Του Γιώργου Κράλογλου
Πριν 20 χρόνια, για πρώτη φορά, οι θάνατοι ήταν περισσότεροι από τις γεννήσεις κατά 25 άτομα. Τρομάξαμε… αλλά το ξεχάσαμε.
Το 2000 είχαμε 1800 θανάτους πάνω από τις γεννήσεις αλλά το προσπεράσαμε. Σήμερα η διαφορά φθάνει τις 17.000!!! Είναι άραγε άσχετο το γεγονός ότι στο 2013, εκτός του 1.500.000 ανέργων, φθάσαμε στους 405.000 εργαζόμενους με μισό μισθό και τετράωρη εργασία;
Σήμερα που η Ελλάδα, υποτίθεται, ότι πατάει το κατώφλι της εξόδου από την κρίση 405.000 εργαζόμενοι με κανονικό μισθό και 8ωρο (μέχρι το 2010) έχασαν μισό μισθό (οι περισσότεροι και την ασφάλισή τους) γιατί δέχθηκαν το 4ωρο ώστε να μην απολυθούν.
Αυτή η νέα κατηγορία ανέργων (γιατί δεν μπορεί να λέγεται εργαζόμενος ο απασχολούμενος μόνο 4ωρα) στις αρχές του 2013 αριθμούσε 300.000 άτομα και στο τέλος προστέθηκαν άλλα 105.000 άτομα!!!
Πρόκειται (κατά την άποψή μου) για «αιχμάλωτους» τις ιδιωτικής αγοράς του 2014 αφού το 2008 τα 4ωρα με τους μισούς μισθούς δεν ξεπερνούσαν τα 10.000 άτομα από τα οποία τα 5.000 δούλευαν έτσι μόνο με δική τους επιλογή.
Τους χαρακτηρίζω δε «αιχμαλώτους» για να μην τους κατατάξω στο δουλεμπόριο αφού αναγκάζονται να χάσουν τον μισό μισθό και την ασφάλισή τους (οι πιο πολλοί) έχοντας στα μάτια τους την εξής εικόνα τρόμου.
Στους 1.500.000 ανέργους οι 650.000 είναι ηλικίας μέχρι 30 ετών και 300.000 από 30 μέχρι 45 ετών. Οι πτυχιούχοι επιστήμονες και τεχνικοί που έχουν μεταναστεύσει και ζητούν εργασία εκτός Ελλάδος ξεπερνούν τις 300.000.
Βλέπουν ακόμη ότι 750.000 οφειλέτες στον ΟΑΕΕ, στο ΙΚΑ και στον ΟΓΑ κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς ασφάλιση καθώς βγήκαν ήδη από την περίθαλψη 270.000 οφειλέτες του πρώην ΤΕΒΕ που χάνουν, επίσης, τα σπίτια τους και κινδυνεύουν και με φυλακή.
Είναι συνεπώς εκτός πραγματικότητας και πάσης λογικής η σύγκριση της ανησυχητικής υπογεννητικότητας στην Ελλάδα με τους λόγους και τις αιτίες της υπόλοιπης Ευρώπης όταν η φτώχεια και η έλλειψη προοπτικής στα νέα παιδιά είναι πλέον καθεστώς που δύσκολα ανατρέπεται.
Είναι ακόμη πολιτική εγκληματική σκοπιμότητα να περιορίζουμε τους ανέργους στο 1.500.000 όταν έχουμε και πάνω από 400.000 άτομα που ζούνε με 4ωρα και με την καθημερινή απειλή της απόλυσης.
Είναι τέλος μάταιο να μιλάμε για σωτηρία των ανέργων όταν 300.000 μικρομεσαίοι ετοιμάζονται για λουκέτο αφού η μόνη ρύθμιση που θα ισχύσει τελικά είναι να τους χώνουν φυλακή και για χρέη 5.000 ευρώ.
Μόνο ένα άτομο να απολύσουν οι μικρομεσαίοι που θα βάλουν λουκέτο φθάνει για να πλησιάσουμε τα 2.500.000 πραγματικούς άνεργους στην χώρα που δεν πρόκειται να βρουν κανονική δουλειά αλλά μόνο ημιαπασχόληση και συμφωνίες για μισθούς… όπου πιάσεις τον εργοδότη.
Την ίδια ώρα η ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ πανηγύριζαν για την συμφωνία των 510 ευρώ και η κυβέρνηση το ίδιο, διαπιστώνοντας αύξηση κατά 7% των ασφαλίσεων (τον προηγούμενο χρόνο) επειδή έβαλε σε εφαρμογή τον μπαμπούλα των προστίμων για τους ανασφάλιστους.
Αλλά αυτοί που ασφαλίσθηκαν, παρουσιάζοντας την αύξηση, δεν είναι νέες προσλήψεις.
Είναι ασφάλιση ανασφάλιστων (που έκρινε έτσι ο εργοδότης) αλλά με χρήματα που έβγαλε από τα υποχρεωτικά τετράωρα και το κόψιμο του μισού μισθού άλλων εργαζομένων της ίδιας επιχείρησης!!!
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν υπάρχει προοπτική να αλλάξει αυτή η εικόνα είτε με την σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ είτε με τους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ είτε με τους ακροδεξιούς είτε τέλος με τα ποτάμια και τα γιοφύρια…
Η εικόνα δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε από την σημερινή κυβέρνηση ούτε από την διάδοχό της. Γιατί επενδύσεις σημαίνουν κίνητρα και ως κίνητρα νοούνται μόνο τα φορολογικά.
Αλλά στην Ελλάδα είναι αδύνατον να υπάρξουν φορολογικά κίνητρα όσο οι φόροι αιμοδοτούν το κράτος για να πληρώνονται οι κομματικοί κρατικοί υπάλληλοι.
Ποιος θα το αλλάξει αυτό;
Οι Σαμαράς, Βενιζέλος, Στουρνάρας και Μητσοτάκης που προκάλεσαν φτωχοποίηση για να το συντηρήσουν;
Θα το αλλάξει ο κ. Τσίπρας όταν η πλειοψηφία των συντρόφων του είναι σκέτο κράτος και τίποτε άλλο;
Επειδή λοιπόν δεν υπάρχει ουδείς ηλιθιότερος του Έλληνος για να πληρώνει φόρους, από την υποβολή της αιτήσεως λειτουργίας της επιχειρήσεως, ξεχάστε επενδύσεις στην Ελλάδα πριν εξαθλιωθεί πλήρως ώστε να αποδεχθεί οποιεσδήποτε προϋποθέσεις εξαγορών και επενδύσεων.
Αλλά και αυτοί που μιλούν για «κρυφές» επενδύσεις και «κρυφούς» επενδυτές που δήθεν έχουν ξεχωρίσει την Ελλάδα ας μην τους περιμένουν πριν το 2020.
Γιατί πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσει το πολιτικό κλίμα και στην συνέχεια το οικονομικό.
Και αυτό θα χρειαστεί μια τετραετία μετά τις βουλευτικές εκλογές.
Τότε όμως το εργατικό δυναμικό θα είναι μόνο οι μετανάστες η ασφάλιση των οποίων ( στο ΙΚΑ) αυξήθηκε το 2013 κατά 11%.
Οι προσφερόμενοι προς εργασία ιθαγενείς-Έλληνες θα είναι μόνο άνω των 50 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου