Η ΕΚΤ παίζει με τη φωτιά

Ο κ. Ντράγκι αποφάσισε να διατηρήσει μηδενικά τα βασικά επιτόκια και αρνητικά τα επιτόκια καταθέσεων των τραπεζών στην ίδια (από το -0,4% στο -0,5%), καθώς επίσης να αυξήσει ξανά την ποσότητα χρήματος (QE), με αγορές παγίων της τάξης των 20 δις € μηνιαία από το Δεκέμβρη – ερχόμενος για πρώτη φορά σε σύγκρουση με τους διοικητές των τραπεζών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας κλπ., επειδή αυτή η πολιτική μεγεθύνει τις τεράστιες φούσκες στο εσωτερικό τους, ενώ επιβαρύνει τόσο τους καταθέτες των τραπεζών, όσο και τις ίδιες, καθώς επίσης τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Ανέφερε βέβαια πως είναι η τελευταία του νομισματική επέμβαση, ενώ πρέπει να πάρει πλέον τα ηνία για την αντιμετώπιση της ύφεσης η δημοσιονομική πολιτική, αλλά πρόκειται μάλλον για ευχολόγιο – αφού η Γερμανία και όχι μόνο επιμένει στην πολιτική λιτότητας. Από την άλλη πλευρά, τυχόν επάνοδος της νομισματικής πολιτικής σε φυσιολογικά επίπεδα, θα αύξανε τα επιτόκια των ομολόγων και την ισοτιμία του ευρώ, οδηγώντας χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα ολοταχώς προς τη χρεοκοπία – οπότε κυριολεκτικά είναι εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα.

Εφημερίδα Bild για Ντράγκι: Ο κόμης… Ντράγκουλας ρουφάει το αίμα των καταθέσεων

Η μεγάλης κυκλοφορίας γερμανική εφημερίδα Bild κατηγόρησε σήμερα τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ότι «ρουφάει το αίμα» από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των Γερμανών καταθετών, μια ημέρα αφού η ΕΚΤ μείωσε ακόμα περισσότερο σε αρνητικό έδαφος το επιτόκιο αποδοχής καταθέσεων.

Euronews: Οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Lagarde ως επικεφαλής της ΕΚΤ

Η πρώτη γυναίκα που θα ηγηθεί της ΕΚΤ 

Η Christine Lagarde γίνεται η πρώτη γυναίκα που θα ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αρκετοί ευρωβουλευτές καλωσόρισαν την Τετάρτη την υποψηφιότητά της στον ανδροκρατούμενο κόσμο της οικονομίας.

Αναλαμβάνει τα ηνία σε μια περίοδο που η ευρωζώνη αντιμετωπίζει πολλές και σοβαρές προκλήσεις όπως το Brexit, ο εν εξελίξει εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο, η επιβράδυνση στην Κίνα και η πιθανή ύφεση στην Γερμανία, την μεγαλύτερη οικονομία της ΕΕ.

Το συμβολικό ξεπούλημα της Ελλάδας

Ο «εμπαιγμός» των Πολιτών φαίνεται καθαρά από τις δηλώσεις του υπουργού της ληστείας, σύμφωνα με τις οποίες η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΗ κοκ. έχει συμβολική σημασία – ενώ θα δώσει διεθνώς το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι μία χώρα φιλική προς τις επενδύσεις! Με απλά λόγια πως η ληστεία είναι εκούσια, παρά το ότι τα έσοδα από το ξεπούλημα θα οδηγηθούν στα γερμανικά ταμεία – ενώ η Ελλάδα θα χάσει και τα μερίσματα που στηρίζουν τον προϋπολογισμό της, με αποτέλεσμα να πρέπει να συμπληρωθούν από αυξήσεις φόρων ή από μειώσεις δαπανών. 

Ταυτόχρονα δεν θα έχει κανένα όπλο στη διάθεση της για να ανταπεξέλθει στο διεθνή ανταγωνισμό – ενώ φυσικά οι ξένοι μέτοχοι των δημοσίων επιχειρήσεων, εκτός του ότι θα μεταφέρουν τα έσοδα τους στο εξωτερικό, θα μπορούν να αυξήσουν κατά το δοκούν τις τιμές, εκτοξεύοντας στα ύψη τα κέρδη τους, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία. Αντί λοιπόν να πρωτοστατήσει η κυβέρνηση στη δημιουργία μίας διακομματικής επιτροπής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων που μας οφείλει η Γερμανία, έτσι ώστε να επιλυθούν «άπαξ και δια παντός» τα προβλήματα μας χωρίς να υφαρπαχθεί η δημόσια και η ιδιωτική μας περιουσία, συνεχίζει την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο. 

Η 75η επέτειος του Bretton Woods

Τόσο το ΔΝΤ, όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα, καταχράστηκαν την εξουσία που τους έδωσε η συμφωνία, σε σχέση με τη σταθεροποίηση του παγκοσμίου συστήματος, με την απελευθέρωση των αγορών και με τις ιδιωτικοποιήσεις – ειδικά μετά την άνοδο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού στις Η.Π.Α. και στη Μ. Βρετανία τη δεκαετία του 1980, αφού προηγήθηκε η μονομερής έξοδος των Η.Π.Α. από τον κανόνα του χρυσού το 1971 (=όλα τα νομίσματα είχαν αντίκρισμα στο δολάριο και το δολάριο σε χρυσό, με μία σταθερή τιμή). Οι επιβληθείσες μεταρρυθμίσεις στις αναδυόμενες οικονομίες, ως αντάλλαγμα για τη στήριξη τους με δάνεια (ανάλογα στην Ελλάδα μετά το 2009, όπου δυστυχώς ελάχιστοι έχουν καταλάβει τι ακριβώς εννοούν με τη λέξη «μεταρρυθμίσεις» οι δανειστές), οδήγησαν σε μία μέση αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ τους της τάξης του 0,0% για το χρονικό διάστημα μεταξύ 1980 και 1998 – ενώ από το 1960 έως το 1979 η άνοδος ήταν ακόμη στο 2,5%. Από το γεγονός αυτό και μόνο κατανοεί κανείς γιατί δεν αυξάνεται το ελληνικό ΑΕΠ, καθώς επίσης γιατί είναι ανοδικά τα χρέη, παρά τα δήθεν πλεονάσματα, καθώς επίσης το ξεπούλημα της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας – σημειώνοντας πως οι αναδυόμενες οικονομίες βίωσαν πολλές κρίσεις, ως αποτέλεσμα των «λαθών» στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή των στρατηγικών μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με την εκτίμηση της ίδιας της Παγκόσμιας Τράπεζας. 

Sinn: Η νομισματική πολιτική του Draghi θα καταστρέψει την οικονομία της Ευρωζώνης

Αντίθετος με τις προθέσεις της ΕΚΤ για μείωση επιτοκίων και νέο QE o πρώην επικεφαλής του Ifo, Hans-Werner Sinn

Σφοδρή επίθεση ενάντια στην ΕΚΤ και τον Mario Draghi, αναφορικά με την πρόθεση του απερχόμενου προέδρου της τράπεζας, να εφαρμόσει μία πιο χαλαρή νομισματική πολιτική, με πιθανή μείωση επιτοκίων και επαναφορά του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, εξαπολύει σε άρθρο του στο Project Syndicate, ο Hans-Werner Sinn.

Ο πρώην επικεφαλής του γερμανικού οικονομικού ινστιτούτου Ifo και νυν καθηγητής Οικονομικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, υποστηρίζει ότι με την πολιτική του ο Mario Draghi θα θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την οικονομία της Ευρωζώνης.

Σύμφωνα με τον Sinn «οι προσδοκίες - και, για πολλούς οικονομολόγους, μάλλον κακές - έχουν επιβεβαιωθεί: η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε να διογκώσει την ευρωζώνη.

Εάν οι οικονομίες είναι σε εξαιρετική κατάσταση γιατί FED και ΕΚΤ μειώνουν επιτόκια; - Αποτυχία το νέο κύμα ποσοτικής χαλάρωσης

Οι κεντρικές τράπεζες λάθος ρόλο διαδραματίζουν - Δεν είναι ο σκοπός τους να κρατούν υψηλά τις τιμές των μετοχών και των ομολόγων. 

Η FED η αμερικανική κεντρική τράπεζα θα μειώσει στις 31 Ιουλίου τα βασικά της επιτόκια παρέμβασης κατά 0,25% - ίσως και 0,50% - από την ζώνη του 2,25% με 2,50% που βρίσκονται. 

Η ΕΚΤ η κεντρική τράπεζα της ευρωζώνης στις 12 Σεπτεμβρίου 2019 θα μειώσει περαιτέρω τα επιτόκια αποδοχής καταθέσεων από -0,40% σε -0,60% - αρνητικά επιτόκια – και θα ξεκινήσει ένα νέο κύμα ποσοτικής χαλάρωσης. 

Οι δύο μεγαλύτερες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη έκαναν στροφή 180 μοιρών και άλλα ανέφεραν πριν μήνες όταν ενθουσιωδώς αναφέρονταν στην αύξηση των επιτοκίων και στην νομισματική σύσφιξη μέσω της σταδιακής απόσυρσης της ποσοτικής χαλάρωσης. 

Bloomberg: Οι τρεις κίνδυνοι στην Ευρωζώνη που φοβίζουν τον Mario Draghi

Ορισμένα μακροοικονομικά δεδομένα της ζώνης του ευρώ έχουν… παγώσει

Υπάρχουν τρεις κίνδυνοι στην Ευρωζώνη, οι οποίοι όχι μόνο φοβίζουν τον Mario Draghi, αλλά μπορεί να αποτελέσουν και εμπόδιο σε όσα επιθυμεί να πράξει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.

Όπως αναφέρει η Ευρωζώνη βρίσκεται σε μία… μαυρίλα.

Η εμπορική δραστηριότητα έχει παγώσει, η βιομηχανική παραγωγή υποχωρεί και το ίδιο ισχύει με τις εργοστασιακές παραγγελίες.

Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα τρία παραπάνω δεδομένα να χειροτερέψουν, καθώς ένα σκληρό Brexit, ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ και η υποχώρηση της ανάπτυξης της Κίνας, αποτελούν σημαντικά σοκ.

Ο ελληνικός κύκλος του διαβόλου

Σε σχέση με την ανταγωνιστικότητα και τις επενδύσεις, όσο και αν χαμηλώσει ο μισθός ενός αγρότη που καλλιεργεί με τα χέρια του τα χωράφια, είναι αδύνατον να ανταγωνιστεί ένα τρακτέρ (=επένδυση) – ενώ φυσικά δεν μπορεί κανείς να του αυξήσει το μισθό του, λόγω του υψηλότερου κόστους διαβίωσης του, όσο και αν είναι ασφαλώς δίκαιο, αφού τότε αυτά που παράγει δεν πρόκειται ποτέ να πουληθούν. Από την άλλη πλευρά, οι ξένες επενδύσεις που διενεργούνται στην Ελλάδα αφορούν σχεδόν αποκλειστικά και μόνο το ξεπούλημα των υφισταμένων επιχειρήσεων – οπότε έχουν ημερομηνία λήξης. Για παράδειγμα, όταν ένα εργοστάσιο ξεπουλάει τα μηχανήματα του, αυξάνει μεν το τζίρο του (ΑΕΠ για τη χώρα), αλλά για κάποιο περιορισμένο χρονικό διάστημα – ενώ στο τέλος τα μηχανήματα του θα ανήκουν στους νέους ιδιοκτήτες του και ο εργοστασιάρχης θα εργάζεται πλέον για αυτούς.

Υπό αμφισβήτηση η πολιτική ανεξαρτησία της ΕΚΤ

Του Erik Jones

IISS.ORG

Η πολιτική ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας βασίζεται σε τρεις υποθέσεις. Η πρώτη είναι ότι η ΕΚΤ θα εφαρμόσει καλύτερη πολιτική μακροπρόθεσμα από αυτή που θα υπαγόρευαν πολιτικές σκοπιμότητες βραχυπρόθεσμα. Η δεύτερη είναι ότι το κόστος των αποφάσεων νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ δεν θα πέσει στις ίδιες ομάδες. Η τρίτη είναι ότι οι διαφωνίες εντός της ΕΚΤ και του δ.σ. της είναι ουσιαστικά τεχνικές και όχι πολιτικές, που σημαίνει ότι αφορούν στο πώς λειτουργεί πραγματικά η οικονομία και πώς μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα, και όχι στο ποιος κερδίζει και ποιος χάνει από μια απόφαση νομισματικής πολιτικής στην άλλη.

Αλλαγή σκυτάλης στην Ευρώπη

Η Πολιτική έχει πάρει πλέον τα ηνία από την Οικονομία – γνωρίζοντας πως όταν η κυρία C. Lagarde διορίσθηκε επικεφαλής του ΔΝΤ, ήταν υποχρεωμένη να βασίζεται στις συμβουλές οικονομολόγων και τραπεζικών, αφού είναι νομικός. Ως εκ τούτου η βασική ευθύνη της δεν ήταν άλλη από την εξισορρόπηση των διαφορετικών πολιτικών ενεργειών, μετατρέποντας τες σε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά μέτρα – οπότε η εμπειρία της στη χρηματοπιστωτική διπλωματία θα είναι το πλεονέκτημα της στην ΕΚΤ. Όταν λέμε «Πολιτική» εδώ δεν εννοούμε βέβαια τη λαϊκή βούληση – αφού πρόκειται για θέσεις ατόμων που δεν εκλέγονται δημοκρατικά αλλά διορίζονται, υπηρετώντας συνήθως τις οικονομικές ελίτ.

Επικαιρότητα

Σύμφωνα με τις ειδήσεις και εφόσον επαληθευθούν, η Γερμανία κέρδισε μία ακόμη θέση-κλειδί στην Ευρώπη, αυτήν του επικεφαλής της Κομισιόν, μετατρέποντας την ήπειρο μας σε ακόμη πιο γερμανική. Εάν τώρα αναλάβει τη διοίκηση της ΕΚΤ η Γαλλίδα C. Lagarde του ΔΝΤ, θα είναι σαν να μοιράσθηκαν τα χαρτιά μεταξύ των Η.Π.Α., της Γερμανίας και της Γαλλίας – ενώ ασφαλώς η σημαντικότερη θέση είναι αυτή της ΕΚΤ που αν μη τι άλλο η έδρα της παραμένει σε γερμανικό έδαφος.

Οι επιπτώσεις της πολιτικής της Fed και των κεφαλαιακών ροών

Με στόχο να εμποδιστεί η ανάπτυξη που βασίζεται σε ξένα δάνεια, όπως στην Τουρκία ή στην Ελλάδα προηγουμένως, οπότε να μην ακολουθήσει ο «ξαφνικός θάνατος» (Sudden Stop), η πλέον σωστή μέθοδος είναι η γρήγορη αντίδραση όταν μία κυβέρνηση διαπιστώνει δείγματα υπερθέρμανσης της Οικονομίας – κάτι που δυστυχώς δεν έκαναν οι κυβερνήσεις του κ. Σημίτη και του κ. Καραμανλή στην Ελλάδα, με οδυνηρά επακόλουθα. Με απλά λόγια, μία σωστή κυβέρνηση ερευνά αμέσως πού οδηγούνται τα ξένα κεφάλαια – όπου, εάν διαπιστώσει πως χρησιμοποιούνται για επενδύσεις σε νέες παραγωγικές και ανταγωνιστικές μονάδες, τότε δεν υπάρχει πρόβλημα, ενώ εάν τα χρήματα τοποθετούνται σε μετοχές ή σε ακίνητα, τότε ο κίνδυνος είναι τεράστιος.

Το σκάνδαλο Bayer-Monsanto-Bundesbank-EKT

Ενώ ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας ήταν ανέκαθεν εναντίον των προγραμμάτων αύξησης της ρευστότητας εκ μέρους της ΕΚΤ, παρέμεινε σιωπηλός όταν η ΕΚΤ το Μάρτιο του 2016 αποφάσισε το επόμενο – στο οποίο επίσης δεν συμμετείχε μόνο η Ελλάδα. Η αιτία ήταν το ότι, από τότε και μετά τα φθηνά χρήματα της ΕΚΤ οδηγούνταν κυρίως στους πολυεθνικούς ομίλους, οπότε σε μεγάλο βαθμό στους γερμανικούς – χωρίς να διαμαρτύρεται κανένας για τον κατάφωρο ρατσισμό. Δεν υπήρξαν φυσικά ούτε ελληνικές διαμαρτυρίες, παρά το ότι αποτελούσε αθέμιτο ανταγωνισμό για τους ομίλους της χώρας μας, όπως για παράδειγμα ο ΤΙΤΑΝ – ο οποίος έτσι, μεταξύ άλλων, αναγκάσθηκε να μεταφέρει την έδρα του στο εξωτερικό για να έχει καλύτερη αντιμετώπιση, εις βάρος της ελληνικής οικονομίας.

Στον αστερισμό της ρευστότητας

Θεωρητικά μπορεί κανείς να προβλέψει τις μελλοντικές προοπτικές των επιχειρήσεων, από την τιμή της μετοχής τους – με την έννοια πως οι υψηλότερες τιμές οφείλονται στις προβλέψεις για μεγαλύτερα κέρδη, οπότε για έναν ισχυρότερο ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας. Εν τούτοις, ο κανόνας αυτός φαίνεται να έχει καταργηθεί από το πλημμύρισμα των αγορών με νέα χρήματα – από την τεράστια αύξηση της ποσότητας των φθηνών χρημάτων δηλαδή που δημιουργούνται από τις κεντρικές τράπεζες, απλά και μόνο με το πάτημα ενός κουμπιού. 

Είναι τρελοί οι Ρωμαίοι, καθόλου ραγιάδες

«Δεν είναι εύκολο να καταλάβει κανείς τους λαϊκιστές και ακροδεξιούς Ιταλούς», γράφουν τα γερμανικά ΜΜΕ. «Δεν θέλουν να πληρώσουν τα βουνά των χρεών τους και σχεδιάζουν επί πλέον να τυπώσουν παράνομα τα δικά τους χρήματα! Ειδικά αυτός ο φωνακλάς, ο Salvini, καταπατάει όλους τους κανόνες και σπαταλάει δισεκατομμύρια, επειδή επιθυμεί να τηρήσει τις πανάκριβες προεκλογικές του δεσμεύσεις! Μας λέει με το «Πρώτα η Ιταλία» ότι σκοπεύει να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα του λαού του, αλλά στην πραγματικότητα παίζει στα ζάρια το μέλλον όλης της ανθρωπότητας – ή, τουλάχιστον, του κορυφαίου παγκοσμίως ειρηνικού εγχειρήματος: την ΕΥΡΩπης».

EKT: Υψηλό χρέος, αδύναμες τράπεζες, ακίνητα οι κίνδυνοι για την Ευρωζώνη

Eνισχύονται οι κίνδυνοι για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα σημειώνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, με την οικονομία της ευρωζώνης να κατεβάζει ταχύτητα φέτος, υπογραμμίζοντας έναν μεγάλο κατάλογο με ευπάθειες, από τις φούσκες στο real estate μέχρι το υψηλό κρατικό χρέος και το Brexit. 

Τονίζει πάντως ότι η οικονομική ανάκαμψη στην ευρωζώνη έχει καθυστερήσει και δεν έχει αποτύχει. 

Επιτόκια δανεισμού, ανάπτυξη και χρέος

Μία νομισματική ένωση χρειάζεται απαραίτητα να ολοκληρώνεται με τη δημοσιονομική ένωση – αφού, χωρίς αυτήν, οι χώρες που την συναποτελούν οδηγούνται εύκολα στη χρεοκοπία, ακόμη και αν το δημόσιο χρέος τους είναι σχετικά χαμηλό. Η δημοσιονομική ένωση όμως με τη σειρά της προϋποθέτει την πολιτική που είναι δύσκολο να συμβεί στην Ευρώπη, ειδικά όσο η Γερμανία επιμένει στην ηγεμονική της πολιτική – οπότε η διάλυση της με αφετηρία την Ιταλία είναι απλά θέμα χρόνου.

Ανάλυση

Η γνώση είναι προφανώς δύναμη, όπως γνωρίζουν καλύτερα από εμάς όλοι αυτοί που προσπαθούν συνεχώς να την εμποδίσουν – με τη βοήθεια ορισμένων διατεταγμένων ΜΜΕ, πολιτικών κομμάτων και άλλων «οργανώσεων χειραγώγησης της κοινής γνώμης». Στα πλαίσια αυτά, είναι ίσως απαραίτητο να τονίσουμε ακόμη μία φορά πως το πρόβλημα ενός κράτους δεν είναι αυτού καθαυτού το δημόσιο χρέος, όσο οι δυνατότητες ή μη της εξυπηρέτησης του – οι οποίες εξαρτώνται τόσο από τους δανειστές, όσο και από τους οφειλέτες.

Η αποσύνθεση της Ευρωζώνης έχει αρχίσει... οι μεγάλες τράπεζες έχουν πρόβλημα

Νομισματικές και οικονομικές αποτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Οι νομισματικές, οικονομικές και πολιτικές αδυναμίες της ΕΕ πρόκειται να εκτεθούν από την επικείμενη παγκόσμια πιστωτική κρίση.

Ο συνδυασμός της λήξης της δυναμικής του πιστωτικού κύκλου και της αύξησης του εμπορικού προστατευτισμού το 1929 είναι ένα έγκυρο προηγούμενο για την εκτίμηση της κλίμακας μιας αναπτυσσόμενης παγκόσμιας πιστωτικής κρίσης σήμερα.

Οι ανησυχίες της ΕΚΤ

– του Σαράντου Λέκκα 

Ήδη αποφασίστηκε η έναρξη του TLTRO – ΙΙΙ πράγμα που σημαίνει ότι οι πρόδρομοι αναπτυξιακοί δείκτες δείχνουν ότι η ευρωπαϊκή οικονομία θα συνεχίσει να έχει προβλήματα αντιμετώπισης του πλεονάζοντος εργατικού δυναμικού και κυρίως προβλήματα αποκατάστασης του ρυθμού ζήτησης σε επίπεδα που θα δικαιολογούν επενδυτικές πρωτοβουλίες.

Άποψη

Πολλές φορές οι λεκτικές παρεμβάσεις με στόχο τον εφησυχασμό των δρώντων σε μια οικονομία δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα όταν οι επικείμενες πράξεις δείχνουν ότι υπάρχει πρόβλημα και δει σημαντικό.

Το δηλητηριώδες νομισματικό φάρμακο

Στο προηγούμενο σύστημα του κανόνα του χρυσού οι χρεοκοπίες ήταν μεν πολύ πιο απότομες και επώδυνες, αλλά η εξυγίανση σημαντικά γρηγορότερη – ενώ στο σημερινό σύστημα όλα τα προβλήματα αναβάλλονται για το μέλλον και διογκώνονται, με πιθανότερο τελικό αποτέλεσμα την ολοκληρωτική διάλυση του, μέσα από κοινωνικές αναταραχές και λαϊκές εξεγέρσεις, ενδεχομένως με καταστροφικούς πολέμους.

«Το σημερινό οικονομικό σύστημα, μετά την επανάσταση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού που δεν έχει καμία σχέση με τη φιλελεύθερη οικονομία της αγοράς, έχει μετεξελιχθεί σε μία σοβιετικού τύπου κεντρικά κατευθυνόμενη οικονομία των ισχυρότερων κεντρικών τραπεζών – λειτουργώντας προς όφελος αποκλειστικά και μόνο των ελίτ του 1%»