Γερμανία, η βασίλισσα της διαφθοράς

Ένας Γερμανός τραπεζίτης έχει το δικαίωμα να δεχθεί χρήματα ακόμη και αν γνωρίζει ότι προέρχονται από φοροδιαφυγή που έχει γίνει σε άλλα κράτη, από απάτη, παθητική δωροδοκία ή εκβιασμό. Είναι σαν να λέμε: Όσο οι παρανομίες γίνονται στο εξωτερικό, εμείς ευχαρίστως να επωφεληθούμε από αυτό το βρώμικο χρήμα. Απλά, εταιρείες όπως η Ζήμενς και όχι μόνο, είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές της μίζας και του λαδώματος και οι άνθρωποι τους όπως ο Χριστοφοράκος έχουν την προστασία του γερμανικού κράτους. Και τέλος, οι μεγαλύτεροι διακινητές μαύρου χρήματος και παράνομης εισαγωγής χρυσού είναι οι γερμανικές τράπεζες. Τελικά σκέφτεται κανείς πόσο δίκιο είχε ο Ουίνστον Τσώρτιλ όταν έλεγε ότι, “η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια. Οι ίδιοι Γερμανοί ξέρουν το γιατί”

Άποψη

– του Θεόδωρου Κατσανέβα

Ο έλεγχος της πιστωτικής απληστίας

Η παγκόσμια οικονομία βιώνει τα αποτελέσματα των υπερβολών κυρίως του χρηματοπιστωτικού τομέα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι από το πάρτι της ευφορίας και των υπερβολών οι απλοί πολίτες έμειναν αμέτοχοι.

Άποψη 

– του Σαράντου Λέκκα 

Κυρίως όμως ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι αυτός που διαμορφώνει τις συνθήκες δίνοντας την πρώτη ύλη κάθε υπερβολής που δεν είναι άλλη από τις πιστώσεις, τα δάνεια. 

Οι πιστώσεις αυξάνουν όχι μόνο την προσφορά χρήματος σε μια οικονομία αλλά παράλληλα αυξάνουν τα επίπεδα αυτοπεποίθησης και κυρίως της πίστης για αέναες καταστάσεις πλούτου και ευμάρειας. 

Η Ισλανδία καταδίκασε 9 τραπεζίτες με 46 χρόνια φυλακής – Εξοργισμένη η Ευρώπη

Η Ισλανδία δίκασε και βρήκε ένοχους 9 τραπεζίτες καταδικάζοντάς τους σε δεκαετίες φυλάκισης για εγκλήματα που σχετίζονται με την οικονομική κρίση του 2008.Την Πέμπτη το Ανώτατο Δικαστήριο της Ισλανδίας αποφάσισε υπέρ της ενοχής των 9 κατηγορούμενων μετά από μια μακρά δίκη που ξεκίνησε τον Απρίλιο του 2016.Οι 9 τραπεζίτες ήταν στελέχη μιας μεγάλης διεθνούς τράπεζας (Kaupthing) με έδρα το Ρέικιαβικ της Ισλανδίας. Είχε γιγαντωθεί αλλά κατάρρευσε κατά την κρίση του 2008 σπέρνωντας την καταστροφή στην οικονομία της Ισλανδίας.

Η κοινωνία των σκλάβων χρέους

Κατασκευάσθηκε μετά την άνοδο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και δεν ξέρει δυστυχώς να απαντήσει στις κατηγορίες που εισπράττει – έχοντας μετατραπεί πλέον σε θύμα και πιστεύοντας πως πράγματι ισχύουν. Δεν μπορεί να καταλάβει πως αυτή στηρίζει το σύστημα που την εκμεταλλεύεται και την έχει υποδουλώσει – ενώ την οδηγεί στην καταστροφή και στο χάος. Θεωρεί δε πως αφού ο κομμουνισμός κατέρρευσε, ο καπιταλισμός αποτελεί την μοναδική εναλλακτική λύση – χωρίς να κατανοεί πως το σημερινό σύστημα δεν έχει καμία σχέση με τον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς, έτσι όπως λειτούργησε τη χρυσή τριακονταετία. Αντί τώρα να αγωνισθεί και να πολεμήσει για την επαναφορά του, έχασε τον προσανατολισμό της, έχοντας ουσιαστικά εξουδετερωθεί – κάτι που δεν θα πληρώσει ακριβά μόνο η ίδια, αλλά και οι ελίτ που το επέβαλλαν. Συμπερασματικά λοιπόν η κοινωνία των σκλάβων δεν μπορεί να καταλάβει, χειραγωγούμενη μέσω του φόβου και της τρομοκρατίας που εισπράττει ότι, έχει κάθε δικαίωμα να καταστρέψει αυτή εκείνο το σύστημα που προσπαθεί να την καταστρέψει.

Η ΕΚΤ στην προσπάθεια της να βοηθήσει την ευρωζώνη… δημιούργησε μια κόλαση – Έρχεται το QE για τον λαό

Ο Mario Draghi πρότεινε ένα συνδυασμό προϋπολογισμού για την Ευρωζώνη και του QE για τον λαό, παρόλο που οι ιδέες αυτές είναι αντίθετες με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ του 1992 στην οποία στηρίζεται η Ευρωζώνη. 

Η ΕΚΤ στην προσπάθεια της να βοηθήσει την ευρωζώνη δημιούργησε μια κόλαση, είτε από άγνοια, είτε σκόπιμα.

Η Lagarde που θα αντικαταστήσει τον Draghi στην ΕΚΤ θα αντιμετωπίσει μια πρόκληση όταν θα διαπιστώσει ότι η ποσοτική χαλάρωση δεν αποδίδει.

Μήπως θα πρέπει να δημιουργηθεί QE για τον λαό ή ρήψη χρημάτων από το ελικόπτερο; 

Υπάρχει μια φιλοσοφική προσέγγιση που ονομάζεται το ξυράφι του Occam

Ο Occam ήταν άγγλος φιλόσοφος που στηρίζεται στην αρχή ότι κανείς δεν θα πρέπει να προβαίνει σε περισσότερες εικασίες από όσες είναι απαραίτητες. 

Ντράγκι: Η ΕΚΤ δεν είχε Plan B για Ελλάδα-Στα 127 δις έφτασε ο δανεισμός των τραπεζών

Στην περίοδο της ελληνικής κρίσης και ιδιαίτερα τους κρίσιμους μήνες του 2015 αναφέρεται ο Μάριο Ντράγκι σε συνέντευξή του στους Financial Times, αποκαλύπτοντας τι είχε απαντήσει σε υπουργό της ευρωζώνης, ο οποίος πίεζε για αποπομπή της Ελλάδας από την κοινή νομισματική περιοχή.

Όπως εξηγεί ο απερχόμενος επικεφαλής της ΕΚΤ, η κρίση χρέους είχε εκραγεί προτού αναλάβει τα καθήκοντά του. 

Ο Draghi αποχωρεί….η λάθος πολιτική μένει – Έχει στοιχήσει 24 δισ στις τράπεζες και 100 δισ σε διαφυγόντα κέρδη στα Ταμεία

Να σημειωθεί ότι ορθώς υποστηρίζει η Deutsche bank ότι το παγκόσμιο χρέος έχει φθάσει σε επίπεδα ρεκόρ των τελευταίων 150 ετών και αυτή η υπερδιόγκωση θεωρείται… ξεκάθαρα κακός οιωνός για το μέλλον. 

Ο Draghi αποχωρεί από την ΕΚΤ στις 30 Οκτωβρίου 2019 αλλά η λάθος νομισματική πολιτική παραμένει.

Είναι η πρώτη φορά που κορυφαίο στέλεχος της ΕΚΤ αποχωρεί επειδή διαφωνεί με την πολιτική Draghi, την χαλαρή νομισματική πολιτική που απλά έχει επιβραδύνει την εμφάνιση των χειρότερων στην οικονομία της ευρωζώνης και έχει συντηρήσει την φούσκα των ομολόγων και μετοχών. 

Η οικογένεια Rothschild και ο ρόλος της στον καθορισμό της τιμής του χρυσού

H οικογένεια Rothschild «αναδύεται» από τις σκιές και επανεμφανίζεται στην αγορά του χρυσού - Ο Σεπτέμβριος του 2019 σηματοδοτεί την 100ή επέτειο από την πρώτη φορά που καθορίστηκε η τιμή του χρυσού στο Λονδίνο (London Gold Fixing), την περίφημη καθημερινή συνάντηση ενός μυστικού καρτέλ των τραπεζών από το 1919 για να καθορίσει τις τιμές αναφοράς χρυσού που χρησιμοποιούνται σε όλη τη διεθνή αγορά χρυσού, μια πρακτική που ακολουθείται και σήμερα από το διάδοχό της, LBMA Gold Price.

Οι τιμές αναφοράς του χρυσού στο Λονδίνο είναι εξαιρετικά σημαντικές για την παγκόσμια αγορά χρυσού επειδή χρησιμοποιούνται ως πηγή αποτίμησης για τα πάντα, από συμβόλαια ανταλλαγής επιτοκίων χρυσού ISDA με χρεωστικούς τίτλους ανταλλαγής συναλλάγματος (ETFs) που χρησιμοποιούνται από τους φυσικούς διανομείς χρυσού κατά την αγορά χρυσών ράβδων και χρυσών κερμάτων από εμπόρους και προμηθευτές.

Η ΕΚΤ παίζει με τη φωτιά

Ο κ. Ντράγκι αποφάσισε να διατηρήσει μηδενικά τα βασικά επιτόκια και αρνητικά τα επιτόκια καταθέσεων των τραπεζών στην ίδια (από το -0,4% στο -0,5%), καθώς επίσης να αυξήσει ξανά την ποσότητα χρήματος (QE), με αγορές παγίων της τάξης των 20 δις € μηνιαία από το Δεκέμβρη – ερχόμενος για πρώτη φορά σε σύγκρουση με τους διοικητές των τραπεζών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ολλανδίας, της Αυστρίας κλπ., επειδή αυτή η πολιτική μεγεθύνει τις τεράστιες φούσκες στο εσωτερικό τους, ενώ επιβαρύνει τόσο τους καταθέτες των τραπεζών, όσο και τις ίδιες, καθώς επίσης τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Ανέφερε βέβαια πως είναι η τελευταία του νομισματική επέμβαση, ενώ πρέπει να πάρει πλέον τα ηνία για την αντιμετώπιση της ύφεσης η δημοσιονομική πολιτική, αλλά πρόκειται μάλλον για ευχολόγιο – αφού η Γερμανία και όχι μόνο επιμένει στην πολιτική λιτότητας. Από την άλλη πλευρά, τυχόν επάνοδος της νομισματικής πολιτικής σε φυσιολογικά επίπεδα, θα αύξανε τα επιτόκια των ομολόγων και την ισοτιμία του ευρώ, οδηγώντας χώρες όπως η Ιταλία και η Ελλάδα ολοταχώς προς τη χρεοκοπία – οπότε κυριολεκτικά είναι εμπρός γκρεμός και πίσω ρέμα.

Εφημερίδα Bild για Ντράγκι: Ο κόμης… Ντράγκουλας ρουφάει το αίμα των καταθέσεων

Η μεγάλης κυκλοφορίας γερμανική εφημερίδα Bild κατηγόρησε σήμερα τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι ότι «ρουφάει το αίμα» από τους τραπεζικούς λογαριασμούς των Γερμανών καταθετών, μια ημέρα αφού η ΕΚΤ μείωσε ακόμα περισσότερο σε αρνητικό έδαφος το επιτόκιο αποδοχής καταθέσεων.

Γιάννης Στουρνάρας ο έλληνας κεντρικός τραπεζίτης με τις ποιο άστοχες προβλέψεις – Τον αδειάζει μέχρι και ο SSM

Το βασικό συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι πουθενά επί της ουσίας δεν φάνηκε ο Στουρνάρας υποστηρικτής των εθνικών συμφερόντων.... 

Μια ομερτά σιωπής – προφανώς λόγω των δημοσίων σχέσεων – ως πέπλο κυριαρχεί τόσο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, όσο και στα μέσα ενημέρωσης.

Το πέπλο σιωπής αφορά τις αποτυχημένες προβλέψεις του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα. 

FT: Η κομβική αλλαγή στα κρυπτονομίσματα και ο ρόλος των G7

Οι αντιδράσεις που εκφράζουν οι G7 για τα κρυπτονομίσματα κρύβουν τη θετικότερη στάση που τηρούν οι αγορές χονδρικής έναντι των ψηφιακών assets. Οι ανησυχίες για την προστασία των καταναλωτών και η «γκρίζα ζώνη» στη νομοθεσία. 

του Philip Stafford (Λονδίνο)

Financial Times 

Ξεκίνησε με τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος «τα έβαλε» την περασμένη εβδομάδα με τα κρυπτονομίσματα και το bitcoin, λέγοντας πως «δεν είναι χρήματα» και πως δεν είναι «οπαδός». 

Bloomberg: Οι τρεις κίνδυνοι στην Ευρωζώνη που φοβίζουν τον Mario Draghi

Ορισμένα μακροοικονομικά δεδομένα της ζώνης του ευρώ έχουν… παγώσει

Υπάρχουν τρεις κίνδυνοι στην Ευρωζώνη, οι οποίοι όχι μόνο φοβίζουν τον Mario Draghi, αλλά μπορεί να αποτελέσουν και εμπόδιο σε όσα επιθυμεί να πράξει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Bloomberg.

Όπως αναφέρει η Ευρωζώνη βρίσκεται σε μία… μαυρίλα.

Η εμπορική δραστηριότητα έχει παγώσει, η βιομηχανική παραγωγή υποχωρεί και το ίδιο ισχύει με τις εργοστασιακές παραγγελίες.

Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος τα τρία παραπάνω δεδομένα να χειροτερέψουν, καθώς ένα σκληρό Brexit, ένας εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ και η υποχώρηση της ανάπτυξης της Κίνας, αποτελούν σημαντικά σοκ.

FT: Τουρκία - Ανησυχία μετά την απομάκρυνση του διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας

Ο κ. Erdogan προειδοποίησε τον περασμένο μήνα ότι τα υψηλά ποσοστά «πλήττουν» την Τουρκία και υποσχέθηκαν ότι σύντομα θα βρεθεί μια «οριστική λύση».

Παρόλο που η τριετής υπηρεσία του πρώην διοικητή της κεντρικής τράπεζας της Τουρκίας, Murat Cetinkaya σημαδεύτηκε από ασταθή και ανορθόδοξη πολιτική, η καρατόμησή του το Σαββατοκύριακο 29-30/6/2019 από τον Πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan, μετά από μια σύγκρουση για το ρυθμό περικοπών των επιτοκίων, προκάλεσε έκπληξη.

«Η καρατόμηση του κυβερνήτη της κεντρικής τράπεζας με αυτόν τον τρόπο θα προκαλέσει μεγάλο χτύπημα στη θεσμική του δομή, ικανότητα και ανεξαρτησία, ανέφερε ο Ibrahim Turhan, πρώην αναπληρωτής διοικητής της κεντρικής τράπεζας, στο Twitter.

Ο Erdogan απομάκρυνε αιφνιδιαστικά τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας

Οι διαφορές μεταξύ της κυβέρνησης και του διοικητή αναφορικά με τη νομισματική πολιτική είχαν βαθύνει τους τελευταίους μήνες 

Ο Τούρκος πρόεδρος Erdogan απομάκρυνε αιφνιδιαστικά από τη θέση του τον διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας Murat Cetinkaya τον οποίο αντικατέστησε από τον υποδιοικητή της Murat Uisal.

Ο Erdogan απομάκρυνε τον Cetinkaya, που βρισκόταν σε αυτή τη θέση από το 2016, με προεδρικό διάταγμα που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της επίσημης εφημερίδας της τουρκικής κυβέρνησης.

«Ασυλία» στα στελέχη τραπεζών

Ρύθμιση, με την οποία προβλέπεται ότι θα ασκείται πλέον δίωξη κατά τραπεζικών στελεχών όχι αυτεπαγγέλτως -όπως γινόταν μέχρι σήμερα- αλλά μόνο κατόπιν συναίνεσης του παθόντος (στην προκειμένη περίπτωση της τράπεζας), περιλαμβάνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, στον νέο

Ποινικό Κώδικα, που αναμένεται να ψηφιστεί τις επόμενες ημέρες, μαζί με τον νέο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

Με τη σχετική διάταξη παρέχεται (μερική) νομική κάλυψη στα τραπεζικά στελέχη, τα οποία θα μπορούν πλέον να βάζουν πιο εύκολα την υπογραφή τους σε αναδιαρθρώσεις δανείων κ.λπ., με αποτέλεσμα να προχωρεί η σχετική διαδικασία. Συγκεκριμένα, τα στελέχη των τραπεζών θα διώκονται πλέον μόνον κατ' έγκληση (μήνυση) και ειδικότερα με τη σχετική συναίνεση του παθόντος (δηλαδή της τράπεζας, η οποία θα έχει υποστεί τη ζημία από τις πράξεις του στελέχους της). Καταργείται, δηλαδή, η αυτεπάγγελτη άσκηση δίωξης για αυτές τις περιπτώσεις.

Οι πόλεμοι των ελίτ

Ο «μισός κανόνας του χρυσού» που υιοθετήθηκε το 1922, κατά τον οποίο μόνο η Μ. Βρετανία και οι Η.Π.Α. όφειλαν να έχουν αντίκρισμα σε χρυσό, όσον αφορά τα νομίσματα τους απέτυχε – ενώ μεταξύ των ετών 1920 και 1930 αυξήθηκε το μίσος εναντίον των τραπεζών, καθώς επίσης των ιδιοκτητών τους. Οι άνθρωποι, άνεργοι και πεινασμένοι, ήθελαν να αποκτήσουν ξανά τα κράτη τον έλεγχο των νομισμάτων τους, τον οποίο είχαν παραδώσει ανόητα στις τράπεζες – με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει η εξουσία του καρτέλ. Ακολούθησε το κραχ του 1929, η Μεγάλη Ύφεση και ένας ακόμη παγκόσμιος πόλεμος.

Η άλλη όψη των χρημάτων

Οι τοκογλύφοι που έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν στον πλανήτη, δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να χάσουν τα τεράστια προνόμια που τους προσφέρει ο έλεγχος του συστήματος του χρέους, επιτρέποντας την επικράτηση της «Νέας Νομισματικής Θεωρίας» (ΜΜΤ) – υπενθυμίζοντας το ρητό, σύμφωνα με το οποίο τα εξής: «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του».

«Ο νούμερο ένα εχθρός της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων είναι οι τοκογλύφοι – ενώ η μοναδική προστασία απέναντι τους είναι η γνώση της πραγματικής λειτουργίας του χρήματος».

Ο θάνατος της συλλογικότητας

Μέσα από τους ανθρώπους έχει αναδυθεί ένα αίσθημα αδυναμίας, το οποίο αποτελεί μία έκφραση της αλλοτρίωσης, της αποξένωσης της συνείδησης από όλα όσα συμβαίνουν – κάτι που θεωρείται ως η μεγαλύτερη νίκη της Ολιγαρχίας. Δεν είναι λοιπόν πια σε θέση να κατανοήσουν πως δεν υπάρχει αδυναμία στις Δημοκρατίες – ότι όλες οι δομές που έχουν επιβληθεί βίαια μπορούν να καταργηθούν, με έναν νόμιμο και συνταγματικό τρόπο, ειρηνικά και δημοκρατικά.

«Ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, ένας από τους πλουσιότερους τότε ανθρώπους του κόσμου (1937), είχε πει πως το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα δημιουργεί χρήματα από το πουθενά – ενώ η συγκεκριμένη διαδικασία είναι ίσως η πιο εντυπωσιακή εφεύρεση στην ιστορία της ανθρωπότητας. 

Το αέναο σπιράλ του χρέους

Η ελίτ έχει στα χέρια της τα εργαλεία παραγωγής χρέους, ενώ όλοι εμείς είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι για την ξέφρενη, ασυγκράτητα αυξανόμενη άνοδο των χρεών. Οι πολιτικοί βέβαια υπόσχονται διαρκώς πως θα ελέγξουν το δημόσιο χρέος – δεν υπάρχουν όμως ποτέ αρκετά χρήματα, με τα οποία να μπορεί να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο, καθώς επίσης να πληρωθούν οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται το κράτος

Άποψη 

Υπήρχαν ασφαλώς εποχές όπου η ελίτ, οι κάτοχοι της εξουσίας δηλαδή στον πλανήτη, οδηγούσαν μαζικά τους ανθρώπους στο θάνατο – συνήθως όμως θεωρούσαν προτιμότερο να εργάζονται οι άλλοι για αυτούς, έτσι ώστε να αποκομίζουν κέρδη