Τα ελληνικά αδιέξοδα και ο νόμος του Okun

Το τρίτο μεγάλο αδιέξοδο είναι το κοινωνικό, αφού διαπιστώνεται πως οι Έλληνες έχουν σκύψει υποταγμένοι το κεφάλι, αποδεχόμενοι τον υποβιβασμό τους σε Πολίτες δεύτερης κατηγορίας – ενώ η ανεργία είναι αδύνατον να μειώνεται κατά τον οικονομολόγο, ταυτόχρονα με τη μείωση του ΑΕΠ.

«Η Ελλάδα δεν έχει βιώσιμο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, δεν έχει βιώσιμα πρωτογενή πλεονάσματα, δεν έχει βιώσιμο ασφαλιστικό, δεν έχει βιώσιμο κοινωνικό κράτος, δεν έχει βιώσιμο δημόσιο τομέα, δεν έχει βιώσιμο φορολογικό σύστημα, δεν έχει βιώσιμο πολιτικό σύστημα, δεν έχει βιώσιμο παραγωγικό μοντέλο και δεν διαθέτει ούτε βιώσιμες τράπεζες» (πηγή)

Η οικονομική ιστορία του Εθνικοσοσιαλισμού

Επειδή οι νικητές γράφουν πάντοτε την ιστορία, σπάνια αναφέρεται κανείς σε εκείνους τους οικονομολόγους που διαχειρίσθηκαν τη γερμανική οικονομία μετά την άνοδο του Χίτλερ – γεγονός που θεωρούμε λάθος, αφού έτσι χάνεται σημαντική εμπειρία.

«Έχοντας αναφερθεί στο παρελθόν στην οικονομική θεωρία του εθνικοσοσιαλισμού, με δύο ανάλογα κείμενα, θεωρήσαμε σωστό να την ανανεώσουμε/συμπτύξουμε, για να έχουν μία καλύτερη εικόνα αυτοί που ενδιαφέρονται – πιστεύοντας επί πλέον πως η σημερινή πολιτική της Γερμανίας, ο ορθολογικός φιλελευθερισμός, η οποία διαφέρει από όλα τα άλλα κράτη, αποτελεί μία σύγχρονη συνέχεια του παρελθόντος«.

Το 50% των Κυπρίων λένε πως δεν έχουμε ωφεληθεί από Ε.Ε.

Πιο σημαντικό ρόλο στο ευρωκοινοβούλιο επιθυμούν οι Κύπριοι , σύμφωνα με την τελευταία σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης «Parlameter 2017». 

Συγκεκριμένα, στο ερώτημα στο πως κρίνουν την συμμετοχή της χώρας τους στην ΕΕ οι Κύπριοι πολίτες απάντησαν πως την κρίνουν ως ‘κάτι καλό’ κατά 35% (αύξηση κατά 1% σε σχέση με το περσινό Ευρωβαρόμετρο) και ως ‘κάτι κακό’ μόλις κατά 19%. Το 45% απάντησε ουδέτερα λέγοντας πως την κρίνουν ‘ούτε ως κάτι καλό, ούτε ως κάτι κακό’. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος απαντήσεων της ΕΕ στο ίδιο ερώτημα έχει ως εξής: 57% ‘κάτι καλό’, 12% ‘κάτι κακό’ και 28% ‘ούτε κάτι καλό, ούτε κάτι κακό’. 

Κόλαφος για την ΕΕ η έρευνα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου: 77% των Ελλήνων θεωρούν ότι τους κατέστρεψε οικονομικά

Kόλαφος είναι για την ΕΕ τα αποτελέσματα της πανευρωπαϊκής έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όπου μόνο το 23% των Ελλήνων πιστεύει ότι η ΕΕ συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη. 

Αντίθετα το 36% των Ευρωπαίων θεωρούν πως η Ένωση συνεισφέρει στην οικονομική ανάπτυξη. Πάντως και αυτό το ποσοστό χαμηλό είναι. Είναι πλειοψηφία πλέον στην Ευρώπη αυτοί που πιστεύουν ότι η ΕΕ δεν θα έπρεπε να υφίσταται τουλάχιστον με την σημερινή της μορφή.

Γιατί αποτυγχάνουν τα Μνημόνια; Γιατί πρέπει να επιστρέψουμε στο Εθνικό Νόμισμα

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Στο κείμενο που ακόλουθη εξηγείται με απλό και σαφή τρόπο γιατί αποτυγχάνει η εφαρμογή των μνημονίων στη χώρα μας και γιατί είναι επιβεβλημένη η επάνοδος της οικονομίας της χώρας στο Εθνικό Νόμισμα.

Εισαγωγή Μεθοδολογίας 

Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) μπορούμε να το δούμε από την πλευρά της Εθνικής Δαπάνης και από την πλευρά του Εθνικού Εισοδήματος. Η Εθνική Δαπάνη είναι εκείνη που καθορίζει το Εθνικό Εισόδημα. 

Αν το δούμε από την πλευρά των δαπανών τότε: 

Ο κινεζικός εθνικοσοσιαλισμός

Η Κίνα προσπαθεί απεγνωσμένα να εξισορροπήσει τον κοινωνικό αποκλεισμό από τον υπόλοιπο πλανήτη και το μαρξισμό, με την οικονομική απελευθέρωση – ενώ αυτό που της έχει ουσιαστικά απομείνει, όσον αφορά τον κομμουνισμό, είναι μόνο το ισχυρό και μονοκομματικό κράτος.

Άποψη

Από αρκετό καιρό τώρα οι Ασιάτες παρακολουθούν με έκπληξη αυτά που συμβαίνουν την Ευρώπη, αδυνατώντας μεταξύ άλλων να κατανοήσουν τις πολιτικές της απέναντι στα μεταναστευτικά ρεύματα – τα οποία, σε συνδυασμό με τις τρομοκρατικές επιθέσεις, αυξάνουν τους κινδύνους που απειλούν την ασφάλεια των Πολιτών. Εκτός αυτού, τα υψηλά δημόσια χρέη των ευρωπαϊκών κρατών, καθώς επίσης τα προβλήματα ανάπτυξης τους, δίνουν την εντύπωση πως η Δημοκρατία και ο Φιλελευθερισμός δεν είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν με τα προβλήματα της εποχής – θεωρώντας τον κινεζικό καπιταλισμό, ο οποίος είναι μία μορφή σύγχρονου εθνικοσοσιαλισμού, πολύ πιο αποτελεσματικό.

Η συνέχεια της ελληνικής τραγωδίας

Η Ελλάδα μετατρέπεται σταδιακά σε χώρα της LIDL – με τις ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται να οδηγούν τις ελληνικές, ιδίως τους παραγωγούς, είτε στην εξαγορά τους, είτε στη χρεοκοπία 

Άρθρο 

Η Ελλάδα βάλλεται πλέον από παντού, αποτελώντας στόχο για ότι μπορεί να φανταστεί κανείς. Για παράδειγμα, όλοι αναφέρουν πως οι ικανότεροι και οι αποτελεσματικότεροι Έλληνες εγκαταλείπουν μαζικά τη χώρα τους – οπότε εύλογα προκύπτει ο συνειρμός, σύμφωνα με τον οποίο όλοι εμείς που παραμένουμε στην Ελλάδα δεν είμαστε ούτε ικανοί, ούτε αποτελεσματικοί, αφού διαφορετικά θα φεύγαμε! 

Το μέλλον της Ελλάδας

Εάν δεν εκμεταλλευθούμε έγκαιρα τις γεωπολιτικές συγκυρίες, καθώς επίσης εάν δεν αντιδράσουμε όλοι μαζί, τότε η πατρίδα μας θα μετατραπεί σε μία μαύρη τρύπα στο χάρτη – σε μία πολυπολιτισμική περιοχή που οι ιθαγενείς θα αποτελούν την εξαθλιωμένη μειονότητα, ενώ δεν θα έχει καμία σχέση με τη σημερινή.

Άποψη

Κατά την άποψη μου η ενασχόληση με τις εκλογές, με το ποιό κόμμα δηλαδή θα αποτελέσει την επόμενη κατοχική κυβέρνηση της Ελλάδας, τη χειρότερη όλων στην ιστορία μας όπως προβλέπεται, αποτελεί το άκρον άωτο της ανοησίας – ειδικά όταν μπορεί κανείς εύκολα να υποθέσει το μέλλον της χώρας μας, διαθέτοντας τα εξής πολύ ασφαλή κριτήρια:

Σενάριο καταστροφής από ΔΝΤ με φόντο το υπέρογκο χρέος των G20

Πάνω από τα επίπεδα του 2007, δηλαδή πριν το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, και συγκεκριμένα στα 135 τρισ. δολάρια, εκτοξεύθηκε στα τέλη του 2016 το χρέος των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, με το ΔΝΤ να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία μπορεί να πυροδοτήσουν μια νέα παγκόσμια κρίση.

Χρέη και τράπεζες εκτός ελέγχου

Η Ελλάδα αποτελεί μόνο τη μικρή κορυφή ενός δυσθεώρητου παγόβουνου, έχοντας χρέη μόλις 325 δις € έναντι 135 τρις $ των G20 – ενώ η κατάσταση είναι τόσο άσχημη, ώστε να προτείνεται ακόμη και η δήμευση ιδιωτικών ακινήτων για να μη χαθεί ο έλεγχος και να μην απειληθεί η ειρήνη (ακουστικό).

Άρθρο 

Τα τεράστια βουνά χρεών που συσσωρεύονται στον πλανήτη (135 τρις $ στις χώρες των G20, τα οποία αντιστοιχούν στο 235% του ΑΕΠ τους), απειλούν σε μεγάλο βαθμό το τραπεζικό σύστημα – ιδιαίτερα τις εννέα μεγαλύτερες δυτικές τράπεζες, εκ των οποίων δύο στη Μ. Βρετανία και από μία στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Ιταλία. Σε συνδυασμό δε με τα κόκκινα δάνεια (περί το 1 τρις € στην Ευρώπη, εκ των οποίων τα 350 δις € στην Ιταλία και τα 100 δις € στην Ελλάδα, ενώ στην Ισπανία δεν είναι καθόλου αμελητέα), κυρίως όμως με τη μειωμένη κερδοφορία των τραπεζών λόγω των μηδενικών επιτοκίων, αποτελούν μία τεράστια βραδυφλεγή βόμβα – η οποία αργά ή γρήγορα θα εκραγεί. 

Το Grexit είναι πάντα εδώ

Του Διονύση Χιόνη 

Το πρόβλημα με την οικονομική κρίση είναι ότι το συλλογικό φαντασιακό ανέπτυξε έναν ιδιαίτερο τρόπο που την αντιλαμβάνεται. Νομίζω ότι σε πολλές περιπτώσεις μπερδέψαμε το επιθυμητό με την πραγματικότητα. Η ελληνική κοινωνία ιδιαίτερα όμως η πολιτική ηγεσία δεν θέλησε (;) ποτέ να πιστέψει ότι η κρίση θα έχει διάρκεια. Ποιός δεν θυμάται τα λόγια του τότε πρώην υπουργού Οικονομίας Γ. Παπακωσταντίνου ότι το τέλος της κρίσης και η έξοδος στις αγορές ήταν υπόθεση λίγων μηνών. Κατόπιν ποιος δεν θυμάται το πιστόλι που έφερνε ό τότε πρωθυπουργός και τις σφαίρες από τις Βρυξέλλες που θα ‘τέλειωναν’ την κρίση. 

Μένουμε στην Ελλάδα ή φεύγουμε;

Δεν θα μπορούσα να συμβουλεύσω κανέναν να μείνει σε μία χώρα που βαδίζει προς το απόλυτο χάος – ενώ στην καλύτερη των περιπτώσεων θα μετατραπεί σε γερμανικό προτεκτοράτο, συνεχίζοντας να βιώνει για πάρα πολλά χρόνια ακόμη την οδυνηρή κυλιόμενη χρεοκοπία.

Άποψη 

Σε καθημερινή σχεδόν βάση, μετά από τα οκτώ χρόνια της χειρότερης κρίσης που βίωσε ποτέ μία χώρα σε εποχή ειρήνης, με ρωτούν εάν έχει νόημα να μένει κανείς πια στην Ελλάδα ή εάν πρέπει να φύγει – αναζητώντας κάποια άλλη χώρα για το υπόλοιπο της ζωής του. Η απάντηση φυσικά δεν είναι καθόλου εύκολη, αφού από τη μία πλευρά οφείλει να σκεφθεί κανείς τι θα συμβεί στην πατρίδα του εάν την εγκαταλείψουν ακόμη περισσότεροι (ήδη χάσαμε 500.000 Έλληνες, κόστους εκπαίδευσης περί τα 100 δις € και παραγωγικής δυνατότητας 25 δις € ετησίως), ενώ από την άλλη το μέλλον αυτών των ανθρώπων – το οποίο φυσικά εξαρτάται από τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Στα πλαίσια αυτά τα εξής:

Το νούμερο ένα οικονομικό πρόβλημα

Τα ακραία συστήματα που συνήθως επικρατούν στον πλανήτη δεν μπορούν να επιτύχουν ταυτόχρονα τη βασική εξασφάλιση όλων, τη δίκαιη αναδιανομή των εισοδημάτων και την ευημερία – οπότε είτε καταρρέουν, είτε επιλέγουν τον επεκτατισμό και τον πόλεμο, για να μπορέσουν να διατηρηθούν. 

«Για τους οπαδούς του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, ο σοσιαλισμός είναι συνώνυμος με την κατάργηση της λογικής στην Οικονομία – ενώ θεωρούν πως η δικαιότερη αναδιανομή των εισοδημάτων που επιδιώκει, μπορεί να «εξαγοραστεί» μόνο με τον περιορισμό της παραγωγικότητας (άρα της ευημερίας), καθώς επίσης με την απώλεια της ελευθερίας. 

Η σημασία του δείκτη εξάρτησης

Η αιτία λόγω της οποίας μειώνεται ραγδαία ο πληθυσμός σε όποιες χώρες εισβάλλει το ΔΝΤ για να τις βοηθήσει – όπως στο παράδειγμα της Ρωσίας, ο πληθυσμός της οποίας μειώθηκε τότε κατά 15 εκ. άτομα

.

Με το «δείκτη εξάρτησης» μετράται η δυνατότητα ανάπτυξης μίας χώρας, με κριτήριο τον πληθυσμό, καθώς επίσης τον αριθμό των εργαζομένων της. Ειδικότερα, για την εύρεση του δείκτη εξάρτησης διαιρείται ο αριθμός του πληθυσμού κάτω των 15 ετών και άνω των 65, με τον πληθυσμό μεταξύ 15 ετών και 65 ετών – με αυτούς δηλαδή που ευρίσκονται σε εργάσιμη ηλικία, όπου λαμβάνεται ως δεδομένο ένα ποσοστό ανεργίας της τάξης του 8%. 

Ο Βρετανός ασθενής

Η μεγάλη περιπέτεια της εξόδου της χώρας από την ΕΕ έχει ήδη ξεκινήσει, με το χειρότερο δυνατό τρόπο – ενώ, εάν τυχόν συνοδευθεί από μία πολιτική κρίση, όπως αυτή που διαφαίνεται, το τέλος της δεν θα είναι καθόλου ευχάριστο.

Άποψη 

Η Μ. Βρετανία είναι η πρώτη χώρα που θα εγκαταλείψει την ΕΕ, οπότε όλες οι οικονομικές και λοιπές εξελίξεις στο εσωτερικό της έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον – πόσο μάλλον όταν η πρωθυπουργός της κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο. Ειδικότερα, προέβη σε πρόωρες εκλογές, παρά το ότι είχε αρκετά χρόνια στη διάθεση της και ήταν αντίθετο στις δεσμεύσεις της – οπότε «κατάφερε» τελικά να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή, δίνοντας κυριολεκτικά το «φιλί της ζωής» στους σοσιαλιστές. 

Για μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση με σημαντικούς κινδύνους προειδοποιεί ο Schaeuble

Που εντοπίζει τις μεγάλες δυσκολίες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών - Τι λέει γα τα μη εξυπρετούμενα δάνεια των τραπεζών

Τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους και της ρευστότητας αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία, επισημαίνει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble σε συνέντευξή του στους Financial Times. 

Ο απερχόμενος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας εκτιμά, πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να δημιουργηθούν νέες «φούσκες» εξαιτίας των τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που οι κεντρικές τράπεζες έχουν διοχετεύσει στις αγορές.

Η ελληνική ιδιαιτερότητα και το ρωσικό οπλοστάσιο

Η μετατροπή των Ελλήνων σε μία άβουλη μάζα, καθώς επίσης η προετοιμασία της τελικής οικονομικής σύγκρουσης της Ρωσίας με τις Η.Π.Α. – με τη συνδρομή της Κίνας στο παρασκήνιο, η οποία διεκδικεί μαζί της την ηγεμονία του πλανήτη.

Άρθρο

Ασφαλώς ο πρωθυπουργός της χώρας μας γράφει την ιστορία του, έχοντας αναδειχθεί στο μακροβιότερο της εποχής των μνημονίων, καθώς επίσης της «αριστεράς» στην εξουσία – την οποία (αριστερά) υφάρπαξε, ξεπουλώντας την στο «βαθύ πράσινο κράτος». Μπορεί δε να γράφει την ιστορία του με το αίμα των Ελλήνων, της ιδεολογίας και των πρώην «συντρόφων» του, αλλά είναι αναμφίβολα ο μοναδικός που κατάφερε να εξασφαλίσει την πλήρη απουσία αντίδρασης των πολιτών – επίσης, την είσπραξη των περισσοτέρων φόρων σε σχέση με το ΑΕΠ στην πρόσφατη ιστορία, κατορθώνοντας επί πλέον να τον συγχαρεί ακόμη και ο κ. Σόιμπλε. 

Το οδυνηρό ελληνικό αδιέξοδο

Γνωρίζουμε τι ακριβώς θα χρειαζόταν η πατρίδα μας για να τα καταφέρει, αλλά δεν έχουμε καμία υπεύθυνη λύση να προτείνουμε, κάτω από τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί σήμερα – ειδικά μετά την τελευταία ευκαιρία που είχαμε στη διάθεση μας στις αρχές του 2015, επιλέγοντας τότε τη ρήξη για να ξεφύγουμε από τον αργό θάνατο.

«Τα κύρια γνωρίσματα του Έλληνα είναι τα εξής: παρουσιάζει μεγάλη ατομική πρωτοβουλία, είναι εφευρετικός, είναι ατομιστής, διαπρέπει στο εμπόριο, αποφεύγει τη χειρωνακτική εργασία, επιδιώκει το κέρδος, είναι αρκετά απειθάρχητος και έχει βαθιά ριζωμένο το αίσθημα της ιδιοκτησίας. Οι ιδιότητες του αυτές πρέπει να θεωρηθούν ως επί το πλείστον μη συμβατές με το αμιγές σοσιαλιστικό σύστημα. Σημαντικός παράγοντας, όσον αφορά την Ελλάδα, είναι η έλλειψη οργάνωσης στον κρατικό και διοικητικό μηχανισμό» (Ζολώτας, 1943). 

Η εξυγίανσή του Ρώσικου πιστωτικού συστήματος

Άποψη 

Η διορατικότητα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά των πολιτικών ηγετών που γράφουν ιστορία. 

Στην βάση αυτή ο Πρόεδρος της Ρωσίας διαπίστωσε έγκαιρα ότι δεν μπορεί να ασκεί σοβαρή γεωστρατηγική πολιτική χωρίς να έχει καλύψει τα χρηματοοικονομικά νώτα του. 

Χωρίς δηλαδή να έχει ισχυρό πιστωτικό σύστημα και υγιείς τράπεζες. 

Το ρωσικό τραπεζικό σύστημα ακολούθησε την πεπατημένη των υπολοίπων τραπεζικών συστημάτων σε τρία στάδια. 

Η Ευρωζώνη σε πορεία διάλυσης

Οι εκβιασμοί της ΕΚΤ δύσκολα θα εμποδίσουν τη σύγκρουση της Αραγονίας με την Καστίλη στην Ισπανία – κάτι που, σε συνδυασμό με την απογοητευτική κατάσταση της ιταλικής οικονομίας, καθώς επίσης με τα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών, ίσως ανοίξει τον ασκό του Αιόλου στη νομισματική ένωση.

«Όπως όλα δείχνουν, ευρισκόμαστε πράγματι προ των πυλών του χάους – αφού η Ευρωζώνη είναι σε αδιέξοδο, χρειάζεται απαραίτητα η ομοσπονδιακή ένωση της για να διορθωθούν τα προβλήματα της, ενώ οι Ευρωπαίοι δεν την υποστηρίζουν.