Βαριά σύννεφα στον ευρωουρανό

Η αντίστροφη μέτρηση για την Ευρωζώνη έχει ήδη ξεκινήσει, οπότε η Ελλάδα πρέπει να είναι προετοιμασμένη – χωρίς να αεροβατεί σχετικά με την ομαλή έξοδο της στις αγορές ή/και να έχει την ψευδαίσθηση ότι, θα επιστρέψει σε πορεία ανάπτυξης δίχως δημόσιες επενδύσεις και με τα μέτρα που της επιβάλλονται.

Άρθρο 

Θεωρείται βέβαιο το ότι, κάποια στιγμή η ΕΚΤ θα σταματήσει την πολιτική των μηδενικών επιτοκίων, κυρίως όμως την ποσοτική χαλάρωση – μέσω της οποίας τα επιτόκια των υπερχρεωμένων χωρών διατηρούνται χαμηλά, επειδή αγοράζει τα ομόλογα τους. Πόσο μάλλον όταν η Fed, η οποία όμως ξεκίνησε πρώτη, αύξησε ήδη τα επιτόκια, ενώ σταμάτησε την αγορά ομολόγων από το 2014 – αν και δεν έχει τολμήσει μέχρι στιγμής να απορροφήσει την υπερβάλλουσα ρευστότητα από τις αγορές, φοβούμενη την πρόκληση ενός χρηματοπιστωτικού κραχ (ανάλυση). 

Διδάγματα από την ασιατική λαίλαπα

Αυτήν την εποχή κλείνουν είκοσι χρόνια, από τότε που εκατομμύρια άνθρωποι στην ανατολική και νοτιοανατολική Ασία βυθίστηκαν σε μία οδυνηρή κρίση, με αφετηρία τις ονομαζόμενες τίγρεις – τη Νότια Κορέα, την Ταιβάν, το Χονγκ Κονγκ τη Σιγκαπούρη και την Ταϊλάνδη.

Ο πατριωτισμός μέσα απο την θέσπιση ορίων στην κίνηση κεφάλαιων

Ο βασικός εκβιασμός των εθνικών κυβερνήσεων από το κερδοσκοπικό κεφάλαιο στηρίζεται στην απειλή μαζικής φυγής κεφαλαίων, κάτι που μπορεί να ανατραπεί εάν τεθούν συγκεκριμένα όρια στην κίνηση τους. 

To 1821 είναι έτος ορόσημο για εμάς τους Έλληνες όμως ταυτόχρονα είναι έτος ορόσημο και για την παγκόσμια οικονομία. 

Την χρονιά αυτή πρωτοεμφανίστηκε στην Βρετανία ο κανόνας του χρυσού, ο επονομαζόμενος αργότερα κλασικός κανόνας, οπότε και η λίρα συνδέθηκε με τον χρυσό σε συγκεκριμένη ισοτιμία. 

Ο γρίφος του BREXIT

Η εγκατάλειψη της ΕΕ από τη Βρετανία, έχει πολλά κοινά στοιχεία με την έξοδο της από τον κανόνα του χρυσού το 1931, όπου στη συνέχεια τη μιμήθηκαν πολλές άλλες χώρες – γεγονός που ίσως σημαίνει ότι, προέβλεψε σωστά και έγκαιρα την κατάρρευση της Ευρωζώνης.

Ανάλυση

Σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις της βρετανίδας πρωθυπουργού, το Μάρτιο του 2017 θα κατατεθεί αίτηση για το επίσημο ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων της εξόδου της χώρας της από την ΕΕ – γεγονός που σημαίνει ότι, η Βρετανία θα μπορούσε να αποχωρήσει μετά τα μέσα του 2019. Αμέσως μετά η στερλίνα υποτιμήθηκε ξανά απέναντι στα περισσότερα νομίσματα – φτάνοντας σε αρνητικά επίπεδα ρεκόρ σε σχέση με το ελβετικό φράγκο (-15% από τις αρχές του έτους) και το δολάριο (γράφημα), παρά το ότι τις τελευταίες δεκαετίες χάνει σταθερά σε αξία.

