Η αριστερή Ελληνίδα

Είναι αλήθεια πως ο πρωθυπουργός δεν είχε καμία άλλη λύση στη διάθεση του; Ασφαλώς όχι ενώ, πολύ χειρότερα, ήταν ο μοναδικός που θα μπορούσε τότε να σώσει πραγματικά την Ελλάδα.

«Υπάρχει το γεγονός μιας αλήθειας που εκείνη την περίοδο καταπλακώθηκε μέσα στην ολομέτωπη επίθεση κατά της κυβέρνησης. Της αλήθειας ότι ο Τσίπρας το οδήγησε μέχρι εκεί που μπορούσε να το πάει, έχοντας συναίσθηση της ευθύνης για ότι είχε υποσχεθεί στον ελληνικό λαό, αλλά και της ευθύνης μπροστά στο διακύβευμα. Γι’ αυτό δεν δέχομαι τις κατηγορίες περί προδοσίας και εξαπάτησης. 

Δημήτρης Καζάκης: Ο Ρομπέρ Μακέρ κατά κόσμο Εμμανουέλ Μακρόν στην Αθήνα

Με τον Εμμανουέλ Ζαν-Μίσελ Φρεντερίκ Μακρόν η Γαλλία ανέδειξε στον Προεδρικό θώκο για πρώτη φορά στην ιστορία της τον ίδιο τον Ρομπέρ Μακέρ. Ο τελευταίος αποτελεί μια φημισμένη καρικατούρα από την εποχή της μοναρχίας του Λουδοβίκου Φίλιππου της Ορλεάνης (1830-1848), που συμβόλιζε την άνοδο μιας ιδιαίτερα παρακμιακής και παρασιτικής ελίτ, της αριστοκρατίας του χρήματος.

Πρόκειται για μια ελίτ πλουσίων, που αδιαφορούν για το εμπόριο, τη γεωργία, τη βιομηχανία και την εργασία γενικά. Ενδιαφέρονται πρωτίστως για κάθε λογής χρηματιστική κερδοσκοπία με χρέη και τίτλους. Τα ελλείμματα του κράτους, του νοικοκυριού και της πραγματικής οικονομίας μετατράπηκαν εσαεί στην κύρια πηγή του πλουτισμού τους. Πρόκειται για μια νέα τάξη πλουσίων που δημιούργησε μια πραγματική νέα αριστοκρατία, «μιας από τις πιο σκληρές», όπως δήλωνε ο Τοκβίλ, «που έχει εμφανιστεί ποτέ στη γη»(1).

Η οδυνηρή δεξιά εμπειρία της Βραζιλίας

Μετά την καθαίρεση της αριστερής προέδρου της το 2016, εν μέσω πολυπληθών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, η χαρά των συντηρητικών ήταν μεγάλη – σήμερα όμως επικρατεί σιωπή στη χώρα που μετατρέπεται σε αμερικανική αποικία, ενώ η φτώχεια, η πείνα και η εξαθλίωση έχουν επιστρέψει στις φαβέλες.

«Υπάρχει κοινωνική αντίσταση, όσον αφορά την πολιτική της ακραίας νεοφιλελεύθερης και διεφθαρμένης νέας κυβέρνησης της Βραζιλίας – όπου όμως τη θέση της αριστεράς έχει πάρει η άκρα δεξιά, η οποία είναι η μοναδική που επωφελείται από την απογοήτευση που επικρατεί στη χώρα. Κάτι ανάλογο θα είχε άλλωστε συμβεί ήδη και στην Ελλάδα, εάν η άκρα δεξιά δεν είχε στιγματιστεί από τα ναζιστικά στελέχη της – τα οποία ασφαλώς δεν είναι αποδεκτά από τους Πολίτες«.

Η σταδιακή μετατροπή κρατών σε προτεκτοράτα

Μέσω του συστήματος του χρέους, οι μικρές χώρες οδηγούνται σε μία παγίδα ρευστότητας που καταλύει το δημοκρατικό τους πολίτευμα – με τελικό αποτέλεσμα να χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, καθώς επίσης να δίνονται βορά στο Καρτέλ, εάν οι Πολίτες τους δεν αντιδράσουν.

«Ελάχιστοι αμφιβάλουν πως τα μνημόνια δεν θα συνεχιστούν με την υπαγωγή της Ελλάδα στο ευρωπαϊκό ΔΝΤ (ESM) μετά το 2018 – όπου, με κριτήριο την πεποίθηση του κ. Σόιμπλε πως η οικονομία μας δεν έχει άλλη δυνατότητα επανεκκίνησης εκτός από την υιοθέτηση της δραχμής, με υποτιμήσεις κοκ., η λογική υπαγορεύει πως εκεί θα οδηγηθεί σύντομα, για να ολοκληρωθεί η λεηλασία της με ακόμη φθηνότερες τιμές«.

Η χρεοκοπία του Μεξικού

Οι οδυνηρές περιπέτειες που συνοδεύουν την κυλιόμενη πτώχευση, στην οποία έχει καταδικαστεί η Ελλάδα, φαίνονται ολοκάθαρα στη δύστυχη χώρα της Λατινικής Αμερικής, στην οποία η κρίση διήρκησε πάνω από 15 χρόνια – ελπίζοντας να μην ακολουθήσουμε το θλιβερό παράδειγμα της.

«Επειδή αρκετοί παραλληλίζουν τις αποφάσεις που θα ληφθούν από τους πιστωτές της Ελλάδας με αυτές που αφορούσαν στο παρελθόν το Μεξικό, θεωρούμε σκόπιμο να αναφερθούμε στην πολυετή περιπέτεια του – η οποία μπορεί να μας διδάξει πάρα πολλά σε σχέση με το μέλλον της πατρίδας μας, με ευρώ ή με δραχμή, εάν συνεχίσει να βασιλεύει η σιωπή των αμνών«.

Η κατάρρευση της μεσαίας τάξης στη Δύση

Η πραγματική δύναμη της εξουσίας σήμερα δεν πηγάζει από την άμεση βία της εποχής των δικτατόρων, αλλά από την έμμεση – από την πεποίθηση των ανθρώπων ότι, το κράτος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει βία, εάν δεν συμμορφωθούν με τους κανόνες που τους επιβάλλει.

«Η βία δεν είναι το ίδιο με τη δύναμη και την εξουσία. Εάν η βία αποτύχει να πείσει, τότε η εξουσία «εξατμίζεται»…… Νομίζαμε ανόητα πως αποτελούσαμε τη μεσαία τάξη, έως ότου ανακαλύψαμε πως δεν είμαστε τίποτα άλλο, από θλιβερά φορολογικά υποζύγια και σκλάβοι χρέους – έχοντας μετατραπεί σε τέτοιους μέσω της κρατικής βίας, την οποία μας επέβαλλαν οι ελίτ και οι αγορές. Τότε, επειδή δεν είχαμε τίποτα άλλο πλέον να χάσουμε, εξεγερθήκαμε – αποδεικνύοντας πως πράγματι η βία που αποτυχαίνει λειτουργεί εις βάρος της εξουσίας» (C.Hugh–Smith).

Να δώσει εγγυήσεις σε χρυσό και ακίνητα η Ελλάδα για να λάβει περαιτέρω χρηματοδότηση!

Με εγγυήσεις συνέδεσε την περαιτέρω χρηματοδότηση προς την Ελλάδα ο xριστιανοκοινωνιστής (CSU) Βαυαρός υπουργός Οικονομικών.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Bild» ο Μάρκους Σέντερ είπε συγκεκριμένα ότι νέα δισ. ευρώ μπορούν να δοθούν στην Ελλάδα μόνο με εγγυήσεις «υπό την μορφή χρυσού ή ακινήτων».

Το παιχνίδι με το GREXIT

Οι Η.Π.Α. τάσσονται υπέρ της εξόδου, ο Σόιμπλε επιμένει, οι πολίτες έχουν μάλλον πεισθεί, ενώ η κυβέρνηση νομίζει πως με τη δραχμή θα μπορούσε να μείνει στην εξουσία εφαρμόζοντας μία αριστερή πολιτική και ξεπλένοντας τις προδοσίες του παρελθόντος – οπότε καλό κουράγιο σε όλους μας.

«Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, οπότε όλα μπορεί να συμβούν ή να μη συμβούν. Οφείλουμε όμως να γνωρίζουμε πως, όταν δρομολογηθεί κάτι τόσο σημαντικό, όπως η έξοδος μίας χώρας από την Ευρωζώνη, είναι συνήθως ξαφνικό και απροσδόκητο – συμβαίνει δηλαδή, όταν κανένας δεν το περιμένει«.

Οι κονκισταδόροι της Deutsche Telekom!

Ξηλώνει η γερμανική εταιρία τα χάλκινα δίκτυα του ΟΤΕ!

Τον 15ο αιώνα ξεκίνησαν μαζικές εκστρατείες από την Ευρώπη που κατέληγαν στις άλλες ηπείρους. Μπορεί να προσπάθησαν να εμφανίσουν τις εκστρατείες αυτές σαν κινήσεις που προήλθαν από το ανήσυχο πνεύμα του ανθρώπου για το καινούργιο και την αναζήτηση, παρόλα αυτά ο σημαντικότερος λόγος ήταν οικονομικός. Η αναζήτηση δεν είχε ως στόχο τη «Νέα Γη» αλλά την ανακάλυψη ορυχείων πολύτιμων μεταλλευμάτων όπως χρυσού, αργύρου ή χαλκού. Οι άποικοι τότε μοίραζαν στους ιθαγενείς χάντρες και καθρεφτάκια προκειμένου να τους ξεγελάσουν και να τα αρπάξουν τη γη τους προς εκμετάλλευση. Στις περιπτώσεις που δεν κατάφερναν να τους ξεγελάσουν τα «δώρα» μετατρέπονταν σε μπαρούτι και σπαθί που οδήγησαν σε γενοκτονίες.

Η λεηλασία της Ελλάδας

Ο επόμενος αγοραστής θα είναι κάποια γαλλική εταιρεία, μετά κάποια αυστριακή – ενώ, ακόμη και όταν θα εξαγοράζονται ζημιογόνες επιχειρήσεις του δημοσίου, θα μετατρέπονται πολύ γρήγορα σε κερδοφόρες, μέσω της αύξησης των τιμών πώλησης, των απολύσεων, της μείωσης των μισθών κοκ.

«Όταν μία χώρα δεν θέλει να παραδεχθεί πως έχει χρεοκοπήσει, δηλώνοντας το επίσημα μέσω της άμεσης στάσης πληρωμών, χάνει ακόμη και τα εδάφη της – ενώ όταν οι Πολίτες της κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι, η κυβέρνηση τους δεν είναι αυτή που έχουν εκλέξει, αλλά οι στυγνοί αποικιοκράτες που την ελέγχουν απόλυτα, είναι άξιοι της μοίρας τους» (πηγή).

Η επιχείρηση «λεηλασία της Ελλάδας» ολοκληρώνεται

του system failure 

Οι δανειστές φαίνεται ότι πετυχαίνουν έναν από τους βασικούς στόχους του Ελληνικού πειράματος, που είναι το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, με την υπογραφή του τελευταίου νομοσχεδίου. Έτσι, τα όνειρα της Μέρκελ για την επέκταση της «Treuhand» στην περιφέρεια της ευρωζώνης (μετά την πρώην Αν. Γερμανία, τις χώρες της Βαλτικής και τις περισσότερες χώρες του πρώην Ανατολικού μπλοκ), γίνονται πραγματικότητα. 

Η επιτυχία των μνημονίων

Από την οπτική γωνία των ελίτ και της Γερμανίας, από αυτούς δηλαδή που λαμβάνουν τις αποφάσεις και που τις επιβάλλουν, τα αποτελέσματα των μέτρων ήταν εξαιρετικά ικανοποιητικά – οπότε μόνο οι αφελείς και οι ανόητοι αμφιβάλλουν

Ακούγοντας πως η κυβέρνηση θα έφερνε στη Βουλή ένα παράλληλο πρόγραμμα, αφελώς σκεπτόμενοι θεωρήσαμε πως θα είχε σχέση με την υιοθέτηση μέτρων ανάπτυξης, τα οποία έχουν καταργηθεί από τα μνημόνια – αφού διαφορετικά δεν πρόκειται να διενεργηθούν επενδύσεις, οπότε να ξεφύγει η Ελλάδα από την ύφεση, να αυξηθούν υγιώς τα έσοδα του δημοσίου, να καταπολεμηθεί η ανεργία, να τοποθετηθούν οι βάσεις για τη μεσοπρόθεσμη επίλυση του ασφαλιστικού κοκ. 

Β. Βιλιάρδος: Τρύπα στο χάος αν δεν υπάρξει διαγραφή χρέους

«Το ασφαλιστικό αλλά και μία σειρά άλλα μέτρα της κυβέρνησης είναι μόνο δημοσιονομικού χαρακτήρα, μπορεί να ψηφίζονται αλλά η εφαρμογή τους οδηγεί σε περαιτέρω ύφεση και νέες τρύπες προς δανεισμό. 

Όσο επενδύσεις δε γίνονται σε μία χώρα που δεν αποπνέει προοπτικές ανάπτυξης, τόσο η Ελλάδα θα καταβυθίζεται. Η ουσία είναι το χρέος: αν αυτό δεν διαγραφεί και ονομαστικά, οι συζητήσεις για απλή εξυπηρέτησή του δεν οδηγούν σε καμία ανάκαμψη», είπε μιλώντας στο Ράδιο 9,84 και στον Γιώργο Σαχίνη ο οικονομολόγος αναλυτής του analyst.gr Βασίλης Βιλιάρδος. 

Ο κανόνας του Ευρώ

Προβλέπεται η κυριαρχία των ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη, καθώς επίσης η κατάρρευση της Ευρωζώνης, εάν δεν επιλυθούν τα τρία βασικά της προβλήματα: η υπερχρέωση, οι οικονομικές ασυμμετρίες και η μεταναστευτική πολιτική

«Για τις έννοιες «χρέος και ένοχος» οι Γερμανοί έχουν την ίδια λέξη – γεγονός που ταιριάζει με την αυστηρή, προτεσταντική ηθική της χώρας, σύμφωνα με την οποία ο ένοχος (άρα και ο οφειλέτης), πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά και δημόσια. 

Αν είναι δυνατόν να αποκεφαλίζεται σε μία «γκιλοτίνα», η οποία να τοποθετείται στο κεντρικότερο σημείο της Ευρώπης, σε υπερυψωμένο βάθρο, έτσι ώστε να μπορούν να την βλέπουν όλοι – για να μην τολμήσουν ποτέ να κάνουν κάτι ανάλογο. 

Στα πλαίσια αυτά, εάν περιμένει η κυβέρνηση την αλληλεγγύη ή τη βοήθεια της καγκελαρίου στο θέμα του δημοσίου χρέους, μη υπακούοντας στις εντολές της, αρνούμενη δηλαδή να υποταχθεί γονυπετής στην παράλογη πολιτική που της επιβάλλεται δικτατορικά, κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος. 

Ακόμη όμως και αν υποταχθεί, αποδεχόμενη τα πάντα, δεν θα αλλάξει απολύτως τίποτα – απλά θα συνεχίσει να κρέμεται η δαμόκλειος σπάθη επάνω από τα κεφάλια των Ελλήνων στο διηνεκές, αφού τόλμησαν να αμαρτήσουν» (πηγή).

Η λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από το 1950 έως το 2012

Τα περισσότερα Ασφαλιστικά Ταμεία, όπως προκύπτει από αναλογιστικές μελέτες, αντιμετωπίζουν έντονα οικονομικά προβλήματα με συνέπεια αντί για συντάξεις να δίνουν στους απόμαχους της εργασίας κάποια «φιλοδωρήματα».

Οι κατά καιρούς αρμόδιοι υπουργοί, για να κατευνάσουν τις διαμαρτυρίες των συνταξιούχων, αποδίδουν τα ελλείμματα στην εισφοροδιαφυγή, στην αυξημένη ανεργία που συντελεί στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, στους «μαϊμού» συνταξιούχους κ.λπ. Σκόπιμα αποσιωπούν την κυριότερη αιτία της κατάρρευσης του ασφαλιστικού μας συστήματος: την καταλήστευση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων που έγινε από τις κυβερνήσεις τα τελευταία εξήντα δύο χρόνια (από το 1950 έως το 2012).