Κούλης: ο Ρομπέν των τραπεζών!

globinfo freexchange

 

Ποιος πρωθυπουργός υπερασπίστηκε ξεδιάντροπα, απροκάλυπτα και χωρίς ίχνος δισταγμού, τους τραπεζίτες και μάλιστα μέσα στη Βουλή; Αν πείτε Κυριάκος Μητσοτάκης, κερδίσατε. 

Δεν ξέρουμε αν υπάρχει ιστορικά άλλη τέτοια περίπτωση, όπου ο πρωθυπουργός της Ελλάδος να τάσσεται τόσο ανοιχτά υπέρ των τραπεζιτών. Και καλά, οι νεοφιλελέδες ομοϊδεάτες του σε Ευρώπη, ακόμα και σε ΗΠΑ, κάνουν και λίγο τους «ψόφιους κοριούς», για να μην προκαλούν το λαϊκό αίσθημα, παρόλο που στο παρασκήνιο εξακολουθούν να «καβατζώνουν» τα τραπεζοπαράσιτα που συνεχίζουν το πάρτι σε βάρος των κορόιδων, παρά την οικονομική καταστροφή που έσπειραν πριν από περίπου δέκα χρόνια. Τότε που και πάλι, διασώθηκαν από τις πολιτικές τους μαριονέτες με λεφτά των φορολογούμενων. 

Οι Γερμανοί μεθοδεύουν την κλοπή της χώρας μας

Οι Γερμανοί βρήκαν και νέα φάμπρικα για να κλέψουν τις χώρες του νότου και ειδικότερα την καταχρεωμένη Ελλάδα, επιβαρύνοντας το ισοζύγιο πληρωμών της και αδιαφορώντας για τις προσπάθειες που καταβάλλει η χώρα μας για να αντιμετωπίσει τις υπέρογκες δανειακές της υποχρεώσεις. Επέβαλλαν στις Βρυξέλλες να εκδώσει οδηγία για την επιβολή βαρύτατης φορολογία στους κατόχους παλαιών αυτοκινήτων, ώστε να προωθηθεί η αγορά νέων που θα εισαχθούν κυρίως από τη χώρα δυνάστη της Ευρώπης. Ως δικαιολογία, οι Βρυξέλλες και η εδώ υποτακτική κυβέρνηση, προβάλλουν την ανάγκη να προστατευθεί το κλίμα από τους ρύπους που εκπέμπουν τα παλιά αυτοκίνητα, αναδεικνύοντας έτσι και την απάτη που συντελείται με την καλλιέργεια φοβίας για τους δήθεν κινδύνους της κλιματικής αλλαγής.

Γερμανία, η βασίλισσα της διαφθοράς

Ένας Γερμανός τραπεζίτης έχει το δικαίωμα να δεχθεί χρήματα ακόμη και αν γνωρίζει ότι προέρχονται από φοροδιαφυγή που έχει γίνει σε άλλα κράτη, από απάτη, παθητική δωροδοκία ή εκβιασμό. Είναι σαν να λέμε: Όσο οι παρανομίες γίνονται στο εξωτερικό, εμείς ευχαρίστως να επωφεληθούμε από αυτό το βρώμικο χρήμα. Απλά, εταιρείες όπως η Ζήμενς και όχι μόνο, είναι παγκόσμιοι πρωταθλητές της μίζας και του λαδώματος και οι άνθρωποι τους όπως ο Χριστοφοράκος έχουν την προστασία του γερμανικού κράτους. Και τέλος, οι μεγαλύτεροι διακινητές μαύρου χρήματος και παράνομης εισαγωγής χρυσού είναι οι γερμανικές τράπεζες. Τελικά σκέφτεται κανείς πόσο δίκιο είχε ο Ουίνστον Τσώρτιλ όταν έλεγε ότι, “η Γερμανία πρέπει να βομβαρδίζεται κάθε πενήντα χρόνια. Οι ίδιοι Γερμανοί ξέρουν το γιατί”

Άποψη

– του Θεόδωρου Κατσανέβα

Ο έλεγχος της πιστωτικής απληστίας

Η παγκόσμια οικονομία βιώνει τα αποτελέσματα των υπερβολών κυρίως του χρηματοπιστωτικού τομέα χωρίς αυτό να σημαίνει ότι από το πάρτι της ευφορίας και των υπερβολών οι απλοί πολίτες έμειναν αμέτοχοι.

Άποψη 

– του Σαράντου Λέκκα 

Κυρίως όμως ο χρηματοπιστωτικός τομέας είναι αυτός που διαμορφώνει τις συνθήκες δίνοντας την πρώτη ύλη κάθε υπερβολής που δεν είναι άλλη από τις πιστώσεις, τα δάνεια. 

Οι πιστώσεις αυξάνουν όχι μόνο την προσφορά χρήματος σε μια οικονομία αλλά παράλληλα αυξάνουν τα επίπεδα αυτοπεποίθησης και κυρίως της πίστης για αέναες καταστάσεις πλούτου και ευμάρειας. 

Το συμβολικό ξεπούλημα της Ελλάδας

Ο «εμπαιγμός» των Πολιτών φαίνεται καθαρά από τις δηλώσεις του υπουργού της ληστείας, σύμφωνα με τις οποίες η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΗ κοκ. έχει συμβολική σημασία – ενώ θα δώσει διεθνώς το μήνυμα πως η Ελλάδα είναι μία χώρα φιλική προς τις επενδύσεις! Με απλά λόγια πως η ληστεία είναι εκούσια, παρά το ότι τα έσοδα από το ξεπούλημα θα οδηγηθούν στα γερμανικά ταμεία – ενώ η Ελλάδα θα χάσει και τα μερίσματα που στηρίζουν τον προϋπολογισμό της, με αποτέλεσμα να πρέπει να συμπληρωθούν από αυξήσεις φόρων ή από μειώσεις δαπανών. 

Ταυτόχρονα δεν θα έχει κανένα όπλο στη διάθεση της για να ανταπεξέλθει στο διεθνή ανταγωνισμό – ενώ φυσικά οι ξένοι μέτοχοι των δημοσίων επιχειρήσεων, εκτός του ότι θα μεταφέρουν τα έσοδα τους στο εξωτερικό, θα μπορούν να αυξήσουν κατά το δοκούν τις τιμές, εκτοξεύοντας στα ύψη τα κέρδη τους, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία. Αντί λοιπόν να πρωτοστατήσει η κυβέρνηση στη δημιουργία μίας διακομματικής επιτροπής διεκδίκησης των πολεμικών επανορθώσεων που μας οφείλει η Γερμανία, έτσι ώστε να επιλυθούν «άπαξ και δια παντός» τα προβλήματα μας χωρίς να υφαρπαχθεί η δημόσια και η ιδιωτική μας περιουσία, συνεχίζει την πολιτική της υποτέλειας και των υποκλίσεων απέναντι στην καγκελάριο. 

Η 75η επέτειος του Bretton Woods

Τόσο το ΔΝΤ, όσο και η Παγκόσμια Τράπεζα, καταχράστηκαν την εξουσία που τους έδωσε η συμφωνία, σε σχέση με τη σταθεροποίηση του παγκοσμίου συστήματος, με την απελευθέρωση των αγορών και με τις ιδιωτικοποιήσεις – ειδικά μετά την άνοδο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού στις Η.Π.Α. και στη Μ. Βρετανία τη δεκαετία του 1980, αφού προηγήθηκε η μονομερής έξοδος των Η.Π.Α. από τον κανόνα του χρυσού το 1971 (=όλα τα νομίσματα είχαν αντίκρισμα στο δολάριο και το δολάριο σε χρυσό, με μία σταθερή τιμή). Οι επιβληθείσες μεταρρυθμίσεις στις αναδυόμενες οικονομίες, ως αντάλλαγμα για τη στήριξη τους με δάνεια (ανάλογα στην Ελλάδα μετά το 2009, όπου δυστυχώς ελάχιστοι έχουν καταλάβει τι ακριβώς εννοούν με τη λέξη «μεταρρυθμίσεις» οι δανειστές), οδήγησαν σε μία μέση αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ τους της τάξης του 0,0% για το χρονικό διάστημα μεταξύ 1980 και 1998 – ενώ από το 1960 έως το 1979 η άνοδος ήταν ακόμη στο 2,5%. Από το γεγονός αυτό και μόνο κατανοεί κανείς γιατί δεν αυξάνεται το ελληνικό ΑΕΠ, καθώς επίσης γιατί είναι ανοδικά τα χρέη, παρά τα δήθεν πλεονάσματα, καθώς επίσης το ξεπούλημα της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας – σημειώνοντας πως οι αναδυόμενες οικονομίες βίωσαν πολλές κρίσεις, ως αποτέλεσμα των «λαθών» στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή των στρατηγικών μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με την εκτίμηση της ίδιας της Παγκόσμιας Τράπεζας. 

Πολεμικές οφειλές: Το προεκλογικό πυροτέχνημα και τα ευτελή γερμανικά κόλπα

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε για μια ακόμη φορά να υποτιμήσει τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού. Την παραμονή της αποχώρησής της από την εξουσία προέβη στο φραστικό και μόνο πυροτέχνημα ότι με ρηματική διακοίνωση επιζητεί να ρυθμιστούν οι γερμανικές πολεμικές οφειλές προς την Ελλάδα, στις οποίες περιλαμβανομένου του κατοχικού δανείου.

Ανεξάρτητα από τις προφανείς μικροπολιτικές σκοπιμότητες, προκύπτει ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα: Ότι δηλαδή στα τέσσερα χρόνια που η κυβέρνηση αυτή βρέθηκε στην εξουσία, δεν φαίνεται μέχρι σήμερα να έχει συναινέσει στην απεμπόληση του γερμανικού πολεμικού χρέους μέσα από μια μυστική συμφωνία. Μπορεί να μην διεκδίκησε την εξόφλησή του, αλλά δεν παραιτήθηκε από την αξίωση. Κάτι ανάλογο είχαν πράξει και οι προηγούμενες κυβερνήσεις στα τελευταία χρόνια που πολύ καθυστερημένα πήραν είδηση ότι ‘κάτι’ μας χρωστούσε η μεταπολεμική Γερμανία.

Ε.Ε. – ΕΝΑΣ ΘΕΣΜΟΣ ΠΡΟΤΥΠΟ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΜΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΚΡΑΤΩΝ, ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε.!

Ένα όραμα που έσβησε και που θα τους ακολουθεί για πάντα, μαζί με τους σκελετούς και τα φαντάσματα των μεγάλων οραματιστών της! Αυτός δεν είναι θεσμός φίλιων κρατών και συμμάχων, είναι μια ανίερη συμμαχία μεταξύ ισχυρών και αδυνάτων που δεν θα ολοκληρωθεί ποτέ!!! 

Τι παγκόσμια ανεπάρκεια πολιτικών, τι ντροπή και όνειδος για την ανθρωπότητα! Για όλους εμάς που αφήσαμε να εξελιχθούν έτσι τα πράγματα παραμένοντας θεατές σ’ αυτή τη παγκόσμια θεατρική σκηνή του παραλόγου! 

Ο ένοχος της εκρηκτικής ανόδου των χρεών

Τα χρέη άρχισαν να αυξάνονται όταν τα επιτόκια μετά το 1980 έγιναν για πρώτη φορά μεγαλύτερα από το ρυθμό ανάπτυξης. Τι ακριβώς συνέβη; Απλά κυριάρχησε στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα ο αχαλίνωτος νεοφιλελευθερισμός με την περιοριστική νομισματική πολιτική, κάτω από το πέπλο, το προπέτασμα καπνού καλύτερα του μονεταρισμού – της πλέον παράλογης και αιρετικής θεωρίας που έχει υπάρξει ποτέ, η οποία εκδίωξε βίαια το σύστημα της ελεύθερης αγοράς προς όφελος των «σοβιετικών ελίτ» και κατέστρεψε τη δυναμική που είχε αποκτήσει την εποχή που επικρατούσαν οι κανόνες του Keynes.

Ο αχαλίνωτος καπιταλισμός

Η οικονομία της αγοράς, ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός που επικρατεί στη Δύση, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, έχει οδηγήσει σε εξαιρετικά μεγάλες ανισορροπίες, όσον αφορά τον πλούτο, την ιδιοκτησία, την πολιτική δύναμη και τις δυνατότητες των Πολιτών – ενώ αύξησε υπέρογκα τα χρέη της μεσαίας και κατώτερης εισοδηματικής τάξης, καθώς επίσης των κρατών, με πιθανότερο ενδεχόμενο την αυτοκαταστροφή του.

Ανάλυση 

Ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος να καταρρεύσει χωρίς ανάπτυξη, ενώ η ανάπτυξη είναι αδύνατη με τα χρέη, δημόσια και ιδιωτικά, στη στρατόσφαιρα – καθώς επίσης με μία τόσο πολύ μη ισορροπημένη αναδιανομή εισοδημάτων, η οποία είναι ακόμη μεγαλύτερη από αυτήν που επικρατούσε πριν το κραχ του 1929 και τη Μεγάλη Ύφεση. Όλο και πιο πολλοί δε κατηγορούν την πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης των κεντρικών τραπεζών (QE) – τεκμηριώνοντας πως έχει αυξήσει ακόμη πιο πολύ τις εισοδηματικές ανισορροπίες, καθιστώντας τους πλούσιους πλουσιότερους (1%) και τους φτωχούς φτωχότερους. 

Η άλλη όψη των χρημάτων

Οι τοκογλύφοι που έχουν καταφέρει να κυριαρχήσουν στον πλανήτη, δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να χάσουν τα τεράστια προνόμια που τους προσφέρει ο έλεγχος του συστήματος του χρέους, επιτρέποντας την επικράτηση της «Νέας Νομισματικής Θεωρίας» (ΜΜΤ) – υπενθυμίζοντας το ρητό, σύμφωνα με το οποίο τα εξής: «Άφησε με ελεύθερο να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος ψηφίζει τους νόμους του».

«Ο νούμερο ένα εχθρός της συντριπτικής πλειοψηφίας των ανθρώπων είναι οι τοκογλύφοι – ενώ η μοναδική προστασία απέναντι τους είναι η γνώση της πραγματικής λειτουργίας του χρήματος».

Ο τροχός της τύχης που κρατάει τον Ερντογάν στην εξουσία

Μτφρ. Βαγγέλης Γεωργίου – 

Όταν ο υποψήφιος της κοσμικής αντιπολίτευσης Εκρέμ Ιμάμογλου αναγνωρίστηκε ως νικητής των εκλογών στον δήμο Κωνσταντινούπολης, που είναι η μεγαλύτερη πόλη και ο σημαντικότερος οικονομικός κόμβος της Τουρκίας, ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ήταν να αντιγράψει και να αποθηκεύσει με ασφάλεια όλους τους φακέλους των προκατόχων του που ανήκαν στο ισλαμικό κόμμα του Ερντογάν. 

«Οι εποχές που γίνονταν εξυπηρετήσεις «ενός ανθρώπου», των ενώσεων, συγκεκριμένων προσώπων, ιδρυμάτων και θρησκευτικών ομάδων τελείωσαν» , δήλωσε ο Ιμάμογλου λίγες μέρες μετά την 31η Μαρτίου. «Θα εγκαινιάσουμε τέτοια διαφανή διοίκηση που θα δημοσιοποιούνται τα πάντα, συμπεριλαμβανομένων και όσων σχετίζονται με τον δήμαρχο».

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία

Ευχόμαστε με όλη μας την καρδιά Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα σε όλους, πιστεύοντας πως εάν δεν αργήσουμε πολύ ακόμη όλοι εμείς οι Έλληνες να αντιδράσουμε, ίσως καταφέρουμε να ανακτήσουμε όλα όσα άδικα χάσαμε από μία χώρα που δεν δίστασε να αιματοκυλίσει ξανά την Ευρώπη – με οικονομικά όπλα αυτή τη φορά, χαρακτηριζόμενη δίκαια ως το πιο αχάριστο κράτος του πλανήτη.

«Δεν θα πάψουμε να υπενθυμίζουμε πως το μεγαλύτερο έγκλημα στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας ήταν το PSI – οπότε τα δύο κόμματα που το υπέγραψαν, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ή, καλύτερα, ο κ. Βενιζέλος και ο κ. Σαμαράς. Το αμέσως επόμενο έγκλημα ήταν το δεύτερο μνημόνιο που δρομολογήθηκε από τους ίδιους – αφού το πρώτο επιβλήθηκε ουσιαστικά από τον κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος έβαλε το πιστόλι στον κρόταφο όλων των βουλευτών που το ψήφισαν, χωρίς να έχουν στην πραγματικότητα καμία άλλη επιλογή.

Το αέναο σπιράλ του χρέους

Η ελίτ έχει στα χέρια της τα εργαλεία παραγωγής χρέους, ενώ όλοι εμείς είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι για την ξέφρενη, ασυγκράτητα αυξανόμενη άνοδο των χρεών. Οι πολιτικοί βέβαια υπόσχονται διαρκώς πως θα ελέγξουν το δημόσιο χρέος – δεν υπάρχουν όμως ποτέ αρκετά χρήματα, με τα οποία να μπορεί να χρηματοδοτηθεί το δημόσιο, καθώς επίσης να πληρωθούν οι τόκοι, με τους οποίους επιβαρύνεται το κράτος

Άποψη 

Υπήρχαν ασφαλώς εποχές όπου η ελίτ, οι κάτοχοι της εξουσίας δηλαδή στον πλανήτη, οδηγούσαν μαζικά τους ανθρώπους στο θάνατο – συνήθως όμως θεωρούσαν προτιμότερο να εργάζονται οι άλλοι για αυτούς, έτσι ώστε να αποκομίζουν κέρδη 

Μουσολίνι: «ο Χίτλερ πήρε από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια τους»

Αυτές τις ημέρες η ελληνική Βουλή αποφάσισε με συντριπτική πλειοψηφία να ενεργοποιήσεις τις διεκδικήσεις από τη Γερμανία για όσα η Ελλάδα υπέστη κατά τη διάρκεια της κατοχής από τους ναζί του Χίτλερ. Το ζήτημα έχει πολλές φορές επανέλθει στο προσκήνιο, αλλά ποτέ η Αθήνα δεν έκανε το αποφασιστικό βήμα. Για την ακρίβεια, οι εκάστοτε κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τη ρητορική για τις γερμανικές επανορθώσεις είτε ως προεκλογικό όπλο είτε ως μοχλό πίεσης προς το Βερολίνο για να εξασφαλίσουν άλλου τύπου ανταλλάγματα στο πλαίσιο των Μνημονίων.

Ποιες είναι, όμως, οι ελληνικές διεκδικήσεις; Ο επίσημος απολογισμός των καταστροφών που προκάλεσαν οι δυνάμεις του Άξονα στην Κατοχή μιλάει από μόνος του:

Η παγίδα της παγκοσμιοποίησης

Στις κατ’ επίφαση Δημοκρατίες της Δύσης, η αληθινή εξουσία ανήκει αφενός μεν στους πολυεθνικούς ομίλους, αφετέρου στις πολύ πιο ισχυρές χρηματαγορές – όπου εάν η κυβέρνηση μίας χώρας δεν υποτάσσεται στους κανόνες της οικονομικής απορρύθμισης (=ασυδοσίας του Κεφαλαίου) που της επιβάλλονται ή δημιουργεί ελλείμματα στον προϋπολογισμό της προς όφελος των Πολιτών της, οι αγορές αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού της, ανατρέποντας την μέσα σε λίγες εβδομάδες. 

Η νεοφιλελεύθερη μάστιγα

Ως μία οικονομική θεωρία ο νεοφιλελευθερισμός έχει τόσες πολλές εσωτερικές αντιφάσεις και ανακρίβειες, ώστε θα έπρεπε από καιρό να έχει εξαφανισθεί – αφού πρόκειται καθαρά για ένα είδος «πνευματικής παθολογίας»: για μία διανοητική ασθένεια.

Άρθρο

Η νεοφιλελεύθερη σκέψη πηγάζει από πολλές διαφορετικές πηγές, ενώ δεν πρόκειται για μία ενιαία οικονομική και κοινωνική αντίληψη. Υπάρχει όμως μία πολιτικά οργανωμένη και εξαιρετικά ισχυρή αντίστοιχη τάση, η οποία ουσιαστικά ονομάζεται «υπαρκτός νεοφιλελευθερισμός» – κατά τα πρότυπα του πολιτικού «υπαρκτού σοσιαλισμού» της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με την κομμουνιστική οικονομική και κοινωνική θεωρεία. 

Η υπερχειλίζουσα υποκρισία της Κομισιόν για την Ελλάδα

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Η τελευταία έκθεση της Κομισιόν αναγνωρίζει, με συγκατάβαση είναι αλήθεια, κάποια λίγα θετικά βήματα, που πραγματοποίησε η ελληνική οικονομία. Παραδόξως, όμως, η έκθεση αναφέρεται, και σε επίτευγμα της ελληνικής οικονομίας, που όμως δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά: δηλαδή, στη δήθεν βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της. Ακριβώς, επειδή η Ελλάδα δεν έπραξε αρκετά, κατά την Κομισιόν, πρέπει ενδεχομένως να τιμωρηθεί, για αυτήν την ανικανότητά της. Οι εταίροι μας, λοιπόν, θα «σκεφθούν αν θα μας δώσουν το 1 δισ.ευρώ, που από καιρό μας οφείλουν ή αν θα το καθυστερήσουν ακόμη επ’ αόριστον». 

Σχεδιάζεται μία νέα τραπεζική ληστεία

Παρά την «απάτη» που προηγήθηκε, όπου οι Έλληνες επιβαρύνθηκαν με τα 41 δις € που τους κόστισαν οι τρεις κεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, καθώς επίσης έμμεσα με τα 17 δις € των αναβαλλόμενων φόρων που χαρίσθηκαν στις τράπεζες, συν τις υπέρογκες προβλέψεις τους για μελλοντικές ζημίες, δρομολογείται η επόμενη – αφού οι τραπεζίτες έχουν συνηθίσει στο εύκολο χρήμα.

“Οι τράπεζες χρειάζονται τα χρήματα των Ελλήνων ξανά, δήθεν για να δώσουν δάνεια με χρήματα που όμως δημιουργούν από το πουθενά, με τοκογλυφικά επιτόκια στους Έλληνες που χρειάζονται χρήματα, επειδή τους τα πήραν μέσω της υπερβολικής αύξησης των φόρων για να διασωθούν!”

Η Eποχή της Ανοησίας – Οι Αρχοντοχωριάτες

Φωτεινή Μαστρογιάννη 

Ζούμε σε μία εποχή ανοησίας, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής. Θα ξεκινήσω με την κοινωνική γιατί τη θεωρώ και πιο σημαντική και σε επόμενα κείμενα θα περιγράψω και τις υπόλοιπες.

Ενώ η χώρα υποφέρει από δεκαετή σφοδρή οικονομική κρίση με ότι αυτό συνεπάγεται για τον κοινωνικό ιστό (φτώχεια, κοινωνικός αποκλεισμός, ανεργία, μισθοί επιδοματικού τύπου), μία μερίδα του πληθυσμού έχει αποκτήσει συμπεριφορά σνομπ ή στα καθ’ημάς αρχοντοχωριάτικη. 

Αποτελείται από κάποια τμήματα του πληθυσμού της μικρομεσαίας κυρίως τάξης τα οποία επιβιώνουν σχετικώς καλύτερα από τα κατώτερα. Τα τμήματα αυτά έχουν υιοθετήσει μία στάση που χαρακτηρίζεται από θράσος, αγένεια και χυδαιότητα. Θεωρούν εαυτούς ανώτερους με βάση κυρίως την εισοδηματική τους «άνεση» (πάντα σε σύγκριση με τα κατώτερα ενώ ούτε κατά διάνοια να συγκρίνουν εαυτούς με τα ανώτερα ή με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά).