Το σκανδιναβικό μοντέλο

Πρόκειται για το ιδανικότερο στον πλανήτη, το οποίο όμως θα αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα από την επέλαση του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, από τις μεταναστευτικές ροές, καθώς επίσης από τη γειτνίαση του με την Ευρωζώνη – με το μεγάλο ιδιωτικό χρέος να αποτελεί ένα από τα βασικότερα ελαττώματα του.

«Ένας τρομοκρατημένος λαός, όπως οι Έλληνες, χωρίς ελπίδα και προοπτική για το μέλλον του, είναι ένας λαός επικίνδυνος για τον εαυτό του. Μία κυβέρνηση χωρίς όραμα είναι αδύνατον να έχει ποτέ επιτυχία, ακόμη και αν διαθέτει τα ικανότερα άτομα του πλανήτη. Μία κοινωνία χωρίς πρότυπα, είναι καταδικασμένη όσο πλούτο και αν διαθέτει«.

Η άνοδος και η πτώση των συστημάτων

Η πολιτική της ελεύθερης αγοράς χωρίς κρατικές παρεμβάσεις οδήγησε στο κραχ του 1929, ενώ η ελεγχόμενη οικονομία με κοινωνικό πρόσωπο έχασε το παιχνίδι από τις πετρελαϊκές κρίσεις και την παγκοσμιοποίηση – οπότε γιγαντώθηκε ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός, ο οποίος όμως φτάνει επίσης στο τέλος του.

«Η τεράστια αύξηση της ανεργίας στη δημοκρατία της Βαϊμάρη συνετέλεσε στο να πεισθεί η πλειοψηφία των Γερμανών ότι, υπήρχε ανάγκη ριζικής πολιτικής αλλαγής – οπότε δρομολογήθηκε η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία. Αμέσως μετά, στα πλαίσια του εθνικοσοσιαλισμού, αυξήθηκαν οι δημόσιες επενδύσεις, οπότε ανέκαμψε η οικονομία – με αποτέλεσμα μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να μειωθεί η ανεργία από το 25% στο 2%. Ως εκ τούτου ισχύει το εξής:

Η απλή αριθμητική της πτώσης του ΑΕΠ

Αν υποθέσουμε ότι προδότες ή δουλοπρεπείς Έλληνες δεν υπάρχουν, τότε μόνο ένας ηλίθιος μπορεί να τοποθετηθεί υπέρ των μνημονίων (Α.Ο.)

Άποψη

Όπως έχει αναφερθεί, η μεγαλύτερη ζημία που προκάλεσαν τα μνημόνια στην Ελλάδα είναι η κατάρρευση του ΑΕΠ (άρθρο) – ενώ ελάχιστοι κατανοούν πως τα αποτελέσματα τους για τη χώρα μας είναι αντίστοιχα ενός βομβαρδισμού της, χειρότερου από εκείνου της πρώην Γιουγκοσλαβίας από τις Η.Π.Α. 

Με μέσο τη φτωχοποίηση

Ζωή Χασιούρα 

Στο άρθρο που ακολουθεί η Ζωή Χασιούρα αναφέρεται στην οικονομική αδυναμία στην οποία έχουν περιέλθει τα ελληνικά νοικοκυριά από το 2010, με την εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων από τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Η «αριστερή διακυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, επιδείνωσε την αδυναμία αυτή στα όρια της ανησυχητικής πλέον υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου του λαού

Η οικονομική αδυναμία στην οποία έχουν περιέλθει τα ελληνικά νοικοκυριά από το 2010, με την εφαρμογή των δημοσιονομικών μέτρων από τις μνημονιακές κυβερνήσεις, είναι μια σκληρή πραγματικότητα. Η «αριστερή διακυβέρνηση» ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, επιδεινώθηκε αυτή την ανικανότητα στα όρια της ανησυχητικής πλέον υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου του λαού. 

Στο σπιράλ του θανάτου

Η κυλιόμενη χρεοκοπία θα συνεχιστεί, οπότε θα απαιτούνται διαρκώς μέτρα, μειώσεις των μισθών και των συντάξεων, νέες δανειακές συμβάσεις κοκ. – αφού η πολιτική λιτότητας είναι αδύνατον να επαναφέρει στη ζωή μία ήδη σκελετωμένη οικονομία, εάν θέλει να παραμένει κανείς ρεαλιστής.

«Όταν ακούμε πως κάποιοι πρωθυπουργοί της Ελλάδας προειδοποιούσαν από πολλά χρόνια πριν για τους κινδύνους χρεοκοπίας της, ασφαλώς δεν τους θεωρούμε προφήτες – αφού επρόκειτο για μία αυτονόητη πρόβλεψη τους, γνωρίζοντας «εξ ιδίων» το μέγεθος της πολιτικής διαφθοράς. 

ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ: «Οι τράπεζες της Φρανκφούρτης είναι γεμάτες με χρήματα αλλά…»

Ο εφησυχασμός είναι ο χειρότερος εχθρός μιας χώρας. Οι συμπατριώτες μου κάποτε είχαν αποχαυνωθεί με την λανθασμένη πεποίθηση ότι «τα καταφέραμε». Ήταν προφανώς μια ψευδαίσθηση, την οποία τώρα πληρώνουμε ακριβά. Φοβούμαι πολύ ότι και μια πλειοψηφία στη Γερμανία διακατέχεται σήμερα από την επικίνδυνη πεποίθηση ότι η Γερμανία «τα πηγαίνει καλά». 

Το τρίπτυχο της ελληνικής λύσης

Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, ο κρατικός προϋπολογισμός και το εξωτερικό χρέος, αποτελούν τους τρεις βασικούς «πυλώνες» της οικονομίας μίας χώρας – οι οποίοι εγγυώνται την ασφάλεια, την ελευθερία, την εθνική της ανεξαρτησία και την ευημερία της.

«Απαραίτητη προϋπόθεση στην Ελλάδα είναι η ίδρυση ενός σώματος δίωξης της πολιτικής και της κρατικής διαφθοράς, όπως το ΣΔΟΕ για τη φοροδιαφυγή, υπό την εποπτεία μίας πραγματικά ανεξάρτητης Δικαιοσύνης – έτσι ώστε να σταματήσει το έγκλημα που διενεργείται τόσα χρόνια, έχοντας οδηγήσει την πατρίδα μας στη χρεοκοπία«.

Ο πόλεμος της 4ης γενιάς

Στο συγκεκριμένο πόλεμο το πεδίο της μάχης δεν είναι πια έξω από τον άνθρωπο, αλλά στο εσωτερικό του, στο μυαλό και στα συναισθήματα του – ενώ οι μιλιταριστικές επιχειρήσεις δεν λειτουργούν πλέον μέσω του στρατιωτικού αποικισμού με στόχο την κατοχή μίας περιοχής, αλλά με τον διανοητικό αποικισμό για τον έλεγχο της κοινωνίας της.

«Ο τέταρτος παγκόσμιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει και δεν είναι πυρηνικός. Ενώ εσείς χαλαρώνετε, ενώ καταναλώνετε, ενώ απολαμβάνετε τη διασκέδαση που σας προσφέρει το σύστημα, ένας αόρατος στρατός προσπαθεί να κυριαρχήσει στη σκέψη σας, στη συμπεριφορά και στα συναισθήματα σας, ληστεύοντας σας. 

Όταν η ανοησία μας Κυβερνά

Σπύρος Στάλιας, Οικονομολόγος Ph.D

Ισχυρίζονται οι Νεοφιλελεύθεροι Κυβερνήτες μας, συνεπικουρούμενοι και από τους Τραπεζίτες και τον Επιχειρηματικό Κόσμο ότι η χώρα δεν παράγει αποταμιεύσεις έτσι ώστε να χρηματοδοτηθούν οι επενδύσεις της. Δεν παράγονται αποταμιευτικές καταθέσεις που μετά θα γίνουν δάνεια για να έχουμε ανάπτυξη. Οι Τράπεζες συνεπώς δεν έχουν χρήμα για να δώσουν χρήμα. Έως ότου παραχθούν εθνικές αποταμιεύσεις ο ξένοι και οι ξένες επενδύσεις θα σώζουν την χώρα, και κατά συνέπεια μέρος αυτής της διαδικασίας, είναι και το ξεπούλημα της χώρας μέσω του υπερταμείου.

Από την Ιστορία δεν θυμάμαι ποτέ Έλληνες, οποιασδήποτε περιόδου, να έχουν παραδεχτεί τέτοιο κατάντημα! Τι ντροπή Θεέ μου!

Η αυστραλιανή φούσκα των 1,7 τρις $

Όταν σε μία χώρα τα ενυπόθηκα δάνεια έχουν φτάσει στο 135% του ΑΕΠ και στο 60% των δανειακών χαρτοφυλακίων των τραπεζών, τότε πολύ δύσκολα αποφεύγεται το κραχ – το οποίο θα επηρεάσει ολόκληρο τον πλανήτη, ελπίζοντας να μην προκαλέσει μία παγκόσμια αλυσιδωτή αντίδραση βιβλικών διαστάσεων.

Ανάλυση 

Όλοι γνωρίζουν πλέον ποιά ήταν η γενεσιουργός αιτία της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, η οποία εξήχθη από τις Η.Π.Α. σε ολόκληρο τον πλανήτη – ειδικά εμείς οι Έλληνες, αφού ήταν ο ύπουλος «μηχανισμός» που πυροδότησε τη χρεοκοπία μας. Φυσικά με τη συμμετοχή της τότε κυβέρνησης στο ρόλο του ψυχρού εκτελεστή της χώρας μας – τα βασικά στελέχη της οποίας, ειδικά ο πρωθυπουργός και οι δύο υπουργοί οικονομικών του, όχι μόνο δεν τιμωρήθηκαν, αλλά παραμένουν ενεργοί στην πολιτική σκηνή. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν ήταν ο αδύναμος κρίκος, αλλά ο εντελώς ανόητος – μία παράδοση που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, κρίνοντας από τις εκλογικές επιλογές των Ελλήνων, από την αδιαμαρτύρητη υποταγή τους στα μνημόνια, από το αυτομαστίγωμα τους, από το ότι νοιώθουν οι ίδιοι ένοχοι για τη συνεχιζόμενη τραγωδία τους κοκ. 

Ο μαγικός κόσμος των τραπεζών και του χρήματος

Εάν εξοφλούνταν θεωρητικά όλα τα δάνεια, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα κατέρρεε, οπότε οι καταθέσεις θα εξαφανίζονταν – ενώ η μοναδική εναλλακτική δυνατότητα στο χωρίς αντίκρισμα χρήμα, λόγω της χειραγώγησης του χρυσού, είναι τα επικίνδυνα ψηφιακά νομίσματα.

«Οι περισσότεροι οικονομολόγοι δεν κατανοούν καν τι σημαίνει να ζει κανείς στο σημερινό σύστημα του εντελώς «ώριμου» καπιταλισμού – όπου κυριαρχούν οι μεγάλοι (too big to fail) πολυεθνικοί όμιλοι, ενώ η κερδοσκοπία είναι αχαλίνωτη. Ακόμη χειρότερα, στη νεοκλασική θεωρία που έχει επικρατήσει τόσο οι επενδύσεις, όσο και οι πιστώσεις (δάνεια), δεν διαδραματίζουν κανέναν κεντρικό ρόλο – ούτε τα χρήματα, ούτε καν τα κέρδη«! (πηγή). 

Οι ευρωπαϊκές ασυμμετρίες και το ευρώ

Tο μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι το πώς ανέχονται να έχουν το ρόλο του αχθοφόρου της Γερμανίας και της Ολλανδίας όλες σχεδόν οι άλλες χώρες της Ευρωζώνης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας – επίσης οι υπερχρεωμένες Η.Π.Α., η ανταγωνιστικότητα των οποίων υποχωρεί συνεχώς.

Η πολιτική της ήπιας ρήξης

Η Ελλάδα πρέπει να πάψει να σκύβει το κεφάλι, αλλάζοντας αμέσως στάση απέναντι στη Γερμανία – να επιλέξει τη λελογισμένη αλλά αποφασιστική σύγκρουση μαζί της με όλα τα ρίσκα που συνεπάγεται κάτι τέτοιο, χωρίς όμως την πρωτοβουλία της απόφασης εξόδου από την Ευρωζώνη.

«Θα πρέπει να πάψουν να υπογράφονται μνημόνια και να εφαρμόζονται νέα μέτρα, να σταματήσει αμέσως η πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων, καθώς επίσης να δοθεί οριστικό τέλος στη διεθνή ζητιανιά – ακόμη και αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, εκβιαζόμενη στην έξοδο από την Ευρωζώνη» (πηγή).

Στον αστερισμό της ασύμμετρης ανάπτυξης

Στον πλανήτη, ιδίως στην Κίνα, υπάρχουν δεκάδες φούσκες, ενώ βρέχει κυριολεκτικά χρήματα – κυρίως εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών, με στόχο την αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης, έτσι ώστε να παραμένει χαμηλό το χρέος ως προς το ΑΕΠ, παρά το ότι σε απόλυτα μεγέθη κλιμακώνεται συνεχώς.

Ανάλυση 

Αυτό που «επιδοτούν» τα τελευταία χρόνια οι αγορές, οι επενδυτές για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, είναι η ανάπτυξη – η άνοδος του τζίρου, το «Growth», με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία. Αδιαφορούν λοιπόν για τα θεμελιώδη μεγέθη, για τα κέρδη, για τη λογιστική αξία των εταιρειών, για την καθαρή τους θέση κοκ. – οπότε αγοράζουν μετοχές των επιχειρήσεων που αναπτύσσονται ραγδαία ή/και που πιθανολογούν ότι έχουν τέτοιου είδους προοπτικές. 

Η νομοτελειακή ήττα του 2015

Πρέπει να ερευνηθεί με κάθε λεπτομέρεια το παρελθόν, τουλάχιστον από το ξεκίνημα της κρίσης και σε σχέση με τη διαχείριση της, επειδή ήταν τόσο καταστροφική, ώστε δεν μπορεί να οφείλεται σε ανθρώπινα λάθη – οπότε ο δημόσιος διάλογος με τον κ. Βαρουφάκη είναι θετικός.

Άποψη 

Είναι πράγματι σημαντική η έντιμη αντιπαράθεση απόψεων και ένας πραγματικός, με ισηγορία διάλογος (= όλοι οι Πολίτες έχουν το δικαίωμα να αγορεύσουν) – όπως αναφέρει μεταξύ άλλων ο κ. Γ. Βαρουφάκης στην εισαγωγή της δημόσιας απάντησης του (πηγή), σε άρθρο μου που τον αφορούσε (πηγή). Όσον αφορά την κριτική που του άσκησα σε σχέση με το παρελθόν ήταν ως όφειλε καλοπροαίρετη, όπως επίσης η δική του – αν και αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι το μέλλον της χώρας μας, το οποίο διαγράφεται σκοτεινό όσο αισιόδοξος και αν είναι κανείς, αφού οι δεκάδες λύσεις που υπήρχαν έχουν δυστυχώς «σπαταληθεί». 

Η ωρολογιακή βόμβα του χρέους

Οι οφειλές των κρατών στις ανεξάρτητες από τα ίδια αλλά εξαρτημένες από το τοκογλυφικό κεφάλαιο κεντρικές τράπεζες, μετατρέπουν τους Πολίτες τους σε σκλάβους χρέους – ενώ το κραχ ίσως αργήσει, εκτός εάν υπάρξουν εξελίξεις στις Η.Π.Α., όπως η ανατροπή του κ. Trump ή/και κοινωνικές αναταραχές, σε βαθμό εμφυλίου πολέμου.

«Το παγκόσμιο χρέος κλιμακώνεται διαρκώς, υπερβαίνοντας πια το 325% του ΑΕΠ του πλανήτη (πηγή) ή τα 217 τρις $ – έχοντας αυξηθεί κατά περίπου 11 τρις $ τους πρώτους εννέα μήνες του 2016, εκ των οποίων το 50% αφορούσε τα χρέη των κυβερνήσεων. Νέα βουνά χρεών λοιπόν προστίθενται στα ήδη υφιστάμενα, χωρίς σταματημό – ενώ οι αναδυόμενες οικονομίες τριπλασίασαν τις εκδόσεις ομολόγων και κοινοπρακτικών δανείων, με την Κίνα να αντιπροσωπεύει τη μερίδα του λέοντος«.

Ο σχεδιασμός της νέας Ευρώπης

Ελπίζουμε να μη χρησιμοποιηθεί ξανά η Ελλάδα ως πειραματόζωο του νέου πτωχευτικού δικαίου για τα κράτη, της προσωρινής εξόδου από την Ευρωζώνη ή για οτιδήποτε άλλο προγραμματίζεται από τη Γερμανία – η οποία προωθεί μεθοδικά τα σχέδια της, με τη βοήθεια της γαλλικής προεδρίας.

«Η αναβίωση του γαλλογερμανικού μπλοκ αποτελεί μία ανησυχητική εξέλιξη – αφού σταθεροποιεί, εδραιώνει καλύτερα την εξουσιαζόμενη από τη Γερμανία Ευρώπη, ενώ «εκγερμανίζει» ακόμη περισσότερο την ήπειρο μας. Στο θέμα αυτό η ελληνική κυβέρνηση, η οποία έχει εναποθέσει τις ελπίδες της στον νέο πρόεδρο της Γαλλίας, κάνει μεγάλο λάθος – ερμηνεύοντας εσφαλμένα τις πραγματικές του προθέσεις» (πηγή).

Τι αντιπροσωπεύει το εθνικό χαρτονόμισμα; Ανήκει στο κράτος;

Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου: «Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.» Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν; Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%.

ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ;

Η επί της ουσίας παραγωγή χρήματος από ιδιώτες, μέσω του τραπεζικού δανεισμού (γιατί τυπικά το χρήμα το εκδίδει το κάθε κράτος ή στην περίπτωση της ΟΝΕ το εκδίδει η ΕΚΤ μέσω των υποκαταστημάτων της), είναι το αποκορύφωμα του νεοφιλελευθερισμού.

Το χρήμα έπαψε πλέον να αποτελεί μόνο μέσο ανταλλαγής αγαθών και έγινε και το ίδιο ανταλλάξιμο αγαθό στην αγορά. Με αυτή την έννοια το πήρε στα χέρια του ο ιδιωτικός τομέας, στα πλαίσια της ιδεολογίας της απόλυτης απελευθέρωσης της αγοράς.

Βρώμικα στατιστικά παιχνίδια

Όποιο Έθνος νομίζει πως ο καπιταλισμός λειτουργεί δίκαια, με ηθικούς παίχτες και κανόνες, κάνει λάθος – εάν δε έχει τη συνήθεια να κατηγορεί τον εαυτό του, αναλαμβάνοντας ευθύνες που δεν του αναλογούν ή/και χρέη που δεν μπορεί να πληρώσει, πιστεύοντας πως ο οφειλέτης δεν έχει τουλάχιστον την ίδια ευθύνη με το δανειστή, τότε είναι καταδικασμένο.

Ανάλυση 

Έχω την εντύπωση, την ελπίδα ίσως πως το πρόβλημα των Ελλήνων, λόγω του οποίου παραμένουν αδρανείς ανεχόμενοι την κατοχή της χώρας τους, το διεθνή εξευτελισμό και την υφαρπαγή των περιουσιακών τους στοιχείων, δεν είναι η δειλία ή/και η δουλοπρέπεια τους – αλλά οι ελλιπείς γνώσεις τους όσον αφορά τα οικονομικά και αυτά που πραγματικά συμβαίνουν σε άλλες χώρες, σε συνδυασμό με τη σκόπιμη χειραγώγηση τους από ορισμένα ΜΜΕ, τα οποία τους έχουν μετατρέψει σε θεατές της εξαθλίωσης τους, μεταξύ άλλων μέσω της θυματοποίησης τους.