Η θανάσιμη παγίδα του ευρώ

Η ανάλυση της ελβετικής νομισματικής ένωσης τεκμηριώνει ότι, ασφαλώς μπορεί να λειτουργήσει σωστά ένα κοινό νόμισμα, αρκεί να το επιθυμούν πράγματι τα μέλη του δημιουργώντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις – κάτι που δυστυχώς δεν φαίνεται να ισχύει στην Ευρωζώνη, με οδυνηρά αποτελέσματα για τα αδύναμα κράτη.

«Τα πλεονεκτήματα ενός κοινού νομίσματος μεταξύ διαφόρων χωρών είναι προφανή, αν και φαίνεται δύσκολο να προσδιορισθούν ποσοτικά: το μειωμένο κόστος συναλλαγών, η πλήρης εξάλειψη του νομισματικού κινδύνου, η αυξημένη διαφάνεια, καθώς επίσης ο μεγαλύτερος ανταγωνισμός – επειδή οι τιμές είναι ευκολότερο να συγκριθούν. 

ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

Γερμανία και Γαλλία βιάζονται να φθάσουν μόνες τους σε μία κοινή θέση για τη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης. Μεταξύ των άλλων, της φορολογικής σύγκλισης, των κεφαλαιαγορών και της τραπεζικής ένωσης. 

Μετά θα καλέσουν τις άλλες χώρες να συμμετάσχουν αν θέλουν. Είναι φυσικό να υποψιάζεται κάποιος ότι τότε θα γίνει μια διαστρωμάτωση στις διάφορες ταχύτητες για τα υπόλοιπα κράτη, σύμφωνα με το νέο δόγμα που υιοθετήθηκε στη Ρώμη.

ΟΟΣΑ: Σταθερό στο 5,6% το ποσοστό ανεργίας τον Νοέμβριο 2017 - Μείωση στο 8,7% στην Ευρωζώνη

Σταθερό στο 5,6% παρέμεινε τον Νοέμβριο του 2017 το ποσοστό ανεργίας στα κράτη - μέλη του ΟΟΣΑ

Σταθερό στο 5,6% παρέμεινε τον Νοέμβριο του 2017 το ποσοστό ανεργίας στα κράτη - μέλη του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σύμφωνα με έκθεση που ανακοινώθηκε σήμερα (16/01/2018).

Σε ολόκληρη την περιοχή του ΟΟΣΑ, 35,1 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι τον Νοέμβριο, 2,5 εκατομμύρια περισσότεροι απ’ ό,τι τον Απρίλιο του 2008.

Το τέρας του χρέους ζει και βασιλεύει

Η ανάπτυξη που διαπιστώνεται σήμερα στις χώρες του νότου και αλλού (στην Ανατολική Ευρώπη τροφοδοτείται κυρίως από την επί πιστώσει κατανάλωση) είναι παροδική – ενώ το βιοτικό επίπεδο πολλών κρατών θα συνεχίσει να μειώνεται, τροφοδοτώντας κυρίως το γερμανικό και αυξάνοντας την απόσταση τους από τη Γερμανία.

Άρθρο 

Στα βουνά των χρεών που συνεχίζουν να αυξάνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί με τις τεράστιες φούσκες που έχουν σχηματιστεί στα πάγια περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, ακίνητα κλπ.), με τελευταία «μαζική υστερία» τα ψηφιακά νομίσματα, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές – επίσης στους κλιμακούμενους κινδύνους που απειλούν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο διατηρείται τεχνητά στη ζωή με τη συνεχιζόμενη παροχή ρευστότητας εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών. 

Ποιοι Ευρωπαίοι και γιατί τα "σπάνε" με το ευρώ.

Του Γιάννη Αγγέλη

Πριν από μία εβδομάδα, στις 6 Απριλίου, η Τσεχία χωρίς καθόλου θόρυβο "διέρρηξε" εντός Ε.Ε. τη σταθερή σχέση της κορόνας με το ευρώ. Τώρα, ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και η Δανία. Ποιοι και γιατί σκέφτονται να τα "σπάσουν" με το ευρώ, πώς επηρεάζει το ενδεχόμενο ενός "exit" από την Ελλάδα ή αλλού. 

Τα ερωτηματικά για το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών, σε συνδυασμό με τις άγνωστες προς το παρόν συνέπειες του εν εξελίξει Brexit, κάνουν ορισμένες κεντρικές τράπεζες στην Ευρώπη να αλλάζουν την τακτική τους απέναντι στην ευρωπαϊκή νομισματική ενοποίηση και το Ευρώ.

Τα δίδυμα βουνά χρεών της Ευρωζώνης

Οι κίνδυνοι του τραπεζικού συστήματος της νομισματικής ένωσης επεξηγούν καλύτερα την πρόταση του ΔΝΤ να καταργηθούν τα μετρητά χρήματα – ενώ οι έξι πιο επικίνδυνες χώρες είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Σλοβενία, η Πορτογαλία, η Ιρλανδία και η Ιταλία.

Άρθρο

Μετά τις πρώτες περιπέτειες που ακολούθησαν τη δήλωση της ελληνικής κυβέρνησης το 2010, σύμφωνα με την οποία η χώρα δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα χρέη της χωρίς τη βοήθεια των εταίρων της και του ΔΝΤ, η ΕΚΤ ανακοίνωσε το 2012 πως σε περίπτωση ανάγκης θα έκανε τα πάντα για να στηρίξει το ευρώ – μεταξύ άλλων ότι, θα εξαγόραζε τα ομόλογα των υπερχρεωμένων κρατών της Ευρωζώνης ανεξαρτήτως ορίου από τη δευτερογενή αγορά για να μειωθούν τα επιτόκια, στηρίζοντας παράλληλα το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα.

Στον προθάλαμο της επόμενης κρίσης

Όσο δεν υπάρχει μία κοινή πολιτική συμφωνία, με αποτέλεσμα η κάθε χώρα να προσπαθεί να επιλύσει μόνη της τα προβλήματα της, η Ευρωζώνη δεν πρόκειται να σταθεροποιηθεί – οπότε νομοτελειακά θα καταρρεύσει, υπό το βάρος των εγγενών και λοιπών προβλημάτων της.

Ανάλυση

Υπάρχουν πολλά σημάδια, σύμφωνα με τα οποία η οικονομία της Ευρωζώνης ανακάμπτει – όπως ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ που τα τελευταία δύο χρόνια είναι της τάξης του 2% ετησίως, ενώ προβλέπεται πως η τάση θα συνεχιστεί στο μέλλον. Εκτός αυτού, η ανεργία έχει περιορισθεί κατά τρεις μονάδες στο 9% περίπου, με τον πληθωρισμό να έχει επανέλθει στο 2% – μετά από μία μεγάλη περίοδο που ήταν τόσο χαμηλός, ώστε να φοβάται κανείς πως θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αποπληθωρισμό.

Η κατάρρευση της ΕΕ και της Ευρωζώνης

Το αποτυχημένο σχέδιο των 315 δις € της Κομισιόν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, οι ασυμμετρίες θα διευρυνθούν όσο αποφασίζει το αόρατο χέρι της ελεύθερης αγοράς, με το οποίο η Γερμανία ληστεύει τους εταίρους της – έως ότου ξυπνήσουν κάποιοι, οπότε η Ευρώπη θα διαλυθεί σε χρόνο μηδέν.

«Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πεθάνει, επειδή οι Ευρωπαίοι δεν τη θέλουν πια…. οι αλαζονικές και ηγεμονικές αυτοκρατορίες είναι καταδικασμένες στην εξαφάνιση τους» (Marie Le Pen).

Φινλανδία, το τελευταίο θύμα της Ευρωζώνης

O μοναδικός τρόπος για να απορροφήσει μία χώρα ένα ασύμμετρο σοκ στην οικονομία της, εάν ανήκει σε μία νομισματική ζώνη που δεν έχει κανέναν απολύτως μηχανισμό αντιμετώπισης κρίσεων, δεν είναι άλλος από την επιστροφή στο εθνικό της νόμισμα.

Ανάλυση

Μερικά χρόνια πριν, το 2011, η Φινλανδία, ως ένας από τους πολλούς πιστωτές της Ελλάδας, απαίτησε να της δοθεί ως εγγύηση, για τα δάνεια που της παρείχε, ο Παρθενώνας – προφανώς μεταφορικά, αφού δεν ήταν δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο με ένα από τα σημαντικότερα εθνικά σύμβολα της χώρας. Εν τούτοις, επρόκειτο για μία μεγάλη προσβολή, την οποία δεν πρόκειται να ξεχάσει ποτέ κανένας Έλληνας – όπως άλλωστε δεν θα ξεχάσει κανείς τις συνεχείς εξευτελιστικές δηλώσεις του κ. Σόιμπλε, όσα χρόνια και αν περάσουν.

Η αόρατη ήττα της Γερμανίας

Γιώργος Δελαστίκ

Πραγματική… κηδεία ήταν η Μέρκελ τη Δευτέρα, όταν μίλησε μετά τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, καθώς είχε λήξει η σύνοδος των τεσσάρων μεγαλύτερων κρατών της ευρωζώνης στο Παρίσι – της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας. «Πρέπει να συνεχίσουμε να προχωρούμε μπροστά, γιατί έτσι και σταματήσουμε, όλα όσα έχουμε χτίσει μέχρι τώρα θα μπορούσαν να καταρρεύσουν», είπε η Γερμανίδα καγκελάριος και συνέχισε: «Πρέπει να δεχτούμε ότι χώρες μπορούν να τραβήξουν μπροστά και μπορούν να προχωρήσουν πιο γρήγορα από άλλες».

Το «βρώμικο παιγνίδι» μέχρι να αδειάσουν τα ταμεία της Ελλάδας παίζουν οι δανειστές

«Στο μεσοπρόθεσμο διάστημα η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα χρηματοδότησης». Αυτό απαντούν αρμοδίως στελέχη του ΔΝΤ όταν ερωτούνται για το εάν υπάρχει μια ημερομηνία που να αποτελεί το καταληκτικό ορόσημο της δεύτερης αξιολόγησης. 

Αυτή η απάντηση σε συνδυασμό με την προχθεσινή δήλωση του εκπροσώπου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Τζέρι Ράις ότι «είναι ακόμη πολύ νωρίς για να προβούμε σε εικασίες σχετικά με το πότε θα μπορούσε να επιτευχθεί συμφωνία» δείχνει πως το χρόνο της τελικής συμφωνίας για την αξιολόγηση θα τον καθορίσει η ταμειακή κατάσταση του Ελληνικού Δημοσίου.

Γαία πυρί μιχθήτω

Είναι πλέον φανερό πως το ποσοστό των Ελλήνων που τάσσεται υπέρ της μονομερούς, εκούσιας επιστροφής της χώρας στο εθνικό της νόμισμα, αυξάνεται καθημερινά – ενώ είναι εξαιρετικά πιθανόν να γίνει πλειοψηφικό εντός του έτους.

«Υπάρχουν λύσεις για την Ελλάδα; Ασφαλώς υπάρχουν – ακόμη, αλλά όχι για πάντα. Εντός ή εκτός της Ευρωζώνης; Και στις δύο περιπτώσεις, αλλά με σκληρή δουλειά – είναι θέμα επιλογής, σε συνδυασμό με το ρίσκο που είναι πρόθυμος ο λαός να αναλάβει. 

«Διαλύεται η Ευρωζώνη και το συγκαλύπτουν»

«Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης καβγαδίζουν για τη σωτηρία της Ελλάδας, σπαταλώντας έτσι χρόνο από μια σημαντικότερη αποστολή τους, την εξυγίανση των χωρών που βρίσκονται πραγματικά σε κρίση. Η διαμάχη γύρω από το θέμα της Ελλάδας απειλεί την ευρωζώνη, για έναν διαφορετικό όμως λόγο, από αυτόν που νομίζουν πολλοί. 

Oι βασανιστικές και ατελείωτες συζητήσεις για την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα συγκαλύπτουν τα πραγματικά προβλήματα της νομισματικής ένωσης. Όταν συναντώνται οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης, στις Βρυξέλλες, θα έπρεπε πρωτίστως να βρουν λύσεις για τις εστίες κρίσης, οι οποίες πραγματικά θα μπορούσαν να προκαλέσουν την κατάρρευσή της. Και τούτο διότι αυξάνονται οι φόβοι για την πιστοληπτική ικανότητα πολύ ισχυρότερων και γι’ αυτό σημαντικότερων χωρών μελών της», γράφει σε άρθρο της η Welt. 

Die Welt: H Ελλάδα συγκαλύπτει το πραγματικό πρόβλημα της ευρωζώνης, την υπερχρέωση

«Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης καβγαδίζουν για τη σωτηρία της Ελλάδας, σπαταλώντας έτσι χρόνο από μια σημαντικότερη αποστολή τους, την εξυγίανση των χωρών που βρίσκονται πραγματικά σε κρίση.

Η διαμάχη γύρω από το θέμα της Ελλάδας απειλεί την ευρωζώνη, για έναν δαφορετικό όμως λόγο, από αυτόν που νομίζουν πολλοί.

Τίτλοι τέλους για το ευρώ

Η μερική ή ολική διάλυση της Ευρωζώνης φαίνεται πως έχει ήδη σφραγισθεί, ενώ μάλλον δεν υπάρχει πια κανένας τρόπος για να αποτραπεί, ειδικά επειδή οι Ευρωπαίοι δεν υποστηρίζουν την πολιτική της ένωση – οπότε πράγματι βρισκόμαστε προ των πυλών του χάους.

Ανάλυση

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει (πηγή), η κακοδιαχείριση των οικονομικών της Ελλάδας εκ μέρους των διεφθαρμένων κυβερνήσεων μετά το 1980 που διαστρέβλωσαν το Σύνταγμα υπέρ των δικών τους συμφερόντων, η καταναλωτική και δανειακή συμπεριφορά των Ελλήνων, η γερμανική πολιτική του μισθολογικού dumping, σε συνδυασμό με τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ που ήταν ανέκαθεν προσαρμοσμένη στις ανάγκες της Γερμανίας, καθώς επίσης η εξαγωγή της κρίσης των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης από τις Η.Π.Α., οδήγησαν την Ελλάδα στην κρίση του 2009 – όπου η χώρα υπερχρεώθηκε, ενώ τα «δίδυμα» ελλείμματα της (ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, προϋπολογισμός) έφτασαν στο ζενίθ.

Το αληθινό γερμανικό πόκερ

Η κυβέρνηση της χώρας σχεδιάζει τη διάλυση της Ευρωζώνης, χωρίς όμως να θεωρηθεί η ίδια υπεύθυνη, επιλέγοντας το ρόλο της αθώας περιστεράς – επειδή δεν έχει τίποτα άλλο να κερδίσει από το ευρώ, ενώ εξασφάλισε πλέον την κυρίαρχη θέση της στην ήπειρο μας.

«Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι, είναι το μόνο υπεύθυνο για τα δεινά του – λόγω της έμφυτης διαφθοράς του, της εγγενούς οκνηρίας του, της σπατάλης του, της διανοητικής ανεπάρκειάς του, των μειωμένων ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. 

Το ελληνικό χρέος αυξήθηκε μέσα στην ευρωζώνη όσο και στα τελευταία 100 χρόνια!

Του Θεόδωρου Κατσανέβα

«Σήμερα πληρώνουμε τα χρέη του παρελθόντος και καλά παθαίνουμε αυτά που παθαίνουμε»! Αυτό είναι το υπέρτατο επιχείρημα που διακινοούν οι Φιρφιρίκοι του του κατοχικού μιντιακού καθεστώτος, συνεπικουρόυμενοι από Ναναίκους οικονομολογούντες και τηλεπερσόνες. 

Και υπάρχουν ψεκασμένοι που το δέχονται καθ΄ότι «πες, πες, πες όλο και κάτι μένει» κάτι μένει κατά Γκέμπελς. 

Το διπλό πρόσωπο του χρήματος

Είναι θέμα χρόνου η διάλυση της Ευρωζώνης, ακόμη και αν δεν υπερισχύσουν στις εκλογές κόμματα που θέλουν την έξοδο των χωρών τους – αφού οι ανάγκες, οι επιθυμίες, καθώς επίσης οι συνήθειες ορισμένων κρατών του Βορά, είναι εντελώς αντίθετες από αυτές του Νότου.

Άποψη

Ο μέσος πληθωρισμός στην Ευρωζώνη υπολογίζεται στο 1,8% για τον Ιανουάριο, ενώ ο αντίστοιχος στη Γερμανία είναι περίπου στο ίδιο ύψος (γράφημα) – αν και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην αύξηση των τιμών της ενέργειας. Μπορεί λοιπόν να μειωθεί σε ετήσιο επίπεδο, επίσης λόγω της ενέργειας – αλλά το ποσοστό αύξησης του χωρίς την ενέργεια, ο «πυρήνας του πληθωρισμού» όπως αποκαλείται, θα διαμορφωθεί παρ’ όλα αυτά λίγο χαμηλότερα από το 1%. 

Αντίστροφη μέτρηση για το ευρώ

Η Γερμανία γνωρίζει πως αργά ή γρήγορα θα τοποθετηθεί τόσο η ίδια, όσο και το κοινό νόμισμα στο στόχαστρο της υπερδύναμης – οπότε φροντίζει να προετοιμαστεί, δρομολογώντας μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων.

Η καγκελάριος αναφέρθηκε για πρώτη φορά σε μία Ευρώπη πολλών ταχυτήτων στη σύνοδο κορυφής της Μάλτας, άρα έμμεσα στη διάλυση της Ευρωζώνης – ευρίσκοντας στήριξη από τον υπεύθυνο για τα ευρωπαϊκά θέματα Ιταλό υφυπουργό, ο οποίος δήλωσε τα εξής:

Προβλέψεις κατάρρευσης του ευρώ

Ο αμερικανός κερδοσκόπος εβραϊκής καταγωγής G. Soros ενοχοποιεί τη Γερμανία για την πιθανή διάλυση της Ευρωζώνης και της ΕΕ – καθώς επίσης για την υπαγωγή της Ευρώπης σε μία ρωσική ζώνη επιρροής.

.

«Η Γερμανία κατάφερε μεν να αναδειχθεί στον ηγεμόνα της Ευρώπης, αλλά δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που οι ηγεμόνες πρέπει να πληρούν – δηλαδή, πέρα από το στενό ατομικό τους συμφέρον, να ενδιαφέρονται επίσης για τα συμφέροντα των ανθρώπων που εξαρτώνται από αυτούς. Συγκρίνετε τη συμπεριφορά των Η.Π.Α. μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με αυτήν της Γερμανίας, μετά την κατάρρευση του 2008: οι Η.Π.Α. ξεκίνησαν το σχέδιο Μάρσαλ, το οποίο οδήγησε στην ανάπτυξη της ΕΕ, ενώ η Γερμανία επέβαλλε το πρόγραμμα λιτότητας, το οποίο εξυπηρετεί μόνο τα δικά της συμφέροντα.