Ολλανδική μελέτη για το μέλλον της Τουρκιάς στο ΝΑΤΟ: 3 σενάρια για τον…ελέφαντα στο δωμάτιο

Σε μελέτη16 σελίδων πολύ γνωστής «δεξαμενής σκέψης» για στρατηγικές μελέτες της Ολλανδίας, που διατηρεί στενές σχέσεις με την κυβέρνηση στη Χάγη, με τίτλο «Δυστροπία της Αγκυρας και ενόχληση στο ΝΑΤΟ», αναλύονται τα σενάρια σχετικά με τη μελλοντική συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στην Ατλαντική Συμμαχία.

Κατ’ αρχάς, εξετάζονται διάφορες μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας τα τελευταία χρόνια σε Συρία- Καύκασο-Λιβύη και S-400 και πώς αντανακλώνται στις θέσεις, επιλογές και προσανατολισμούς της Ατλαντικής Συμμαχίας. Επίσης, καταγράφεται η προ εξαμήνου έντονη λεκτική αντιπαράθεση της Αγκυρας με το Παρίσι και ποιες επιπτώσεις είχε στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Επίσης, εξετάζονται οι σχέσεις της Τουρκίας με το Πεκίνο, που έχουν προκαλέσεις «ανησυχίες» στο στρατηγείο των Βρυξελλών.

Γ. Μαργαρίτης: Αποσυντίθεται το πολιτικό σύστημα και οι εθνικές μας θέσεις

Οι ελληνοτουρκικές “σχέσεις” έχουν, εδώ και λίγο καιρό, περιοριστεί στις πίσω σελίδες της επικαιρότητας. “Κανονικότητα” και οι έρευνες του “Τσεσμέ” Αυτό εκτιμά μιλώντας σήμερα στον 98.4 μεταξύ άλλων ο καθηγητής σύγχρονης Ιστορίας και συγγραφέας Γιώργος Μαργαρίτης. 

 

Η “κανονικότητα” επελαύνει και στα ζητήματα εθνικής κυριαρχίας. Στην εδώ περίπτωση τις προδιαγραφές τις έχει υπαγορεύσει η πολύμηνη κυριαρχική παρουσία του Oruc Reis και του συνοδού του στόλου στις νοτιο-ανατολικές θαλάσσιες ζώνες, έξι μίλια πέρα από τις ελληνικές ακτές. 

 

Το μεγάλο παιχνίδι του Ερντογάν: Το τουρκικό πρόβλημα στο κατώφλι της ΕΕ

των Michael Peel (Βρυξέλλες) και Laura Pitel (Άγκυρα)

Financial Times

Ο Recep Tayyip Erdogan παραλίγο να γυρίσει την πλάτη στην ΕΕ, πριν καν ξεκινήσει επισήμως η ενταξιακή προσπάθεια της Τουρκίας. Από τις Βρυξέλλες που βρισκόταν για την απόφαση της Συνόδου της ΕΕ ως προς το αν θα ξεκινούσαν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις με τη χώρα, ο πρόεδρος της Τουρκίας ήταν έξαλλος με τις προϋποθέσεις: «Πήρα ένα μήνυμα πως έστειλε σήμα στο αεροδρόμιο: ‘βάλτε μπρος τις μηχανές, πάμε σπίτι’», θυμάται ο Peter Westmacott αναφορικά με την αναμέτρηση του Δεκεμβρίου του 2004, στην οποία μετείχε ως πρέσβης της Βρετανίας στην Άγκυρα. Θυμάται τις φρενήρεις προσπάθειες στις οποίες εμπλεκόταν ο Tony Blair, τότε πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου, να «ξεμπλέξει» η διαμάχη. Οι Ευρωπαίοι κατάφεραν να κατευνάσουν τις ανησυχίες του Τούρκου ηγέτη και εντός ενός έτους ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις.

Συνέντευξη Ν. Λυγερού: Ελληνοτουρκικές διερευνητικές, στον Δ. Βενιέρη, Status fm

Συνέντευξη Ν. Λυγερού: Ελληνοτουρκικές διερευνητικές, στον Δ. Βενιέρη, Status fm

12 Ιανουαρίου 2021

Με θέμα :  Εξελίξεις, Τουρκία, Γεωπολιτικά

Δημήτρης Σταθακόπουλος: Γιατί η Βρετανία έδινε πάντα σημασία στην Τουρκία

Οι βρετανοτουρκικές σχέσεις έχουν ιστορικό βάθος από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την οποία είχε συμφέροντα η Αγγλία. 

 

Άλλωστε οι Οθωμανοί πούλησαν την Κύπρο στους Άγγλους. Συνέντευξη στον Λάζαρο Μαύρο και τον Μάριο Πούλλαδο. 

 

Από την Πρώτη Εκπομπή στο Ράδιο Πρώτο της Κύπρου, της 7-1-2021. 

 

Η εκπομπή μεταδίδεται από Δευτέρα έως Παρασκευή πρωί από 06.00 έως 09.00.

 

Η θανατηφόρα παγίδα των Η.Π.Α.

Δυστυχώς ο πρόεδρος Trump δεν μπόρεσε να καταλάβει σε ποιο βαθμό ήταν και είναι εξαρτημένες οι Η.Π.Α. από τις κινεζικές εισαγωγές – αφού, παρά την οικονομική κυριαρχία τους και τα πλεονεκτήματα του δολαρίου, η χώρα έχει μία πολύ αδύναμη βιομηχανική και κατασκευαστική βάση. Το γεγονός αυτό οφείλεται στις πολιτικές που υιοθετήθηκαν από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 – όπου ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανικής παραγωγής των Η.Π.Α. μεταφέρθηκε σε χώρες χαμηλού κόστους, όπως στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των «Ειδικών Οικονομικών Ζωνών» και των «Αναπτυξιακών Ζωνών». Έτσι ένα σημαντικό μερίδιο της αμερικανικής μεταποίησης μετεγκαταστάθηκε, ακολουθούμενο από ένα δεύτερο στάδιο μετεγκατάστασης πολλών τομέων παραγωγής προϊόντων υψηλής τεχνολογίας – με τελικό αποτέλεσμα να χάσουν πλέον οι Η.Π.Α. την ηγεμονία τους στην παραγωγή υψηλής τεχνολογίας και στην πνευματική ιδιοκτησία, όπου ηγείται πλέον η Κίνα. Σε κάθε περίπτωση, το «Made in China» αποτελεί πλέον τη ραχοκοκαλιά του αμερικανικού λιανεμπορίου – σημειώνοντας πως η Κίνα κατασκευάζει τα 7 από τα 10 κινητά που πωλούνται στον πλανήτη, το 90% των Υπολογιστών, ναυπηγεί το 45% των πλοίων και παράγει 12,5 δις ζευγάρια παπουτσιών ή πάνω από το 60% της παγκόσμιας παραγωγής. Τα καταναλωτικά αγαθά δε που εισάγονται από την Κίνα πωλούνται συχνά σε δεκαπλάσια τιμή λιανικής , σε σχέση με την τιμή του κινεζικού εργοστασίου – δημιουργώντας έτσι μία πολύ μεγάλη προστιθέμενη αξία που οδηγεί στην αύξηση του ΑΕΠ της υπερδύναμης. Ως εκ τούτου, χωρίς τις κινεζικές εισαγωγές το ΑΕΠ των Η.Π.Α. θα κατέρρεε – οπότε το χρέος τους ως προς το ΑΕΠ θα εκτοξευόταν σε δυσθεώρητα επίπεδα.

Βόμβα Ιωάννη Μάζη : Η αντιπρόεδρος Μπάιντεν υπέρ Τουρκίας – Σχέσεις Δημοκρατικών και Μουσουλμανικής Αδελφότητας

Βόμβα Ιωάννης Μάζης: Η αντιπρόεδρος Μπάιντεν μήπως υπέρ Τουρκίας μέσω σχέσης με Αμερικανούς μουσουλμάνους Εκλογές ΗΠΑ Ο Καθηγητής προβληματίζεται από τη η σχέση της αντιπροέδρου του Μπάιντεν Καμάλα Χάρις με τις οργανώσεις των Αμερικανών μουσουλμάνων, οι οποίες μπορεί να επηρεάζονται υπέρ της Τουρκίας από του Αδελφούς

Βόμβα Ιωάννης Μάζης: Γεωπολιτικά μιλώντας ο καθηγητής δεν θα δει διαφορά στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία, αν εκλεγεί ο Μπάιντεν. Αντίθετα ίσως θα μέσω της αντιπροέδρου του Μπάιντεν, θα δούμε αναβάθμιση των σχέσεων των ΗΠΑ με την μουσουλμανική αδελφότητα

 

Γερμανία-Τουρκία: Επιβεβαιώνεται ο διαχρονικός γεωπολιτικός έρωτας

Η επίμονη προσπάθεια του Βερολίνου να αποτρέψει την επιβολή αποτελεσματικών κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας (λόγω της άρνησης να αποσύρει το Oruc Reis) επαναφέρει στο προσκήνιο τον διαχρονικό γεωπολιτικό έρωτα που συνδέει τη Γερμανία με τον οθωμανικό-τουρκικό παράγοντα. Τη σχέση αυτή την είδαμε τα τελευταία χρόνια με αφορμή την απόφαση του Ερντογάν να στείλει μαζικά χιλιάδες μετανάστες στον Έβρο και στα μικρασιατικά παράλια με σκοπό να περάσουν βιαίως στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Την βλέπουμε και σήμερα. 

Για τη μεταπολεμική Γερμανία (υπό μια έννοια και για την Γερμανική Αυτοκρατορία από την ίδρυσή της το 1871) οι οικονομικές σχέσεις αποτελούν έναν πολύ σημαντικό παράγοντα αλληλεξάρτησης σε διακρατικό επίπεδο. Στην αντίληψη των Γερμανών, η οικονομική ισχύς αποτελεί παράγοντα εξαιρετικής αποτελεσματικότητας, προκειμένου να εδραιωθεί η κυριαρχία τους επί άλλων χωρών. Ανεξαρτήτως αν για τη Γερμανία η κυριαρχία επιτυγχάνεται, τελικά, μέσω της πολιτικοστρατιωτικής ισχύος, όταν αυτή δεν είναι εφικτή, η οικονομική εξάρτηση των άλλων χωρών αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να δημιουργηθούν οι όροι για την τελική κυριάρχηση.

Ανάλυση: Η περίπτωση της Τουρκίας μέσα στο ΝΑΤΟ είναι πραγματικά δύσκολη

Μέσα από τις δομές του ΝΑΤΟ δεν μπορούν να σε εκδιώξουν

Οι διάφορες προβληματικές επιλογές, ως και η εκρηκτική συμπεριφορά του Τούρκου προέδρου, έχουν προκαλέσει αρκετές «εντάσεις» μέσα στους συμμαχικούς κόλπους του ΝΑΤΟ, αλλά λόγω της στρατηγικής θέσης της Τουρκίας, της πολυπληθούς πολιτικοστρατιωτικής παρουσίας σε όλα τα διασυμμαχικά επιτελεία, του ότι αποτελεί τον δεύτερο σε μέγεθος στρατό του ΝΑΤΟ, της γεωγραφικής γειτνίασης με χώρες-κλειδιά της Υπερκαυκασίας και της Μεσοποταμίας, της «φιλοξενίας» τακτικών πυρηνικών όπλων στο Ιντσιρλίκ/Αδανα, ως και των πολυδιάστατων δημοσίων σχέσεων, ελάχιστοι είναι εκείνοι που δημόσια ασκούν κριτική σχετικά με τη συμπεριφορά της κατά των φιλικών με τη Δύση κουρδικών δυνάμεων (που είναι στόχος της Αγκυρας), ή για τις επεμβάσεις στη Συρία, ή για την παρουσία της στον λιβυκό εμφύλιο πόλεμο, ή για την προκλητική απόφασή της να προμηθευτεί ρωσικής κατασκευής αντιπυραυλικές συστοιχίες.

Γράφει ο Αθανάσιος Ε. Δρούγος* για τον eleftherostypos.gr.

Για οποιαδήποτε άλλη χώρα του ΝΑΤΟ -όπως έχει συμβεί πολλές φορές- θα ασκούνταν δριμεία κριτική, αλλά απέναντι στην Αγκυρα πολλοί είναι έτοιμοι αλλά ελάχιστοι προχωρούν σε ουσιαστικοποίηση των επικριτικών απόψεων.

Το γάλλο-γερμανικό ζεύγος δεν υπάρχει πια: Η Μέρκελ αρνείται να στηρίξει Ελλάδα και Γαλλία έναντι του Ερντογάν

File Photo: Η Άνγκελα Μέρκελ και ο Ταγίπ Ερντογάν
σε συνομιλία τους στην Άγκυρα. EPA, GUIDO BERGMANN

Για βαθιά κρίση του γάλλο-γερμανικού ζευγαριού, την οποία και αποκαλύπτουν οι τρέχουσες εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, κάνει λόγο ο Jean-Loup Bonnamy, ειδικός στην πολιτική φιλοσοφία, άποψη την οποία και προσπαθεί να στηρίξει με το άρθρο του στην FIGAROVOX/TRIBUNE , στο οποίο και αναφέρει: 

«Ο Ερντογάν αυξάνει τις προκλήσεις στην ανατολική Μεσόγειο, η Γερμανία καθορίζει τη στάση της μόνο από τα εθνικά της συμφέροντα και η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι ένας μύθος. Eνώ το Παρίσι βρίσκεται σε πλήρη σύγκρουση με τον Πρόεδρο Erdogan, η Γερμανία έχει βάλει στο ίδιο επίπεδο, από τη μία πλευρά, τους Έλληνες – οι οποίοι ωστόσο είναι τα θύματα – και τους Γάλλους συμμάχους τους και, από την άλλη τους Τούρκους, καλώντας όλες τις πλευρές να «αποφύγουν την κλιμάκωση. 

Ι. Μάζης : Η αλλαγή στάσης της Γαλλίας, η ανακήρυξη ΑΟΖ και το Καστελόριζο

Ο καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , Ιωάννης Μάζης, μιλώντας στον 98,.4 ανέλυσε γιατί η Γαλλία φαίνεται να επιλέγει στη ζωτικής σημασίας και για την ίδια Ανατολική Μεσόγειο, να επιστρέψει στην «Γκωλική» πολιτική της αυτόνομης προβολής ισχύος και συγκρότησης αντι-τουρκικού μετώπου, την ώρα που η Γερμανία με την πολιτική ίσων αποστάσεων , «κλείνει το μάτι» στην Τουρκία.

Ο ίδιος μίλησε για την αποκαλυπτική στάση μερίδας της ελληνικής ελίτ, που εξακολουθεί να κινείται στη καταστροφική λογική του κατευνασμού και σε λάθος επιλογές και αντιλήψεις , όπως αναδείχθηκαν από την συνέντευξη του Χρ. Ροζάκη στη KΡΗΤΗ-TV, σημειώνοντας ότι «απομονώνοντας» το σύμπλεγμα του Καστελόριζου, από την συστάδα της Δωδεκανήσου, όπου με διεθνείς συνθήκες ανήκει, ουσιαστικά ανοίγουμε την πόρτα όχι μόνο για αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, αλλά και της ίδιας της κυριαρχίας μας και του καθεστώτος σε όλα τα Δωδεκάνησα. 

Κορονοϊός: Αλλάζει για πάντα η Ευρώπη; Ερχονται ανατροπές στις σχέσεις των μεγάλων δυνάμεων

Γράφει ο Γιώργος Σκαφιδάς

Αδόκητη και από πολλές απόψεις πρωτοφανής, εθνική αλλά και παγκόσμια, υγειονομική αλλά και πολυδιάστατη, η κρίση λόγω κορονοϊού έρχεται να δοκιμάσει τις αντοχές κυβερνήσεων, επιχειρηματικών κολοσσών και διεθνών οργανισμών, ανατρέποντας όσα μέχρι πρότινος θεωρούσαμε δεδομένα ή αδιαπραγμάτευτα. «Είναι κάτι που κανείς δεν περίμενε… που ήρθε από το πουθενά… που κανείς δεν φανταζόταν ότι θα αποτελούσε πρόβλημα», θα δήλωνε ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ σε μια προσπάθεια να δικαιολογήσει την αλαζονική ολιγωρία με την οποία εκείνος στάθηκε αρχικά απέναντι στην υγειονομική απειλή (Τραμπ είναι αυτός).

Λαβρόφ: Η Τουρκία δεν τήρησε «σημαντικές δεσμεύσεις της» για το Ιντλίμπ

Η Άγκυρα δεν τήρησε μερικές σημαντικές δεσμεύσεις που είχε αναλάβει στο πλαίσιο των συμφωνιών που είχε κάνει με τη Μόσχα για την εξομάλυνση της κατάστασης στην συριακή επαρχία Ιντλίμπ, δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στην εφημερίδα Rossiskaya gazeta.

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών είπε συγκεκριμένα ότι η Τουρκία «πρώτον δεν μπόρεσε να διαχωρίσει την ένοπλη αντιπολίτευση η οποία συνεργάζεται με τους Τούρκους και είναι έτοιμη για διάλογο με την κυβέρνηση στο πλαίσιο της πολιτικής διαδικασίας, από τους τρομοκράτες της Τζεμπχάτ αλ Νούσρα η οποία μετεξελίχθηκε σε Χαγιάτ Ταχρίρ ας Σαμ». «Η δεύτερη πλευρά – συνέχισε ο Λαβρόφ- η οποία σχετίζεται με τους κινδύνους και τις απειλές που προέρχονται από την ζώνη αποκλιμάκωσης του Ιντλίμπ, συνίσταται στο ότι εκατοντάδες μαχητές από εκεί και από την «αλ Νούσρα» και από την «Χαγιάτ Ταχρίρ ας Σαμ», έχουν πάει στην Λιβύη για να συμμετάσχουν σε εχθροπραξίες σ αυτή την χώρα». 

Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις τη δεκαετία του 1980 και ο μητροπολίτης Σεβαστιανός

Η “περίεργη” έκθεση Αβέρωφ για το βορειοηπειρωτικό (1945) που είδε το φως της δημοσιότητας το 1978 

- Ο θάνατος του Τίτο και τα πρώτα σημάδια διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας 

- Το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία 

- Η πολιτική του Α. Παπανδρέου απέναντι στην Αλβανία 

- Ο μητροπολίτης Σεβαστιανός: ένθερμος πατριώτης ή εθνικιστής; 

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους των ελληνοαλβανικών σχέσεων, ήταν αναμφίβολα η δεκαετία του 1980. Άλλωστε, η συγκεκριμένη δεκαετία ήταν γενικότερα περίοδος κοσμογονικών εξελίξεων, ειδικά στο λυκόφως της.

Ο Μητσοτάκης στον Λευκό Οίκο - Τα παχιά λόγια και η πικρή αλήθεια

Μπορεί η κυβέρνηση να χρησιμοποιεί σχεδόν θριαμβευτικούς τόνους για τη συνάντηση Μητσοτάκη-Τραμπ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι το μόνο που εξασφάλισε ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι καλά λόγια, ούτε καν μία καθαρή τοποθέτηση για τις τουρκικές επεκτατικές ενέργειες. Και γιατί όχι; Όσα ήθελε η Ουάσιγκτον να πάρει από την Ελλάδα τα έχει ήδη πάρει με την προ μηνών υπογραφή της διμερούς συμφωνίας στρατιωτικής συνεργασίας.

Το παιχνίδι είχε κριθεί τότε. Τότε ήταν η ώρα της διαπραγμάτευσης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, όμως, ακολουθώντας τα χνάρια της κυβέρνησης Τσίπρα, δεν εκμεταλλεύθηκε τη μοναδική ευκαιρία. Τα έδωσε όλα, χωρίς να απαιτήσει συγκεκριμένα ανταλλάγματα. Στην πραγματικότητα, για μία ακόμα φορά το ελληνικό πολιτικό σύστημα επιβεβαίωσε στα μάτια των Αμερικανών ότι η Ελλάδα είναι "κράτος-πελάτης" κι όχι εταίρος, με τον οποίον η υπερδύναμη οφείλει να διαπραγματεύεται.

Οι ΗΠΑ έδωσαν... ελάχιστα στην Ελλάδα - Ζήτησαν καλές σχέσεις με Τουρκία, ευελιξία στην Σούδα, να μπλοκάρουν τους Κινέζους, να αγοράσουν F35

Οι ΗΠΑ ενώ επαίνεσαν την ελληνική οικονομία και την προσπάθεια που έχει καταβληθεί για την ανάκαμψη, επί της ουσίας έδωσαν ελάχιστα στην Ελλάδα. 

Ικανοποίηση για το γεγονός ότι κατατέθηκαν οι ελληνικές θέσεις από τον Κυριάκο Μητσοτάκη στον αμερικανό Πρόεδρο Donald Trump κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχαν στις 7 Ιανουαρίου 2020 στο Λευκό Οίκο εκφράζει η ελληνική κυβέρνηση. 

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, ο πρωθυπουργός είχε μία εξαιρετική συνάντηση με τον πρόεδρο Trump κατά την οποία αναλύθηκε το σύνολο του πλέγματος των σχέσεων των δύο χωρών. 

Μάλιστα, υπογραμμίζουν ότι από τη συνάντηση η ελληνική πλευρά «πήρε αυτό που μπορούσε να πάρει».

Άδειασμα Τραμπ μπροστά σε Μητσοτάκη: μιλά με τον Ερντογάν κι άλλους για τη Λιβύη, αλλά όχι μαζί του

Η συζήτηση στο σαλονάκι ήταν μάλλον μια δυσάρεστη εμπειρία για τον Ελληνα πρωθυπουργό αφού τη συζήτηση μονοπώλησε το ζήτημα του Ιράν και του Ιράκ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν σα να μη βρίσκεται εκεί ή λες και επρόκειτο για κάποιο σύμβουλο του προέδρου των ΗΠΑ. 

Του Στρατή Μαζίδη

Στη μια ερώτηση που δέχθηκε ο Τραμπ από δημοσιογράφο για την τουρκική προκλητικότητα απέναντι στην Ελλάδα, απλά δεν απήντησε. Ωστόσο αυτό ήταν το ορεκτικό. Το κυρίως πιάτο ήρθε λίγα λεπτά αργότερα όταν αναφέρθηκε στη Λιβύη.

Γιατί ο East Med είναι η απόδειξη οτι η Αμερική δεν πρόκειται να αφήσει μόνο του τον Ελληνισμό;

Ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δέχεται το χειροκρότημα
των οπαδών του στο Μίσιγκαν.
Φωτογραφία Λευκός Οϊκος via @DanScavino

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ

Μια πάρα πολύ μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει λόγω των ελληνοτουρκικών. Αυτή η συζήτηση εγκιβωτίζεται στο ”Μήπως η Αμερική μας αφήσει;”. Αυτή η ερώτηση ταλάνιζε την Ελλάδα αμέσως μετά το τέλος του Β’ Π.Π.

Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε ανικανότητα στο να βοηθήσει την Ελλάδα στον Φεβρουάριο του 1947 και οι ΗΠΑ ήλθαν με οικονομική και στρατιωτική βοήθεια στην Ελλάδα, όλο το πολιτικό σύστημα που πίστευε στη δημοκρατία, φοβόταν μην τυχόν οι Αμερικανοί εγκαταλείψουν την Ελλάδα.

Οι σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας στην παγκόσμια τάξη

Της Maxime David

Carnegie Europe

Για όσους παρακολουθούν στενά την σχέση Ρωσίας-ΕΕ τα τελευταία πέντε χρόνια και περισσότερο, μπορούν να έχουν λόγο να είναι αισιόδοξοι για το μέλλον αυτής της σχέσης, ιδιαίτερα βραχυ-μεσοπρόθεσμα. Είναι μια άσκηση εν συντομία για να δούμε σε τι συμφωνούν αυτή τη στιγμή. 

Ακόμη και όταν πρόκειται για πράγματα τα οποία η ΕΕ και η Ρωσία θα μπορούσε να περιμένει κανείς ότι θα συμφωνούσαν εύκολα, μια συνοπτική εξέταση αποκαλύπτει το πεδίο για μεγάλη διαφορά. Ο πολυμερισμός είναι ένα παράδειγμα. Η Ρωσία, η ΕΕ και όλα τα κράτη-μέλη που ανήκουν σε αυτή και δρουν μέσω περιφερειακών και διεθνών οργανισμών. Βασισμένες επομένως, σε μια μινιμαλιστική κατανόηση του πολυμερισμού ως τη συνεργασία που προκύπτει μεταξύ των τριών ή περισσότερων παραγόντων, τόσο η ΕΕ όσο και η Ρωσία ξεκάθαρα βλέπουν τον πολυμερισμό ως μια δίοδο για θετικές εξελίξεις σε ό,τι αφορά στην επίτευξη των στόχων τους. Παρόλα αυτά, ο πολυμερισμός είναι μια ολισθηρή έννοια: κάτι σαν ένα άδειο σκάφος που μπορεί να γεμίσει με πολλούς τρόπους, και είναι όλο και περισσότερο ένα από τα εννοιολογικά μέτωπα στα οποία η Ρωσία δίνει τον λεκτικό πόλεμο με την ΕΕ. 

Stratfor: Αναπόφευκτη καταιγίδα στις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας

Ο Ερντογάν έφτασε προ ημερών στην Ουάσινγκτον με μια μακρά λίστα αιτημάτων, τα περισσότερα από τα οποία φαίνεται πως είχαν στόχο να τον διατηρήσουν στην εξουσία. Η στάση των ΗΠΑ και το δίλημμα του Τούρκου προέδρου.

του Sinan Ciddi

Stratfor

Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στον Λευκό Οίκο στις 13 Νοεμβρίου μπορεί να θεωρηθεί ως νίκη για τον Ερντογάν με μια στενή, αλλά ουσιαστική έννοια.

Εν μέσω της απειλής των αμερικανικών κυρώσεων, η συνάντηση του Ερντογάν με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έληξε με τον Τούρκο πρόεδρο να εκφράζει τις απαιτήσεις της Άγκυρας στο Οβάλ γραφείο και, προφανώς, να καταφέρνει να αποσοβήσει τα τιμωρητικά μέτρα των ΗΠΑ.