Ο μονοπωλιακός καπιταλισμός

Οι νέοι κυρίαρχοι του σύμπαντος είναι πια τα επενδυτικά κεφάλαια, τα οποία ελέγχουν σταδιακά τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, καταστρατηγώντας τη νομοθεσία περί ανταγωνισμού – ενώ ο διευθυντής του μεγαλύτερου, της Blackrock, θεωρείται ως ο μελλοντικός υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης H. Clinton

Το σύστημα της ελεύθερης αγοράς, το οποίο δημιούργησε πλούτο (ανάλυση) στις χώρες που εφαρμόσθηκε, στηρίχθηκε στον ανταγωνισμό – αν και όχι μόνο στον θεμιτό αλλά, επίσης, στον αθέμιτο. Εν τούτοις, οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνταν μέσα σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον, επιδίωκαν ανέκαθεν τη μονοπώληση του κλάδου τους – έτσι ώστε να μπορούν να διαμορφώνουν επαρκώς υψηλές τιμές πώλησης (αισχροκέρδεια), αυξάνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τα έσοδα τους.

Η ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΩΝ CAPITAL CONTROLS ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ..

Ο Ελληνικός λαός τους τελευταίους δώδεκα μήνες ζει την απόλυτη τρομοκρατία, εκβιασμό και την επιβολή καταστάσεων πανικού δημιουργώντας ανείπωτη βλάβη τόσο στις λειτουργίες του δημοκρατικού πολιτεύματος όσο και στην οικονομική κατάσταση της χώρας.

Ο Ελληνικός λαός οδηγήθηκε σε ένα δημοψήφισμα με τις τράπεζες κλειστές κατόπιν αποφάσεως και εισηγήσεως του διοικητού της τραπέζης της Ελλάδος κυρίου Στουρνάρα.

Η αλήθεια για την υπερχρέωση

O κύκλος των τελευταίων 200 ετών αποδεικνύει ότι, το ποσοστό των χωρών παγκοσμίως που προέβησαν σε διαγραφή ή αναδιάρθρωση των χρεών τους, φτάνει σε ορισμένες εποχές στο 50% – οπότε άδικα κατηγορείται η Ελλάδα

«Όταν το δημόσιο χρέος υπερβαίνει ένα ορισμένο ύψος, τότε δεν υπάρχει ούτε ένα και μοναδικό παράδειγμα, από όσα γνωρίζω, όπου να επιτεύχθηκε ποτέ, με δίκαιο τρόπο, η εξ ολοκλήρου αποπληρωμή του.

Σε εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις που έγινε δυνατή σε κάποιο βαθμό η εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών, συνέβη με τη χρήση της χρεοκοπίας – την οποία είχε παραδεχθεί κανείς ανοιχτά, χωρίς κανένα δισταγμό. Ακόμη και όταν υπήρξε συχνά μία ονομαστική επιστροφή του χρέους, στην πραγματικότητα επρόκειτο για μία ολοκάθαρη χρεοκοπία» (Adam Smith).

Η πραγματική κατάσταση των ελληνικών τραπεζών

Του Γιώργου Δελαστίκ

Δραματική, παρά την ανακεφαλαιοποίησή τους, παραμένει η κατάσταση των τεσσάρων συστημικών τραπεζών της χώρας μας – της Εθνικής, της Πειραιώς, της Alpha και της Eurobank. Έχουν γίνει τρελά πράγματα.

Πρώτα πρώτα, για να ξαναπάρουν οι ιδιώτες σε εξευτελιστικές τιμές τις τέσσερις αυτές τράπεζες (σκεφτείτε, κατά την ανακεφαλαιοποίηση η τιμή κάθε μετοχής της Eurobank ήταν 1… λεπτό του ευρώ, της Εθνικής 2 λεπτά, της Alpha Bank 4 λεπτά και της Πειραιώς 3 δέκατα του λεπτού!) εκδόθηκε κυριολεκτικά άπειρος αριθμός μετοχών.

Στα όρια του χάους

Οι επτά μεγαλύτερες οικονομικές πληγές του πλανήτη έχουν μολυνθεί σε τέτοιο βαθμό, όπου είναι πια αδύνατη η θεραπεία τους με τα γνωστά χάπια – γεγονός που σημαίνει ότι, απαιτείται επειγόντως η «εγχείρηση» τους στο χειρουργείο

«Η μία κεντρική τράπεζα μετά την άλλη χάνουν τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ενώ η Ευρωζώνη ευρίσκεται προς της κατάρρευσης της – η οποία θα προκαλούσε ένα τρομακτικό χάος στις αγορές. Η μοναδική λύση για να αποφευχθεί η καταιγίδα των καταιγίδων, χωρίς να ξεσπάσει πόλεμος, είναι μία παγκόσμια διάσκεψη: με θέμα τη μαζική διαγραφή χρεών».