Νέα ένδειξη ενός παγκοσμίου κραχ

Βρέθηκε αλήθεια το ελιξίριο που καθιστά απρόσβλητο τον πλανήτη τόσο στις φούσκες, όσο και στα βουνά χρεών που έχουν δημιουργηθεί;

Επενδύσεις & Αγορές

Ένα καινούργιο ρεκόρ, το οποίο υπερέβη πρόσφατα το αμέσως προηγούμενο, η σχέση δηλαδή μεταξύ των χρηματοπιστωτικών χαρτιών (ομόλογα συν μετοχές) και του παγκοσμίου ετησίου ΑΕΠ, αποτελεί μία ξεκάθαρη ένδειξη ενός επερχόμενου κραχ – με κριτήριο βέβαια την ιστορία.

Ο μαύρος κύκνος της Βραζιλίας

Oι φούσκες στον πλανήτη είναι τόσο πολλές, ώστε αρκεί μία μικρή σπίθα για να ξεσπάσει μία παγκόσμια πυρκαγιά, την οποία μάλλον δεν θα καταφέρουν αυτή τη φορά να σβήσουν οι κεντρικές τράπεζες, έχοντας ξοδέψει όλα τους τα όπλα στην προηγούμενη.

Διεθνή

Η Τουρκία αγωνίζεται να σταματήσει την πτώση της λίρας, αυξάνοντας τα βασικά της επιτόκια παρά τις επερχόμενες εκλογές – με κίνδυνο να βυθιστεί στην ύφεση η οικονομία της, η οποία στηρίζεται σε ξύλινα πόδια, καθώς επίσης να αναγκασθεί να υπαχθεί στο ΔΝΤ. Προς στιγμή βέβαια αναπτύσσεται με ρυθμό 7,4% με τη βοήθεια των κατασκευών, της κατανάλωσης και του δανεισμού – όπου τα νοικοκυριά της έχουν επταπλασιάσει τα χρέη τους από το 2008. 

Οι σύγχρονες φούσκες

Με δεδομένο το ότι, ο δείκτης e-commerce του Dow Jones έχει αυξηθεί κατά 600% περίπου, ενώ ο πρόεδρος Trump έχει ξεκινήσει τον οικονομικό πόλεμο εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας, δεν είναι απίθανο το χρηματιστηριακό κραχ – αν και οι πιθανότητες δεν υπερβαίνουν το 50%.

Επενδύσεις & Αγορές

Οι τάσεις στις αγορές έρχονται και παρέρχονται, ενώ σήμερα έχουμε εισέλθει στην εποχή των έντονων διακυμάνσεων, διανθισμένων με νομισματικούς και εμπορικούς πολέμους – μεγάλο θύμα των οποίων ήταν χθες η Ρωσία. Το γεγονός δε της ακύρωσης της εισόδου στο χρηματιστήριο της ελβετικής «Swiss port» είναι χαρακτηριστικό των προβλέψεων για την επόμενη ημέρα – κάτι που θα έπρεπε να προβληματίσει ιδιαίτερα την ελληνική κυβέρνηση, όσον αφορά την έξοδο της στις αγορές το Φθινόπωρο.

Η απογείωση της κερδοσκοπίας

Κανένας δεν είναι εύκολο να προβλέψει τι θα συμβεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, διαπιστώνοντας μόνο πως ο «καπιταλισμός-καζίνο» λαμβάνει τρομακτικές διαστάσεις – με τα νέα όπλα μαζικής καταστροφής, τα ETFs, να αποτελούν μία πυρηνική βόμβα στα θεμέλια του.

Διεθνή 

Εισαγωγικά υπενθυμίζουμε πως η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ξεκίνησε με τα ενυπόθηκα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης στις Η.Π.Α. – τα οποία οι τράπεζες και οι πάσης φύσεως επενδυτικοί οργανισμοί «συσκεύαζαν» όλα μαζί, τα ασφαλή και τα μη ασφαλή δηλαδή χωρίς καμία διάκριση μεταξύ τους, δημιουργώντας τα πακέτα των CDOs. Έτσι από τα επικίνδυνα δάνεια παρήγαγαν δήθεν ασφαλή (μέσω των CDS) και «ποιοτικά» (ΑΑΑ από τις αμειβόμενες επί τούτου εταιρείες «αξιολόγησης») χρηματοοικονομικά προϊόντα, πουλώντας τα περαιτέρω – έχοντας μόνο ωφέλεια και καθόλου κινδύνους (πηγή). 

Ο σύγχρονος χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός

Ο άνθρωπος φαίνεται να μην είναι κατάλληλος για το χειρισμό εικονικών αξιών – ενώ η κλασσική οικονομική θεωρία, σύμφωνα με την οποία οι ελεύθερες αγορές αντικατοπτρίζουν πάντοτε τη σωστή τιμή των παγίων περιουσιακών στοιχείων πάσχει πολύ σοβαρά, αφού τότε δεν θα δημιουργούνταν φούσκες.

Επικαιρότητα

Οι υπερβολές των τιμών, οι φούσκες όπως ονομάζονται, οι οποίες τεκμηριώνουν με το χειρότερο δυνατό τρόπο πως οι αγορές δεν είναι καθόλου ορθολογικές όπως κυρίως υποστηρίζουν οι οπαδοί του ακραίου νεοφιλελευθερισμού, υποκινούνται από υπερβολική αισιοδοξία, σχετικά με την αξία ενός παγίου περιουσιακού στοιχείου – καθώς επίσης από την προσμονή πως οι τιμές αυτού του παγίου θα συνεχίσουν να αυξάνονται στο απώτερο μέλλον.

Η θεωρία των μεγάλων ανόητων

Όταν ο πλούτος δεν αποκτάται με την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών αλλά μέσω των χρημάτων, τότε δεν πρόκειται για μία οικονομία της ελεύθερης αγοράς, αλλά για ένα σύστημα που οδηγεί στο χάος – ενώ τα Bitcoin αποτελούν την κορυφαία διαστρέβλωση του καπιταλισμού της καταστροφής.

«Όλοι όσοι αγοράζουν σήμερα κρυπτονομίσματα, πιστεύουν πως θα υπάρξει κάποιος μεγαλύτερος ανόητος που θα τα αγοράσει – χωρίς να δίνουν σημασία στο ενδεχόμενο να είναι αυτοί οι τελευταίοι μεγάλοι ανόητοι στον πλανήτη«.

Η νομισματική πυραμίδα

Τα σχήματα «Ponzi» πάντοτε καταρρέουν και οι φούσκες πάντοτε σπάζουν – ενώ όσο πιο πολύ αργεί να συμβεί το νομοτελειακά αναπόφευκτο, το κραχ και το χάος που ακολουθεί, τόσο περισσότερο διογκώνεται, οπότε γίνεται καταστροφικότερο.

«Για να περιγράψει κανείς οποιαδήποτε χρηματική απάτη στηρίζεται σε μία πυραμίδα επενδυτών, το παράνομο σχήμα δηλαδή που περιλαμβάνει την πληρωμή απόδοσης σε παλαιότερους επενδυτές από τα χρήματα που πληρώνουν οι νεότεροι, αντί από τα καθαρά κέρδη που θα προέρχονταν από πραγματικές πωλήσεις, χρησιμοποιεί το όρο «σχήμα Πόντσι» – από το όνομα του Ιταλού απατεώνα που χρησιμοποίησε πρώτος τη συγκεκριμένη μέθοδο, για να κλέψει τα χρήματα αυτών που του τα εμπιστεύονταν. 

Το τέρας του χρέους ζει και βασιλεύει

Η ανάπτυξη που διαπιστώνεται σήμερα στις χώρες του νότου και αλλού (στην Ανατολική Ευρώπη τροφοδοτείται κυρίως από την επί πιστώσει κατανάλωση) είναι παροδική – ενώ το βιοτικό επίπεδο πολλών κρατών θα συνεχίσει να μειώνεται, τροφοδοτώντας κυρίως το γερμανικό και αυξάνοντας την απόσταση τους από τη Γερμανία.

Άρθρο 

Στα βουνά των χρεών που συνεχίζουν να αυξάνονται σε ολόκληρο τον πλανήτη, μαζί με τις τεράστιες φούσκες που έχουν σχηματιστεί στα πάγια περιουσιακά στοιχεία (μετοχές, ακίνητα κλπ.), με τελευταία «μαζική υστερία» τα ψηφιακά νομίσματα, έχουμε αναφερθεί πολλές φορές – επίσης στους κλιμακούμενους κινδύνους που απειλούν το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, το οποίο διατηρείται τεχνητά στη ζωή με τη συνεχιζόμενη παροχή ρευστότητας εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών. 

ΟΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΙ «ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΙ» ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Ας δούμε ένα παράδειγμα: Γνωρίζουμε πλέον ότι το χρήμα δημιουργείται ex nihilo (από το τίποτα), όταν η τράπεζα χορηγεί ένα δάνειο (π.χ. 100.000 ευρώ).

Αν αυτό το χρήμα μείνει μέσα στην οικονομία και διακινηθεί, τότε θα δημιουργήσει πολλαπλασιαστικά οικονομικά αποτελέσματα.

Ο άναρχος καπιταλισμός

Επειδή δεν είναι δυνατόν να αυξάνονται οι φούσκες και τα χρέη στο διηνεκές, το παγκόσμιο κραχ δεν θα αποφευχθεί – εκτός εάν οι κεντρικές τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχουν βρει ένα ανάλογο μυστικό, με αυτό που αναζητούσαν οι αλχημιστές για το χρυσό (ηχητικό).

Άρθρο

Όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές μέχρι σήμερα, η κατάσταση στον πλανήτη είναι εκρηκτική, με τα χρέη να αυξάνονται συνεχώς – ενώ το κραχ έχει απλά καθυστερήσει, επειδή οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες βρήκαν μία καινούργια μέθοδο αντιμετώπισης της κατάρρευσης: τα πακέτα ποσοτικής διευκόλυνσης (αγοράς παγίων, QE), μέσω των οποίων πλημμύρισαν τις αγορές με νέα χρήματα, ύψους περί τα 17 τρις $. 

Πόσο κοντά είναι το κραχ στις παγκόσμιες αγορές; - Τι μας έμαθε πραγματικά η «μαύρη Δευτέρα» του 1987

Από τους 13 κύκλους σύσφιξης της Fed που υπήρξαν μετά τον πόλεμο, οι 10 εξ αυτών έχουν τελειώσει σε απροσδόκητη ύφεση

Πότε θα σκάσει η φούσκα που έχει δημιουργηθεί από την υπερ-ποσότητα χρήματος που βρίσκεται στην παγκόσμια οικονομία από το συντονισμένο σχέδιο των κεντρικών τραπεζών;

Αυτό είναι το ερώτημα που αναζητά απάντηση στο μυαλό των περισσότερων αναλυτών και traders που διακρίνουν έστω και με δυσκολία ότι το συνεχές ράλι στις παγκόσμιες αγορές κάποια στιγμή θα σταματήσει.

Το έτος της κρίσης

Το επόμενο χρηματοπιστωτικό κραχ προβλέπεται να συμβεί όταν αυξηθούν διαδοχικά τα βασικά επιτόκια και σταματήσουν οι παρεμβάσεις των κεντρικών τραπεζών – πιθανότατα το 2ο εξάμηνο του 2018, όπου η Ελλάδα θα πρέπει να προσφύγει στις αγορές, έχοντας ολοκληρώσει την τρίτη δανειακή σύμβαση.

Ανάλυση

Ο αμερικανικός δείκτης Dow Jones ξεπέρασε εύκολα τις 23.000 μονάδες, από 18.000 ένα χρόνο πριν – ενώ ο γερμανικός DAX τις 13.000 μονάδες, από 10.500 το προηγούμενο έτος. Ουσιαστικά λοιπόν τα χρηματιστήρια τεκμηριώνουν πως ακολουθούν τους δικούς τους νόμους, οι οποίοι δεν έχουν άμεση σχέση με την πραγματική οικονομία – με εξαίρεση το ελληνικό, το οποίο έχει καθηλωθεί στις 750 μονάδες, από 1.400 την άνοιξη του 2014, όπου η χώρα δανείσθηκε για πρώτη φορά από τις αγορές. Προφανώς ο ελληνικός δείκτης δεν προβλέπει έναν εύκολο δανεισμό της Ελλάδας, όταν ολοκληρωθεί η τρίτη δανειακή σύμβαση – ενώ με τα επιτόκια που θα πλήρωνε η χώρα για να ανακυκλώσει τα ομόλογα της ασφαλώς δεν θα μπορούσε να ανταπεξέλθει.

Σενάριο καταστροφής από ΔΝΤ με φόντο το υπέρογκο χρέος των G20

Πάνω από τα επίπεδα του 2007, δηλαδή πριν το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης, και συγκεκριμένα στα 135 τρισ. δολάρια, εκτοξεύθηκε στα τέλη του 2016 το χρέος των 20 πιο ανεπτυγμένων χωρών του πλανήτη, με το ΔΝΤ να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία μπορεί να πυροδοτήσουν μια νέα παγκόσμια κρίση.

Για μία νέα παγκόσμια οικονομική κρίση με σημαντικούς κινδύνους προειδοποιεί ο Schaeuble

Που εντοπίζει τις μεγάλες δυσκολίες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών - Τι λέει γα τα μη εξυπρετούμενα δάνεια των τραπεζών

Τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους και της ρευστότητας αποτελούν σημαντικό κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία, επισημαίνει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Wolfgang Schaeuble σε συνέντευξή του στους Financial Times. 

Ο απερχόμενος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας εκτιμά, πως υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να δημιουργηθούν νέες «φούσκες» εξαιτίας των τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που οι κεντρικές τράπεζες έχουν διοχετεύσει στις αγορές.

Το μέλλον του χρήματος

Τα χρηματοπιστωτικά συστήματα που βασίζονται στα νομίσματα χωρίς αντίκρισμα, όπως όλα τα σημερινά, προκαλούν μεγάλα ελλείμματα, υψηλά χρέη, φούσκες, κραχ, καθώς επίσης ασταθείς αγορές – οπότε συνεχείς κρίσεις οι οποίες, όσο πιο πολύ καθυστερούν τεχνητά, τόσο πιο καταστροφικές είναι.

«Το επόμενο κραχ είναι νομοτελειακό, χωρίς καμία αμφιβολία – ενώ θα είναι μεγαλύτερο από όλα τα προηγούμενα. Επίσης ως νομοτελειακή θεωρείται η απώλεια της κυριαρχίας του δολαρίου στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα – παράλληλα με το τέλος της ηγεμονίας των Η.Π.Α. στον πλανήτη.

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ. ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ;

Δυστυχώς η λέξη "μεταρρύθμιση" έχει σήμερα αλλοιωθεί εντελώς. Σήμερα σημαίνει περισσότερη λιτότητα, περισσότερες περικοπές, περισσότερους φόρους κ.λ.π. Όλα αυτά όμως στην πραγματικότητα τι κάνουν;

Στην πραγματικότητα, με τις συστημικές μεταρρυθμίσεις, ξεφουσκώνουν τη μεγάλη χρηματοπιστωτική φούσκα πάνω στα κεφάλια των απλών πολιτών, για να μην σκάσει αυτή στα κεφάλια της ολιγαρχίας που τη δημιούργησε.

Στον αστερισμό της ασύμμετρης ανάπτυξης

Στον πλανήτη, ιδίως στην Κίνα, υπάρχουν δεκάδες φούσκες, ενώ βρέχει κυριολεκτικά χρήματα – κυρίως εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών, με στόχο την αύξηση του ρυθμού ανάπτυξης, έτσι ώστε να παραμένει χαμηλό το χρέος ως προς το ΑΕΠ, παρά το ότι σε απόλυτα μεγέθη κλιμακώνεται συνεχώς.

Ανάλυση 

Αυτό που «επιδοτούν» τα τελευταία χρόνια οι αγορές, οι επενδυτές για να είμαστε πιο συγκεκριμένοι, είναι η ανάπτυξη – η άνοδος του τζίρου, το «Growth», με κάθε τρόπο και με κάθε θυσία. Αδιαφορούν λοιπόν για τα θεμελιώδη μεγέθη, για τα κέρδη, για τη λογιστική αξία των εταιρειών, για την καθαρή τους θέση κοκ. – οπότε αγοράζουν μετοχές των επιχειρήσεων που αναπτύσσονται ραγδαία ή/και που πιθανολογούν ότι έχουν τέτοιου είδους προοπτικές. 

Τι αντιπροσωπεύει το εθνικό χαρτονόμισμα; Ανήκει στο κράτος;

Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου: «Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.» Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν; Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%.

ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ;

Η επί της ουσίας παραγωγή χρήματος από ιδιώτες, μέσω του τραπεζικού δανεισμού (γιατί τυπικά το χρήμα το εκδίδει το κάθε κράτος ή στην περίπτωση της ΟΝΕ το εκδίδει η ΕΚΤ μέσω των υποκαταστημάτων της), είναι το αποκορύφωμα του νεοφιλελευθερισμού.

Το χρήμα έπαψε πλέον να αποτελεί μόνο μέσο ανταλλαγής αγαθών και έγινε και το ίδιο ανταλλάξιμο αγαθό στην αγορά. Με αυτή την έννοια το πήρε στα χέρια του ο ιδιωτικός τομέας, στα πλαίσια της ιδεολογίας της απόλυτης απελευθέρωσης της αγοράς.

Το κραχ ως αναγκαιότητα

Πρόκειται για ένα «φάρμακο» που, όσο πιο πολύ καθυστερεί ο ασθενής να το πάρει, τόσο πιο μεγάλες δόσεις χρειάζεται και τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος να πεθάνει – ενώ, λόγω των εσφαλμένων αντιλήψεων που επικρατούν σήμερα, θα κινδυνεύσει να καταστραφεί ολόκληρο το σύστημα.

Ανάλυση

Όλα τα οικονομικά συστήματα δημιουργούν διαστρεβλώσεις – είτε προς τα πάνω κατά τη διάρκεια των ανοδικών κύκλων, είτε προς τα κάτω όταν βιώνουμε καθοδικούς κύκλους. Εν μέρει μόνο εξαίρεση αποτέλεσε το σύστημα της κεντρικά κατευθυνόμενης οικονομίας «σοβιετικού τύπου» – το οποίο καταστράφηκε από τη μη δημιουργική αδράνεια του, τεκμηριώνοντας πως ούτε η «δογματική σταθερότητα» αποτελεί λύση.