Όπως η προπολεμική Γερμανία έγινε σε μια στιγμή πολεμική υπερδύναμη, έτσι και σήμερα αν το θελήσει μπορεί να το επαναλάβει

...τότε (πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο), όλοι έλεγαν ότι η Γερμανία δεν πρόκειται να εξοπλιστεί και να κάνει πόλεμο και ξαφνικά μετέτρεψε όλες τις βιομηχανίες της σε πολεμικές και έγινε πανίσχυρη

σχόλιο Γ.Θ : Μια συγκλονιστική επισήμανση του Βασίλη Βιλιάρδου που κανείς δεν έχει υπολογίσει ακόμα και που φανερώνει το διακαή πόθο των γερμαναράδων να γίνουν ο τέταρτος παγκόσμιος πόλος ανάμεσα σε Ρωσία, ΗΠΑ και Κίνα

Σε τροχιά εξόδου από την ιστορία

Η παγίδα των ιδιωτικοποιήσεων, τα πλεονεκτήματα της μικτής οικονομίας, καθώς επίσης η υποχρέωση της Ελλάδας να σταματήσει την πορεία της προς την καταστροφή, επιλέγοντας τη ρήξη – ενώ η τελευταία μας ευκαιρία είναι πριν από τις γερμανικές εκλογές και πριν από την τέταρτη δανειακή σύμβαση, συνοδευόμενη από νέα μνημόνια που θέλει να μας επιβάλλει η Γερμανία.

«Σε γενικές γραμμές υπάρχουν δύο βασικά πολιτικά συστήματα: (α) εκείνο που επιλέγουν οι Πολίτες τους ηγέτες τους, οι οποίοι τότε υπηρετούν τα συμφέροντα τους σαν να είναι δικά τους και (β) αυτό στο οποίο η πολιτική εξουσία χειραγωγεί το λαό, έτσι ώστε ο λαός αφενός μεν να την επιλέγει, αφετέρου να υπηρετεί τα δικά της ιδιοτελή συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένων των ελίτ που η ίδια υπηρετεί έμμισθα.

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ, ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ, Ω ΣΚΑΝΔΑΛΟ…

ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ: ΒΑΖΟΥΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ 20 ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΔΙΟΔΙΩΝ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΗΘΕΛΑΝ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ !!! 

Με υπογραφές Τσακαλώτου – Σπίρτζη 38 νέα διόδια στην Εγνατία 

Η κυβέρνηση υπέγραψε την κοινή υπουργική απόφαση Τσακαλώτου-Σπίρτζη για την άμεση εγκατάσταση 18 μετωπικών σταθμών και 20 πλευρικών διοδίων στην Εγνατία Οδό.

Η ΚΥΑ Τσακαλώτου-Σπίρτζη που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ στις 29 Μάιου, αποτελεί άλλο ένα προαπαιτούμενο στις δεσμεύσεις με τους δανειστές αλλά και ένα μέσο διευκόλυνσης στη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της Εγνατίας. 

Διαπραγμάτευση, Χρέος

Του Διονύση Χιόνη

Όπως συνήθως έτσι και τώρα ξεκινάμε τις συζητήσεις για τα σημαντικά εθνικά θέματα χωρίς να έχουμε προσδιορίσει τις ημέτερες προσδιοριστικές κατευθύνσεις. Στο θέμα του χρέους έχουμε αφεθεί στις καλές διαθέσεις των δανειστών. Συμμετέχουμε στις συζητήσεις για την αναδιάρθρωση και επιδιώκουμε την αναδιάρθρωση του χρέους έτσι ώστε να γίνει βιώσιμο-διαχειρίσμο χωρίς να έχουμε προσδιορίσει πώς αυτό ποσοτικοποιείται και τελικά τι σημαίνει διαχειρίσμο χρέος. 

Η απλή αριθμητική του χρέους

H μοναδική δυνατότητα σωστής διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, η οποία είναι αδύνατη χωρίς την ανάληψη του ρίσκου της ρήξης, είναι η δημιουργία μίας ομάδας αποτελούμενης από τους ικανότερους Έλληνες επιστήμονες – πλαισιωμένους από εξειδικευμένες νομικές, τραπεζικές και οικονομικές εταιρείες ή οργανισμούς, ευρωπαϊκούς ή/και αμερικανικούς.

Άποψη

Εισαγωγικά, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας μετά το 2009 έχουν υπογράψει τρεις (παράνομες και αντισυνταγματικές) δανειακές συμβάσεις, οι οποίες συνοδεύονται από πολλά μνημόνια και αξιολογήσεις της εφαρμογής τους – με τη σημερινή να έχει υπογράψει την τελευταία ύψους 86 δις €, έχοντας ήδη εισπράξει περί τα 36,3 δις € όπως συμπεραίνεται από τον αναλυτικό πίνακα, επιφυλασσόμενος για τυχόν λανθασμένη ερμηνεία (πηγή).

Και τώρα τι κάνουμε;

Του Γιάνη Βαρουφάκη

Αλλη μια φορά το Κοινοβούλιο απαξιώθηκε, με τους συμπολιτευόμενους βουλευτές να ψηφίζουν μέτρα που δεν πιστεύουν και τους αντιπολιτευόμενους να καταψηφίζουν μέτρα που θα ψήφιζαν αν ήταν στην κυβέρνηση.

Προς τι; Για να πάμε, λέει, στο Eurogroup έχοντας άλλη μια φορά ήδη δώσει τα πάντα ώστε να πάρουμε, δήθεν, μια ουσιαστική αναδιάρθρωση χρέους που το Eurogroup ποτέ δεν θα έδινε...

ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ "ΜΕ Ή ΧΩΡΙΣ ΓΡΑΒΑΤΑ"

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 

Το φιάσκο των συνομιλιών στο Eurogroup, για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ήταν απολύτως αναμενόμενο, για οποιονδήποτε παρακολουθεί με στοιχειώδη προσοχή τα σχετικά διαμειβόμενα. Εκτός από τα μισόλογα, τα ευχολόγια, τις αμηχανίες, την άρνηση θετικών απαντήσεων, από την ηγεσία της Ευρωζώνης, υπήρχε και η σαφέστατη τοποθέτηση του υπουργού Οικονομίας της Γερμανίας (ορθότερα της ΕΕ), του κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, o οποίος απέκλεισε, ευθαρσώς και εκ των προτέρων, τη διατήρηση φρούδων ελπίδων. Υπήρχε, όμως, ακόμη και κυρίως η παγιωμένη άρνηση, από την πλευρά της ΕΕ, να ικανοποιήσει το μακρόχρονο αίτημα του ΔΝΤ, για ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, παρότι αυτό αποτελούσε προϋπόθεση παραμονής του στο κουαρτέτο, και παρότι αυτή η παραμονή του αποτελεί διακαή επιθυμία της Γερμανίας.

ΠΟΙΟ ΧΡΕΟΣ; ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΙ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ.

Το ξέρετε ότι στο τρίτο μνημόνιο (ΦΕΚ 15-7-2015), ο κ. Τσίπρας παραιτήθηκε κάθε αξίωσης για το χρέος; Το αναγνώρισε πλήρως στην ονομαστική του αξία, ανέλαβε την υποχρέωση να το εξοφλήσει πλήρως και εγκαίρως, παραιτήθηκε του δικαιώματος να ζητήσει κούρεμα και ανέθεσε στους δανειστές (δηλαδή στη Γερμανία), την ευχέρεια μόνο να επιμηκύνουν την αποπληρωμή του χρέους, εάν και εφόσον εκείνοι το κρίνουν αυτό κατά τα συμφέροντά τους, μετά το τέλος του προγράμματος το 2018. Τώρα παριστάνει τον ριγμένο από τους δανειστές...

Κοινωνική αλλοτρίωση.

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Γνωρίζοντας πως τα μνημόνια παράγουν μαζικά ανέργους, φτώχεια, οδύνη, καθώς επίσης εξαθλιωμένους υποψήφιους για τις φυλακές, ο κατήφορος θα συνεχιστεί με οποιαδήποτε κυβέρνηση – έως ότου δεν θα έχει απομείνει πια τίποτα από την ιδιωτική και δημόσια περιουσία των Ελλήνων. Αυτοί δεν θα σταματήσουν φυσικά να παρακολουθούν τους αγώνες του ποδοσφαίρου ή τις ανόητες συζητήσεις των πολιτικών στην τηλεόραση – «σκοτώνοντας» κυριολεκτικά το χρόνο τους και βρίζοντας τη Γερμανία στα πληκτρολόγια.

Αυτή τη φορά δεν κυνηγούν αριθμούς... Δολοφονούν ανθρώπους

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Αυτό το έκτρωμα που κατατίθεται για ψήφιση σε μια Βουλή που έχει απεμπολήσει οριστικά την εθνική της ταυτότητα, δεν είναι απλά ένα 4ο Μνημόνιο όπως πολλοί ισχυρίζονται. Και ο ξεπεσμός του δεν προσδιορίζεται απλά και μόνο στο γεγονός πως είναι το δεύτερο κατά σειρά Μνημόνιο που προσυπογράφουν οι σφετεριστές της «αριστερής» ταυτότητας και της εμπιστοσύνης των αφελών... 

Τέλος υπομονής!

Η κυβέρνηση είχε δύο λύσεις στη διάθεση της: την εφαρμογή των μνημονίων βασιλικότερα του βασιλέως με αντάλλαγμα την υπεσχημένη διαγραφή μέρους του δημοσίου χρέους ή τη σύγκρουση με τη Γερμανία. Έχοντας δηλώσει προεκλογικά πως θα επέλεγε τη δεύτερη, συμβιβάστηκε με την πρώτη – οπότε, εάν δεν τιμήσουν το λόγο τους οι δανειστές, είναι πια υποχρεωμένη να ακολουθήσει το δεύτερο δρόμο.

«Οι μάζες δεν επαναστατούν ποτέ από μόνες τους και δεν επαναστατούν μόνο γιατί καταπιέζονται. Μάλιστα, όσο δεν τους επιτρέπεται να έχουν μέτρο σύγκρισης, ούτε καν παίρνουν είδηση πως καταπιέζονται. Ας μην ξεχνάμε πως η γαλλική επανάσταση ξέσπασε δέκα χρόνια μετά τη χρεοκοπία της Γαλλίας – ενώ ήταν εξαιρετικά αιματηρή, επειδή ακριβώς καθυστέρησε τόσο πολύ» (Orwell, με παρεμβάσεις).

Το τέρας του αποπληθωρισμού

Ο πιο σημαντικός δείκτης για τον καθορισμό της νομισματικής πολιτικής των κεντρικών τραπεζών είναι το πραγματικό επιτόκιο – το οποίο αποτελεί έναν ακόμη λόγο, μεταξύ πολλών άλλων, για τον οποίο η ελληνική οικονομία δεν αναπτύσσεται.

«Έχουμε αναφέρει πολλές φορές ότι, τα κράτη δεν χρεοκοπούν. Αυτοί που χρεοκοπούν είναι οι Πολίτες τους, ειδικά εάν δεν επιλέξουν έγκαιρα τη στάση πληρωμών – κάτι που δυστυχώς συνέβη στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα να έχουν κλείσει σταδιακά οι δανειστές της όλες τις εξόδους κινδύνου, με αφετηρία το PSI, καθώς επίσης με τέρμα το στυγερό εκβιασμό της ΕΚΤ (κλείσιμο τραπεζών).

Οι δέκα βασικές επιθυμίες των Ελλήνων

Οποιοσδήποτε θέλει να κυβερνάει, πρέπει πριν από κάθε τι άλλο να εμπιστεύεται τη συλλογική σοφία, αυτά δηλαδή που θέλουν οι Πολίτες – οπότε είναι υποχρεωμένος να τα ανακαλύψει και στη συνέχεια να κρίνει εάν είναι ο ίδιος σε θέση να τα εφαρμόσει, έχοντας πλήρη γνώση της κατάστασης της χώρας, καθώς επίσης των δυνατοτήτων της τη δεδομένη στιγμή.

«Πού θα καταλήξουμε εάν δεν αλλάξουμε; Εάν συνεχίσουμε να ακολουθούμε τις εντολές της καγκελαρίου; Εκεί που κατέληξαν οι πάμπλουτες χώρες της Λατινικής Αμερικής την πρώτη αποικιοκρατική εποχή: όπου οι νέοι ιδιοκτήτες τους έβαζαν τους ιθαγενείς να εργάζονται μέρα-νύχτα έναντι πινακίου φακής, παρακολουθώντας τους με τα μαστίγια για να παράγουν όσο το δυνατόν περισσότερο πλούτο για τους ίδιους» (πηγή).

7,1 εκατομμύρια ευρώ μας κοστίζουν οι «συμβουλές» των Rothschild για να ξεπουλήσουμε την δημόσια περιουσία σε θυγατρικές τους!

Πρακτικές που έπρεπε να στείλουν στην φυλακή τη μισή Βουλή δεν συζητιούνται πουθενά γιατί ακριβώς η μισή Βουλή έχει νομοθετική δυνατότητα, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να προστατέψει ΜΕ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ τα παράνομα συμφέροντα των τοκογλύφων από τον Δημόσιο Έλεγχο και τη Δικαιοσύνη που ισχύουν για όλους τους υπόλοιπους. 

Το χρέος στα χρόνια του ευρώ περίπου ίσο με αυτό των 100 προηγούμενων χρόνων

Επιμένουν οι ευρωραγιάδες και τα παπαγαλάκια τους ότι, εμείς οι χαραμοφάηδες και σπάταλοι Έλληνες φταίμε για το τεράστιο χρέος της χώρας μας. Οι Έλληνες πολιτικοί είναι όλοι λαμόγια και μας οδήγησαν στην άκρη του γκρεμού. Ενώ οι Ευρωπαίοι είναι …άγγελοι με φτερά ! Αφού φταίμε, πρέπει να πληρώσουμε. Καλά να πάθουμε που θέλαμε να ζούμε καλά, ενώ είμαστε τεμπέληδες και ανεπρόκοποι. Με το πολύ το ψέκασμα, τελικά συνηθίσαμε στο μαστίγωμα και ακόμα χειρότερα, στο αυτομαστίγωμα… 

“Έλληνες, σας σφάζουν μπροστά στα μάτια του Πλανήτη”.

Του Peter Koenig* «Σας σφάζουν μπροστά στα μάτια του Πλανήτη και κανείς δεν λέει κουβέντα. Πρώτα από όλα η ελίτ της Ελλάδας. Και η κυβέρνησή σας. Λίγοι, αλλά πολλοί λίγοι, επιτρέπουν την σφαγή γιατί δεν τους αφορά. Έχουν τυφλωθεί από την απατηλή λάμψη του ευρώ και τη συμμετοχή στην προνομιούχα τάξη των ευγενών Ευρωπαίων.

Λαέ της Ελλάδας! – Ξυπνήστε.

Πάρτε τα πράγματα στα χέρια σας. Μην πιστεύετε τους πολιτικούς σας, τα μίντια σας! Αποχωρήστε από αυτήν την εγκληματική οργάνωση που αποκαλείται Ευρωπαϊκή Ένωση και από αυτό το απατεωνίστικο δυτικό νομισματικό σύστημα που σας πνίγει μέχρι θανάτου. Πάρτε πίσω την κυριαρχία σας, το νόμισμά σας. 

Galbraith (οικονομολόγος): Ανήθικο πείραμα με την Ελλάδα – Δεν τη διασώζουν, τη λεηλατούν.

Αυτό που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα είναι μια λεηλασία των περιουσιακών στοιχείων της, κάτι που δεν έχει σχέση με την ανάκαμψη της οικονομία της, τονίζει ο αμερικανός οικονομολόγος. Ως λεηλασία της Ελλάδας και όχι διάσωσή της χαρακτηρίζει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών ο γνωστός αμερικανός οικονομολόγος και μέχρι πρότινος σύμβουλος του πρώην υπ. Οικονομικών, Γιάνη Βαρουφάκη, James Galbraith. 

Ο τελικός του στημένου παιχνιδιού

Από τη μία πλευρά με την απειλή της χρεοκοπίας, της «τύχης» της Βενεζουέλας και του GREXIT, ενώ από την άλλη με την κλιμάκωση των απειλών εκ μέρους της Τουρκίας και όχι μόνο, οι Έλληνες θα πιέζονται στη γωνία – έτσι ώστε να μην διαδηλώνουν και να μην αντιδρούν, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο στους επίδοξους νέους ιδιοκτήτες της χώρας τους.

Photo: Independend

«Ο τελευταίος λαός που θα θαυμάζαμε ποτέ στη ζωή μας είναι η Γερμανία, όσον αφορά το εθνικοσοσιαλιστικό της σύστημα, το οποίο διαφέρει ελάχιστα από το παρελθόν – αφού συνεχίζει να επικεντρώνεται στην εκμετάλλευση των Πολιτών από μία μικρή βιομηχανική μειοψηφία, την οποία υπηρετούν υποτακτικά οι κυβερνήσεις της, έχοντας διευρύνει την εκμετάλλευση με τη βοήθεια του κοινού νομίσματος στους Πολίτες όλων των χωρών της Ευρωζώνης.

2,4 τρισ.ευρώ η αξία του ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα! - Ο λόγος που την «έδεσαν» με Μνημόνια

ΑΦΘΟΝΙΑ ΧΡΥΣΟΥ, ΑΡΓΥΡΟΥ, ΧΑΛΚΟΥ, ΜΟΛΥΒΔΟΥ - ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙΝ ΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

2,4 τρισ.ευρώ είναι η αξία του ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα χωρίς όμως να υπολογίζονται οι υδρογονάνθρακες και πέον είναι εμφανής ο λόγος που την «έδεσαν» με Μνημόνια για μισό... αιών. 

Ένα από τα μεγαλύτερα, στον ευρωπαϊκό χώρο, κοιτάσματα χρυσού και άλλων ορυκτών υλών βρίσκεται στη ΒΑ Χαλκιδική όπου υπολογίζεται ότι υπάρχουν "θαμμένοι", περίπου 160 τόνοι χρυσό, 2.000 τόνοι άργυρο, σχεδόν 1,5 εκατομμύριο τόνοι μόλυβδο και ψευδάργυρο και πάνω από 1 εκατομμύριο τόνοι χαλκός.

«Έλληνες δε βαριέστε, συνήθεια είναι όλα…»

Τι μπορεί να περιμένει κανείς από μια χώρα όπου το δίκαιο είναι απόλυτα συνυφασμένο με το δίκαιο του δανειστή;

Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης

Πού μπορεί να αποταθεί ο πολίτης ώστε να ζητήσει εκείνα που του αναλογούν όταν τα πάντα κρίνονται με γνώμονα το συμφέρον του απαίτη του κεφαλαίου και των σκληρών τόκων -που με σκοπό δάνεισε- ο οποίος παραμένει ενδεδυμένος τον μανδύα με τα εθνικά χρώματα;

Ποιος μπορεί να ελπίζει σε ένα μέλλον όχι όμοιο με εκείνο των ευκλεών εποχών, μα σε ένα κάποιο με τίμια απόδοση των κόπων του;