφεληθούν – ισχυριζόμενες πως το κάνουν δήθεν για σωφρονιστικούς σκοπούς (=η εργασία απελευθερώνει).

Ο κατάλογος πάντως των επιχειρήσεων με σημαντική παρουσία, όσον αφορά την εργασία στις φυλακές, συμπεριλαμβάνει πολλά δημοφιλή ονόματα – όπως τις Whole Foods, Target, Starbucks, Victoria’s Secret, Mc Donald’s, IBM, Honda, Texas Instruments, Boeing, Intel. AT$T, BO, Wal-Mart, Nordstrom, Aram ark και Sprint. Ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση της JPay, η οποία λειτουργεί με επιτυχία ένα μονοπώλιο σχετικά με τον τρόπο, με τον οποίο οι φίλοι και η οικογένεια των κρατουμένων μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί τους – μέσα σε κάποια κρατικά συστήματα φυλακών. Η εταιρεία έχει συμβόλαια με 21 κρατικά συστήματα και με ορισμένες ιδιωτικές εγκαταστάσεις από τον Αύγουστο του 2018 – χρεώνοντας ανά ηλεκτρονικό μήνυμα, με αποτέλεσμα να κερδίζει τεράστια ποσά και οι κρατούμενοι να αποτελούν το απόλυτα αιχμάλωτο ακροατήριο της (πηγή).

Επίλογος

Οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν πολλές παγίδες (ανάλυση), ενώ είναι φανερό πως τα υπερμεγέθη, ταχέως αναπτυσσόμενα ιδιωτικά μονοπώλια παγκοσμίως έχουν τοποθετήσει στο στόχαστρο αφενός μεν τις κοινωφελείς και στρατηγικές δημόσιες επιχειρήσεις, αφετέρου όλες τις άλλες κρατικές υπηρεσίες – την Παιδεία, την Υγεία, τις φυλακές κοκ., γνωρίζοντας πόσο προσοδοφόρες μπορεί να είναι. 

Ειδικά όσον αφορά τις φυλακές, παρατηρείται πως στις ιδιωτικές αυξάνεται ο χρόνος παραμονής των φυλακισμένων, αφού όσο περισσότερο μένουν, τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη τους – ενώ είναι ασφαλής η πληρωμή τους, μέσω των φορολογουμένων. Είναι αλήθεια δυνατόν να επικρατήσουν ανάλογες συνθήκες στην Ελλάδα; Κατά την άποψη μας σίγουρα, αφού η χώρα μας είναι χρεοκοπημένη – με κυβερνήσεις-υποχείρια που δεν διστάζουν να εφαρμόσουν οτιδήποτε τους απαιτηθεί, από αυτούς που στην ουσία κυβερνούν την Ελλάδα.

Πηγή : https://analyst.gr