Gold Switzerland: Σκεφτείτε το αδιανόητο, το δολάριο αργά αλλά σταθερά πεθαίνει - Οι ΗΠΑ χάνουν τη Σαουδική Αραβία

Καθ' όλη τη διάρκεια του 2022 και του 2023, η Gold Switzerland προειδοποιούσε για τον «ελάχιστο σεβασμό» που τρέφει πλέον η Σαουδική Αραβία στις ΗΠΑ…  

Από την πρώτη ημέρα οπλοποίησης του κατά μιας μεγάλης δύναμης όπως είναι η Ρωσία, κατέστη παραπάνω από προφανές πως το αμερικανικό νόμισμα θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα προς την κατάρρευσή του.
 

Πλέον, βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής ενώ η αποδολαριοποίηση τείνει να εξελιχθεί σε τάση.
 

Σύμφωνα λοιπόν με την Gold Switzerland, αυτή θα ήταν μια σταδιακή διαδικασία, όπως ο αργός αλλά σταθερός θάνατος της αγοραστικής δύναμης του δολαρίου από τότε που ο αμερικανός πρόεδρος Nixon εγκατέλειψε τον κανόνα του χρυσού το 1971.
 

Αλλά όπως θα ανακαλύψουμε παρακάτω, αυτή η διαδικασία συμβαίνει πιο γρήγορα από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε, και όλα αυτά προμηνύονται πολύ καλά για τον φυσικό χρυσό, αλλά όχι τόσο καλά για το δολάριο...

Κακώς δρώντες, κακές πολιτικές, προβλέψιμα μοτίβα

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει ο κόσμος που παραπλανάται από τα μέσα ενημέρωσης για τον Putin, η οπλοποίηση του δολαρίου αποτέλεσε την έναρξη της προβλέψιμης καταστροφής του.
 

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι νεοσυντηρητικοί της Ουάσιγκτον τραβούν αναλόγως τα ολοένα και πιο ορατά νήματα της μαριονέτας που λέγεται Biden.
 

Εν ολίγοις, η σκοτεινή κατάσταση για την οποία προειδοποίησε ο Mike Lofgren δεν είναι μόνο σκοτεινή, αλλά και επικίνδυνα… λανθασμένη.
 

Αυτοί οι πολιτικοί οπορτουνιστές έχουν ξεχάσει ότι η σοφία έγκειται περισσότερο στην οικονομική ισχύ, και όχι τόσο στη στρατιωτική, γι' αυτό τα κατεστραμμένα έθνη οδηγούν τη χώρα τους σε μια κατάσταση μόνιμης καταστροφής πριν από κύκλους πολέμου και πληθωρισμού που καταστρέφουν τα εγχώρια νομίσματα - Ακούγεται οικείο; διερωτάται η Gold Switzerland.
 

Επίσης, σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, οι κυρώσεις του Biden είναι κωμικές, δεδομένου ότι το πρώην αφεντικό του κατανοούσε ξεκάθαρα τους κινδύνους μιας τέτοιας πολιτικής για το δολάριο ήδη από το 2015: Οι μυωπικές και, προφανώς, ανόητες κυρώσεις εναντίον του Putin απλώς έφεραν τη Ρωσία και την Κίνα πιο κοντά, ενώ τα BRICS+ άρχισαν να διαχειρίζονται όλο και περισσότερο χρυσό για πετρέλαιο.
 

Ή για να ειπωθεί πιο ωμά, το σχέδιο της Ουάσιγκτον να αποδυναμώσει το ρούβλι απλώς έθεσε το δολάριο σε θανάσιμο κίνδυνο.

Πετροδολάριο…

Καθ' όλη τη διάρκεια του 2022 και του 2023, η Gold Switzerland προειδοποιούσε για τον «ελάχιστο σεβασμό» που τρέφει πλέον η Σαουδική Αραβία στις ΗΠΑ.
 

Στον απόηχο των εξασθενημένων διμερών σχέσεων, η κατάρρευση του πετροδολαρίου ήταν αναπόφευκτη.
 

Τρεις ημέρες μετά τα Χριστούγεννα, η Wall Street Journal ομολόγησε αυτό που παρακολουθούσε από το 2015 ο επικεφαλής της παγκόσμιας στρατηγικής εμπορευμάτων της JP Morgan, δηλαδή ότι περίπου το 20% του παγκόσμιου πετρελαίου που αγοράστηκε και πωλήθηκε το 2023 ήταν σε νομίσματα διαφορετικά από το δολάριο.
 

