Ειλικρινά δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι 47 χρόνια μετά την πτώση της χούντας θα ζούσαμε σκηνές που να μου θυμίζουν τις μέρες, πριν ξεψυχήσει το τέρας της δικτατορίας. Και να που 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους, οι άρχουσες ελίτ, οι σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες, από κοινού με τους εφοπλιστές, συνεχίζουν να έχουν το πάνω χέρι.
Αφού ξεφορτώθηκαν τον Καποδίστρια, ακυρώνοντας τις προσπάθειες για τη συγκρότηση σύγχρονου κράτους με θεσμούς και δικαιοσύνη, συνεχίζουν την κυριαρχία τους, έχοντας αντιμετωπίσει με ευελιξία τις όποιες ανεπιθύμητες παρενθέσεις στην πολιτική εξουσία. Και σήμερα, αυτός ο συνασπισμός συμφερόντων, μετά το “πάθημα” της αριστερής παρένθεσης, αγριεμένος, επιχειρεί να επιβάλει σκληρή πολιτική για τα συμφέροντά του, προσφέροντας άφθονα δώρα και στους ξένους “νταβατζήδες”.