ΚΑΖΑΚΗΣ : Εν αρχή ην το χρέος!

Κανείς δεν μπορεί να μιλά για διέξοδο, αν πρώτα δεν ξεκαθαρίσει τη θέση του απέναντι στο χρέος. 

Όποιος τα μασάει στο ζήτημα του χρέους, ή όποιος το μεταχειρίζεται ως ένα δευτερεύων ζήτημα, τότε επιδιώκει – ηθελημένα ή αθέλητα – να πάρει στο λαιμό του τον κόσμο και τη χώρα. 

Στις 19 Μαρτίου ημέρα Κυριακή οργανώνεται στο Royal Olympic η πρώτη και μοναδική στο είδος της ημερίδα για την αντιμετώπιση του χρέους. Σ’ αυτήν θα αναλυθεί ο χαρακτήρας του χρέους και θα εξηγηθεί ο τρόπος με τον οποίο η Ελλάδα οφείλει να μην το αναγνωρίσει και να το διαγράψει στο σύνολό του. Γιατί στο σύνολό του; Διότι πολύ απλά τα ελληνικά νοικοκυριά δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν ούτε καν το 1% του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους της χώρας. Μόνο με νέες φοροεπιδρομές και άγρια λιτότητα μπορεί να εξυπηρετηθεί έστω και ελάχιστο μέρος του χρέους. 

Το τοξικό ελληνικό δίλημμα

Όταν αρνείται κανείς να επιλέξει ανάμεσα στις ρεαλιστικά υφιστάμενες λύσεις των προβλημάτων του ή δεν επιλέγει κάποια από αυτές έγκαιρα, υφίσταται δυστυχώς όλα τα μειονεκτήματα τους, χωρίς το παραμικρό πλεονέκτημα – κάτι που κοστίζει τελικά πανάκριβα.

«Η ανθρώπινη ζωή είναι πολύ σύντομη, η επιστήμη ατελείωτη, ο χρόνος λίγος, η πείρα λανθασμένη και η απόφαση γεμάτη ευθύνες» (Ιπποκράτης).

Η παγίδα χρέους και η υφαρπαγή της χώρας

Η ένταξή της Ελλάδας στην ευρωζώνη έγινε με την προϋπόθεση ότι πληρούσε ορισμένες βασικές προϋποθέσεις, η κυριότερη από τις οποίες ήταν να υπάρχουν αποδεκτά όρια δημόσιου και εξωτερικού χρέους. Κατά συνέπεια, χωρίς να αρνείται κανείς ευθύνες κυβερνητικής κακοδιαχείρησης, πολύ δύσκολα μπορεί να υποστηριχθεί ότι, σήμερα πάνω απ’ όλα πληρώνουμε αμαρτίες χρεών του απώτερου παρελθόντος. Αλλά και τα μαζικά δάνεια που μας χορήγησαν οι Εταίροι μετά την ένταξή μας στο ευρώ, δόθηκαν στη βάση μιας επαρκούς πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας την οποία υποτίθεται ότι είχαν ελέγξει οι δανειστές. Με άλλα λόγια, οι ευθύνες για τις συνέπειες αυτών των δανείων είναι δική μας αλλά και δική τους. 

Η ασθένεια της παγκοσμιοποίησης

Όπως ο εχθρός του οικονομικού εθνικισμού είναι ο υπερπληθωρισμός, έτσι το αδύναμο σημείο των ανεξέλεγκτα ανοιχτών διεθνών αγορών είναι ο αποπληθωρισμός – ο οποίος είναι ταυτόχρονα η Αχίλλειος πτέρνα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού.

«Μία αποπληθωριστική «εκκαθάριση» του χρέους είναι ένας κύκλος του διαβόλου, ένας φαύλος κύκλος. Καμία δύναμη δεν μπορεί να οδηγήσει την οικονομία πίσω, στο σημείο ισορροπίας της. Το πλοίο θα γέρνει όλο και περισσότερο, μέχρι να ανατραπεί (ας ελπίσουμε πως θα το αποφύγει τελικά η Ελλάδα).

Ο αποπληθωρισμός δεν είναι κάτι πολύ σοβαρό, όταν δεν εμφανίζεται σε εποχές που υπάρχει ταυτόχρονα ένας υψηλός όγκος απλήρωτων υποχρεώσεων. Μόνο σε συνδυασμό με συνθήκες υπερχρέωσης, ο αποπληθωρισμός εξελίσσεται σε μία καταστροφική δύναμη, αφού αυξάνει συνεχώς τα χρέη» (Irving Fisher).

Φως στο τούνελ

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως όλες οι κρίσεις κάποια στιγμή τελειώνουν, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση – ενώ ακόμη και αν δεχθούμε πως είμαστε μία χώρα υπό γερμανική κατοχή, έχοντας χάσει εντελώς την εθνική μας κυριαρχία, στο χέρι μας είναι τόσο να απελευθερωθούμε, όσο και να ανακτήσουμε αυτά που χάσαμε.

«Υπάρχουν ασφαλώς πολλές λύσεις στη διάθεση μας, αρκεί να μην ξεχνάει κανείς τα δεδομένα – τις συνθήκες δηλαδή που, καλώς ή κακώς, έχουν σήμερα δημιουργηθεί και οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν, πολύ περισσότερο με την προ ευρώ εποχή. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται ρεαλισμός, ψυχραιμία, κοινωνική συνοχή, αλληλεγγύη, προσπάθεια και αισιοδοξία – χωρίς να ξεχνάμε ότι ζούμε σε αυτό το μέρος της γης πάνω από 4.000 χρόνια, ενώ δεν έχει καταφέρει κανείς να μας διώξει, έχοντας βιώσει πολύ πιο δύσκολες καταστάσεις. 

Η πυραμίδα του χρέους

Τα κράτη δανείζονται χρήματα συνεχώς, αφενός μεν για την πληρωμή των παλαιότερων ομολόγων τους συν τους τόκους, αφετέρου για την κάλυψη των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού τους – χωρίς καμία πρόθεση ή/και δυνατότητα να τα εξοφλήσουν ποτέ.

Ανάλυση

Τα βουνά των χρεών στον πλανήτη συνεχίζουν να αυξάνονται χωρίς σταματημό (άρθρο), παρά το ότι προηγήθηκε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 – αφού η καταπολέμηση της επιχειρήθηκε με τη μαζική εκτύπωση νέων χρημάτων από τις κεντρικές τράπεζες, μέσω των οποίων διενεργήθηκε η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου από τα κατώτερα και μεσαία, στα ανώτατα εισοδηματικά στρώματα.

ΠΩΣ ΕΝΑ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΠΟΥ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΤΗΣΑΝΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ…

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ. ΜΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ

Οι Ελληνικές Τράπεζες είχαν στην κατοχή τους Ελληνικά ομόλογα τα οποία έπρεπε να εξοφλούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα, κατά την ημερομηνία λήξεώς των.

Το Ελληνικό δημόσιο παρέχει και παρείχε εγγυήσεις στις Ελληνικές Τράπεζες για να δανείζονται με χαμηλό επιτόκιο χρήματα από την ΕΚΤ, και προσφάτως κατά το παρελθόν, τα τελευταία έξι χρόνια, κατεύθυνε και οδήγησε μεγάλα ποσά προς τις Τράπεζες, με το επιχείρημα της ανακεφαλαιοποίησής τους, της στήριξης του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος.

Δημόσιο χρέος που κόβει την ανάσα έχει η Ελλάδα

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 2016 ΕΚΤΙΝΑΧΘΗΚΕ ΣΤΑ 326,3 ΔΙΣ. Η 185% ΤΟΥ ΑΕΠ 

Στα δυσθεώρητα ύψη των 326,3 δισ. ευρώ ή περίπου 185% του ΑΕΠ, ανήλθε το ελληνικό δημόσιο χρέος στο τέλος του 2016, καταγράφοντας άνοδο περίπου 5 δισ. ευρώ σε σχέση με το τέλος του 2015. Η διεύρυνση οφείλεται στην εισροή πρόσθετων κεφαλαίων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, ο οποίος αποτελεί και τον βασικό δανειστή της χώρας, αφού προς τον Μηχανισμό η χώρα οφείλει 227,7 δισ. ευρώ.

ΝΕΟ «ΧΤΥΠΗΜΑ» ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ: «Εδωσαν τεράστιο δάνειο σε χρεοκοπημένη χώρα»

Νέα παρέμβαση έκανε μιλώντας σπό το ραδιόφωνο του BBC, ο Γιάνης Βαρουφάκης, αναφερόμενος στην πολιτική των δανειστών έναντι της Ελλάδας. «Αντί να «επιτεθούν» στις χειρότερες υποθέσεις διαφθοράς, οι «δανειστές» έχουν βάλει στο στόχο τους φτωχούς και τους συνταξιούχους και όχι τους ολιγάρχες», υπογράμμισε ο κ. Βαρουφάκης και πρόσθεσε: «Πρέπει να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα. 

Η τραγωδία είναι πως το 2010, σε μια χρεοκοπημένη χώρα, δόθηκε ένα τεράστιο δάνειο που το μόνο που έκανε ήταν να μεταφέρει το χρέος από τους «ώμους» των γερμανο-φραγκικών τραπεζών σε αυτούς των πιο αδύναμων φορολογούμενων της Ευρώπης». 

Το ελληνικό χρέος αυξήθηκε μέσα στην ευρωζώνη όσο και στα τελευταία 100 χρόνια!

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

«Σήμερα πληρώνουμε τα χρέη του παρελθόντος και καλά παθαίνουμε αυτά που παθαίνουμε»! Αυτό είναι το υπέρτατο επιχείρημα που διακινοούν οι Φιρφιρίκοι του του κατοχικού μιντιακού καθεστώτος, συνεπικουρόυμενοι από Ναναίκους οικονομολογούντες και τηλεπερσόνες. 

Και υπάρχουν ψεκασμένοι που το δέχονται καθ΄ότι «πες, πες, πες όλο και κάτι μένει» κάτι μένει κατά Γκέμπελς. 

ΔΝΤ, τέλος! - Λύσσα Βερολίνου: «Θα διαλύσουμε το ελληνικό πρόγραμμα αν φύγετε»

EKTOΣ ΟΡΙΩΝ Ο Β.ΣΟΪΜΠΛΕ

του Πέτρου Αναστασίου 

"Το ελληνικό πρόγραμμα θα τερματιστεί, εάν το ΔΝΤ αποχωρήσει απ’ αυτό" απάντησε στη νέα αμερικανική κυβέρνηση του Ν.Τραμπ ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, μετά την αναβολή λήψης απόφασης για την Ελλάδα στην σημερινή συνεδρίαση του Ταμείου για το ελληνικό ζήτημα, λόγω της άρνησης των ΗΠΑ να εγκρίνουν την συμμοτοχή του λόγω έλλειψης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους.

Τέλος στην τραγωδία

Ένα αποτυχημένο κράτος, σε καθεστώς κυλιόμενης πτώχευσης και σε μία εποχή που η Ευρωζώνη κινδυνεύει να διαλυθεί, ενώ προβλέπονται νομισματικοί και εμπορικοί πόλεμοι στον πλανήτη, δεν μπορεί να περιμένει άπρακτο τις αποφάσεις άλλων – ηχητικό

Πριν ακόμη κρίνει κανείς οτιδήποτε, οφείλει να παραθέτει, καθώς επίσης να αξιολογεί όσο πιο αντικειμενικά μπορεί τα γεγονότα – τα οποία στην περίπτωση της Ελλάδας είναι τα εξής: 

«Καταδικασμένοι στην φτώχεια οι Έλληνες για πολλές δεκαετίες» λέει το ΔΝΤ – Τι αναφέρει η έκθεση για την Ελλάδα

«Καταδικασμένοι στην φτώχεια οι Έλληνες» για πολλές δεκαετίες ακόμα. Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς την πρόβλεψη που κάνουν οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ και η κα Βελκουλέσκου που συνέταξαν την έκθεση για την κατάσταση στη χώρα μας. 

Τούτο καθώς θεωρούν πως ακόμα και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, όπου η οικονομία αντιδράσει καλύτερα του αναμενόμενου και οι ρυθμοί ανάπτυξης μεσοπρόθεσμα καταφέρουν να υπερβούν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, τα επίπεδα διαβίωσης των Ελλήνων θα υπολείπονται αρκετά των Ευρωπαίων για τις επόμενες δεκαετίες. 

N.Τραμπ προς Βερολίνο: «Δεν αφήνουμε το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα αν δεν δεχθείτε να μειωθούν οι φόροι στην Ελλάδα»!

Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΗΠΑ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΤΟ ΔΝΤ ΑΥΡΙΟ

του Πέτρου Αναστασίου

Η νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ, του Ν.Τραμπ, αρνείται να δώσει "πράσινο φως" στο ΔΝΤ να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, καθώς θεωρεί ότι παραβιάζεται η αρχή του Ταμείου να χρηματοδοτούνται χώρες που έχουν μη βιώσιμα χρέη και αυτό που έχει πετύχει το Βερολίνο είναι να μην είναι βιώσιμο! 

Αλήθειες από πρ. στέλεχος του ΔΝΤ: Καταστρέψατε την Ελλάδα, διαγράψτε το χρέος και φύγετε!

Του Ashoka Mody*

Η εμπλοκή του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν μια ολοκληρωτική καταστροφή: ξανά και ξανά, η αποτυχία του να αντιμετωπίσει κρίσιμα ζητήματα έχει φέρει πόνο στους Έλληνες. Όταν τα μέλη του δ.σ. του Ταμείου συνεδριάσουν την Δευτέρα, θα πρέπει να συμφωνήσουν να διαγράψουν τα χρέη της χώρας και να αποχωρήσουν. 

ΝΑ ΚΑΤΑΣΧΕΘΟΥΝ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ, ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ Κ.Λ.Π.

Υπάρχουν λοιπόν πολιτικά κόμματα που χρωστούν σε τράπεζες κ.λ.π. εκατοντάδες εκατομμύρια. Και όχι μόνο δεν πληρώνουν τα χρέη τους, αλλά θέλουν και να μας σώσουν και από πάνω. Είναι τα ίδια κόμματα που μας χρεοκόπησαν, μας εξαθλίωσαν και παρέδωσαν την εθνική κυριαρχία της χώρας σε άλλα κράτη. 

Τα ελληνικά κόμματα το οποία,

ενώ όπως και όλα τα κόμματα παντού στον κόσμο, είναι ιδιωτικά κλάμπ, εντούτοις εδώ είναι κάτι σαν ιερά τοτέμ που δεν τα αγγίζει κανείς, ούτε δικαιοσύνη ούτε σύνταγμα, ούτε νόμοι, ούτε κράτος, ούτε τίποτα. 

Η διπλή εθνική προδοσία των πολιτικών

Η πατρίδα μας είναι αθεράπευτα εγκλωβισμένη στο χρέος, στο ευρώ και στα μνημόνια – ενώ οι ξαφνικές, επαναλαμβανόμενες αναφορές στο θέμα του εθνικού νομίσματος εκ μέρους της κυβέρνησης είναι κάτι περισσότερο από ανεύθυνες, μετά τη διπλή «προδοσία» που προηγήθηκε:

(α) Από όλους αυτούς που υπέγραψαν το PSI (ανάλυση), μέσω του οποίου το δικαίωμα της μετατροπής του δημοσίου χρέους στο εθνικό νόμισμα (είχε συναφθεί στο ελληνικό δίκαιο σε ποσοστό μεγαλύτερο του 90%, οπότε ήταν δυνατόν να μετατραπεί σε δραχμές με μία απλή απόφαση του κοινοβουλίου), χάθηκε εντελώς – ενώ έγινε αποδεκτό το αγγλικό δίκαιο και συνεχίσθηκε η μεταφορά των δανείων της χώρας από τους ιδιώτες επενδυτές στα κράτη (γράφημα).

Το διπλό πρόβλημα του πλανήτη

Εάν δεν ληφθούν άμεσα ριζικά μέτρα, η παγκόσμια οικονομία θα βυθιστεί στην ύφεση, ενώ προβλέπονται μαζικές αθετήσεις πληρωμών – με αποτέλεσμα πρώτα να καταρρεύσει η πραγματική οικονομία και μετά το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

«Τα χρέη που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν πληρώνονται – ενώ ένα σημαντικό ερώτημα είναι ο τρόπος, μέσω του οποίου δεν πληρώνονται. Ένα θετικό παράδειγμα του τρόπου μη πληρωμής τους αποτελεί η γερμανική νομισματική μεταρρύθμιση του 1948, κατά την οποία διαγράφηκαν τα εσωτερικά ιδιωτικά χρέη – με άμεση συνέπεια να ήταν τότε οι εταιρείες σε θέση να ξεκινήσουν ξανά την παραγωγή, χωρίς τα βάρη του υπερβάλλοντος κόστους (τόκοι κλπ.) που προκαλούν τα χρέη. 

Στα 100 δισ. έφτασαν τα χρέη στην Εφορία το 2016.

Του Κωστή Πλάντζου 

Στον φαύλο κύκλο της υπερφορολόγησης βουλιάζουν επιχειρήσεις και νοικοκυριά, καθώς μόνο τα χρέη προς την Εφορία (χωρίς να υπολογίζονται και άλλα 30 δισ. οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία) άγγιξαν ή ξεπέρασαν τα 100 δισ. ευρώ! 

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (της πρώην ΓΓΔΕ δηλαδή), τα οποία αποκαλύπτει το «business stories», 4 εκατομμύρια φορολογούμενοι πλήρωσαν «θέλοντας και μη» μέσα στο 2016 (με ρυθμίσεις, κατασχέσεις ή από φόβο) 2,5 δισ. ευρώ για τα χρέη των 85,5 δισ. που κουβαλούσαν από το 2015. Πρόκειται για είσπραξη-ρεκόρ - μεγαλύτερη κατά σχεδόν 40% από την επίδοση του 2015 (εισπράχθηκαν 1,8 δισ. ευρώ)- και 50% υψηλότερη από τα 1,6 δισ. του 2014.

Το ΔΝΤ, το ESM, η ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ

ΔΝΤ: Το δημόσιο χρέος είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο χωρίς την αναδιάρθρωση του, ενώ τα βραχυπρόθεσμα μέτρα είναι ανεπαρκή και ασαφή. Απαιτούνται λύσεις που θα οδηγήσουν στην πτωτική του πορεία μακροπρόθεσμα, με χρονικό ορίζοντα το 2060 και όχι τέτοιες που παρέχουν προσωρινή ανακούφιση – ενώ ο στόχος για το πρωτογενές πλεόνασμα πρέπει να μειωθεί στο 1,5% του ΑΕΠ από το 2018.