Επί του παρόντος, αυτό συμβαίνει επειδή δύο έθνη πολύ εξοικειωμένα με τις αμερικανικές κυρώσεις -δηλαδή, το Ιράν και η Ρωσία- έχουν απλώς πολύ πετρέλαιο και έχουν αυξήσει τις πωλήσεις πετρελαίου τους σε εναλλακτικά νομίσματα βρίσκοντας πρόθυμους αγοραστές όπως η Κίνα και η Ινδία.

Πόσο χειρότερα;

Δεδομένου του γρήγορου ρυθμού των ποσοστών διαπραγμάτευσης πετρελαίου εκτός του δολαρίου, το επόμενο ερώτημα είναι πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει η κατάσταση;
 

Η σύντομη απάντηση είναι: Πολύ χειρότερα.
 

Το Ιράν και η Ρωσία, για παράδειγμα, παίζουν σκληρά μπάλα - αλλά τι θα συμβεί εάν η Σαουδική Αραβία, η οποία είναι πλέον μέλος των BRICS αποφασίσει να κοιτάξει περισσότερο ανατολικά παρά δυτικά τα επόμενα χρόνια;
 

Οι ολοένα και πιο ανοιχτές σχέσεις της Σαουδικής Αραβίας με τον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης και τη Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα BRICS υποδηλώνουν ότι σε αντίθεση με τα πρώην κράτη που προσπάθησαν να πουλήσουν πετρέλαιο εκτός του δολαρίου (Ιράκ και Λιβύη), ο Σαουδάραβας διάδοχος φαίνεται πολύ λιγότερο φοβισμένος και πολύ πιο ισχυρός σε σχέση με τον Σαντάμ Χουσεΐν ή τον Μουαμάρ Καντάφι…
 

Με άλλα λόγια, από τη στιγμή που οι ΗΠΑ όπλισαν το δολάριο, δεν υπήρχε γυρισμός, καθώς τα κράτη που ήταν φιλικά ή όχι και τόσο φιλικά προς τις ΗΠΑ δεν θα εμπιστεύονταν ποτέ ένα μη ουδέτερο αποθεματικό νόμισμα.
 

Η σπασμένη εμπιστοσύνη έχει καταστήσει το άλλοτε ανεκτό δολάριο λιγότερο ανεκτό και, σαν τζίνι που δεν μπορεί να ξαναμπεί ποτέ ξανά στο μπουκάλι, δεν θα γίνει ποτέ ξανά αξιόπιστο, πράγμα που σημαίνει ότι η ζήτηση για αυτό δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια.

Τι γίνεται όμως με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το δολάριο Σαουδικής Αραβίας;

Οι υπερασπιστές του πετροδολαρίου (και επομένως η θεωρία του milkshake) θα επισημάνουν δικαίως ότι τόσο το ριάλ Σαουδικής Αραβίας όσο και το ντιρχάμ των ΗΑΕ είναι συνδεδεμένα με το δολάριο, γεγονός που υποδηλώνει ότι και οι δύο αυτές μεγάλες δυνάμεις έχουν συμφέρον από ένα ισχυρό αμερικανικό νόμισμα.
 

Πρέπει επίσης να παραδεχτούμε ότι οι ρωσικές πετρελαϊκές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν προβλήματα ρευστότητας αφ' ης στιγμής δέχονται πληρωμές σε ινδικές ρουπίες και κινεζικό γιουάν, νομίσματα τα οποία δεν είναι τόσο ισχυρά όσο το USD, το οποίο παρά τα αδύναμα πόδια του εξακολουθεί να είναι το καλύτερο άλογο στην αγορά.
 

Οπότε, ναι, το ριάλ και το ντιρχάμ είναι και τα δύο συνδεδεμένα με το δολάριο, αλλά, όπως παρατήρησε πρόσφατα ο Luke Gromen, αυτό ισχύει μόνο «...προς το παρόν».
 

Ο Gromen υποστηρίζει ότι οι περισσότεροι επενδυτές υποτιμούν την πιθανότητα τόσο τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όσο και οι Σαουδάραβες να αποσυνδέσουν τα νομίσματά τους από ένα αποδυναμωμένο δολάριο και να επανασυνδέσουν «την ενέργειά τους με τον χρυσό…
 

Ο Brent Johnson αντικρούει ένα τέτοιο επιχείρημα υπενθυμίζοντάς μας ότι ο ΟΠΕΚ σκέφτηκε να διακόψει τη σχέση του με το δολάριο το 1975 αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ.
 

«Αλλά όπως ο Gromen, θα υποστήριζα ότι δεν βρισκόμαστε πια στο 1975 (ή στο Κάνσας)» υποστηρίζει ο αναλυτής της Gold Switzerland.
 

Πολλά έχουν αλλάξει, συμπεριλαμβανομένης της δυσπιστίας προς το δολάριο μετά τις κυρώσεις, την επακόλουθη άνοδο των BRICS+, το ποσοστό των όγκων πετρελαίου που διαπραγματεύονται εκτός του δολαρίου και την φθίνουσα πορεία της νομισματικής και εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια.
 

Και όπως ο Gromen, πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι ακόμη και ο υπαινιγμός μιας περικοπής της σύνδεσης του ΟΠΕΚ το 1975 από το δολάριο οδήγησε την τιμή του χρυσού 5 φορές πάνω σε μια περίοδο μικρότερη των πέντε ετών.
 

Αυτό εξηγεί γιατί η Fed εκείνη την περίοδο αύξησε τα επιτόκια από 5,25% σε πάνω από 18%: για να κάνει το δολάριο πιο ελκυστικό για τον ΟΠΕΚ.

Αμερικανικό χρέος

Εν προκειμένω πρέπει να σημειωθεί πως το αμερικανικό χρέος ξεπερνά και επίσημα πλέον τα 34 τρισεκατομμύρια δολάρια, συνεπώς η Fed δεν μπορεί πλέον να αυξήσει τα επιτόκια, διότι διαφορετικά το ήδη δυσβάστακτο κόστος εξυπηρέτησής του θα γίνει εξωπραγματικά δύσκολο.
 

Ως εκ τούτου, ο πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Jerome Powell δεν μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα του προκατόχου του Volker, δηλαδή να αυξήσει τα επιτόκια για να κάνει το αμερικανικό νόμισμα ξανά ελκυστικό.
 

Ή εκπεφρασμένο πιο απλά, το δολάριο, όπως και η «στριμωγμένη» Fed, εξαντλείται τόσο από αξιοπιστία όσο και από επιλογές.
 

Οι επιπτώσεις του οπλισμένου δολαρίου δεν είναι τίποτα λιγότερο από καταστρεπτικές.
 

Μην αισθάνεστε άνετα με τα χαμηλότερα επιτόκια και τον νικημένο πληθωρισμό…
Έτσι, παρά τις πρόσφατες και ανοιχτά απεγνωσμένες προσπάθειες της FOMC να προβλέψει μειωμένους συντελεστές κηρύσσοντας παράλληλα τη νίκη επί του πληθωρισμού (αφού δημιουργήσαμε μια αποπληθωριστική, αλλά μη αναφερθείσα και αυξανόμενη ύφεση), η Gold Switzerland προβλέπει απομάκρυνση από τα αμερικανικά ομόλογα (UST) και ως εκ τούτου αύξηση των αποδόσεων, όπερ σημαίνει αύξηση των επιτοκίων.

Τέτοιες αυξήσεις επιτοκίων που καθορίζονται από την αγορά ομολόγων (και όχι από τη Fed) θα έρθουν σε σύγκρουση με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου των ΗΠΑ που προβλέπει έκδοση ομολόγων 20 τρισεκ. δολ. τα επόμενα 10 χρόνια.
 

Αυτό θα είναι μια τέλεια καταιγίδα περισσότερων εκδόσεων που θα τελούν σε σύγκρουση με τα ακόμη υψηλότερα επιτόκια και ως εκ τούτου τα υψηλότερα κόστη εξυπηρέτησης χρέους, το οποίο με τη σειρά του θα καταστεί δυνατόν να πληρωθεί μόνο εάν η Fed εκτυπώσει περισσότερα τρισεκατομμύρια δολάρια από τον αέρα.

 
Περιττό να ειπωθεί ότι μια τέτοια αναπόφευκτη τεχνητή ρευστότητα (δηλαδή, QE όσο δεν πάει) θα οδηγήσει σε περαιτέρω υποτίμηση του ήδη υποβαθμισμένου δολαρίου (πολύ καλό για τον χρυσό…).

Πηγή : www.bankingnews.gr