«Να μη χαθούν όσα με τόσο κόπο πετύχαμε.», αυτό θα είναι το νέο, εκβιαστικού χαρακτήρα, δίλημμα που θα προτάξουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές. Η σχετική δήλωση του κ. Βενιζέλου σε συνδυασμό με…τις χθεσινοβραδινές δηλώσεις του κ Σαμαρά σύμφωνα με τις οποίες: «η δοκιμασία της χώρας φτάνει κοντά στο τέλος και βγαίνουμε οριστικά από την κρίση» συνθέτουν την επαναδιατύπωση των διλημματικών στρατηγικών με κορυφαίο το, «εμείς ή η χρεωκοπία».
Στην πραγματικότητα , ακόμα και σε αυτό , ούτε ο κ. Σαμαράς ούτε ο κ. Βενιζέλος ήταν πρωτότυποι. Απλώς λειτούργησαν ως καλοί αντιγραφείς. Είχε προηγηθεί , ο κ. Παπανδρέου ο οποίος κατά την διάρκεια των τελευταίων δημοτικών και περιφερειακών εκλογών είχε χαρακτηρίσει την λαϊκή ετυμηγορία ως δημοψήφισμα για τον ίδιο και την πολιτική του Μνημονίου που είχε σύρει την χώρα. Φυσικά , ακόμα παλαιότερα , οι «πολιτικοί» πρόγονοι του κ. Κουβέλη είχαν προβάλλει το περίφημο «Καραμανλής ή τανκς» που νομιμοποίησε τις πολιτικές θέσεις που είχαν τότε διατυπώσει για επιλεκτικές συμμαχίες με την ΝΔ της εποχής εκείνης.
Υπό το πρίσμα αυτό , η εμφάνιση πρωτογενούς πλεονάσματος ήταν το απαραίτητο συστατικό προκειμένου να τεκμηριωθεί η «θεωρία του τέλους». Τα εκλογικά επιτελεία των δύο κομμάτων της συμπολίτευσης από το περασμένο φθινόπωρο ξεκίνησαν να καλλιεργούν την εικόνα της εξόδου της χώρας από τα Μνημόνια. Προκειμένου να το πετύχουν ήταν απαραίτητη τόσο η επινόηση του πρωτογενούς πλεονάσματος όσο και οι θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης.
Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο ήταν οι μοναδικές «παροχές» που θα μπορούσαν να επιτρέψουν οι δανειστές και κυρίως οι γερμανοί, καθώς ένα σενάριο επιτυχίας σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει χαλάρωση της δημοσιονομικής πολιτικής και των «μεταρρυθμίσεων» που καθορίζουν τις δικές τους κόκκινες γραμμές. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημάνουμε ότι τόσο το πλεόνασμα όσο και η ανάπτυξη στην πραγματικότητα είναι στατιστικές επινοήσεις προσωρινού χαρακτήρα οι οποίες μπορούν να ανατραπούν.
Η μοναδική περίπτωση , που θα μπορούσε να ανατρέψει το σενάριο της «εικονικής εξόδου από την κρίση» θα ήταν το ενδεχόμενο μίας εφ όλης της ύλης διαπραγμάτευσης για το χρέος. Στην περίπτωση αυτή , οι δανειστές θα έπρεπε να εμφανίσουν τις πραγματικές τους σκέψεις για το ελληνικό ζήτημα .
Υπό το πρίσμα αυτό η μετάθεση της συζήτησης για την διαχείριση του υπέρογκου ελληνικού δημόσιου χρέους βόλευε και τις δύο πλευρές αφού δεν θα χρειάζονταν να δημοσιοποιηθούν οι «υπόγειες διαπραγματεύσεις» που αφορούν στο νέο μνημόνιο και οι αντιρρήσεις που ήδη έχουν διατυπώσει οι εκπρόσωποι των δανειστών περί οικονομικού αδιεξόδου της χώρας.
Οι χειρισμοί που έγιναν προκειμένου να υπογραφεί η νέα συμφωνία με τους δανειστές , ήταν μία σχετικά εύκολη μεθόδευση για τους δύο πολιτικούς οι οποίο τα τελευταία χρόνια δεν έδειξαν να έχουν ιδιαίτερη δυσκολία στον χειρισμό ανάλογων υποθέσεων . Η θεαματική μεταστροφή του κ. Σαμαρά από το Ζάππειο Ι στις δηλώσεις υπακοής αλλά και η γενικότερη στάση του κ. Βενιζέλου είναι οι πιο χειροπιαστές αποδείξεις για την ευκολία και των δύο να αλλάζουν… γνώμες.
Από την άλλη πλευρά , ο έλεγχος που ασκούν στα περισσότερα ΜΜΕ της χώρας θα τους εξασφάλιζε την προβολή του «σεναρίου επιτυχίας». Αυτή ήταν μία σχετικά απλή υπόθεση αφού το μόνο που χρειάζονταν θα ήταν η υποβάθμιση των νέων συμφωνιών με την τρόικα που φέρνει τα ασφαλιστικά ταμεία σε πλήρες οικονομικό αδιέξοδο, εξαφανίζει κλάδους της ελληνικής οικονομίας και απλοποιεί το πλαίσιο των απολύσεων τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα της οικονομίας.
Ενδεικτικά άλλωστε είναι τα σημερινά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που στηρίζουν τις κυβερνητικές επιλογές και τα οποία κινούνταν μεταξύ του «Τέλος στην Λιτότητα» και στην «Επανεκκίνηση».
Οι μικροπολιτικές αυτές μεθοδεύσεις , ουσιαστικά έχουν χρονικό ορίζοντα τουλάχιστον ενός χρόνου καθώς και οι δύο αρχηγοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι μπορούν να εξασφαλίσουν άνετα την κοινοβουλευτική πλειοψηφία τόσο εξαιτίας των εξελίξεων στην Χρυσή Αυγή όσο και στην απροθυμία των βουλευτών τους να ανατρέψουν την σημερινή Κυβέρνηση. Όσον αφορά στην αντιπολίτευση , αυτή έχοντας πιστέψει στην θεωρία του «σάπιου μήλου» θεωρεί ότι ο χρόνος κυλά υπέρ της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου