MOTD

Αλλαχού τα κόμματα γεννώνται διότι εκεί υπάρχουσι άνθρωποι διαφωνούντες και έκαστος άλλα θέλοντες. Εν Ελλάδι συμβαίνει ακριβώς το ανάπαλιν. Αιτία της γεννήσεως και της πάλης των κομμάτων είναι η θαυμαστή συμφωνία μεθ’ ης πάντες θέλουσι το αυτό πράγμα: να τρέφωνται δαπάνη του δημοσίου.

Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904, Έλληνας συγγραφέας

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Το μεγάλο ψέμα της μείωσης της ανεργίας

Πώς είναι δυνατό να πέφτει το ΑΕΠ και να… «αυξάνεται» η απασχόληση; 

Πώς είναι δυνατό με μικρότερο ΑΕΠ σήμερα να έχουμε και μειωμένη ανεργία; 

Ας τα δούμε τα πράγματα πιο προσεκτικά: 

Λέει ο ΣΥΡΙΖΑ πως παρέλαβε την ανεργία στο 27,4% και την κατέβασε στο 23,5%! 

Όμως, δεν λένε αλήθεια, ούτε στο πρώτο σκέλος, ούτε στο δεύτερο:

Η κυβέρνηση Σαμαρά παρέλαβε την ανεργία τον Ιούλιο του 2012 στο 25,3%.
Η ανεργία ανέβαινε συνεχώς τα προηγούμενα πέντε χρόνια (από το 2008 ως το 2012) και συνέχισε για κάποιο ακόμα διάστημα να ανεβαίνει. 

Δεν μπορεί να αντιστραφεί τέτοια τάση μέσα σε λίγους μήνες…

Έφτασε, πράγματι, στις αρχές της επόμενης χρονιάς (2013) στο 27,4%! 

Αλλά ύστερα άρχισε να υποχωρεί! 

Το 2014 ήταν χρονιά που η Ελλάδα βγήκε από την ύφεση, για πρώτη φορά από το 2008. Και η ανεργία, που είχε ήδη «φρενάρει», άρχισε πια να μειώνεται… 

Το δεύτερο και το τρίτο τρίμηνο του 2014 η Ελλάδα είχε τον ταχύτερο ρυθμό ανάπτυξης στην Ευρωζώνη! 

Και η ανεργία της έπεφτε πια όλο και ταχύτερα μέσα στο 2014… 

Με βάση τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗΣ (αλλά και της ΕΛΣΤΑΤ), το Δεκέμβριο του 2014, στο τέλος της διακυβέρνησης Σαμαρά, η ανεργία είχε πέσει στο 25,1%, ελάχιστα πιο κάτω από εκεί που την παρέλαβε η κυβέρνηση Σαμαρά δυόμιση χρόνια πριν… 

Τόσο την παρέλαβε, λοιπόν, ο Τσίπρας: 25,1%! 

Όχι 27,4 που λένε κάθε μέρα στα τηλε-παράθυρα… 

Ο Σαμαράς παρέδωσε την ανεργία χαμηλότερα απ’ ό,τι την παρέλαβε ο ίδιος (έστω και λίγο χαμηλότερα), αλλά είχε γυρίσει προς τα κάτω την τάση, ενώ η μείωση της ανεργίας επιταχυνόταν συνεχώς στο τέλος της Πρωθυπουργίας του. 

Και το σπουδαιότερο: στο τέλος του 2014, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί προέβλεπαν πια πως η ανεργία δύο χρόνια αργότερα, στο τέλος του 2016, θα είχε υποχωρήσει στο 19,5%! Και σήμερα θα ήταν ακόμα χαμηλότερα… 

Θα μπορούσε να τελειώσει το θέμα εκεί. Αλλά, δυστυχώς, το θέμα είναι σοβαρότερο. 

Πολύ σοβαρότερο… 

Γιατί επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεσε η ανεργία, έστω και «λιγότερο» απ’ όσο θα έπρεπε… 

Στην πραγματικότητα, η πραγματική ανεργία αυξήθηκε. 

Ας περάσουμε λοιπόν, στο τι έγινε μετά το 2014, επί Τσίπρα πλέον: 

Έγιναν τέσσερις «λαθροχειρίες»: 

–Πρώτον, αυξήθηκε ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Έπαψαν να εφαρμόζουν τον κανόνα «5 προς 1» (ένας προσλαμβάνεται, για κάθε 5 που συνταξιοδοτούνται) κι ακόμα προσέλαβαν μεγάλο αριθμό «συμβασιούχων» (που τώρα τους υποχρεώνουν να απολύσουν – τουλάχιστον τους «υπεράριθμους»). 

Έτσι παρέλαβε ο Τσίπρας συνολικό προσωπικό στο δημόσιο 660 χιλιάδες (ενώ ο Σαμαράς είχε παραλάβει 750 χιλιάδες) και σήμερα το έφτασε ξανά ο Τσίπρας στις 700 χιλιάδες (ενώ αν συνεχιζόταν η πολιτική Σαμαρά, θα ήταν σήμερα κοντά στις 615 χιλιάδες). 

Επί Τσίπρα, λοιπόν, απορροφήθηκαν στο Δημόσιο 85 χιλιάδες πρόσθετοι (40 χιλιάδες από αύξηση του συνολικού αριθμού, συν 45 χιλιάδες από την αντικατάσταση όσων συνταξιοδοτήθηκαν στο μεταξύ)! 

Δεν δημιουργήθηκαν θέσεις εργασίας στην πραγματική οικονομία. Απορροφήθηκαν άνεργοι στο «πελατειακό δημόσιο» και ύστερα επέβαλαν αυξημένους φόρους για να μπορούν να τους πληρώνουν… 

Πόσο στοίχισε στον Έλληνα φορολογούμενα αυτή η αύξηση της δημοσιο-ϋπαλληλίας; 

900 εκατομμύρια το χρόνο περίπου! Κάθε χρόνο… 

–Δεύτερον, έσπασαν τη διάρκεια των «προγραμμάτων μαθητείας» – κυρίως για τους νέους άνεργους και για τους μακροχρόνια άνεργους, στο ένα τρίτο! Από εξάμηνα σε δίμηνα! 

Κι έτσι τριπλασίασαν τον αριθμό όσων συμμετέχουν σε τέτοια προγράμματα… 

Επί Σαμαρά γύρω στις 60 χιλιάδες άτομα συμμετείχαν σε εξάμηνα προγράμματα (που πληρώνονται από ΕΣΠΑ). 

Τώρα συμμετέχουν τριπλάσια, δηλαδή γύρω στις 180 χιλιάδες. 

Αυτοί όμως, όλοι διαγράφονται από τους καταλόγους της ανεργίας για όλο το χρόνο! Ανεξάρτητα από το αν τα προγράμματα τους προσφέρουν «απασχόληση» για 6μηνες (όπως παλαιότερα) ή για 2 μήνες (τώρα). 

Κι έτσι συγκαλύφθηκε ένας αριθμός ανέργων περί τις 180 χιλιάδες με μια τέτοια «λογιστική αλχημεία». Είναι πραγματικά άνεργοι για 10 μήνες το χρόνο, κι εμφανίζονται ως «απασχολούμενοι» ολόκληρο το χρόνο… 

–Τρίτον, απορροφήθηκαν χιλιάδες άνεργοι σε ΜΚΟ (για τους λαθρομετανάστες). Αυτοί πληρώνονται επίσης από μη εθνικούς πόρους (συνήθως κοινοτικούς ή άλλους). Και δεν υπάρχει σαφής αριθμός εδώ… 

–Και τέταρτον, πολλές παλαιότερες μόνιμες και πλήρεις θέσεις εργασίας καταργήθηκαν και τη θέση τους πήραν νέες «ευέλικτες θέσεις απασχόλησης». Μερικής ή «εκ περιτροπής» εργασίας. 

Το ποσοστό των συνολικά απασχολούμενων σε ευέλικτες θέσεις εργασίας αυξήθηκε από το 45% στο 53% περίπου. Δηλαδή χάθηκαν στην ουσία εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, που δεν καταγράφονται (στην ανεργία)… 

Για παράδειγμα, όταν ένας εργαζόμενος του 8ωρου αντικαθίσταται από δύο εργαζόμενους του τετράωρου, αυτό εμφανίζεται ως «αύξηση» της απασχόλησης, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι… 

Κι όταν 5 εργαζόμενοι του 8ωρου αντικαθίστανται από 5 εργαζόμενους του 4ωρου, αυτό στην πραγματικότητα είναι μείωση της απασχόλησης, που όμως εμφανίζεται «αμετάβλητη»… 

Εδώ οι απώλειες σε πραγματικές θέσεις εργασίας είναι πολύ μεγάλες. 

Αλλά δεν τους μετράμε… 

(Όμως αυτό που δεν φάνηκε στην «απασχόληση» και την ανεργία, φάνηκε στα ασφαλιστικά ταμεία! Τα έσοδα των οποίων μειώθηκαν απότομα. Και χρειάστηκε να αυξηθούν υπέρμετρα οι ασφαλιστικές εισφορές…) 

Συνολικά, υπολογίζουμε μόνο τις δύο πρώτες πηγές «αλλοίωσης» της ανεργίας. 

Μόνο αυτούς που «απορροφήθηκαν» στο δημόσιο ως πελατειακά ρουσφέτια και όσους απορροφήθηκαν σε δίμηνα προγράμματα μαθητείας, αντί για εξάμηνα.

Δεν υπολογίζουμε όσους πήγαν στις ΜΚΟ και όσες πραγματικές απώλειες υπήρξαν από το γεγονός ότι «ευέλικτες» μορφές εργασίας αντικατέστησαν πλήρεις θέσεις εργασίας…

Μόνο από τις πρώτες δύο κατηγορίες, λοιπόν, έχουμε τεχνικό «φούσκωμα» της απασχόλησης – δηλαδή τεχνητή μείωση της ανεργίας κατά 220 χιλιάδες θέσεις εργασίας περίπου. Κι έτσι εμφανίζεται σήμερα μικρότερη ανεργία 4% από την πραγματική…

Η ανεργία υπολογίζεται τώρα (από την ΕΡΓΑΝΗ) στο 23,5% κι είναι τεχνητά «μειωμένη» κατά 4%! Άρα στην πραγματικότητα έχει φτάσει ξανά στο 27,5%…
Θέλετε και επιβεβαίωση:

Ας υπολογίσουμε την τωρινή ανεργία με ένα άλλο τρόπο, εντελώς διαφορετικό (να δούμε αν βρίσκουμε παρόμοιο αποτέλεσμα):

Για κάθε 1% αύξηση ή μείωση του ΑΕΠ, η απασχόληση μειώνεται η αυξάνεται αντίστοιχα κατά 0,75%…

Πράγματι, από την αρχή της ύφεσης (2016) ως τα τέλη του 2014, το ΑΕΠ της Ελλάδας μειώθηκε κατά 23% περίπου, ενώ η ανεργία αυξήθηκε στο ίδιο διάστημα (και πριν αρχίσουν οι «αλχημείες» του ΣΥΡΙΖΑ) κατά 17,3% περίπου.

Αν κάνετε τη διαίρεση βρίσκετε ακριβώς 0,75…
Στο μεταξύ, όμως, το ΑΕΠ μας υποχώρησε από τα τέλη του 2013 μέχρι σήμερα κατά 3,2% περίπου.

Άρα η πραγματική ανεργία πρέπει να αυξήθηκε κατά (0,75 x 3,2%=) 2,4%!

Άρα από το 25,1 που ήταν το Δεκέμβριο του 2014, πρέπει να βρίσκεται σήμερα στο (25,1%+2,4%=) 27,5%.

Όσο ακριβώς τη βρήκαμε προηγουμένως…

Έχουμε και την επιβεβαίωση, λοιπόν…

Το συμπέρασμα είναι ότι χάθηκαν τα τελευταία δυόμιση χρόνια 130 χιλιάδες πραγματικές θέσεις εργασίας!

Τουλάχιστον…

Και «υπέρ-αναπληρώθηκαν» από 220 χιλιάδες προσλήψεις στο δημόσιο ή πλασματική απασχόληση σε δίμηνα (αντί για εξάμηνα) προγράμματα μαθητείας.
Και τώρα υποχρεώνουν την κυβέρνηση Τσίπρα να απολύσει τους «υπεράριθμους» που προσέλαβε…

Στην πραγματικότητα, βέβαια, έχουν χαθεί πολύ περισσότερες πραγματικές θέσεις εργασίας, αν λάβουμε υπ’ όψιν τις προσλήψεις στις ΜΚΟ που επίσης τεχνητά μειώνουν την ανεργία και δεν είναι θέσεις με οποιοδήποτε μέλλον.

Ή αν λάβουμε υπ’ όψιν την «αντικατάσταση» εργαζομένων πλήρους 8ωρου από «ευέλικτους» εργαζόμενους. Αυτά δεν τα υπολογίζουμε εδώ…

Άρα, η ανωτέρω προσέγγιση είναι μόνο «χονδρική» και είναι η πιο «μετριοπαθής» δυνατή…

Μπορεί να την κάνουμε «αυστηρότερη», οπότε και η απώλεια πραγματικών θέσεων εργασίας θα αυξηθεί! Ίσως και θα υπερδιπλασιαστεί…

Κι αυτό επιβεβαιώνεται από την καθημερινή μας εμπειρία: Που βλέπουμε να κλείνουν χιλιάδες επιχειρήσεις γύρω μας…

Αλλά και από το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι τα τελευταία δυόμιση χρόνια είχαμε πρόσθετη ύφεση, το ΑΕΠ μειώθηκε, άρα και η ανεργία – αναπόφευκτα – αυξήθηκε!

Ο Τύπος πρέπει να τα ψάξει αυτά τα στοιχεία από μόνος του.

Ανεξαρτήτως του τι λέει η εκάστοτε αντιπολίτευση ή η κυβέρνηση…

Αυτή είναι η δουλειά του! Όχι να αφήνει τους κυβερνώντες να κανοναρχούν την προπαγάνδα τους…

Και βεβαίως, η Αντιπολίτευση από την πλευρά της, οφείλει να αρχίσει να τα λέει κάποτε αυτά.

Όχι να προσπαθούν να μας πείσουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, πως σε δυόμιση χρόνια ύφεσης… αυξήθηκε η απασχόληση και κανείς να μη τους διαψεύδει! 

Θ.Κ

Πηγή : analitis.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου