Πολιτική ανάλυση: Η αριστερά και τα πατριωτικά κόμματα

Φαίνεται πως στο μέλλον τα εθνικιστικά κόμματα θα αντικαταστήσουν την αριστερά, όσον αφορά εδραιωθεί στις Η.Π.Α., ενώ θα ακολουθήσουν αρκετές άλλες χώρες, με πρώτο υποψήφιο τη Γαλλία.

Ανάλυση

Αριστερή είναι απλοποιημένα εκείνη η πολιτική που υποστηρίζει τους εργαζομένους – με τους μισθούς τους να είναι μεγαλύτεροι από την παραγωγικότητα τους, με τις συντάξεις υψηλότερες από τις κρατήσεις τους, με το κοινωνικό κράτος τουλάχιστον ανάλογο της ισχύος της οικονομίας κοκ. Στην ακραία της μορφή θέλει τους εργαζομένους στην εξουσία και ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων, τασσόμενη υπέρ της κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας – ενώ εμπλουτίζεται με πολλά άλλα στοιχεία, όπως είναι η μη ρατσιστική συμπεριφορά, ο διεθνισμός και πολλά άλλα.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕ;

Θυμάστε το χρηματιστήριο; Θυμάστε που το σύστημα καλλιεργούσε την ευφορία για κέρδη; Ποιος, από όλα εκείνα τα θύματα ανάμεσά μας, επενδύει σήμερα στο ελληνικό χρηματιστήριο ή πρόκειται να ξαναεπενδύσει στη ζωή του; Μάλλον απελπιστικά ελάχιστοι. 

Εκτός από το χρηματιστήριο, που εμφανίστηκε ξαφνικά στις ζωές των Ελλήνων, σαν μια άλλη «Λαυρεωτική», σταθερές αξίες επένδυσης για τους Έλληνες ήταν τα ακίνητα, των οποίων μονίμως αύξανε η αξία τους, οι απόρρητες τραπεζικές καταθέσεις για ένα σίγουρο τόκο και εξασφάλιση του κεφαλαίου και φυσικά τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που θεωρούταν μεγάλη και ακλόνητη επένδυση για το μέλλον.

Προβλέπεται ήττα των Μέρκελ και Σόιμπλε

Η κυρία Merkel είναι μία επιτυχημένη καγκελάριος. Βέβαια, οι αριστεροί κυρίως οικονομολόγοι έχουν επικρίνει πολλές φορές τα μέτρα και τους νόμους που επιβάλλει – όπως τη μείωση του φόρου εισοδήματος στις επιχειρήσεις από το 25% στο 15% καθώς επίσης την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς. Θεωρούν όμως ταυτόχρονα πως ο ισολογισμός της θητείας της είναι αξιοσημείωτος, έχοντας να επιδείξει πάρα πολλές θετικά αποτελέσματα.

Φως στο τούνελ

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλες οι κρίσεις κάποια στιγμή τελειώνουν, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση – ενώ ακόμη και αν δεχθούμε πως είμαστε μία χώρα υπό γερμανική κατοχή, έχοντας χάσει εντελώς την εθνική μας κυριαρχία, στο χέρι μας είναι τόσο να απελευθερωθούμε, όσο και να ανακτήσουμε αυτά που χάσαμε.

«Υπάρχουν ασφαλώς πολλές λύσεις στη διάθεση μας, αρκεί να μην ξεχνάει κανείς τα δεδομένα – τις συνθήκες δηλαδή που, καλώς ή κακώς, έχουν σήμερα δημιουργηθεί και οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν, πολύ περισσότερο με την προ ευρώ εποχή. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ρεαλισμός, ψυχραιμία, κοινωνική συνοχή, αλληλεγγύη, προσπάθεια και αισιοδοξία – χωρίς να ξεχνάμε ότι ζούμε σε αυτό το μέρος της γης πάνω από 4.000 χρόνια, ενώ δεν έχει καταφέρει κανείς να μας διώξει, έχοντας βιώσει πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. 

Μέτρα και αντίμετρα για τους ιθαγενείς

Είναι φανερό πως η κυβέρνηση θεωρεί τους Έλληνες, συμπεριλαμβανομένων των άλλων κομμάτων, εντελώς ανόητους, αφού κάθε φορά τους παρουσιάζει τις αποφάσεις της με έναν τρόπο που κυριολεκτικά εξοργίζει.

Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2015 υποσχέθηκε πως το τρίτο μνημόνιο θα συνοδευόταν από ένα παράλληλο αναπτυξιακό πρόγραμμα, κάτι που φυσικά ποτέ δεν συνέβη – ενώ κανένας δεν το θυμάται. Την ίδια εποχή κατάφερε να συμπληρώσει τους ψήφους που έχασε από τους βουλευτές του κόμματος της που αρνήθηκαν να ψηφίσουν, κοροϊδεύοντας τη ΝΔ με την υπόσχεση ότι δεν θα προκήρυσσε εκλογές! 

Γαία πυρί μιχθήτω

Είναι πλέον φανερό πως το ποσοστό των Ελλήνων που τάσσεται υπέρ της μονομερούς, εκούσιας επιστροφής της χώρας στο εθνικό της νόμισμα, αυξάνεται καθημερινά – ενώ είναι εξαιρετικά πιθανόν να γίνει πλειοψηφικό εντός του έτους.

«Υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα; Ασφαλώς υπάρχουν – ακόμη, αλλά όχι για πάντα. Εντός ή εκτός της Ευρωζώνης; Και στις δύο περιπτώσεις, αλλά με σκληρή δουλειά – είναι θέμα επιλογής, σε συνδυασμό με το ρίσκο που είναι πρόθυμος ο λαός να αναλάβει. 

Στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα την εξουσία την έχουν οι μεγαλομέτοχοι της κοινωνίας

Είναι γνωστό ότι με την εμφάνιση της δυνατότητας μαζικής παραγωγής, εμφανίστηκε και η μορφή της καπιταλιστικής (κεφαλαιουχικής) εταιρίας, δηλαδή στην ουσία της Ανώνυμης Εταιρίας.

Είναι επίσης γνωστό ότι η έκρηξη της μαζικής παραγωγής και η πιεστική ανάγκη για μεγαλύτερες αγορές προς διάθεση των μαζικά παραγόμενων προϊόντων, οδήγησε σε συνένωση με τη βία των επιμέρους φέουδων και κρατιδίων στο μετέπειτα μεγάλο εθνικό κράτος, με ενιαία κεντρική εξουσία και ενιαίο νομικό πλαίσιο.

ΠΩΣ ΕΝΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΗΣΑΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ…

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ

Οι Ελληνικές Τράπεζες είχαν στην κατοχή τους Ελληνικά ομόλογα τα οποία έπρεπε να εξοφλούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, κατά την ημερομηνία λήξεώς των.

Το Ελληνικό δημόσιο παρέχει και παρείχε εγγυήσεις στις Ελληνικές Τράπεζες για να δανείζονται με χαμηλό επιτόκιο χρήματα από την ΕΚΤ, και προσφάτως κατά το παρελθόν, τα τελευταία έξι χρόνια, κατεύθυνε και οδήγησε μεγάλα ποσά προς τις Τράπεζες, με το επιχείρημα της ανακεφαλαιοποίησής τους, της στήριξης του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος.

Η οικονομική ενσωμάτωση

Προωθείται με τη βοήθεια της ελίτ των ελίτ η καταναγκαστική υιοθέτηση από όλους τους ανθρώπους στον πλανήτη ενός βιομετρικού ψηφιακού αριθμού αναγνώρισης – καθώς επίσης οι ηλεκτρονικές συναλλαγές, με την ταυτόχρονη κατάργηση των μετρητών.

Ανάλυση 

Κατά τη διάρκεια μίας ημερίδας του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών που αφορούσε την οικονομική ενσωμάτωση, τη συμμετοχή δηλαδή όλων των ανθρώπων στο σύστημα του χρέους, ο κ. B. Gates δήλωσε ότι, το ίδρυμα του θα καταφέρει να μετατρέψει όλες τις πληρωμές στην Ινδία, στο Πακιστάν και στη Νιγηρία σε ηλεκτρονικές – πως έως τα τέλη του 2018 όλες οι οικονομικές συναλλαγές σε αυτές της χώρες θα έπαυαν να εκτελούνται με μετρητά (πηγή: Haring). 

Η ολλανδική απειλή της Ευρωζώνης

Οι αριθμοί ευημερούν μεν στη χώρα, αλλά όχι οι άνθρωποι – γεγονός που επεξηγεί γιατί ενισχύονται τα συναισθήματα εχθρότητας εναντίον του «συστήματος των ελίτ», του ευρώ, των μεταναστών και των προσφύγων, καθώς επίσης η χρήση αντικαταθλιπτικών.

Ανάλυση

Οι περισσότεροι θεωρούν πως οι εκλογές στη Γαλλία θα είναι οι σημαντικότερες του 2017, αφού από αυτές θα κριθεί το μέλλον της Ευρωζώνης – ενώ οι αγορές δεν φαίνεται να ανησυχούν καθόλου, προβλέποντας πιθανότατα πως δεν θα τις κερδίσει το «Εθνικό Μέτωπο» της κυρίας Le Pen.

Η σκιώδης οικονομική δικτατορία

Όταν η εξουσία είναι ανώνυμη, αόρατη, ασαφής και απομακρυσμένη όπως, για παράδειγμα, η Τρόικα, οι Βρυξέλλες, η Γερμανία, οι αγορές κοκ., τότε τόσο το άτομο, όσο και η κοινωνία δεν έχουν επίγνωση της υποταγής τους ή της ήττας τους – οπότε δεν εξεγείρονται και δεν αντιδρούν.

«Μόνο μία δημοκρατική, υγιής κοινωνία αναπτύσσει την ικανότητα του ατόμου να σέβεται τους συνανθρώπους του, να εργάζεται δημιουργικά, να παράγει, να μην υπερχρεώνεται, να εξελίσσει τη λογική και την αντικειμενικότητα του, καθώς επίσης να έχει εκείνη την αίσθηση του εγώ, η οποία βασίζεται στην εμπειρία των δικών του παραγωγικών δυνάμεων«.

Τα δημοψηφίσματα στην Ευρώπη...

Τα τελευταία χρόνια τα δημοψηφίσματα καταγράφουν, σε παγκόσμια κλίμακα, έναν όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Τα εργαλεία άμεσης συμμετοχής των πολιτών σε πολλές χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας, σταδιακά βελτιώνονται και η δυνατότητα χρήσης τους αρχίζει, έστω και με αργούς ρυθμούς, να διευρύνεται.

Η δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολιτικό σύστημα.

Η δημοκρατία δεν είναι απλά ένα πολιτικό σύστημα. Στην ουσία της είναι ένα ολόκληρο κοινωνικοοικονομικό σύστημα. Για του λόγου το αληθές, απλά δείτε τι έγινε στα δύο ακραία κοινωνικοοικονομικά συστήματα που εφαρμόστηκαν στον πλανήτη. Αυτό του υπαρκτού σοσιαλισμού και το ισχύον σήμερα του νεοφιλελευθερισμού.

Και στις δύο περιπτώσεις, η δημοκρατία, με την έννοια της συμμετοχής των απλών πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, δεν ήταν και δεν είναι συμβατή. Γιατί άραγε; Μα γιατί η δημοκρατία είναι ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό σύστημα, μη συμβατό με τα δύο προηγούμενα. Δηλαδή, ούτε αυτό της κομματικής ολιγαρχίας, ούτε αυτό της οικονομικής ολιγαρχίας.

ΣΟΚ !! ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ …ΚΡΑΧ !!!

Στα όρια του κραχ βρίσκονται χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις, καθώς η πραγματική οικονομία δεν δείχνει να ευημερεί, όπως ευημερούν οι αριθμοί. Παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία του προϋπολογισμού δείχνουν μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης των 4,4 δισ. ευρώ, εντυπωσιακή αύξηση στην είσπραξη των φόρων (1,7 δισ. ευρώ περισσότεροι φόροι το 2016), επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη (πρόβλεψη για θετικό πρόσημο έως και 2,7% φέτος) η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς θετική. 

Οι κύκλοι του διαβόλου

Η ερμηνεία της πιστωτικής επέκτασης και συρρίκνωσης από την πλευρά των τραπεζών, καθώς επίσης τα τρία βασικά στάδια μίας χρηματοπιστωτικής κρίσης – η οποία προκαλεί έναν καθοδικό σπιράλ που μπορεί να ξεκινήσει ξαφνικά, από οπουδήποτε.

Άρθρο

Στην οικονομική θεωρία, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, υπάρχει μία περιγραφή του πιστωτικού φαινομένου, η οποία επεξηγεί το μηχανισμό που οδηγεί στη διαρκή αύξηση της ποσότητας των χρημάτων, καθώς επίσης στη μείωση (κάψιμο) τους. Σύμφωνα με αυτήν έχουμε απλουστευμένα τα εξής:

Η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία

Όλο και περισσότεροι συνειδητοποιούν ότι, η ελεύθερη αγορά υφίσταται μόνο στα χαρτιά – αφού πρόκειται πλέον για έναν σοβιετικού τύπου κεντρικό σχεδιασμό, ο οποίος οδηγεί στην εθνικοποίηση των χρηματαγορών, στο κραχ και στο πληθωριστικό χάος .

Άρθρο

Για να στηρίξουν τις χρηματαγορές, καθώς επίσης για να διατηρηθεί η εμπιστοσύνη σε ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα που καταρρέει, προτού επικρατήσει ο πανικός και οι τραπεζικές επιθέσεις, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες του πλανήτη εκτύπωσαν και έθεσαν σε κυκλοφορία τεράστιες ποσότητες νέων χρημάτων – με αποτέλεσμα να δρομολογηθεί η μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδημάτων στην παγκόσμια ιστορία, από τα κάτω προς τα επάνω, χωρίς καν να γίνει αντιληπτή από την πλειοψηφία των ανθρώπων.

Αυτό που βιώνουμε δεν είναι κρίση. Είναι παρακμή.

Αυτό που βιώνουμε σήμερα στη χώρα μας δεν είναι μια κρίση λόγω κάποιας οικονομικής αστοχίας. Αυτό που ζούμε είναι παρακμή. Παρακμή σε όλους τους τομείς, στο κέντρο της οποίας αναγκαστικά βρίσκεται η λειτουργία του πολιτεύματος στην Ελλάδα. 

Τα πολιτεύματα που ισχύουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη είναι τρία: Της Κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, της Προεδρικής δημοκρατίας και της Κυβερνώσας Βουλής. Αν όμως διαβάσει κάποιος τα διάφορα σχόλια στο διαδίκτυο ή συμμετέχει σε σχετικές συζητήσεις, θα διαπιστώσει ότι ο κάθε Έλληνας έχει στο μυαλό του τη δική του πρόταση για ένα νέο πολίτευμα.

Η επανάσταση του καναπέ

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Οι λόγοι της κοινωνικής αδράνειας ποικίλλουν, όπως έχω αναφέρει σε σειρά άρθρων μου, από τη χειραγώγηση, την οικονομική εξάρτηση μέχρι την έλλειψη μιας νέας ιδεολογίας στην οποία θα αναφερθώ στο παρόν άρθρο. 

Η πολιτική ζωή στην Ελλάδα έχει «τσιμενταριστεί» από τα κόμματα. Οι Έλληνες, πολλές φορές από την εφηβική τους ηλικία, γίνονταν ( και γίνονται) μέλη κομμάτων. Ως μέλη κόμματος μαθαίνουν να πειθαρχούν και να πιστεύουν τυφλά στην όποια ιδεολογία, αρχηγό κτλ. 

Απόφαση «βόμβα» του Πρωτοδικείου Αθηνών: Κανείς δανειολήπτης δεν οφείλει τίποτα - Ποιες οι προϋποθέσεις

ΡΑΠΙΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση «σταθμός», 2343/2016 του Πρωτοδικείου Αθηνών, που αποτελεί πλέον νομολογία του ελληνικού κράτους και που δίνει ράπισμα στις αυθαιρεσίες των τραπεζών, κανείς δανειολήπτης δεν χρωστάει τίποτα σε αυτές.

Πιο συγκεκριμένα και με βάση των άρθρων 178 και 179 ΑΚ. όταν η τράπεζα είναι η υπεύθυνη της οικονομικής αδυναμίας του δανειολήπτη, η «δανειακή σύμβαση» θεωρείται αδικοπραξία και διαγράφεται οριστικά.

Το μέλλον της υπερδύναμης

Οι εργαζόμενοι στις Η.Π.Α. μάλλον δεν θα αμειφθούν με νέες και καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, αλλά με ένα πρόγραμμα λιτότητας – ενώ, όταν η χώρα βυθιστεί στον πληθωρισμό, τότε θα εμφανισθούν τα προβλήματα των πολιτών της, οι αποταμιεύσεις του 60% των οποίων δεν υπερβαίνουν τα 1.000 $.

«Δυστυχώς οι υποστηρικτές της κυρίας Clinton δεν συνειδητοποίησαν πως το ήμισυ περίπου των Πολιτών ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης, αγωνιζόμενοι να επιβιώσουν. Αδιαφόρησαν εντελώς για τη συνεχώς αυξανόμενη ανεργία στις Η.Π.Α. που καλύπτεται από τις χειραγωγημένες στατιστικές, για τον τεράστιο αριθμό των αστέγων, για τα 50 σχεδόν εκατομμύρια που ζουν με κουπόνια διατροφής, καθώς επίσης για όλους εκείνους που δεν καταγράφονται από τις επίσημες στατιστικές – έχοντας καταντήσει ζωντανοί πεθαμένοι.