ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΛΥΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ;

Ζούμε σε μια εποχή όπου όλα σιγά σιγά και σταθερά γίνονται ψηφιακά. Ψηφιακά οι παντός είδους συναλλαγές, ψηφιακά οι φόροι, ψηφιακά οι πλειστηριασμοί, ψηφιακά νομίσματα κ.ο.κ

Απορώ λοιπόν. Γιατί το σύστημα δεν εντάσσει στην ψηφιακή τεχνολογία και τη συμμετοχή των πολιτών στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων, αλλά εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τις μεσαιωνικές κάλπες για εκλογή αντιπροσώπων;

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ Ή ΑΝΕΞΈΛΕΓΚΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

Άλλο πράγμα είναι η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, δηλαδή να μην διορίζεται από τις άλλες δύο εξουσίες, να μην εξαρτάται η επαγγελματική εξέλιξη των μελών της και να μην παίρνει εντολές από αυτές.

Και άλλο να είναι δημοκρατικά ανεξέλεγκτη, δηλαδή να κάνει ό,τι "γουστάρει" μη υποκείμενη σε δημοκρατικό έλεγχο.

Γιατί δεν θυμώνεις;

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

«Ο θυμός είναι καλύτερος από τη λύπη. Όταν είσαι θυμωμένος, τα πράγματα αλλάζουν». 

Μάλκολμ Χ

 

Ο φόβος θεωρείται το πιο ισχυρό συναίσθημα. Στον φόβο έχω αναφερθεί και σε προηγούμενα κείμενά μου αλλά στο παρόν θα σταθώ στις ιδιαίτερα σημαντικές επισημάνσεις της Λωρήν Γιάνγκ (Lauren Young) στη διδακτορική της διατριβή, σε ένα επιστημονικό πεδίο σχετικά άγνωστο για τον πολύ κόσμο όπως είναι αυτό της πολιτικής ψυχολογίας. Η διατριβή αυτή πραγματεύεται την ψυχολογία της καταστολής και τη διαφωνία στον απολυταρχισμό και παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. 

Ο ΣΩΣΤΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ...

Άκουγα προ ημερών στο ραδιόφωνο, έναν από αυτούς τους αυτοχαρακτηριζόμενους «προοδευτικούς» δημοσιογράφους. Αυτός λοιπόν ο «προοδευτικός» δημοσιογράφος έλεγε ότι στο σωστό καπιταλισμό η πολιτική ακολουθεί τις εντολές της οικονομίας. 

Αντίθετα, όπως είπε, όταν η πολιτική επιχειρεί να είναι πάνω από την οικονομία και να θέσει κανόνες στην οικονομία, αυτό είναι δεσποτισμός, μοναρχισμός κ.λ.π., δηλαδή μη προοδευτικότητα. 

Βαρουφάκης: H λύση για την Ελλάδα είναι μια εποικοδομητική ανυπακοή

Τις προτάσεις για τον νέο ευρωπαϊκό κίνημα DiΕΜ25 (Κίνημα για τη Δημοκρατία στην Ευρώπη 2025), την πορεία του για τη μετατροπή του σε κόμμα, καθώς και τη συμμετοχή του νέου φορέα στις ευρωεκλογές του 2019 στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, παρουσίασε χθες το βράδυ ο οικονομολόγος και πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης στη Λάρισα στο πλαίσιο σχετικής εκδήλωσης.

Ένα υπόμνημα με αφορμή τους Ευέλπιδες και τους απέλπιδες...

Έγραφα τις προάλλες στον Λόγιο Ερμή για τον ξυλοδαρμό των Ευελπίδων, για την έννοια της άνανδρης αυτής πράξης, την πολιτική της σημασία, τις αριστερές πολιτικές παρεκτροπές και για τις ευθύνες της πολιτείας που αφήνει να επωάζονται φιλοκυβερνητικοί και κόκκινοι ολοκληρωτισμοί, καθώς ο αρμόδιος υπουργός μας καθησύχαζε, πως όλα βαίνουν καλώς (!).

Η κριτική που σημειώθηκε κατά των σκέψεών μου εστιάστηκε στους κακούς μηχανισμούς του κράτους που δέρνουν φτωχούς, στα ελαττώματα της φυλής, στις άδικες καταδίκες αγωνιστών, στα διάφορα, αριστερά και δεξιά, πολιτικά συμπλέγματα και στους νόμους ("να πέρασε και κανένα νομοσχέδιο από τη βουλή δεν παίζει;) που ψηφίζονται. Και το σπουδαιότερο, κατηγορήθηκα για μονομέρεια.

ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Στη δημοκρατία νόμος είναι η βούληση της πλειοψηφίας. Κάθε τι άλλο δεν είναι δημοκρατία, είναι ελιτισμός.

Δεν έχει εφευρεθεί μέχρι στιγμής μηχανισμός που να επιτυγχάνει ομοφωνία των πάντων. Μακάρι να επιτυγχανόταν ομοφωνία, όμως από τη στιγμή που αυτό δεν μπορεί να γίνει, η βούληση της πλειοψηφίας είναι η αμέσως επόμενη θεμιτή παραδοχή. 

"Ο Τσίπρας πούλησε την Ελλάδα για 100 χρόνια στους ξένους, παρότι κυβερνά με 15%"

«Το μέλλον γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινό» αναφέρει ο Μίκης Θεοδωράκης σε άρθρο-παρέμβασή του σχετικά με την «αλλοίωση του πολιτεύματος».

Ο Μίκης Θεοδωράκης κάνει αναφορά σε μέλλον και πρόσφατο παρελθόν, θυμίζοντας την ίδρυση της «Σπίθας» και τονίζοντας πως η πρότασή του για τη δημιουργία ενός Παλλαϊκού Μετώπου, θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν όργανο που θα μας έβγαζε από την κρίση. 

Ο Μίκης Θεοδωράκης τόνισε πως θα πρέπει το συντομότερο να γίνει μια νέα αναθεώρηση του Συντάγματος, σημειώνοντας παράλληλα πως ο κ. Τσίπρας κυβερνά με το 15%. 

H Res Publica της Δύσης και η Δημοκρατία μας

Η διάβαση από την Δημοκρατία στην Res Publica, σηματοδοτεί την μετάβαση από τον λόγο της κοινωνίας στον λόγο της εξουσίας.

Ανατρέχουμε στην Εκκλησία του Δήμου της κλασικής Αθήνας, όπου κάθε Αθηναίος μπορούσε να λάβει τον λόγο και να εκθέσει τις σκέψεις του. Να κάνει την κριτική του και να υποβάλει τις προτάσεις του. Κάθε πολίτης. Γιατί αυτός μόνο είχε τέτοια ευθύνη/δικαίωμα.

Ο πολίτης που "ιδιώτευε" ήταν άχρηστος στο κοινό, στην κοινωνία, γιατί δεν είχε γνώμη, δεν είχε προτάσεις για το καλό της πόλης.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΟΙ ΣΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Για να προοδεύσει η Ελλάδα θα πρέπει όλοι οι Έλληνες να γίνουμε συμμέτοχοι στη διακυβέρνησή της.

Ο καθένας μας έχει τη δική του ισχυρή άποψη. Η μεταξύ μας ισχυρή αντιπαράθεση για την επικράτηση αυτής της προσωπικής άποψης, μόνο μέσω της ελεύθερης εκφοράς της προς το κοινωνικό σύνολο και της δοκιμασίας της μέσω της ψήφου, μπορεί να καταλαγιάσει τις όποιες πραγματικές ή κατά φαντασία διαφορές μας και τα πάθη και να κοιτάξουμε συγκροτημένα μπροστά.

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

Εθνική ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία δεν υπάρχουν χωρίς εθνικό νόμισμα. Αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα κατανοητό πέρα από κάθε αμφιβολία. Όταν το νόμισμά σου το ρυθμίζουν δυνάμεις που δεν μπορείς να ελέγξεις, απλά είσαι ένας οργανισμός διασωληνωμένος, χωρίς δυνατότητα αυτοδιάθεσης.

Εδώ όμως θα πρέπει να γίνει μια απαραίτητη διευκρίνιση, διαφορετικά θα συνεχίσει να υπάρχει σύγχυση την οποία εκμεταλλεύεται το σύστημα για να θολώσει και να ακυρώσει την αναγκαιότητα του εθνικού νομίσματος. Το εθνικό νόμισμα είναι αναγκαία συνθήκη για να υπάρχει εθνική ανεξαρτησία και εθνική κυριαρχία. Όμως δεν είναι από μόνο του και ικανή συνθήκη.

ΠΟΙΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ; ΟΙ ΛΙΓΟΙ Ή ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ;

Ένας φίλος μου γράφει: «Ίσοι άνθρωποι δεν υπάρχουν. Μόνο ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις. Δεν πρέπει ο πλούτος να ελέγχει το πολίτευμα. Είναι άλλο πράγμα το πολίτευμα και άλλο το οικονομικό σύστημα. Μπορούμε να έχουμε δημοκρατία με σοσιαλισμό, μπορούμε και με καπιταλισμό. Το θέμα είναι ποιος βάζει τους κανόνες (νόμους). Οι λίγοι ή οι πολλοί, τα υπόλοιπα είναι ανοησίες». 

Οικονομικά ζητήματα και θεσμοί άμεσης συμμετοχής

Tο δημόσιο χρέος είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα που βαραίνει την οικονομία και φυσικά επηρεάζει άμεσα το πορτοφόλι των φορολογουμένων. Παρά το γεγονός ότι οι φορολογούμενοι -οι σημερινοί και κυρίως οι αυριανοί- θα κληθούν να πληρώσουν το λογαριασμό, δεν τους επιτρέπεται να εκφράσουν τη γνώμη τους σχετικά με συγκεκριμένες αποφάσεις επί των δημοσίων οικονομικών.

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Ο Κοινοβουλευτισμός, δηλαδή η ολιγαρχικής έμπνευσης αντιπροσωπευτική δήθεν "δημοκρατία" του εθνικού κράτους, χρεοκόπησε και είναι αυτή που παρέδωσε το εθνικό κράτος εύκολο θήραμα στα χέρια της παγκοσμιοποιημένης οικονομικής ολιγαρχίας.

Εκείνο που εναγώνια προσπαθεί το παγκόσμιο σύστημα να αποφύγει, είναι να μην αρχίσουν οι άνθρωποι να αμφισβητούν μαζικά τον κοινοβουλευτισμό και να θέλουν πιο δημοκρατικές διαδικασίες.

Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΟ ΕΥΡΩ. ΤΟ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΚΟ

Η Ελλάδα δεν παράγει το ευρώ, το δανείζεται με τόκο. Καταλαβαίνετε άραγε τι σημαίνει αυτό;

Η έκδοση εθνικού νομίσματος, στην ουσία είναι υποκατάστατο της φορολογίας. Μέσω του εθνικού νομίσματος μπορεί να γίνει δημοσιονομική πολιτική. Εμείς όμως προτιμάμε μονόπλευρα να φορολογούμαστε σκληρά, αρκεί να έχουμε ως νόμισμα το δανεικό ευρώ!

Η μέθοδος της Ισλανδίας

Η χώρα είναι η καταλληλότερη ως πρόσφατο παράδειγμα, όσον αφορά την υιοθέτηση του εθνικού νομίσματος εκ μέρους ενός κράτους, όπως η Ελλάδα – επειδή είναι πολύ μικρή, με ελάχιστα διαφοροποιημένη οικονομική δομή, με πολύ μεγάλη εξάρτηση από τις εισαγωγές, καθώς επίσης με τεράστια δίδυμα ελλείμματα το 2008.

«Η Ισλανδία τα κατάφερε λόγω της υποτίμησης του εθνικού της νομίσματος, της ακαριαίας απόφασης να αφήσει τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν, της έξυπνης οικονομικής πολιτικής που υιοθέτησε, της παραδειγματικής τιμωρίας των υπευθύνων, της αποφασιστικής και ψύχραιμης στάσης των Πολιτών, καθώς επίσης του πραγματικά δημοκρατικού της πολιτεύματος: της ψηφιακής άμεσης δημοκρατίας«.

Η χειραγώγηση της Δημοκρατίας και οι συνέπειες

-η σημασία του βέτο των ΗΠΑ εις το ΔΝΤ- 

Πολλές φορές έχουμε επισημάνει την μεγάλη σημασία της Ιστορίας. Διότι είναι η συνείδηση της ανθρωπότητας η οποία καταγράφει την μοίρα και τα βιώματα των λαών αυτής. Δεν επηρεάζεται, αλλά ούτε χειραγωγείται από κανένα, ούτε και από την πολιτική. Ο αμερικανός ιστορικός Χάουαρντ Ζιν είπε κάποτε: «αν δεν γνωρίζουμε την ιστορία, είμαστε κρέας έτοιμο για τους σαρκοφάγους πολιτικούς, για τους διανοούμενους και τους δημοσιογράφους που προμηθεύουν το πιο ακονισμένο μαχαίρι». 

ΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ;

Όλα δείχνουν πως το ίδιο το σύστημα της παγκοσμιοποίησης πριμοδοτεί τον εθνικισμό ως αντίπαλο πόλο και τον ταυτίζει άνετα με την ακροδεξιά, γιατί είναι εύκολος αντίπαλος και μπορεί να τον "δέρνει" πολιτικά άνετα, ώστε να προβάλει το ίδιο ως η μόνη λύση. 

Το σύστημα φοβάται μόνο τον εκδημοκρατισμό του αντιπροσωπευτικού κοινοβουλευτικού συστήματος, που θα του αφαιρέσει ή θα του περιορίσει τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας και μέσω αυτής τον έλεγχο των λαών.

Ελίτ, Δημοκρατία και Μαύροι Κύκνοι

source:Risk & Insurance® @RiskInsurance

Γράφει η Γιώτα Χουλιάρα

giota.houliara@gmail.com 

Οι πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις (ΗΠΑ, Ολλανδία, Γαλλία) και το δημοψήφισμα του περασμένου Ιουνίου στη Βρετανία μου έφεραν στο μυαλό τη ρήση του Νασίμ Ταλέμπ (Nassim Nicholas Taleb): Όταν ο κόσμος ψηφίζει αυτό που θέλει η διανούμενη-πλην-όμως-ηλίθια-ελίτ, τότε αυτό είναι «δημοκρατία».

Στη συνέχεια διάβασα ένα άρθρο στο πρακτορείο Bloomberg όπου ο συντάκτης Leonid Bershidsky συναντά τον Robert Barnes, δικηγόρο του Λας Βέγκας. Ο Barnes έχει τη συνήθεια να κερδίζει χρήματα ποντάροντας στους μαύρους κύκνους των εκλογικών αναμετρήσεων (δηλαδή στο απρόβλεπτο, σ΄αυτό που δεν θεωρούν οι δημοσκόποι και οι πολιτικοί αναλυτές εφικτό). 

Ανάγκη ριζικών αποφάσεων και αλλαγών

Η Ελλάδα είναι σε θέση να ανακτήσει την εθνική της ανεξαρτησία, διώχνοντας την Τρόικα και καταργώντας τα μνημόνια, εάν υπάρξουν οι σωστές προϋποθέσεις – κυριότερη εκ των οποίων είναι η αποκατάσταση της δημοκρατίας, παράλληλα με την τιμωρία των υπευθύνων της χρεοκοπίας. 

Άποψη 

Στον επίλογο της ανάλυσης μας «Ο δεκάλογος του ελέγχου των μαζών» αναφέραμε πως, σύμφωνα με το φιλόσοφο J.Dewey, μόνο όταν όλοι οι Θεσμοί, η παραγωγή, το εμπόριο, οι τράπεζες και τα ΜΜΕ ελέγχονται δημοκρατικά, θα καταφέρουμε να οικοδομήσουμε μία λειτουργική δημοκρατική κοινωνία – κάτι που θα μπορούσε τότε μόνο να επιτευχθεί, όταν όλοι οι άνθρωποι ενωθούν μεταξύ τους, χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, αγωνιζόμενοι για τα δικαιώματα τους, όπως έκαναν στο παρελθόν.